Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-10 19:18

Re: Vriend met heftige woedeaanvallen

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-10 19:18

@Siskeh; Volgens mij zijn het meer psychische problemen die hij lichamelijk uit ofzo, want lichamelijke klachten heeft hij verder niet. Hij kan na die tijd ook niets raars,vervelends of pijnlijks aan zijn lichaam merken. Hij heeft zelfs geen spierpijn.
Zou wel graag een pbtje van je willen ontvangen met info over bachbloesems (:
Snap als je alleen dit verhaal hoort ook wel dat je aan autisme denkt, maar hij vertoont hier verder helemaal geen kenmerken van en heeft verder nergens moeite mee.

@algemeen; iedereen iig heel erg bedankt voor de tips en de vermoedens/pogingen tot oplossingen die worden aangedragen!

**Geplaatst**: 15-05-10 19:23

Geplaatst: 15-05-10 19:23

Oke apart dat je niks aan zijn ogen ziet. Vaak bij woede aanvallen draaien de ogen namelijk weg.
Mijn broertje (autistisch) had exact dezelfde dingen als jou vriend, alleen knal rode ogen en die draaiden helemaal weg. Dit bleek dus typisch iets te zijn voor een woede aanval.

Onderzoek bij de HA is altijd goed. Gewoon even de lichamelijke dingen uitsluiten.
Het klinkt namelijk als een woede aanval, maar het zou ook nog is best een vorm van epilepsie of suikergebrek kunnen zijn.

Bij mijn broertje wat het overduidelijk psychisch in combinatie met z'n autisme. Veel negatieve gevoelens en stress, waarin hij dan doorsloeg.

Psycholoog zou toch echt een uitkomst zijn voor je vriend en ja dat wil hij niet, angst waarschijnlijk. Bang om alle negatieve gevoelens onder ogen te moeten komen. Maak hem duidelijk dat hij er alleen maar sterker uit zal komen en dat z'n woede aanvallen zullen verdwijnen.

**Geplaatst**: 15-05-10 19:31

Geplaatst: 15-05-10 19:31

Ik heb ook nuro,. aanvallen gevolg van trauma..
b.v dingen niet herinneren of een paar uur van de wereld zijn
bij mij is dit niet dmv woede aanvallen maar van vergeet aanvallen..

Ik zou echt naar de neuroloog gaan want dit kan zich uitbreiden,
als er niets neurologich aan de hand is kan je naar het psygiche plaatje gaan kijken.
Het is mss nu nog in de hand te houden maar hij kan ook op een punt komen dat
hij dus geen vriend van vijand meer kan onderscheiden.

Heel veel sucses , pb staat altijd open.

**Geplaatst**: 15-05-10 19:31

Geplaatst: 15-05-10 19:31

Toch lijkt het op een epileptische aanval nu ik dit lees van de TS! (ook een ander even laten lezen)

Hier wat nuttige links:

http://panicdisorder.about.com/od/under ... ttacks.htm

http://ezinearticles.com/?What-Causes-Anger?&id=58598

http://www.uncommonforum.com/viewtopic.php?t=18521 (<< VOORAL DEZE LEZEN, LIJKT OP HETZELFDE ALS DAT VAN JE VRIEND!)

http://psychcentral.com/ask-the-therapi ... eme-anger/

Oja, ik volg dit even...

**Geplaatst**: 15-05-10 19:35

Geplaatst: 15-05-10 19:35

Door psychische problemen kun je lichamelijke problemen krijgen, zeker als je daar aanleg voor hebt. (andersom ook trouwens).
Welke psychische en lichamelijke problemen/ziekten komen bij hem in de familie voor?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-10 19:46

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-10 19:46

@Liberto; Tsja, misschien heeft hij dan toch een autistisch trekje, want ik denk inderdaad dat hij zijn negatieve emoties niet goed kan verwerken..Psycholoog heb ik hem vaker verteld dat dat echt goed zou zijn, maar nee, dat is hem niet en dat wordt hem volgens mij ook niet..

@toot; Mijn vriend ziet niet in waarom hij hiervoor naar de dokter zou moeten gaan, omdat hij hier verder geen lichamelijke klachten aan over houdt ofzo. Bovendien heeft hij ook het liefst dat niemand er van weet, ook zijn dokter niet.

@Horseydude; ik ken mijn vriend hier dan weer niet helemaal in

Het is ook zo lastig om goed neer te zetten hoe hij zich dan precies gedraagt etc, dus kan zijn dat je daardoor gewoon lichtelijk vertekent beeld hebt..
Maar alsnog bedankt voor je hulp!

**Geplaatst**: 15-05-10 19:47

Re: Vriend met heftige woedeaanvallen

Geplaatst: 15-05-10 19:47

Misschien wilt hij voor jou naar de dokter gaan? Omdat ditsoort woedeaanvallen zoals jij ze noemt, mogelijk in de toekomst gevaar voor jou of andere omstanders kunnen gaan leveren?

**Geplaatst**: 15-05-10 19:49

Geplaatst: 15-05-10 19:49

paardenmiep schreef:
@Horseydude; ik ken mijn vriend hier dan weer niet helemaal in Het is ook zo lastig om goed neer te zetten hoe hij zich dan precies gedraagt etc, dus kan zijn dat je daardoor gewoon lichtelijk vertekent beeld hebt..
Maar alsnog bedankt voor je hulp!

Zoals eek the cat altijd zei: it never hurts to help!

Succes, en weet je het echt niet meer: DOKTER!

**Geplaatst**: 15-05-10 19:50

Geplaatst: 15-05-10 19:50

Wil met trouwens ook nog aansluiten bij Equidea. Zelf ervaren en het blijkt dus dat echt heel veel mensen lichamelijke klachten hebben doordat ze psychisch ergens mee zitten.
Misschien is het een idee om hem dit topic te laten lezen.
Zodat hij ervaringen van anderen kan lezen.
De woedeaanvallen zijn namelijk niet alleen voor hem vervelend, maar ook voor de mensen om hem heen.
Succes er in ieder geval mee.
Mocht je verder nog vragen hebben, dan staat m'n pb box altijd open.

**Geplaatst**: 15-05-10 19:55

Geplaatst: 15-05-10 19:55

Weet niet of het al gevraagd was, maar gebruikt hij niks aan medicatie, drugs of alcohol?
Zo kun je al grote pech hebben en net die ene zijn waarbij paracetamol niet lekker valt, bij wijze van.

**Geplaatst**: 15-05-10 20:27

Re: Vriend met heftige woedeaanvallen

Geplaatst: 15-05-10 20:27

Als er eigenlijk iedere keer wel aanleidingen voor zijn, denk ik toch ook wel aan iets psychisch. Ik heb zelf ook last (gehad) van woede-aanvallen, gelukkig niet in die extreme mate zoals je vriend.

Mijn heeft therapie wel heel erg geholpen, ik heb ontdekt wat mij nou eigenlijk zo boos maakte. Vaak werd er een oude pijn uit het verleden opgeroepen door een huidige situatie. Het lijkt dan alsof je boos wordt om de situatie, die echter slechts de trigger blijkt te zijn.

Ik heb ook geleerd om de kleine signalen die er aan vooraf gaan te gaan herkennen. Eerst was ik me er niet eens bewust van dat die er waren. Daardoor kun je eerder uit de situatie stappen en erger voorkomen. Het klinkt simpel, maar dat is het niet. Het is wél mogelijk, maar dan zal hij toch echt hulp moeten zoeken.

**Geplaatst**: 15-05-10 21:11

Geplaatst: 15-05-10 21:11

Ik heb in de puberteit (dus: hormonale onbalans

) ook extreme driftbuien gehad. Om iets heel futiels kon ik helemaal uit mijn slof schieten, kreeg echt het zwart voor mijn ogen en ik heb zelf moeten leren om weg te lopen. Als iemand me tegenhield werd ik fysiek agressief. Ik heb toen homeopatische korrels 'Belladonna' gekregen voor tijdens de aanvallen plus een stapel goedkope borden die ik kapot kon gooien ipv iemand aan te vliegen.
Link met info over Belladonna:
http://robwillemse.nl/homeopathie/middelen/bell.html

De woedeaanvallen eindigden bij mij steeds (of ik nu een uur lang door de straten liep of fysiek agressief werd) in hyperventilatie-aanvallen en daarna huilen. Ook richtte ik me soms op mezelf (zelfmoordpogingen) Na de puberteit is het vanzelf weggegaan. Bij deze zwangerschap heb ik er in lichtere mate weer wat last van (heb van de week nog emmers door de stal getrapt omdat mijn kruiwagen omviel voor ik op de mesthoop was en wederom hyperventilatie en daarna huilen.)
Maar bij mij is het dus duidelijk gebonden aan mijn hormoonspiegel.
(en bij mij was/is de aanlooptijd dermate kort dat ik het tij echt niet kan keren. Het vlamt in twee seconden op om de meest stomme kleine onvoorziene dingen)

O ja, tijdens de woedeaanval kon het gekeerd worden door extreme angst/schrikreacties.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-10 22:27

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-10 22:27

@Equidea; Hij gebruikt geen medicatie, wel drinkt hij op zn tijd een biertje. Hij krijgt hier echter nooit een woedeaanval van. Drugs is hij een gigantische tegenstander van, dus dat zit er ook niet in

@Pollewoppy; wat voor therapie heb je gehad? Grote kans namelijk dat het bij mijn vriend ook iets uit het verleden is. Stuur me er anders maar een PBtje over, welke therapie en hoe het in zn werk gaat enzo

@Urielle; Klinkt interessant! Ga hier wat meer research over doen, in ieder geval heel erg bedankt voor de tip! Die borden kunnen misschien nog wel van pas komen

Nogmaals iedereen heel erg bedankt voor de tips, ik ben een lijstje aan het maken van mogelijke opties.
Psycholoog staat natuurlijk bovenaan. Dokter een stukje lager, omdat ik bijna zeker weet dat het toch echt iets psychisch is.

**Geplaatst**: 15-05-10 22:31

Geplaatst: 15-05-10 22:31

Wat voor mij bij mijn boosheid vooral goed werkt is het vroegsignaleringsplan. Verder heb ik nog een aantal andere therapieën gehad die ook wel hun aandeel erin gehad hebben. Als je het goed vindt ga ik je later even pb-en over hoe en wat. Ik hoop dat het morgen nog lukt, anders morgen avond oke?

Edit: De huisarts is misschien wel iets laagdrempeliger voor je vriend? Dan kun je altijd eerst naar de huisarts om je verhaal te doen. Die kan dan wel inschatten waar je vriend het meest op zijn plek is wat hulp betreft.

**Geplaatst**: 15-05-10 22:41

Geplaatst: 15-05-10 22:41

Gewoon naar de huisarts en eerst een lichamelijke oorzaak uitsluiten. Dit kan van alles zijn ( epileptie is wel degelijk mogelijk), maar in combinatie met de door je vriend genoemde hoofdpijn kunnen er ook ergere dingen aan de hand zijn (tumor). Ik wil je niet laten schrikken, en misschien ben ik onnodig ongerust, maar hier moet je gewoon mee naar de huisarts. Als lichamelijke oorzaken uitgesloten zijn, is het vroeg genoeg om te kijken of eea stressgerelateerd is. Niet gaan klungelen met allerlei alternatieve mogelijkheden /middelen. Ook dat is pas stap 2. Voor nu écht eerst naar de huisarts en je (indien nodig) door laten sturen naar een neuroloog.

**Geplaatst**: 16-05-10 13:08

Geplaatst: 16-05-10 13:08

paardenmiep schreef:
@Pollewoppy; wat voor therapie heb je gehad? Grote kans namelijk dat het bij mijn vriend ook iets uit het verleden is. Stuur me er anders maar een PBtje over, welke therapie en hoe het in zn werk gaat enzo

Nogmaals iedereen heel erg bedankt voor de tips, ik ben een lijstje aan het maken van mogelijke opties.
Psycholoog staat natuurlijk bovenaan. Dokter een stukje lager, omdat ik bijna zeker weet dat het toch echt iets psychisch is.

Ik las een reactie dat je eerst iets lichamelijks moet uitsluiten. Daar ben ik het wel mee eens, daarom is het misschien verstandig om het toch via de huisarts te doen denk ik. Die kan bepalen of er verder onderzoek naar lichamelijke oorzaken nodig is en die kan ook doorverwijzen naar een psycholoog als hij denkt dat dat nodig is. Maar omdat je schrijft dat er eigenlijk wel altijd een aanleiding voor is, bestaat de kans idd dat het psychisch is. Goed, dat kan ik natuurlijk beoordelen, wel kan ik mijn ervaringen vertellen. Ik ga proberen het een beetje helder te verwoorden.

Het is niet zo dat ik één therapie heb gevolgd waar de oplossing in lag. Ik denk ook niet dat dat kan, omdat het daarvoor te complex is. Er zijn meerdere dingen waar ik veel aan gehad heb. Het belangrijkste is dat je vriend (met hulp) uitzoekt wat het hem zo boos maakt. Want zoals ik al schreef is dat vaak niet de situatie opzich. Het triggert iets in je, maakt oude pijn los wat je zo boos maakt. Zo werkt(e) het tenminste bij mij.

Ik ben een vroegsignaleringsplan gaan bijhouden. Dit houdt in dat je als eerst gaat proberen de signalen in kaart te brengen die vooraf gaan aan de daadwerkelijke woede-uitbarsting. Dat is een moeilijk punt, omdat het voor hem zelf waarschijnlijk van het ene op andere moment lijkt te ontstaan. Dat had ik ook.

Door mijn vroegsignaleringsplan ben ik erachter gekomen wat er bij mijn boosheid aan vooraf ging. Bij een signaleringsplan (ook wel crisissignaleringsplan genoemd) onderscheidt je drie fases. De eerste fase is de stabiele fase. In deze fase is er nog niks aan de hand. De tweede fase is matig. Dit is de fase die vooraf gaat aan de derde fase ernstig. In deze laatste fase heb ik geen controle meer over mezelf. Ik handel dan alleen en kan daar niet meer over nadenken. Het gebeurt dan gewoon. Bij het vroegsignaleringsplan is het de bedoeling om de fase die er aan vooraf gaat te gaan herkennen. In die fase kun je zelf namelijk nog sturen. Je kunt ingrijpen. In het begin nog niet hoor, dan herken je het alleen. Als je zover bent dat je de signalen uit die fase herkent, kun je bijvoorbeeld afspreken met je partner dat je een timeout neemt om weer tot rust te komen.

Per dag houd ik het volgende bij in mijn vroegsignaleringsplan:
- medicatie
- aantal uren slaap
- de 3 vroegsignalen (die zijn persoonsafhankelijk, heb ik zelf met mijn begeleider opgesteld)

Mijn drie vroegsignalen zien er als voglt uit:

Nachtrust
- Ernstig: vaak wakker of helemaal niet slapen, minder dan 4 uur slaap
- Matig: moeilijk in slaap komen, onrustig slapen, regelmatig wakker
- Stabiel: Goed slapen, niet lang wakker 8 uur of meer slaap

Contact
- Ernstig: Uit contact, boos, ongenuanceerde gedachten, afsluiten, schreeuwen
- Matig: Snel geïrriteerd, onverschillig, stem verheffen, oogcontact vermijden
- Stabiel: Goed in contact, actieve deelname aan gesprek

Houding en gespannenheid:
- Ernstig: Controleverlies, slaan op tafel / deur / enz. gooien met spullen, schoppen
- Matig: (Spier)spanning, bewegelijk, oppervlakkige ademhaling, snellere hartslag
- Stabiel: Rustig en ontspannen

In een overzichtelijk schema hou ik dit per dag bij. Ook belangrijke gebeurtenissen kun je hier bijhouden. Op één bladzijde is de maand afgebeeld, zodat je veranderingen ziet aankomen zeg maar. Zo kon ik na een woede-aanval vaak terugzien dat de spanning zich de dagen daarvoor al opgebouwd had.

Door dit bij te houden (en vooral ook op te schrijven wat er precies gebeurde bij zo'n woede-aanval) ging ik steeds meer begrijpen wat mij zo boos maakte. Vaak was het dat ik me onbegrepen of niet gehoord voelde, niet serieus genomen. Maar soms ook dat ik me heel dom en klein voelde als iemand ook maar enige vorm van kritiek gaf (heb een laag zelfbeeld). Omdat ik me op het moment zelf (nog) niet altijd van bewust ben, kan ik niet zo reageren zoals ik zou willen en dan word ik boos.

Met andere therapieën ben ik aan het werk met mijn zelfbeeld (cognitieve therapie), werk ik aan mijn assertiviteit om mijn gevoelens beter onder woorden te kunnen brengen en heb ik schemagerichte therapie gevolgd. Bij dit laatste ga je in op oude gedragspatronen die diep ingesleten zijn en waar je steeds tegen aanloopt. Één van die schema's (patronen) was bij mij mislukking. Dat betekend dat je jezelf als mislukking ziet en denkt dat je niks goed kan doen. Daar kwam mijn angst voor kritiek vandaan. Bij de schemagerichte therapie zat ook weer een stukje cognitieve vaardigheden in, namelijk het ombuigen van je onrealistische gedachten.
Een ander schema was bij mij hoge eisen. Dat houdt onder andere in dat je altijd denkt in termen van moeten.

Belangrijk is dus vooral dat je vriend signalen gaat leren herkennen die vooraf gaan aan de boosheid. Dat valt zeker niet mee, maar juist in de fase voor de echte blinde woede, kun je er zelf nog iets aan doen. Verder is het belangrijk om de oorzaak aan te pakken, dus te kijken naar wat hem zo boos maakt en ook waar die gedachten vandaan komen. Misschien waren die gedachten in zijn verleden heel reëel, maar zijn ze nu minder realistisch en helpend. Daar kan hij dan mee aan het werk.

Ik hoop dat je er wat aan hebt. Als je nog vragen hebt, hoor ik het wel.
Dat deze methode voor mij werkt, wil echter niet zeggen dat het voor iedereen werkt. Maar het is het proberen waard. Belangrijk is wel om een therapeut te zoeken die hierin thuis is en die je hier echt verder mee kan helpen. Niet alle therapeuten zijn hiervoor geschikt.

Succes!