Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-01-10 11:39

Re: Ernstig ongeluk zien gebeuren.

Geplaatst: 15-01-10 11:39

Je moet echt zo snel mogelijk hulp zoeken. :(:)

Hoe eerder je dat doet, hoe kleiner de kans is op het volgende:
http://www.kennisring.nl/smartsite.dws?id=32979

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-01-10 11:57

Re: Ernstig ongeluk zien gebeuren.

Geplaatst door de TopicStarter : 15-01-10 11:57

Ik heb met Slachtofferhulp gebeld en kan vanmiddag nog langskomen. Had een hele aardige vrouw aan de telefoon. Ik merk dat ik heel erg de behoefte heb om het van me af te praten, maar bang ben dat mensen me een zeur vinden. En vanmiddag weet ik dat die vrouw juist daarvoor is, dan misschien lucht het wel erg op.

**Geplaatst**: 15-01-10 12:08

Re: Ernstig ongeluk zien gebeuren.

Geplaatst: 15-01-10 12:08

heel veel sterkte! Goed dat je naar slachtoffer hulp gaat, voel je daar niet raar mee of zo, het is heftig wat je meegemaakt hebt en dat moet je verwerken. Hulp daarbij is alleen maar goed en voorkomt dat je later vast komt te zitten. Wat koudbloedkim hierboven een link van geeft heb ik gehad en heb drie jaar moeten knokken om erbovenop te komen. Beter nu even doorbijten dan later overhoop liggen.

nogmaals sterkte

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-01-10 12:12

Re: Ernstig ongeluk zien gebeuren.

Geplaatst door de TopicStarter : 15-01-10 12:12

Dank je.
Voorkomen is idd beter dan genezen. Een Posttraumatisch stress syndroom lijkt me erg heftig

**Geplaatst**: 15-01-10 12:19

Geplaatst: 15-01-10 12:19

Heel veel sterkte vanmiddag!

Ik hoop dat je je verhaal kwijt kan daar! Het is niet niets wat je meegemaakt hebt! :(:)

**Geplaatst**: 15-01-10 12:24

Re: Ernstig ongeluk zien gebeuren.

Geplaatst: 15-01-10 12:24

pollewoppy, goed je dit doet. Ik heb jaren terug iemand voor de trein zien springen (niet helemaal het zelfde). Toen durfte ik er niet over te praten omdacht ik dacht dat ik me ontzettend aanstelfde. Heb er toen een jaar lang bijna elke dag over gedroomd. Pas toen ik er over ging praten werd het minder en ging het uiteindelijk over.

**Geplaatst**: 15-01-10 12:33

Geplaatst: 15-01-10 12:33

Goed dat je gebeld hebt

Ik heb afgelopen zomer de moeder van mijn beste vriendin ( en eigenlijk is zij ook een soort vriendin) vreselijk voor mijn ogen van haar paard zien vallen ( die ik net voor hen aan het doorrijden was) waarbij ze haar rug brak.
Ik heb haar in eerste instatie opgevangen haar man opgehaald, ben mee geweest met de ambualance , ze viel heel raar weg.
De eerste dagen vond ik heftig ,zag haar steeds weer voor me vallen terwijl ik niks kon doen, heb me ook zooo schuldig gevoeld. Had ik maar zus had ik maar zo,,
Gelukkig kon ik het heel goed bepspreken met mijn beste vriendin en haarzelf. En werd ik zowel thuis als daar heel goed opgevangen.

Maar het is gewoon heel heftig zoiets, sterkte verder :(:)

**Geplaatst**: 15-01-10 12:34

Geplaatst: 15-01-10 12:34

Ik ben lang geleden ook eens ooggetuige geweest van een verschrikkelijk ongeluk.Er stond een fietser te wachten voor het rode licht en de vrachtwagen die ook stond te wachten had hem niet gezien,toen het licht op groen sprong nam de vrachtwagen de bocht te krap en de fietser kwam onder zijn wielen terecht.De persoon was op slag dood...

Die gil en dat gepiep van de remmen,daar gaan nog steeds mijn nekharen van overeind staan,het beeld staat na 25 jaar nog steeds op mijn netvlies gebrand.Iedere keer als ik langs de plek fiets schiet het nog door mijn gedachten.

Wat ik er wel van geleerd heb is dat ik enorm voorzichtig ben met vrachtwagens,ik ga ervan uit dat ze mij niet zien en daar handel ik naar.Dat heeft hier in de stad al enige keren ervoor gezorgt dat ik allert genoeg was om zelf niet onder de wielen terecht te komen.

Goed dat je naar slachtofferhulp gaat,niks zeur...daarvoor zijn ze.Hopelijk lucht het op als je je verhaal doet bij ze.

**Geplaatst**: 15-01-10 13:22

Geplaatst: 15-01-10 13:22

Knap hoor, dat je gelijk vandaag al heen gaat.

Goed dat er speciaal hiervoor mensen zijn.
Ik hoop dat het je helpt met verwerken.

Bah Tinky, dat is ook heel heftig.. :(:)

**Geplaatst**: 15-01-10 13:31

Re: Ernstig ongeluk zien gebeuren.

Geplaatst: 15-01-10 13:31

Ja, bij mij voor de deur werdt een oudere vrouw aangereden door een personen auto met 80km per uur.
Vrouw lag op de weg met bloed bij dr hoofd was geen ambulance oid dus heb tegen dr lopen praten en gedaan wat ik kon,gelukkig kwam er een man bij die er veel verstand van had wat te doen.. en kwam de ambulance snel maar vrouw werdt als paarser/grijs weet niet heel aparte kleur en bleek dat ze was overleden..

**Geplaatst**: 15-01-10 13:50

Geplaatst: 15-01-10 13:50

Zwartwitje, bij mij is het nu 10 jaar geleden dat ik dat ongeluk heb meegemaakt maar vergeten doe ik het ook niet meer.

Ik ging 's avonds rond een uur of 9 naar mijn paard met mijn exvriend die bij de politie werkt. Vlakbij stal was er een ongeluk gebeurd, een scooterrijder was op zijn gezicht gegaan. Kan gebeuren. Na een uur kom ik bij paard vandaan en rijd over diezelfde weg en het ongeluk lijkt 'ernstiger'. Mijn ex loopt naar zijn collega's toe en ik blijf op afstand staan, er stonden meerdere mensen. Mijn ex komt op een gegeven moment naar mij toe of ik mee wil komen... Op dat moment gaat het zo snel, wil je kijken vraagt hij... Weet ik veel waarom? Wat is er aan de hand? Waarom die link naar mij?
Inmiddels sta ik achter de ambu en ligt er een levenloos lichaam in en dat beeld zal ik nooit vergeten, ze 'keek' me half aan... Ik bleef stokstijf staan en roep haar naam. Met dit meisje reed ik in dezelfde ponyles met onze eigen pony's. Ze kwam dus bij haar paard vandaan en die scooterrijder is tegen haar aangereden en zij verdween direct de sloot in en het kroos sloot zich. Later hebben ze haar zien liggen.... Ze kwam net bij haar paard vandaan, rijbroek, laarzen aan... Tja, ze was net 18 geworden... Echt bizar...

Vaak denk ik nog aan haar!

**Geplaatst**: 15-01-10 14:11

Geplaatst: 15-01-10 14:11

Ik ben 28 mei zelf aangereden, niet helemaal hetzelfde als jullie natuurlijk, maar heb altijd nog wel last van.

Ik stond te wachten om over te steken, had net bedacht dat als ik thuis was even lekker ging rijden (was 3 min) bij huis weg, dus ik kijk links, kan makkelijk, en toen rechts, kennelijk had ik toen even mijn hoofd er niet bij, want toen de auto van rechts voorbij was ging ik over, en toen was er ineens een auto van links.

Met 80 km/h tegen mij aangeknald, ik 3 meter verder van 2 m hoogte op mijn elleboog geland. Ik was in shock, de vrouw van de auto parkeert haar auto 50 m verder en komt terug. Ook helemaal in shock, want ik had wel dood kunnen zijn.

'Gelukkig' heeft ze alleen mijn fiets geraakt, een 20 cm verder naar links en het was mijn been geweest, dan had ik ook nog over de motorkap gegaan. Ik had alleen mijn elleboog gebroken.

Fiets was echt naar de kl*te, sorry voor het taalgebruik maar er was niks meer van heel. Ik sta nu nog steeds soms wel een kwartier te wachten totdat ik 100000% zeker weet dat er niks aankomt. En het zweet breekt me uit als er weer eens jongens van een jaar of 15/16 weer eens door rood rijden, of gewoon niet uitkijken.

Een jongen uit een paralelklas heeft het zien gebeuren. Die heeft ook een paar nachten niet geslapen.

Als ik jou was zou ik idd naar Slachtofferhulp gaan, er veel over praten

Maar dat doe je al

**Geplaatst**: 15-01-10 15:08

Re: Ernstig ongeluk zien gebeuren.

Geplaatst: 15-01-10 15:08

Ik heb gisteren een ongeluk zien gebeuren. Rijd een auto voor me, en vanuit een van de zijwegen komt een auto op hoge snelheid, en schept een man die op de fiets paralel rijd aan de weg waarop wij zitten. Gelukkig anticipeert de auto voor me heel snel en gaat in de ankers. Ben uit de auto gegaan en aan de man gaan vragen of het ging, of ik iets voor hem kon betekenen. Bleek dat hij alleen iets of wat last had van zijn arm en de vrouw die hem aangereden had, zou met hem naar de dokter rijden. Maar ben d;r wel goed van geschrokken. Elke fietser die we onderweg zagen heb ik constant gecontroleerd, steekt hij wel of niet over? Blijft hij wachten?

Dit was dan maar een klein ongelukje, wat gelukkig goed af is gelopen. Ik kan me dan ook niet voorstellen hoe moeilijk het voor jullie moet zijn, na het meemaken van een ernstig ongeluk...

Ik wil jullie allemaal erg veel sterkte wensen. En TS, heel veel sterkte vanmiddag, ik vind het knap dat je toch gekozen hebt voor SH.

**Geplaatst**: 15-01-10 16:34

Re: Ernstig ongeluk zien gebeuren.

Geplaatst: 15-01-10 16:34

Mensen, wat een akelige verhalen allemaal, ik krijg er toch een brok van in mijn keel. Die ene van dat meisje in die cabrio is om rillingen van te krijgen.
Voor de TS: ik denk dat het heel verstandig is Slachtoferhulp gebeld te hebben. Daar vinden ze je echt geen zeur hoor, daar zijn de mensen voor. Dus ik hoop dat je daar wat aan hebt.
Tevens zou ik ook heel graag willen weten als ik jou was, hoe het met de meneer zou gaan. Dus wellicht zou je daar achter kunnen komen.
Heel veel succes!

**Geplaatst**: 15-01-10 17:37

Re: Ernstig ongeluk zien gebeuren.

Geplaatst: 15-01-10 17:37

ik ben zelf ook aangereden zat bij buurjongen achterop de brommer hij reed zo de weg over, auto knalde presies tegen mijn bovenbeen ik ben op de man zijn auto/glad en motorkap belang en daarna door de lucht gevlogen lag net naast een sloot en 5 cm onder een lantaarnpaal.
Buurjongen had niets! mijn bovenbeen was verbrijzeld kwam allemaal politie en ambulance bij en ben meteen met spoed geopereerd (wel een hele knappe chirurg dat kan ik me nog goed herinneren) maar heb nog nooit zo'n pijn gehad als toen, ze gingen ter plekke mijn been rechtbuigen/leggen daar kreeg maskertje op met een of andere gas.. maar deed echt zo;n pijn mijn bovenbeen lag helemaal dubbelgevouwen en je zag allemaal bloed en bot uitsteken brr.. heb in het ziekenhuis ook slachtofferhulp gekregen enz,.,. ergste vind ik nog dat ik mijn ouders zo heb laten schrikken zoiets doet me nu nog gewoon pijn.. (misschien ook wel omdat ik wel vaker wat heb, vroeger ook hersenvliesontsteking gehad toen ik 7 jr was, was net aan de dood ontsnapt) heb het gevoel mijn ouders veel verdriet bezorgt te hebben (mijn vader is helaas in 2001 plotseling overleden mis hem nog iedere dag en soms hoop ik stiekum gauw bij hem te kunnen zijn) maar goed heeft weinig met TS dr verhaal te maken

Wil je veel sterkte wensen want dat soort dingen hebben een grote inpact! bij mij is de man van de auto nog geweest die heeft zich ook zo ongelovelijk schuldig gevoeld echt zielig hij kon er niets aan doen

**Geplaatst**: 15-01-10 17:45

Re: Ernstig ongeluk zien gebeuren.

Geplaatst: 15-01-10 17:45

Is ook niet mis SL! :(:)

Ook ik vind het knap hoor TS dat je hulp hebt gevraagd!

**Geplaatst**: 15-01-10 18:19

Re: Ernstig ongeluk zien gebeuren.

Geplaatst: 15-01-10 18:19

wat een heftige verhalen allemaal zeg, wil iedereen heel veel sterkte wensen met de herinneringen

**Geplaatst**: 15-01-10 18:28

Geplaatst: 15-01-10 18:28

ik heb in Juli in USA meegemaakt dat een Motorrijder zonder helm in kort broek en t-shirt zich dood reed voor onze neus. Je kan je wel voorstellen wat een bloederige toestand dat was.
Ik ben dagen kotsmisselijk geweest. Mijn man was er ook bij dus gelukkig konden we elkaar steunen. Maar het heeft nog maanden door mijn hoofdgespookt en nog als ik een motorrijder keihard hoor aanscheuren gaan mijn nekharen overeindstaan.

Mijn vriendin heeft een zelfdoding in de trein meegemaakt en zag dus de gruwelijkste dingen voorbij het raam komen.
Zij heeft slachtoffer hulp gehad en daar heeft ze enorm veel aangehad.

Ik heb zelf ook ivm een ander incident slachtofferhulp gehad en ik heb ondanks dat ik nogal nuchter ben en denk dat ik het zelf allemaal wel kan oplossen heel veel aan gehad.
Ik raad je dan ook aan als je er nog zoveel last van hebt (en daar hoef je je echt niet voor te schamen!!) slachtofferhulp in te schakelen

sterkte!!

**Geplaatst**: 15-01-10 18:33

Re: Ernstig ongeluk zien gebeuren.

Geplaatst: 15-01-10 18:33

Praten praten en nog eens praten, dat werkte bij mij heel goed.

Ik heb een man 3 meter voor mijn neus onder een vrachtwagen zien komen. Vrachtwagen kwam de hoek om en er rende "ineens" een man voor, maar de chauffeur zag hem niet dus die reed door en de man maar rennen. Tot hij ook niet meer kon en dus onder de vrachtwagen doorvloog. Meteen 112 laten bellen door een ander en zelf naar de man toe. Onder het bloed en met zijn bovenbeen over zijn onderbeen heen geschoven als het ware. Hij is afgevoerd met een traumahelikopter en heeft het overleefd.
Maar idd die rare details die je je dan nog herinnerd en andere rare gedachten die door je heen schieten. Zo dacht ik "hè wat zit die man raar vastgeplakt aan de vrachtwagen, carnaval is al voorbij hoor" (dat was de dag ervoor) tot ik besefte wat ik zag.

**Geplaatst**: 15-01-10 18:36

Geplaatst: 15-01-10 18:36

MamboBeach schreef:
Is ook niet mis SL!

Ook ik vind het knap hoor TS dat je hulp hebt gevraagd!

zie dat je in groningen woont misschien ken je het plekje wel, was bij de pop dijkemaweg bij de busbaan bij het fietspad wat eronder door gaat.

Heb helaas hele grote en veel littekens op mijn been, en een ijzeren pen met schroeven eraan over gehouden

**Geplaatst**: 15-01-10 19:09

Geplaatst: 15-01-10 19:09

Jeetje wat een bizarre dingen hebben jullie allemaal meegemaakt :(:)

9 Jaar geleden heb ik op de autosnelweg in Frankrijk ook een auto-ongeluk zien gebeuren voor ons neus, gelukkig waren deze mensen er met een paar oppervlakkige verwondingen vanaf gekomen.
Voor ons reden Nederlanders met de caravan, er was een vrachtwagen die ineens een stukje naar links kwam waar die vrouw erg van schrok en daardoor een ruk aan haar stuur gaf. Hierdoor kreeg de caravan de macht over de auto en is de caravan over de kop geslagen.
Wonder boven wonder is toen iedereen met de schrik vrij gekomen en er is er voor de rest niemand achter op ons geknald. We hebben toen echt een engeltje boven ons hoofd gehad, want we reden met 110 op de snelweg en we moesten ineens een noodstop maken en we stonden denk ik nog geen meter van die caravan af. Maar ondanks dat er geen gewonden waren gevallen, heeft dit ongeluk ook best wel indruk op mij gemaakt. Kan je na gaan wat het voor impact heeft op mensen die zwaargewonden slachtoffers aantreffen. Ik vind het verstandig van je dat je contact heb opgenomen met slachtoffer hulp, ik hoop voor je dat je er wat aan hebt!

**Geplaatst**: 15-01-10 19:11

Geplaatst: 15-01-10 19:11

oei vind dit wel heel erg... :(:)

**Geplaatst**: 15-01-10 22:34

Geplaatst: 15-01-10 22:34

TS, je hebt groot gelijk dat je naar slachtofferhulp bent gegaan +:)+

!
Ik weet uit eigen ervaring hoe belangrijk het is om over hetgeen er gebeurd is, te kunnen praten.
Ik wens je veel sterkte met het verwerken :(:)

!!

Wij reden bijna 4 jaar geleden met nog 4 vrienden in de auto naar Oostenrijk. Mijn man reed, ik zat er naast en onze vrienden achterin. Ik zat net omgedraaid met mijn vriendinnen te beppen, toen onze vriend een ijselijke schreeuw gaf en mijn man vol in de remmen ging.
Ik draaide me om en wat er toen gebeurde, is nog steeds surrealistisch te noemen $:\$ .
Mijn man reed op de middelste baan, rechts voor ons reed een auto en wij werden ingehaald door een auto op de linkerbaan. Opeens schoot de auto die mijn man wilde inhalen (die dus rechts reed), voor ons langs, ramde de auto die ons links aan het inhalen was. Die vloog in de vangrail, tolde voor ons langs naar rechts en nam daarbij de auto die hem ramde, ook weer mee naar rechts. Door toch nog te sturen, is die man (die geramd werd) weer op de linker weghelft terecht gekomen.
Mijn man laveerde hier op een of andere manier tussendoor en ook van de rondvliegende auto onderdelen heeft ons niks geraakt.
We zijn meteen op de vluchtstrook gestopt en ik heb meteen het alarm nr. gebeld. (Politie en ambulance waren er echt met 10 min. +:)+

!)

Toen wij stil stonden, stapte uit de linker auto een vrouw uit, rukte de achterportieren open en sleepte haar jongste 2 kinderen uit de auto en rende zonder te kijken de snelweg over naar ons toe

. God-zei-dank reageerde het achterop komende verkeer ook direkt, want op een enkeling na, stonden die ook allemaal stil.
De vader en het oudste kind (meisje van een jaar of 13-14) kwamen daarna ook naar ons toe. We zagen dat er inmiddels ook al mensen zich om de ongevalveroorzaker bekommerden.
De moeder liep intussen als een kip zonder kop rond en had de 2 kleinste kinderen in het natte gras gezet $:\$ . Mijn man en onze vriend waren intussen bezig met de opvang van de man en vrouw en mijn ene vriendin heeft de kleintjes bij ons in de warme auto gezet en wat te drinken gegeven.
Mijn andere vriendin en ik maakten ons intussen best zorgen om het oudste kind, die stond volledig onder shock en kleefde echt als een plakbandje aan ons.
Zo op het eerste oog had niemand levensgevaarlijke verwondingen, maar de broeders in de ambulance hebben uiteindelijk wel het oudste meisje een infuus gegeven tegen de shock. Alleen de ongevalveroorzaker is met de ambulance weggereden. (Maar had volgens de mensen die zich om hem hadden bekommerd, op het eerste oog ook geen levensgevaarlijke verwondingen.)
De familie was net bij opa en oma op bezoek geweest en hadden verse eitjes en potjes jam mee gekregen. Absurd was echt dat alle eitjes en potjes jam nog heel waren :wow:

! (Was een station wagen en we zagen ze boven op de bagage staan.)
Doordat we met z´n zessen het ongeluk hadden "beleefd", konden we er ook goed met elkaar over praaten (wat we het hele WE ook gedaan hebben, en nog, na 4 jr. komt het nog wel eens ter sprake!).

*Edit: typfoutje verbeterd

.

Laatst bijgewerkt door Sterre op 15-01-10 22:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-01-10 22:44

Re: Ernstig ongeluk zien gebeuren.

Geplaatst: 15-01-10 22:44

Mocht je erg veel last blijven houden...google dan eens op EMDR therapie. Dat heeft mij erg geholpen met het verwerken van diverse trauma's. Sterkte!

**Geplaatst**: 15-01-10 22:50

Geplaatst: 15-01-10 22:50

Ergste ongeluk wat ik heb gezien staat nu nog op mijn netvlies. Ik was 12 jaar oud, ik was aan het fietsen met een vriendinnetje. We kwamen haar kleine buurmeisje Laura van 5 jaar nog tegen en vertelde heel trots over haar nieuwe fiets. Nog geen 15 minuten laten hoorden we een hoop gegil, hetzelfde meisje Laura was een oprit op gefietst en tegelijkertijd kwam er een vrachtwagen aan die achteruit de oprit inging. Hij heeft het meisje niet gezien omdat ze precies in de dodehoek zat van de vrachtwagen. Hij is over haar heen gereden. Daar lag ze dan, alles lag open, haar hoofd was open gebarsten en er kwam allemaal gele vloeitstof uit. Ik stond te trillen op mn benen. Haar ouders woonde precies ernaast ( bedrijf en woning aan huis). Zij hebben het ook gezien het was zo tragisch allemaal. Het is een moment dat ik nooit vergeet. Laura was op slag dood.