Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-03-10 11:14

Geplaatst: 15-03-10 11:14

Er word idd makkelijk over gepraat, als iemand ADD heeft, maar ik heb ook zo nu en dan mijn momenten. Ik heb alles geprobeerd, ritalin, concerta en zit nu aan de medicanet. Ik vergat altijd mijn ritalin (vind je het gek, ADD :')

vergeet alles en ben snel afgeleid) en de medicanet hoef ik maar 1 x per dag te gebruiken. Ik was vroeger veel beweeglijker dan nu en nu ben ik alleen impulsief en nogal chaotisch en druk in mijn hooft maar dankzij juiste begeleiding gaat het me nu goed af

ik kom er ook voor uit dat ik ADD heb zodat iedereen wel weet met wat hji/zij te maken heeft, maar ze merken het eigenlijk nooit, alleen dat ik nogal een kwebbelkont kan zijn

Maar ik heb daarbij wel ernstig uitstel gedrag, dan word mij iets gevraagt en dan zeg ik `laterrrr` en ik doe het wel uiteindelijk, maar dan zijn we wel weer een paar uur verder

en ik ben dan 20 he. Maar het gaat steeds beter

wel heb ik slaapproblemen omdat ik te onrustig ben in mijn hoofd enzovoort. Maar uiteindelijk ben ik ook maar een mens

ik hoop iig dat er een diagnose komt voor je zoontje zodat je weet hoe je ermee om moet gaan, dat zal alles een stuk draaglijker maken! 11 jaar is al een lastige leeftijd... Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-10 11:35

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-10 11:35

Rock schreef:
Ik heb even gezocht, maar als je bij defensie wil mag je een jaar lang geen zware medicijnen en herhalingsrecepten geslikt hebben. Een jaar niet aan de ritalin bijvoorbeeld dus... Maar testen lijkt geen enkel probleem te zijn!

De psycholoog had over de luchtmacht, landmacht is geen probleem, daar zijn heel veel met ADHD.
Ik kan me voorstellen dat er meer beroepen zijn waar ze dit soort dingen niet graag hebben.
Mijn zoon weet nog steeds niet wat hij wil worden, dus dat is wel weer makkelijk

**Geplaatst**: 15-03-10 11:40

Geplaatst: 15-03-10 11:40

Ah echte puber dus al

Ik kan maar 1 ding zeggen concequent blijven. Ik weet het je bent net een politie agent, maar geloof me hoe meer je er tegen in gaat hoe harder ze terug schoppen. Blijven begeleiden op een rustige manier want dit gaat echt over

als je even googled bij puber dan kom je veel tegen en zal je zien dat het gedrag vrij normaal is

**Geplaatst**: 15-03-10 11:50

Geplaatst: 15-03-10 11:50

Hij klinkt een beetje als mijn broer.
Was als kind niet echt heel druk maar wel eigenzinnig en rebelleerde tegen elk gezag. Hoe meer druk je erop zette, hoe meer hij rebelleerde.
Gelukkig had mijn moeder de truc met hem snel genoeg door (vermits mijn vader ook dat karakter heeft

), ze zei hem niet je moet nu dit of dat maar wist het altijd op zo'n manier te draaien dat mijn broer (en m'n vader) dacht dat hij zelf op het lumineuze idee gekomen was om dit of dat te doen.
Leerkrachten en trainers (van de sportclub) moest ook eventjes die aanpak uitgelegd worden, als ze namelijk autoritair begonnen dan ging het mis. Zelfs in die mate dat mijn broer expres buisde op schooltesten omdat hij de leerkracht niet sympathiek vond.
Bij mijn broer hebben ze ook wel wat getest maar buiten een hoge score op de iq-test kwam daar niets uit, ze dachten even aan adhd maar dat heeft hij niet. Hij heeft gewoon een eigenzinnig karakter.
Op z'n 18de heeft hij dan nog eens een serieuze folie gedaan (niet dat hij de jaren daarvoor een engeltje was). Hij was nog niet klaar met middelbare school, had wat vertraging opgelopen door z'n koppigheid en zat nog in het 5de. Maar meneer was 18, dus volwassen, dus mocht hij zelf beslissen wat hij ging doen, zo verkondigde hij het stellig op z'n verjaardag. Hij stopte met school en ging werken.
Drama's thuis, slapeloze nachten voor m'n moeder maar het beste was uiteindelijk weer om hem gewoon te laten doen. Doordat hij geen enkel diploma had, kon hij alleen maar rotjobjes krijgen en hij heeft van bepaalde werkgevers een serieuze les in nederigheid en realistisch denken gekregen. Hij had verwacht dat hij direct de wereld aan z'n voeten had en geld ging verdienen. Het is erin geeindigd dat hij van klusje naar klusje ging en nooit een cent gezien heeft.
Na dit kleine 'ik ga de wereld veroveren' fiasco is hij toch terug naar school gegaan, heeft z'n middelbare afgemaakt en begon aan een hogere opleiding. Die hogere opleiding heeft hij een halfjaar volgehouden en dan deed hij weer niets.
Moeder was het nu toch grondig beu en stelde hem voor de keuze ofwel een deftige opleiding gaan doen, ofwel serieus gaan werken. Broerlief had daar allemaal geen zin in en kwam weer met z'n 'ik ben volwassen en ik beslis zelf' verhaal tot moeder zei dat hij dan ook heel volwassen uit huis mocht gaan en z'n eigen boontjes mocht gaan doppen. Hij heeft dan goed werk gevonden en sindsdien gaat het goed met mijn broer. Hij is ondertussen fel gekalmeerd, blijft netjes werken en woont nu nog wel thuis maar gaat binnenkort op zichzelf wonen.

Ik zou er ook niet te snel een stempeltje op kleven. Maar kijken hoe je het beste met die eigenzinnigheid kan omgaan en veel geduld hebben.

**Geplaatst**: 15-03-10 13:03

Geplaatst: 15-03-10 13:03

Geloof me, je kunt er niet vroeg genoeg bij zijn voor wat je zoontje betreft. Hoe eerder jij (en hij) het weten ALS hij ADD heeft, hoe beter. Ik kwam er pas achter op mijn 16e en oohhh wat een frustrátie het bij mij heeft meegebracht in de jongere jaren, toen we het nog niet wisten. Als wij het eerder hadden geweten had het me een hoop ellende en verdriet bespaard.

Overigens gebruik ik geen medicatie voor mijn ADD. Voor vragen mag je me altijd PB-en.