Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-11-09 21:34

Re: Maagonderzoek

Geplaatst: 09-11-09 21:34

Ik heb het onderzoek ook gehad (voor Coeliakie) en ik vond het verschikkelijk. No way dat ik dat nog een keer doe zonder roesje!
Via de andere kant was overgens ook geen succes.....

**Geplaatst**: 09-11-09 21:39

Geplaatst: 09-11-09 21:39

1Boefje schreef:
Zo dik als een tuinslang??!!
Gatfer gatfer.......dit is niet echt bemoedigend
Ik had het vandaag van een chocoladeletter,
gisteren van een shoarma schotel, en de chippies zijn helemaal niet fijn........
Fijn als je een weekendje weg bent. Je kan niks lekkers pakken!

Daarom zei ik al, mensen maken je gek. Het is voor iedereen een andere ervaring. Je moet er nou eenmaal doorheen. Trek je dat ding er weer uit, tja, duurt het alleen maar langer. Gewoon ontspannen en rustig door je neus ademen. Het duurt dan ongeveer 5 minuten, zijn geen leuke 5 minuten, maar je gaat er niet dood aan hoor. Er staat een verpleegkundige bij je hoofd die je er echt doorheen sleept.

Bij mij konden ze via het onderzoek niet vinden, maar ik blijk allergisch te zijn voor lactose.

Iedergeval, laat je niet te veel gek maken, het komt allemaal wel goed.

**Geplaatst**: 09-11-09 21:50

Geplaatst: 09-11-09 21:50

De slang is ongeveer zo dik als je pink. Meestal krijg je een verdovende spray of gel, maar niet altijd. Zo niet, dan moet je daar zeker om vragen. Je krijgt een ring in je mond tussen je tanden zodat je niet kan dichtbijten en je wordt vastgehouden omdat veel mensen de slang er proberen uit te trekken. Daar kan je niets aan doen, dat is een reflex. Hoe akelig het verder is, hangt ervan af in hoeverre je rustig kan blijven en je het kokhalzen, ademen en wel/niet slikken en vooral je paniekgevoel onder controle kunt houden. Voor sommigen is het niet meer dan vervelend, voor sommigen is het een hel.

Mijn man moest ook, op voorschrift van de HA en zag er verschrikkelijk tegenop, mede omdat hij als kind eens bijna verdronken is en daardoor heel bang voor verstikkingsgevoel.

Na uitgebreid googelen ontdekte ik dat ons eigen ziekenhuis ook de mogelijkheid tot een roesje biedt. Daar was ons dus niets van verteld!

Punt is, dat je dan eerst gezien moet worden door de internist. Dat betekent een extra consult in het ziekenhuis. (HA mag geen onderzoek met roesje voorschrijven).

Het is dus uiteindelijk met roesje gebeurd; dagopname, hoewel hij niet echt 'weg' is geweest, kan hij zich er niets meer van herinneren. Dus als je weet dat je panisch gaat worden, moet je dat gewoon regelen.

**Geplaatst**: 10-11-09 16:11

Geplaatst: 10-11-09 16:11

1Boefje schreef:
Nakisha schreef:
Ik heb dit onderzoek met een roesje gehad, een korte narcose dus.
Mijn probleem was dat ik halverwege wakker werd, en vond dat ik slecht kon ademen. Dus... ik trok die rotzooi uit mijn keel.
Ik hoorde de arts schreeuwen ''NEE!! Niet doen!!''
Ik kon nog net denken: ''HA, wél doen...'' En toen was ik weer weg.

Verder er niets aan overgehouden. Na het roesje twee boterhammen gegeten, want ik had door die maagklachten + emetofobie al dagen amper meer gegeten en had, tot mijn stomme verbazing, HONGER... Ging prima.

Ze hadden niets kunnen vinden, dus heb ik nog een tijd gekwakkeld, tot ik een nieuwe huisarts kreeg die pompremmers voorschreef.

Ik gebruik tegenwoordig omeprazol en heb weinig klachten meer.

OMG! Je werd halverwege wakker??? Ohhh moet er niet aan denken!!

Alles met chocolade, chippies, kruiden is funest bij mij. Maar ja, dat wil ik toch niet heel mijn leven laten staan?

Ik eet nu gewoon weer alles en heb de hele dag door last Maar ik wil graag last houden tot en met het onderzoek. Ik wil graag dat ze zien waar de irritatie vandaan komt hoor!

Nou, het stomme is... dat gaat heel snel en je slaapt ook al weer. Je hoeft daar écht niet bang voor te zijn.

Ik herinner me ook dat ik het op dat moment echt niet eng vond. Ik had er geen pijn bij en was ook niet misselijk, alleen wat benauwd.

En ik heb angst voor braken, dus kan je nagaan.

Nee, dat hoef je niet als een soort doemscenario te zien. Ga jij onder een roesje?

Ik had exact hetzelfde als jij; chocolade en chips, kruidig eten, te zoet of te zuur... en daar gingen we weer. Maagzuur tot aan m'n oren.
Dat is over sinds ik aan de omeprazol ben. Maar een keertje pannenkoeken eten geeft nog steeds vreselijke maagzuur... en blijf gewoon mate houden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-11-09 17:49

Re: Maagonderzoek

Geplaatst door de TopicStarter : 10-11-09 17:49

He vervelend zo met de komende feestdagen. Kunnen jullie dan nog wel lekker gourmetten?

**Geplaatst**: 10-11-09 21:02

Re: Maagonderzoek

Geplaatst: 10-11-09 21:02

Je kan ook oefenen met door je neus adem te halen
Dat gaat het beste door net te doen of je aan bloemen ruikt
lukt dat niet, ruik dan aan je vingers ofzo. En de bijgeluiden die je dan maakt, die zijn heel normaal hoor. Dat zijn ze wel gewent.

**Geplaatst**: 11-11-09 10:25

Re: Maagonderzoek

Geplaatst: 11-11-09 10:25

Ik heb het onderzoek een aantal jaren geleden ook gehad en het was echt verschrikkelijk.....
Had geen verdoving of wat dan ook, wel die eetlepel met dat spul gehad, maar ik reageerde zo vreselijk dat ik de hele boel er uit getrokken heb. Niet slim natuurlijk, het duurde nu nog langer, maar ik kon niet anders

Daarna moesten ze mij met twee man vasthouden omdat ik gewoon volledig in paniek raakte

Mijn vader krijgt veel vaker zo'n onderzoek

Die vraagt standaard een roesje

Geen roesje betekend geen onderzoek

**Geplaatst**: 15-11-09 18:34

Geplaatst: 15-11-09 18:34

't is bijna tijd zeker boefje voor je onderzoek?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-11-09 14:53

Geplaatst door de TopicStarter : 18-11-09 14:53

Hallo dames!!
Ik heb vanmorgen mijn maagonderzoek gehad.
Een hele lieve zuster kwam me ophalen. Eerst een klein gesprekje met de arts gehad. Toen moest ik in de aangrenzende kamer gaan liggen. De zuster ving me op. Ik was echt zenuwachtig en heb liggen huilen van de angst

Ik zei nog tegen haar, als mama moet je altijd zo flink zijn en je groot houden bij je kind, nu mocht ik die ene keer per jaar eens goed huilen

. Ik kreeg een prikje, eerst wat bloed afgetapt. Toen kwam de dokter en spuitte wat verdoving in. Ik voelde mijn benen tintelen van de zenuwen! Daarna kwam ik in een tripje terrecht

Ik kan me nog vaag een spraytje in mijn keel herinneren, vooral dat het prikte en vies smaakte. Bij het inbrengen van de slang raakte ik in paniek van de pijn. De zuster had gezegd dat ik goed naar haar moest luisteren. Ze zei dat ik goed rustig in en uit moest ademen, dat heb ik gedaan

Toen ging hij erin. Vervolgens heb ik wel een slang in slokdarm en maag gevoeld en het volgende moment stond ik in de wachtkamer waar mn liefste me opving. Nog vaag gehoord dat er niks ernstigs te zien was en dat hij de spullen naar de huisarts zou sturen anders duurde het te lang. Ik kan me helemaal niet meer echt herinneren dat ik een boterham naar binnen heb gewerkt, naar de auto ben gelopen en in de auto heb gezeten

Echt een black-out van dat hele stuk! Thuis op de bank ben ik in slaap gevallen. Nog wel ergens de vraag beantwoord dat ik wel graag thee lustte. Na een half uur te liggen snurken op de bank ben ik wakker geworden. Ik was alweer redelijk de oude. Een half uur later voelde ik me weer fit. Ik had mn schatje al naar zijn werk gestuurd. Stiefmams even gebeld dat alles goed was gegaan en een uur aan de foon gezeten.
Daarna mn leventje weer opgepakt zoals gebruikelijk

Maandag ga ik naar de dokter en zal wel de diagnose krijgen en pillen. Ergens heb ik begrepen dat ik de rest van mn leven dan pillen moet slikken, ach ja, als ik maar gewoon kan eten niet?
K vond het echt niks, maar je bent het zo weer vergeten

Een roesje is een aanrader!! Vooral lachen dat je stoned/dronken door het ziekenhuis aan het zwalken bent

Maf!

**Geplaatst**: 18-11-09 16:22

Geplaatst: 18-11-09 16:22

Ik heb gister een gastroscopie gehad met roesje (dormicum) en bij mij ging het wel iets anders. Ik liep om 5 voor half 10 het kamertje in. Bloeddruk gemeten, infuus in mijn arm en een klip op mijn vinger voor mijn hartslag. Daarna kwam de arts en gaf me het roesje. Ik weet nog dat ik dacht ik voel me niet slaperig worden en zat op het scherm mijn hartslag te bekijken. Het volgende wat ik nog weet is dat ik tijdens het onderzoek wakker geworden ben. Ik voelde iets pijn doen in mijn keel en begon te bewegen. Ik werd meteen vastgegrepen en er werd tegen me gezegd, niet doen en rustig aan alles is goed. Daarna was ik weer weg (meer dormicum gekregen). Ik begon wakker te worden toen ik net in de uitslaapkamer was, voelde de hartslagmeter op mijn vinger gedaan worden en het gordijn hoorde ik ze dicht trekken. Ik probeerde daarna overeind te komen wat niet lukte en dat vond ik echt komisch. Een man naast me was onwijs aan het snurken. Ik heb denk ik 10/15 minuten liggen wachten totdat de verpleegster bij me kwam kijken die helemaal verbaast was dat ik al wakker was. Eten gekregen, even later kreeg ik mijn spullen en heb mijn moeder gesmst dat ik wakker was (dit was om 10 uur), en om 10.10 mocht ik weg. Dus alles duurde bij mij, maar 45 min. Ik kon zelf het ziekenhuis uitlopen, mijn benen voelde een beetje raar, maar voor de rest niets bijzonders. Ik heb daarna nog staan tanken, mijn moeder had geen zin om uit te stappen. Mijn keel deed/doet wel goed zeer. En heb al flink wat afgeboerd. De uitslag weet ik nog niet, krijg ik volgende week te horen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-11-09 17:11

Geplaatst door de TopicStarter : 18-11-09 17:11

Flosje446 schreef:
Ik heb gister een gastroscopie gehad met roesje (dormicum) en bij mij ging het wel iets anders. Ik liep om 5 voor half 10 het kamertje in. Bloeddruk gemeten, infuus in mijn arm en een klip op mijn vinger voor mijn hartslag. Daarna kwam de arts en gaf me het roesje. Ik weet nog dat ik dacht ik voel me niet slaperig worden en zat op het scherm mijn hartslag te bekijken. Het volgende wat ik nog weet is dat ik tijdens het onderzoek wakker geworden ben. Ik voelde iets pijn doen in mijn keel en begon te bewegen. Ik werd meteen vastgegrepen en er werd tegen me gezegd, niet doen en rustig aan alles is goed. Daarna was ik weer weg (meer dormicum gekregen). Ik begon wakker te worden toen ik net in de uitslaapkamer was, voelde de hartslagmeter op mijn vinger gedaan worden en het gordijn hoorde ik ze dicht trekken. Ik probeerde daarna overeind te komen wat niet lukte en dat vond ik echt komisch. Een man naast me was onwijs aan het snurken. Ik heb denk ik 10/15 minuten liggen wachten totdat de verpleegster bij me kwam kijken die helemaal verbaast was dat ik al wakker was. Eten gekregen, even later kreeg ik mijn spullen en heb mijn moeder gesmst dat ik wakker was (dit was om 10 uur), en om 10.10 mocht ik weg. Dus alles duurde bij mij, maar 45 min. Ik kon zelf het ziekenhuis uitlopen, mijn benen voelde een beetje raar, maar voor de rest niets bijzonders. Ik heb daarna nog staan tanken, mijn moeder had geen zin om uit te stappen. Mijn keel deed/doet wel goed zeer. En heb al flink wat afgeboerd. De uitslag weet ik nog niet, krijg ik volgende week te horen.

Oh ja dat boeren! Nu dat je het zegt komen kleine stukjes weer boven, hahaha. Ik heb inderdaad ook geboert! Ik zal het straks nog eens aan mn man vragen wat er nu precies allemaal is gebeurd

**Geplaatst**: 19-11-09 21:38

Geplaatst: 19-11-09 21:38

Dan is het al bij al voor jullie beiden goed meegevallen!
Zo zie je maar weer, ...
Vandaag een collegaatje van mij die volgende week woensdag moet gaan. Heb ik die weer even moeten gerust stellen, want iedereen jut je zo op voor dit onderzoek!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-11-09 20:44

Geplaatst door de TopicStarter : 21-11-09 20:44

Chivance schreef:
Dan is het al bij al voor jullie beiden goed meegevallen!
Zo zie je maar weer, ...
Vandaag een collegaatje van mij die volgende week woensdag moet gaan. Heb ik die weer even moeten gerust stellen, want iedereen jut je zo op voor dit onderzoek!

Achteraf valt alles mee

Ik denk tegenwoordig zo: Ik mag best bang zijn, ik mag dat best uiten, ook huilen mag, maar doodgaan zal ik er niet van, ook niet van de pijn, en als we dood gaan dan zal het mijn tijd wel zijn, want 1 ding weet je zeker in het leven, we gaan allemaal

Dus gewoon positief benaderen............

**Geplaatst**: 21-11-09 21:10

Geplaatst: 21-11-09 21:10

Chivance schreef:
Dan is het al bij al voor jullie beiden goed meegevallen!
Zo zie je maar weer, ...
Vandaag een collegaatje van mij die volgende week woensdag moet gaan. Heb ik die weer even moeten gerust stellen, want iedereen jut je zo op voor dit onderzoek!

Dat komt, omdat het met een roesje helemaal niets voorstelt. Je bent er tijdens het onderzoek niet bij en dat is het erge gedeelte. Het korte moment die ik heb meegemaakt van het onderzoek doordat ik wakker werd, was niet fijn te noemen. Ik heb alleen een paar dagen keelpijn gehad.