Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-11-09 12:01

Geplaatst: 16-11-09 12:01

MaaikeMo schreef:
Maar zijn er ook manieren om dit dan op te halen?

het is achterhaalt om dit weer te herbeleven of er naar terug te gaan, dat noemen ze re-traumatising

ik ben aangerand toen ik 7 jaar was en daar wist ik niets meer van, tot de dader jaren geleden bij ons in de winkel liep en toen wist ik alles weer, ik vond het heel heftig hoe ik reageerde of hoe mijn lijf reageerde.....het zat dus ergens diep weggestopt... vanaf toen kon ik er wat mee doen.

een aanrader om te lezen is : De tijger ontwaakt van Peter Levine

**Geplaatst**: 16-11-09 12:03

Geplaatst: 16-11-09 12:03

garny95 schreef:
MaaikeMo schreef:
Maar zijn er ook manieren om dit dan op te halen?

het is achterhaalt om dit weer te herbeleven of er naar terug te gaan, dat noemen ze re-traumatising

ik ben aangerand toen ik 7 jaar was en daar wist ik niets meer van, tot de dader jaren geleden bij ons in de winkel liep en toen wist ik alles weer, ik vond het heel heftig hoe ik reageerde of hoe mijn lijf reageerde.....het zat dus ergens diep weggestopt... vanaf toen kon ik er wat mee doen.

een aanrader om te lezen is : De tijger ontwaakt van Peter Levine

Dat wat je zegt hoe je lichaam reageerd herken ik ....
Ik reageer onbewust soms via mijn lichaam, moet ineens enorm trillen wat ik niet onder controle heb, klapper tanden ... heel raar!

**Geplaatst**: 16-11-09 12:07

Re: vervelende gebeurtennissen verdringen, zelfs vergeten?

Geplaatst: 16-11-09 12:07

Ja dit kan zeker!
Iemand die ik goed ken is op haar 8ste verkracht. Pas toen ze 45 was herinnerde ze zich het weer. Ze had een glaasje op en toen was ze een verhaal aan het lezen dat ongeveer hetzelfde was gegaan als bij haar toen ze 8 was. Alles kwam naar boven, al die jaren had ze het gewoon verdrongen.

Sommige, zoals hier eerder is gezegd, kunnen inderdaad een persoonlijkheid extra aanmaken. Anderen verdringen het zo goed dat ze het zich echt niet meer kunnen herinneren als iemand het aan ze vraagt of verteld. Meestal is er dan een bepaalde 'trigger' voor nodig om alles naar boven te laten komen. Dit kan van alles zijn: Een bepaalde geur, iemand zien, iets lezen, etc.

**Geplaatst**: 16-11-09 12:21

Geplaatst: 16-11-09 12:21

Elicious schreef:
garny95 schreef:

het is achterhaalt om dit weer te herbeleven of er naar terug te gaan, dat noemen ze re-traumatising

ik ben aangerand toen ik 7 jaar was en daar wist ik niets meer van, tot de dader jaren geleden bij ons in de winkel liep en toen wist ik alles weer, ik vond het heel heftig hoe ik reageerde of hoe mijn lijf reageerde.....het zat dus ergens diep weggestopt... vanaf toen kon ik er wat mee doen.

een aanrader om te lezen is : De tijger ontwaakt van Peter Levine

Dat wat je zegt hoe je lichaam reageerd herken ik ....
Ik reageer onbewust soms via mijn lichaam, moet ineens enorm trillen wat ik niet onder controle heb, klapper tanden ... heel raar!

ja je lichaam is wijs... mensen met een trauma hebben vaak een soort 7e zintuig, daar komt dit vaak vandaan

**Geplaatst**: 16-11-09 12:44

Geplaatst: 16-11-09 12:44

ik heb het even globaal doorgelezen..

Mijn eigen ervaring (wat ook ondersteund wordt door wetenschappelijke onderzoeken waarmee ik in aanraking kom binnen mijn vakgebied psychologie) heeft mij geleerd dat je traumatische ervaringen nooit helemaal kan wegstoppen.

Bij verwerking is het zo dat de ervaring rationeel beheerst gaat worden en idd wordt omgevormd tot een ervaring welke handelbaar is voor de emotie om zo te zorgen dat jij als persoon kan blijven functioneren.

Bij wegstoppen zal dit niet gebeuren en vroeg of laat zullen de beelden, de emoties en gedachtes weer de overhand nemen..

er zijn meerdere methodes om traumatische ervaringen te verwerken, is per persoon en situatie afhankelijk van wat eht beste werkt.. CGT en de ABC of RET methodes zijn wetenschappelijk bewezen en hebben de meeste mensen direct baat bij.. met hypnose enz. heb ik geen ervaring..

**Geplaatst**: 16-11-09 12:51

Geplaatst: 16-11-09 12:51

Hier ook ervaring daarmee. Ik heb een heel vervelende ervaring gehad toen ik een jaar of 7 a 8 was. Al die tijd nooit meer aan gedacht, ik weet niet of ik het echt vergeten was maar ik dacht er gewoon nooit aan. Een jaar geleden kwam het opeens (heel heftig) naar boven en heb ik er voor het eerst in mijn leven over gepraat. Sindsdien draag ik het toch dagelijks bij me....

**Geplaatst**: 16-11-09 14:31

Re: vervelende gebeurtennissen verdringen, zelfs vergeten?

Geplaatst: 16-11-09 14:31

Hetzelfde hier,

Alle operaties, de pesterijen, overlijdens, nare tijden, nare ervaringen. Ik kan ze allemaal 'wissen'. Dan loop ik bijv. voor een controle in het zh met mams en zegt een dokter: goh jeetje ... hoe is het met jou??

Ehm, wie bent u?

Blijkt dat dan een arts te zijn die mij vroeger vaak geopereerd heeft. Ik weet er echt niks meer van. Ik kan dingen heel makkelijk wegstoppen en wissen.
Al merk ik de laatste tijd wel vrij veel dat dingen toch een beetje 'terugkomen'. Maar de dingen zelf; daar weet ik tot op heden echt niks meer van.

**Geplaatst**: 16-11-09 14:44

Geplaatst: 16-11-09 14:44

maar wat heet "vroeger". Ik herken bv ook sommige mensen van voor ik 13 was niet meer terwijl ik daar toch echt geen traumatische dingen mee heb meegemaakt. Als ze dan zeggen "nou toen" dan gaat er ineens een lichtje branden..

**Geplaatst**: 16-11-09 15:34

Re: vervelende gebeurtennissen verdringen, zelfs vergeten?

Geplaatst: 16-11-09 15:34

ik ben erg benieuwd waar over dit gaat
omdat ik zelf ook wel een oplossing zoek voor de weggestopte dingen?
als je het zo noemen mag

**Geplaatst**: 16-11-09 15:50

Re: vervelende gebeurtennissen verdringen, zelfs vergeten?

Geplaatst: 16-11-09 15:50

Interessant topic
Ik denk wel dat het kan dat je hele vervelende gebeurtenissen vergeet...kan handig zijn maar ook heel lastig.
Zelf heb ik sommige dingen zover weggestopt zeg maar dat ze bijna niet boven te halen zijn..maar dus wel af en toe terug komen spoken. Zwaar irritant.

Ik heb het ook heel vaak met ruzies, ik heb niet vaak ruzie maar als het wel zo is is het vaak wel erg mis...en uiteindelijk weet je niet eens meer wat het over ging na 2 weken. Best raar!

**Geplaatst**: 17-11-09 10:41

Re: vervelende gebeurtennissen verdringen, zelfs vergeten?

Geplaatst: 17-11-09 10:41

Freud beweerde dat verdringing inderdaad mogelijk was.. Later kwam hij hier op terug, en beweerde dat dit toch niet mogelijk was. Ik geloof dat de meningen binnen de psychologie flink verdeeld zijn. Gisteren stond een psycholoog in de collegezaal nog te verkondigen dat hij niet gelooft in verdringing.

**Geplaatst**: 17-11-09 10:44

Re: vervelende gebeurtennissen verdringen, zelfs vergeten?

Geplaatst: 17-11-09 10:44

ik weet van mezelf dat ik dingen niet zozeer vergeten had maar echt geblockt of verdrongen. maar tijd haalt je in zeggen ze dan , het komt ooit wel weer boven ( bij mij tenminste wel)

**Geplaatst**: 17-11-09 12:41

Geplaatst: 17-11-09 12:41

is zelfs een naam voor dit heet dissociatie, zoek dr maar eens op

**Geplaatst**: 17-11-09 17:10

Re: vervelende gebeurtennissen verdringen, zelfs vergeten?

Geplaatst: 17-11-09 17:10

Heel wetenschappelijk weet ik het niet voor je.
Maar wat ik wel weet is dat het wel kan. En dingen kunnen ook allemaal weer terug komen als je het maar toe laat. Of als je het toe kan laten...

**Geplaatst**: 17-11-09 17:13

Re: vervelende gebeurtennissen verdringen, zelfs vergeten?

Geplaatst: 17-11-09 17:13

Ik heb een paar dingen in mijn leven meegemaakt wat mijn wereld op zijn kop heeft gezet. Maar voorheen kon ik die dingen goed tevoorschijn halen en tot in de details vertellen, tegenwoordig kan ik dat niet meer. Ik ben ervoor in therapie geweest (verwerking) en ik merk gewoon, als ik aan die dingen denk, dat ik die details niet eens meer weet.

**Geplaatst**: 17-11-09 17:38

Geplaatst: 17-11-09 17:38

Chiqa schreef:
is zelfs een naam voor dit heet dissociatie, zoek dr maar eens op

Ik vind dissociatie net iets anders eigenlijk.
Als ik dissocieer dan ga ik helemaal weg van waar ik ben.
Dan voel, zie of hoor ik niets meer.
Vind dat toch anders dan herinneringen terug krijgen.

**Geplaatst**: 17-11-09 17:43

Geplaatst: 17-11-09 17:43

Zelf heb ik dit wel gedaan denk ik; ik twijfel nog of ik het verwerkt heb of heb weggestopt. Sinds een paar maanden is het in ieder geval zo ver dat ik er amper nog aan terug denk, en als ik dat wél doe dan herken ik het niet als een ervaring van mezelf. De laatste weken heb ik heel soms zelfs wel eens momenten waarbij ik begin te twijfelen of het me wel echt overkomen is.

Neemt niet weg dat wanneer dergelijke onderwerpen aan bod komen in een film dat ik dan nog steeds in huilen uitbarst en in paniek raak.

Ik betwijfel dus of dit allemaal positief of negatief is. Ik heb er in ieder geval geen last meer van (alleen bij sommige films/docu's dus) en dat lijkt me wel een goed punt.

**Geplaatst**: 17-11-09 17:44

Geplaatst: 17-11-09 17:44

dissociatie is idd net even anders. daarbij verlies je contact met de realiteit of bewustzijnde van je omgeving.
bijv dagdromen , is een zeer lichte vorm van dissociatie.

wat TS bedoeld is het blocken of wegdrukken van emoties, herrinneringen en dergelijken. meestal gebeurd dit met heftige trauma's

**Geplaatst**: 17-11-09 17:45

Geplaatst: 17-11-09 17:45

jilleroo schreef:
bijv dagdromen , is een zeer lichte vorm van dissociatie.

Dan moet jij ook weten dat je door dissociatie bepaalde dingen (Ingrijpende gebeurtenissen) compleet vergeten kan, dus een onderdeel van...

**Geplaatst**: 17-11-09 17:46

Geplaatst: 17-11-09 17:46

Kon ik nare gebeurtenissen maar vergeten... veel dingen dwalen nog steeds in mn hoofd. Een enorme haat tegen een vrouw(

), vertel verder niks, maar als ik er aan denk heb ik gewoon de behoeft om haar helemaal kapot te schelden! En juist omdat ik er nog zo mee zit gaat het echt niet weg, al is het opzich uitgepraat en klaar. En ik weet de details van die tijd ook nog behoorlijk goed (is nu 2 jaar geleden). Dus verdringen kan wel, maar dan doe je jezelf te kort, dan ga je er uiteindelijk zelf aan onderuit!

**Geplaatst**: 17-11-09 17:49

Geplaatst: 17-11-09 17:49

ja, maar dan nog hoort daarbij dat je niet aanwezig bent op het moment van die gebeurtenissen. gedissocieerd bent op het moment van die gebeurtenissen.
nogmaals wat TS bedoeld is het blocken van herinneringen naderhand omdat je ze niet meer wilt hebben, je hebt die herinneringen dus wel ooit gehad ( na de gebeurtenis) en (onbewust) besloten dat deze te heftig zijn en je er niet meer aan herinnerd wilt worden.

**Geplaatst**: 17-11-09 17:55

Re: vervelende gebeurtennissen verdringen, zelfs vergeten?

Geplaatst: 17-11-09 17:55

Als je veel dissocieert ga je die dingen uit het verleden ook vergeten en zelfs compleet kwijtraken. Spreek uit ervaring helaas .

**Geplaatst**: 17-11-09 17:56

Geplaatst: 17-11-09 17:56

ikdoemaarwat schreef:
bij mij werkt het andersom

ik heb alle slechte ervaringen/dingen met impact onthouden...

jep, dat heb ik nou ook

**Geplaatst**: 17-11-09 17:57

Geplaatst: 17-11-09 17:57

Chiqa schreef:
Als je veel dissocieert ga je die dingen uit het verleden ook vergeten en zelfs compleet kwijtraken. Spreek uit ervaring helaas .

kunnen wij samen gezellig vanuit ervaring het niet helemaal eens zijn

**Geplaatst**: 17-11-09 17:59

Geplaatst: 17-11-09 17:59

Ik denk zeker dat dat kan

Ik geloof dat ik zelf ook zoiets heb gehad (al was het dan bij een veel minder heftige ervaring dan aanranding o.i.d.),
alleen dan net anders: nl. dat ik de herinnering in mijn hoofd juist heel aangenaam heb gemaakt..

Ik was vroeger altijd een heel makkelijk kind met spuiten/prikken, mijn ouders waren er zelfs trots op.
Op mijn 8e heb ik een operatie gehad waarvoor ik ook een spuit in mijn been moest.
Ik kan me niet anders herinneren dan dat degene die dat deed zelfs nóg rustiger en aardiger deed dan prikkers normaal al doen,
had dan ook helemaal niet gehuild, herinner me zelfs iets van lachen (en natuurlijk het paardenplaatje wat ik daarna mocht uitkiezen

).

Nou had ik het laatst weer eens met mijn moeder over die prik van die operatie en zij herinnert zich toch iets heel anders.
Nl. dat er erg lomp werd gedaan, dat het heel veel pijn deed en dat ik heel hard moest huilen etc.
Naderhand lijkt dat wel te kloppen, bij de eerstvolgende prik sloeg ik namelijk helemaal door...
In de 'priktent' is het ze zelfs niet gelukt en dus moest uiteindelijk speciaal naar de HA,
waar ik minstens een uur om me heen heb staan slaan en staan gillen :')

Zelfs tegenwoordig kan ik nog altijd niet tegen prikken, als ik alleen ga huilen dan gaat het goed..
Heb nooit begrepen waar dat toen vandaan kwam, maar nu dus wel.

Edit; oops, inmiddels gaat het topic al over de precieze naam etc.. Sorry