Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-02-10 20:03

Re: Borderline..

Geplaatst door de TopicStarter : 02-02-10 20:03

Het heeft zich nu toch echt op een punt bereikt dat ik gewoon niet meer verder kan, dit valt gewoon niet vol te houden al deze oneindige ellende.
Ik ben radeloos nu op dit moment, ik ben zo erg de weg kwijt.. ik kan hier niet meer blijven..

**Geplaatst**: 03-02-10 12:51

Re: Borderline..

Geplaatst: 03-02-10 12:51

Jawel meis, je kunt hier wel blijven!
Je kunt hier echt nog wel uit komen, je bent al sterk genoeg om het te onderkennen, dus kun je er ook aan werken!
Ik hoop dat je geen rare dingen aan het doen bent, of hebt gedaan..

**Geplaatst**: 03-02-10 14:30

Geplaatst: 03-02-10 14:30

sh*t, het lijkt alsof je míjn levensverhaal opschrijft! (behalve de vriend dan) Ik had nooit gedacht dat een ander dat precies zo zou voelen! Ik heb ook borderline...

**Geplaatst**: 03-02-10 15:32

Re: Borderline..

Geplaatst: 03-02-10 15:32

Daarom zei ik: er zijn meer mensen met dit probleem. Mag ik vragen waarom je dit topic opent? Er zijn nu al veel tips gegeven en mensen die reageren dat ze hetzelfde hebben.
Wat ga je er nu mee doen? Wij kunnen niks voor jou doen behalve de tips geven wat je zou kunnen doen.

**Geplaatst**: 03-02-10 15:43

Geplaatst: 03-02-10 15:43

Er is er 1 die jou heel goed kan helpen en dat ben je zelf. Je mag dan een 'excuus' hebben, je kunt er wel degelijk wat aan doen. Je weet dat wat je doet verkeerd is, maak er dan een uitdaging van het juiste te kiezen, de moeilijke weg, niet de makkelijke van liegen en manipuleren. Misschien is een relatie geen goed idee als jij jezelf niet in bepaalde mate onder controle kan houden, want je doet iemand er pijn mee, die daar niet direct om gevraagd heeft.
Waar een wil is, is een weg. Als je echt je leven wil veranderen en wilt stoppen van je leven een rollercoaster te maken, dan kan dat. En dan ben ik er zeker van dat mensen in je omgeving je willen helpen. Fouten maken is niet erg. Als jij sorry durft te zeggen voor elke keer dat je iets doet wat eigenlijk niet kan, dan is daar een weg. Laat je behandelen, kies er voor om je slimheid en je handigheid niet gebruiken. Laat iemand toe, laat je helpen. Daar kun je wel degelijk voor kiezen. Je bent niet het slachtoffer van je Borderline.
En ja, dan maak je nog duizend keer een fout, net als iedereen. Dat is niet erg. Als je er maar spijt van hebt en probeert het te verbeteren.

**Geplaatst**: 03-02-10 15:53

Re: Borderline..

Geplaatst: 03-02-10 15:53

ik herken je verhaal ontzettend.. ook ik heb borderline..
je moet jezelf echt een schop geven.. ik weet wat je doormaakt en ik heb therapie gedaan 11 maanden lang, en ja wat was dat zwaar.. ik wou ze allemaal wel kapotmaken zo zwaar.. maar komop je doet het voor jezelf en je omgeving, heb ik ook gedaan ik heb mijn diepste dallen en mijn hoogste hoogtepunten beleefd in de therapie en nee je bent niet genezen maar je weet wel hoe je ermee om kan gaan.. momenteel lukt het allemaal even niet, dus ook ik begin weer opnieuw met therapie, en ik hoop dat ik er ooit van mn leven nog uit kom.. maar je hebt niets te kiezen! ook mijn pb box staat open

**Geplaatst**: 03-02-10 15:57

Geplaatst: 03-02-10 15:57

Probeer het zo te zien, je verstand is een sterke ruiter en je gevoel is een wild paard. Dat wilde paard moet jij onder controle zien te houden. De borderline moet je de baas zien te blijven. Ik hoop dat het weer wat beter met je gaat... Ik heb je gister ook een PB gestuurd. Er is licht aan het einde van de tunnel, maar je moet wel de weg daar naartoe zien te vinden. Anders blijf je in een cirkel, en geluk vind je in een klein hoekje, dus die ga je niet vinden in die cirkel. Ik hoop echt dat je een behandeling vindt die bij jouw past, je zit daar voor jezelf en niet om psychologen te laten DENKEN dat het goed met je gaat, en dan zelf maar verbaasd blijven dat het zo slecht gaat. Je moet doorzetten. Mensen kunnen je steunen, maar de stappen moet je zelf maken. En als je in behandeling bent, is de kans groot dat het eerst nog slechter gaat voor het beter wordt. Als ik jouw was zou ik ECHT hiermee aan de slag gaan, beter gister dan vandaag. Het is zeker zwaar, maar als jij het niet doet dan gebeurt er ook niks. Ikzelf kan niet wachten op mijn opname, ookal zie ik er tegenop. Ik wil verder, en dat wil jij ook toch? Begin een planning te maken met wat je moet doen, bel naar instanties, vraag rond op internet naar ervaringen, ik heb je al 2 gegeven. De viersprong en de wende. De viersprong is goed, ben er op bezoek geweest en ken een aantal mensen die daar hebben gewoond. De wende sta ik zelf voor op de wachtlijst, en via via ken ik iemand die daar heeft gezeten en ook op de viersprong, en bij haar had de wende beter geholpen dan de viersprong. Maar die 2 werken samen, dus ik denk dat het meer is wat het beste bij je past.

**Geplaatst**: 03-02-10 16:26

Re: Borderline..

Geplaatst: 03-02-10 16:26

Meid je bent echt niet de enige met zo'n verhaal en zulk gedrag. Maar ik denk wel dat je een van de weinige mensen bent met zulk gedrag die er voor uit durft te komen en die zo'n goede zelfkennis heeft!

Misschien zou het helpen, maar ik denk dat dit effectiever is in een klinische opname waar je met 'soortgenoten' zit. Dat als je merkt dat je weer een fantasie of leugen verteld, dat zodra je jezelf daarop betrapt gelijk hardop (of tegen die persoon) zegt: Doe ik het weer!
En zo ook naar de omgeving kenbaar maakt dat je hier meer struggelt.

Sorry, ik weet niet zo goed hoe ik je kan helpen, dit is wat bij een ex-groepsgenoot uit de kliniek waar ik zat werd gezegd toen ze met een soortgelijk verhaal kwam.

Ik vind trouwens het onderschrift van Mloei heel goed en misschien ook wel toepasselijk op jou:
Het maakt niet uit als je faalt. Faal opnieuw, faal beter!

Sterkte!

**Geplaatst**: 03-02-10 19:32

Geplaatst: 03-02-10 19:32

TS, wat sterk dat je dit hier neerzet, daar is veel moed voor nodig. Voor sommige mensen lijkt het misschien onlogisch wat je schrijft, maar van deze kant herkenning. Ik zie dat je ook goede tips krijgt, doe er je voordeel mee zou ik zeggen. Slechter kan het niet, maar beter misschien wel... Sterkte.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-02-10 20:36

Geplaatst door de TopicStarter : 03-02-10 20:36

Het is 3 dagen geleden definitief uit met mijn vriend, al zijn spullen heb ik buiten gezet. Ik heb hem zovaak teruggenomen maar nu is het écht klaar, het is zo ontzettend moeilijk.. We bellen/smsen/emailen niet, hij is ook goed klaar met mij. (ergens logisch)
Ik kan er gewoon niet mee omgaan.. duizenden gedachtes gieren door mijn hoofd over waar hij is, met wie, waar hij aan denkt, of hij zich ook zo ellendig voelt als mij.. Deze gedachtes nemen heel mijn leven in bedwang, ik kan er niet meer tegen. Toch ben ik eindelijk sterk genoeg dat ik geen contact meer met hem zoek, en alles ga negeren.. Dit gaat gewoon niet meer, niet met iemand zoals mij.

Ik zit er op dit moment echt zo vreselijk doorheen, ik heb al mijn sociale contacten verwaarloosd dus er is geen één persoon irl waarmee ik kan praten. Ik heb alleen maar vijanden gemaakt. Ik heb gewoon werkelijk waar NIEMAND.. iemand van mijn (jonge) leeftijd zou zo niet mogen leven.
Ik ben lichamelijk niet meer in staat om zelfs nog maar boodschappen te doen, ik zit nu alleen maar hele dagen thuis met mijn badjas aan niets te doen.. Mijn lichaam zegt nee, mijn geest zegt nee, maar stiekem ben ik opzoek naar een doel en motivatie.

Ik moet mezelf fixen, maar waar moet ik beginnen? het is zo verschrikkelijk moeilijk en hard.. De meeste zullen mij vast niet begrijpen en denken van 'neem toch therapie' maar het ís gewoon ook niet te begrijpen wat ik doormaak. Soort van onbewust zelfvernietiging? sjezus wat ben ik toch een belachelijk mens.

Voor de 1e x in heel mijn leven sta ik er ECHT alleen voor, ik ben op het moment tot op mijn ziel gebroken. Dagen duren weken.. Ik heb het gevoel dat ik aan het wachten ben op iets.. Dat mijn leven nog moet gaan beginnen.. Zoeken naar iets wat ik nooit zal vinden.

Ik ben depressief, verlaten, bang en alleen.. ik vind mijzelf zo'n ontzettend zielig mens als ik opzoek moet gaan naar hulp. Ik heb dit vaker gedaan,, wat als dit niet helpt? Moet ik echt hulp zoeken? Ik heb al heél lang niet het gevoel, en ik denk niet dat ik ooit het gevoel nog ga krijgen dat ik ergens nog écht gelukkig van kan worden.

Ik wil zo graag weg uit dit huis, elke minuut is er een teveel... ik heb geen veilige plek meer.. alleen maar verdriet. Wat ik hiermee opschiet om dit weer te posten weet ik ook niet.

**Geplaatst**: 03-02-10 20:48

Re: Borderline..

Geplaatst: 03-02-10 20:48

ik weet wat je doormaakt meid echt.. ik ben ook daar geweest.. ik wou dat ik je op een of andere manier duidelijk kon maken dat jij de enige bent die zich kan openstellen.. het gaat niet vanzelf.. ik wou dat ik je kon helpen echt waar..

**Geplaatst**: 03-02-10 20:54

Geplaatst: 03-02-10 20:54

Omdat het je oplucht, misschien. Als je hier uit wilt komen zal je wel stappen MOETEN nemen. Ik voel met je mee, liefdesverdriet, jaloezie, haat, onzekerheid... Maar het heeft geen zin om te wachten of het misschien vanzelf goed komt. Je mag best een paar dagen helemaal kapot zijn van iets, probeer iets te zoeken wat je een beetje opvrolijkt. Sporten, hardlopen, dansen in je kamer, keihard met liedjes meezingen (dat schijnt serieus goed te zijn om alles er even uit te laten)
En als je hulp zoekt ben je JUIST niet zielig, maar sterk omdat je aan jezelf wilt werken. Wel moet je iets hebben wat echt bij jouw past en wat jouw helpt, dat kan voor iedereen anders te zijn. Maar ik denk dat je in een groepsopname het meeste leert. Wat Frozenstar ook zegt, daar kan je niet voor de waarheid blijven vluchten. Daar krijg je alles op je bord, mensen wijzen je op je fouten, jij op die van hun.. Je leert van elkaar en je houdt er nog hele goede vriendschappen aan over ook!

**Geplaatst**: 03-02-10 21:51

Geplaatst: 03-02-10 21:51

Laat je niet meeslepen door zelfmedelijden, dat heeft mij geholpen toen ik niet zo gelukkig was (een heel andere situatie, daar niet van hoor). Je bent niet zielig, je kunt er iets van maken. Geef je zelf een enorme schop onder je kont en ga iets doen aan je problemen. Dat is echt het enige wat de situatie gaat veranderen. Bokt doet daar niets aan (behalve dat je je ei kwijt kan).

**Geplaatst**: 04-02-10 08:23

Geplaatst: 04-02-10 08:23

Volgens mij is wegvluchten in elk geval niet de beste oplossing bermudaa

[EA-GZ] [GZ] Reismaatje!

Ga desnoods naar je huisarts of begeleider als je die hebt en vraag om opname.

**Geplaatst**: 04-02-10 08:57

Geplaatst: 04-02-10 08:57

odetteke schreef:
Ga desnoods naar je huisarts of begeleider als je die hebt en vraag om opname.

Precies. En daarmee is je vraag waar je moet beginnen beantwoord.

**Geplaatst**: 04-02-10 09:06

Geplaatst: 04-02-10 09:06

Ah jemig wat een ernstig verhaal! Echt erg
Mijn tante heeft dit ook, maar hier praten we nooit over, maar als ik nu met haar spreek is het nog precies hetzelfde als 3 jaar geleden, heel vreemd vind ik dat. Mijn oom, als hij hier is, zegt alleen maar dat ze beter kan oprotten en een dikke mongool is. Nja dat vind ik nergens op slaan, zij heeft hier immers ook niet voor gekozen, dat doet niemand. Denk dat dit ook wel lijkt op jou en je vriend, ze kunnen niet met elkaar, maar ook niet zonder elkaar.
Sterkte :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-02-10 11:33

Re: Borderline..

Geplaatst door de TopicStarter : 04-02-10 11:33

Vanmiddag heb ik een afspraak met de huisarts..

**Geplaatst**: 04-02-10 11:37

Re: Borderline..

Geplaatst: 04-02-10 11:37

Goed zo! Ik denk dat dat de juiste weg is. Sterkte vanmiddag.

**Geplaatst**: 04-02-10 11:38

Geplaatst: 04-02-10 11:38

Bermudaa schreef:
Vanmiddag heb ik een afspraak met de huisarts..

Goed van jou! Zie je, nu heb je zelf de eerste stap gezet. Ik ben trots op je. De eerste stap is vaak erg moeilijk, maar die heb je nu gedaan. Nu is het de kunst om dit patroon vol te blijven houden.
Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-02-10 15:48

Re: Borderline..

Geplaatst door de TopicStarter : 04-02-10 15:48

Er is nu een hele andere diagnose uitgekomen, een Bipolaire stoornis.. Ofterwel een manische depressie

**Geplaatst**: 04-02-10 15:59

Re: Borderline..

Geplaatst: 04-02-10 15:59

Kan je huisarts die diagnose wel stellen? Bij bps horen namelijk ook stemmingswisselingen. Heb je voor je depressie medicatie voorgeschreven gekregen?

**Geplaatst**: 04-02-10 16:08

Re: Borderline..

Geplaatst: 04-02-10 16:08

Ik vind het knap dat je huisarts na een gesprek wat vaststeld. Overigens mag de huisarts dat niet eens doen.

**Geplaatst**: 04-02-10 16:11

Geplaatst: 04-02-10 16:11

Manische depressie kan ook voorkomen terwijl je borderline hebt. Heel goed dat je naar je huisarts bent geweest, echt top van je! Wees trots op jezelf.
Heb je ook met je huisarts besproken dat je niet meer weet wat je moet en graag hulp wil bij het zoeken van iets waar ze jouw kunnen helpen?

**Geplaatst**: 04-02-10 16:15

Geplaatst: 04-02-10 16:15

Bij de huisarts

Die mag die diagnose toch helemaal niet stellen? Dan wordt je doorverwezen naar een eerstelijns psycholoog en daarna naar een psychiater voor de diagnose en de medicatie...

Ben je er wel geweest?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-02-10 16:20

Geplaatst door de TopicStarter : 04-02-10 16:20

Naja, diagnose.. de huisarts zat meer de denken dus aan die richting.
Ik had verteld dat het met mijn vorige psychiater niet ging, te snel oordelen, medicijnen erin stompen en zeggen dat therapie geen zin heeft zonder medicijnen.. Daar had ik dus een hard hoofd in.

Ze heeft me doorverwezen naar de 5 stromen (geestelijke gezondsheidzorg) waar ik een nieuwe psychiater krijg en dan gaan we een behandelsplan uitstippelen. Eerst maar goed vaststellen wat ik nou daadwerkelijk heb.

Ik heb van de huisarts wel wat medicijnen gekregen om de 'storm' van nu te kalmeren, tijdelijke medicijnen. Die ga ik nu even ophalen bij de apotheek, heb ook eigenlijk geen idee hoe ze heten.

Ik heb eerder antidepressiva voorgeschreven gekregen zoals Efexor, maar dat had geen effect bij mij.

Laatst bijgewerkt door Bermudaa op 04-02-10 16:25, in het totaal 2 keer bewerkt