Ik vind hier hele enge reacties staan over aandacht trekken ed... Het is echt heel normaal dat ze alles eng vinden en snel schrikken. hoort helemaal bij de leeftijd. Lees maar eens een boek over die leeftijdsperiode.
kistaah
Berichten: 516
Geregistreerd: 02-04-05
Woonplaats: Groningen
Geplaatst: 02-05-10 13:33
Als dit gedrag plotseling is ontstaan, zou ik er direct mee naar een dokter/maatschappelijk werkster als ik jou was.
Peach
Berichten: 632
Geregistreerd: 28-11-03
Woonplaats: Leeuwarden
Geplaatst: 02-05-10 16:14
Ik had laatst bij ontwikkelingspsychopathalogie geleerd dat het normaal is dat kinderen van 2-3 jaar angsten ontwikkelen voor bepaalde dingen.
Als het echt 'abnormaal' begint te worden, kan je natuurlijk dit bespreken met je huisarts. Die kan je misschien doorsturen naar een pedagoog voor al je vragen.
Dit heeft mijn jongste ook heel erg gehad. Wc doorspoelen was eng, water uit het bad laten weglopen als zij er nog is zat was eng. Alles wat vloog (vooral vliegen/muggen) waren eng. Het kraken van haar bed vond ze eng ... heel veel dingen dus.
Vliegen heeft ze nog heel lang eng gevonden (nog steeds vindt ze ze eng), maar ze reageert niet meer zo hysterisch zoals ze vroeger deed.
Ik weet wel dat ik als kind volgens mijn ouders ook op een bepaalde leeftijd enorme angsten had ontwikkeld. Vooral voor water en shampoo Dat is allemaal vanzelf weer over gegaan.
Ik denk dat dit iets is wat je met je ha moet bespreken en niet met bokt. Een ha heeft veel beter inzicht op dit soort situaties naar mijn idee.
annepaardoes
Berichten: 7233
Geregistreerd: 05-06-05
Woonplaats: Omgeving Apeldoorn
Geplaatst: 02-05-10 21:49
Ik heb laatst een les over angsten gehad. Helaas heb ik verder nog niet de literatuur gelezen.
Bij elke leeftijd kunnen verschillende angsten voorkomen. In de les kwam aan bod dat bij een leeftijd van 2 jaar vooral angsten kunnen voorkomen voor: - scheiding van de ouders - bang voor harde geluiden - donker - verandering van de vertouwde omgeving - open vlakten
Ik denk dat deze angsten meer bij de leeftijd horen. Heb je zelf het gevoel dat de angsten wel heel erg zijn schroom dan niet en ga gewoon even langs een huisarts of pedagoog. volg je gevoel, want jij kent je kind zoals niemand anders haar kent. Een huisarts of pedagoog kunnen je dan meer vertellen, al is het alleen maar voor je eigen geruststelling of als ondersteuning.
Mijn zoontje van drie kan ook ineens gewone dingen "spannend" vinden. Hij raakt er niet van in paniek, maar beweert wel regelmatig dat er diertjes met het vliegtuig komen die zijn papa en mama opeten en dan is hij helemaal alleen. Elke keer leg ik weer rustig hoe het zit, en wat papa en mama doen om ze weg te jagen, en wat hij zelf kan doen.
Negeren lijkt me niet altijd een optie, een kind moet zich ook erkent voelen in zijn angsten. Ik zou proberen altijd rustig te blijven, en desnoods wel uit te leggen. Omdat ze het ook doet als je met haar bezig bent, is negatieve aandachttrekkerij niet echt aan de orde.
Ik heb wel eens gehoord dat kinderen die op jonge leeftijd jenelig zijn 'geesten' kunnen zien/horen/aanvoelen Ben even de naam kwijt hoe dat ook maar weer heet....
tantesam
Berichten: 808
Geregistreerd: 07-05-09
Geplaatst: 03-05-10 10:01
Kanelly, hoe bedoel je compleet negeren???? Ki,ndje verdriet en in paniek en gewoon negeren? Heb je zelf (een) kind(jes)?
Ts, denk idd samen de enge dingen onder ogen proberen te zien en een soort van wegjagen en vooral je kindje troostn en een vilige haven zijn.
Anoniem
Geplaatst: 03-05-10 15:04
Tantesam, ik ga je PB-en (kan het hier ontopic blijven)