Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-09 22:58

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-09 22:58

ik merk nog niks van dat uitstellen in huishouden omdat ik bij mijn ouders woon

wel merk ik dat als ik bij een ander ben ik gerust daar ga opruimen/schoonmaken
en mijn moeder heeft een hulp in huis.. das wel krom!

ik stel vooral mijn leerwerk uit, altijd al gedaan!
waardoor ik nu niet kan leren, alsi: ik kan niet zitten en gaan leren.
capaciteiten heb ik wel, maar het doen he.. das zo lastig

vriendin van mij, verzorgster van mijn paard, is ook op latere leeftijd ADHD gediagnostiseerd. zij is overdag 'lui' en savonds actief.
zij kreeg ritalin om dus overdag actief te zijn zodat ze savonds moe was.
en dat helpt haar heel goed!
stel ze moet het huis opruimen: dan neemt ze een ritalin extra

ik denk dat de enige manier om de juiste medicatie te krijgen is naar een psych te gaan!
en als ze na 1 test al ADHD wegschuiven omdat het niet uit de test komt, en jij hebt wel het gevoel dat je het hebt, vooral niet opgeven LINDYH!

Ook zo'n toestand: ik vergeet steeds mijn medicatie in te nemen :S handig een medicijn slikken tegen het vergeten.... dat vergeet ik dus...

**Geplaatst**: 24-10-09 06:52

Geplaatst: 24-10-09 06:52

Hoi

Bij mij is er vorig jaar ADHD geconstateerd. Ik was blij toen ik dat te horen kreeg omdat ik ineens voor een hoop dingen een verklaring heb. Ik heb toen Metilfenidaad (of hoe je het ook schrijft) gekregen. Het werkte zeer goed...tot dat het spul uit gewerkt raakte. Dan kreeg ik een onwijze versterking van mijn emoties. Omdat ik toen veel problemen op school had was dat dus vaak negatief. Ik ben toen overgegaan op Wellbutrin. Dat was al helemaal geen succes. Ronduit slecht gewoon.
Nu slik ik helemaal niets meer. Ik heb zo mijn drukke momenten. Maar op me werk begrijpen ze het. En als mijn concentratie weg is krijg ik gewoon heel simpel werk.
Ik vind het niet zo heel erg dat ik het heb. Ik heb tenminste overal energie voor. Zie bijna alleen maar voordelen.

**Geplaatst**: 24-10-09 08:35

Geplaatst: 24-10-09 08:35

Ik heb een pleegkind in huis van 13 jaar van wie ik vermoed dat hij ADD heeft in combi met ???
Het is nu nog vechten tegen de bierkaai om hem getest te krijgen maar ik hoop echt dat ik het voor elkaar ga krijgen want soms weet ik het ook niet meer.
Uit jullie verhalen haal ik ook het passieve en dat is iets wat ik niet ken, zelf niet ben en ook moeilijk mee om kan gaan...
Het lijkt alsof zijn hersenen steeds uitschakelen, de hele dag moet ik op zijn startknopje drukken...
Door pleegzorg, jeugdzorg en de hele rambam word het vrij makkelijk afgedaan. Op school noemen ze hem gewoon laag intelligent, pleegzorg denkt aan hechtingsstoornis enz enz. Maar ik kan me niet voorstellen dat dit het nu is, misschien wil ik teveel maar ik geloof echt dat er meer in hemzit.

**Geplaatst**: 24-10-09 09:00

Geplaatst: 24-10-09 09:00

hey

hier ook iemand met het traject bezig voor ADD.
Op dit moment heb steeds meer hinder van mijn drukte in het hoofd.
soms zo er dat ik mensen aanrijd in de auto, omdat ik niet zit op te letten.
ben ontzettend lui, kan helemaal niet opruimen. en het is alleen maar erger geworden
sinds ik samenwoon. eerst viel het nooit zo op omdat ik toen nog thuis woonde, maar
nu we met z'n tweeen hier zitten is het alleen maar ruzie, chaos en onbegrip.

het proces van testen en onderzoeken doe ik ook alleen, er is niemand in ons midden die
geloofd dat ik ADD heb, en met mij er over wil praten. denken allemaal wel een andere reden.

ik houd mij gewoon erg vast aan het einde van de onderzoeken, dan komt er hoe dan ook iets
uit of het nou ADD is of PSS, ik word gewoon geholpen daarna. het zij met medicijnen en gesprekken
hetzij met alleen gesprekken. maar hier kan ik niet mee leven. heb steeds woede aanvallen
en hierdoor ga ik hele kwetsende dingen zeggen. en doen.

o waardeloos. je word er bijna depresief van.

**Geplaatst**: 24-10-09 09:08

Geplaatst: 24-10-09 09:08

Als ik het zo lees komt het helaas erg vaak voor dat er pas op latere leeftijd een diagnose komt?
Smurfje, ik kan me je frustraties goed voorstellen

**Geplaatst**: 24-10-09 09:15

Re: ADD

Geplaatst: 24-10-09 09:15

gelukkig kan ik goed praten met een moeder die heeft een man met add en een dochter dus die helpt me onbewust. maar ik merk dat ik aan het einde van me latijn begin te komen.

**Geplaatst**: 24-10-09 09:23

Re: ADD

Geplaatst: 24-10-09 09:23

Gelukkig dat je mensen om je heen hebt waar je mee kunt praten, ik kan me heel goed voorstellen dat je dat ook hard nodig hebt. Je bent nu bezig met onderzoeken?

**Geplaatst**: 24-10-09 09:30

Re: ADD

Geplaatst: 24-10-09 09:30

3 december is het onderzoek voor add, nu ben ik bij symfora bezig met
overleven van deze periode met de plangroep. hier moet dingen zoals boodschappen doen
en huishouden enzo veel makkelijker worden omdat er wat vaste gegevens
staan. ik ga daar volgende week maandag aan beginnen,

**Geplaatst**: 24-10-09 09:34

Re: ADD

Geplaatst: 24-10-09 09:34

Pfff, das nog een dikke maand. Wel goed dat je nu hulp hebt bij het aanbrengen van structuur. Ik denk, van wat ik nu thuis meemaak, dat dat ook erg belangrijk is.
Merkte jij in je jeugd ook al dat je meer moeite had met concentratie, planning ed.?
Ik vraag misschien veel maar ik probeer ook wat meer inzicht te krijgen in de manier van denken van mijn pleegkind.
Eerst dacht ik dat ie gewoon lui was, niet wilde enz. maar nu denk ik dat ik het hem niet eens kwalijk kan nemen. dat hij er zelf ook niks aan kan doen en er misschien wel onder lijd.

**Geplaatst**: 24-10-09 09:51

Geplaatst: 24-10-09 09:51

Nog iemand met een late ADhD diagnose. Heb mn htje er express klein tussen gezet. Ook ik heb voornamelijk de concentratie problemen enzo die bij ADD horen. En daarbij ben ik net als aantal anderen hier in mijn hoofd wel heel druk. Mn gedachten hebben geen uit knop, en ik blijf maar door ratelen. Daardoor denk ik over sommige dingen veeeeeeelll te veel na, en nouja, net als de rest begin ik aan de meeste dingen gewoon niet. Ik kan heel goed de hele dag achter de pc zitten, me onwijs vervelen maar zonder its nuttigs te gaan doen... Ik blijf maar eerst dit eerst dat etc...
En CHAOS ... ik durf mn huisgenoten nieteens in mn kamer te laten...

Ik zit trouwens sinds juni aan de ritalin, 4x 1.5 mg nu, en het werkt best goed. Ben veel stabieler, rustiger, krijg veel meer gedaan, en ik kan nu zowaar leren. Enige wat nog niet echt opschiet is het opruimen

**Geplaatst**: 24-10-09 10:43

Geplaatst: 24-10-09 10:43

Airborne, jij hebt dus wel op volwassen leeftijd een diagnose gehad?
(het kan dus wel?)

als ik hier lees denk ik wel eens, ach laat maar ik ga er niet meer aan denken en dan 'is het weg', maar zo werkt het niet.. wordt steeds weer met mezelf geconfronteerd in alle dagelijkse dingen...

**Geplaatst**: 24-10-09 11:41

Geplaatst: 24-10-09 11:41

Oei, wat een herkenbaar topic!
Ik ga in november naar een psychologisch bureau waar ze mogelijk ook een diagnose kunnen stellen. Ik hoop, net als veel mensen hier, heeelll hard dat er iets uitkomt, gewoon omdat ik dan eindelijk eens weet wat er nou mis met mij is. Ik vind mezelf af en toe zo'n loser... Ik heb 3 universitaire diploma's, maar zelfs 20 uur per week werken in een MBO-functie put me uit. Ik ben 28 jaar en zie om me heen mensen van jaren jonger al in verantwoordelijkere functies, maar ik kom zelf gewoon geen stap vooruit. Telkens als ik probeer op te bouwen (qua aantal uren of qua verantwoordelijkheden) loop ik weer tegen mijn beperkingen aan.

Zijn er hier ook mensen waarbij de school en studie altijd goed gingen, maar die bij het werken altijd tegen problemen aanlopen? Ik heb al vanaf mijn eerste bijbaantje (14 ofzo) moeite met de druk die er op me ligt als ik werk, met de verwachtingen, het bezig zijn met iets dat me niet interesseert, de vele taken die tegelijk gedaan moeten worden. Ik heb in de horeca gewerkt en dat was één grote ramp... ook later in het onderwijs werd ik helemaal gek van mezelf.

Heel stom, want studeren ging altijd prima. Lekker op mijn eigen tempo, over het algemeen dingen die ik wel interessant vond (en bij de rest was ik slim genoeg om daarvoor te compenseren), een rustige omgeving omdat ik meestal met 5 á 10 medestudenten college had.

Ik ben wel benieuwd wat er bij mij uit de tests komt. Ik loop pas de laatste jaren echt tegen dingen aan, maar als ik terug kijk waren die problemen er vroeger ook wel. Ik heb denk ik alleen het geluk gehad dat ik er tijdens school enzo altijd goed voor kon compenseren, maar momenteel lukt dat echt niet meer.

**Geplaatst**: 24-10-09 11:47

Re: ADD

Geplaatst: 24-10-09 11:47

Marigold, ik ben ook pas op latere leeftijd gediagnosticeerd. half jaartje terug ongeveer. ben 25 jaar oud

dus ja, dat is wel mogenlijk.

**Geplaatst**: 24-10-09 11:54

Re: ADD

Geplaatst: 24-10-09 11:54

Maar merkten jullie ouders dan nooit iets?

**Geplaatst**: 24-10-09 11:57

Re: ADD

Geplaatst: 24-10-09 11:57

Van ADD schijn je aan de buitenkant niet altijd veel te merken. Het is vooral voor degene die het heeft, terwijl ADHD (in de echt drukke variant) ook problemen geeft voor de omgeving en dus veel eerder gesignaleerd wordt.

Althans, dat heb ik gelezen.

Wat bij mij ook meespeelde, is dat ik heel angstig was en alles 'goed' wilde doen en dus kei- en keihard werkte om ervoor te zorgen dat ik maar zo normaal mogelijk deed. Hoe meer ik de laatste tijd mezelf durf te zijn, hoe chaotischer, drukker en sneller afgeleid ik ben. Er komt nu van alles naar buiten wat ik altijd zoveel mogelijk heb weggeduwd omdat ik niet onbeleefd of lui wilde zijn.

**Geplaatst**: 24-10-09 11:58

Geplaatst: 24-10-09 11:58

de gebruikelijke dingen he Mehlika,
'ze kan het wel maar ze doet het niet'
'ze zit altijd te dromen'
elke ochtend drama om me wakker te krijgen vroeger
alles over paarden weten, lezen, sparen, *obsessie*
nooit weten wat ik 'later' wilde worden, want dan weer dit en dan weer dat,
volgens velen 'in een droomwereld/fantasiewereld leven,
faalangst,
minderwaardigheidscomplex
altijd het gevoel dat ik anders ben dan anderen, al van heel jongs af aan.

toendertijd werd er niks gedaan met dit soort dingen,
nu is er veel meer over bekend dan toen...

ik vind het wel erg goed zeg, dat je oog hebt voor je pleegkindje, dat je het er niet bij laat zitten, maar verder wilt kijken!

**Geplaatst**: 24-10-09 12:03

Geplaatst: 24-10-09 12:03

Ik heb me doodge-ergerd in het begin. Wij zijn allemaal heel actief, cratief en ondernemend. Hij totaal niet, geen fantasie, geen initietief, alles moet hem gezegd worden tot in detail.Laat mijn zoontje van 2 rustig van de bank vallen en kijkt ernaar...
Minderwaardigheidscomplex heeft hij absoluut niet

Op een gegeven moment vond ik bepaalde dingen erg opvallend en ben ik verder gaan kijken. Zijn lichamelijke ontwikkeling loopt achter, motoriek is niet echt je van het.
En dan te bedenken dat ik een hekel heb aan al die etiketjes die kinderen opgeplakt krijgen! maar hier kan ik echt niet omheen alleen hulp krijgen is verdomde moeilijk. Nog een paar jaar en dan is hij meerderjarig en dan?
Hoe gaat dat bij jullie? Moeten jullie zelf overal achteraan? Worden jullie 'serieus" genomen? Hoe reageerd familie nu?
Veel vragen he

**Geplaatst**: 24-10-09 12:05

Re: ADD

Geplaatst: 24-10-09 12:05

heb je ook al gedacht in de richting van autisme spectrum?
en wat zegt school ervan, kunnen ze je daar misschien verder op pad helpen?

**Geplaatst**: 24-10-09 12:08

Geplaatst: 24-10-09 12:08

Ik moest wel echt overal achteraan. Ik ben via een studentenpsycholoog doorverwezen naar een cognitief gedragstherapeut (destijds voor faalangst). Die suggereerde ADD, ik wilde daar eerst niet aan omdat ik zelf vooral problemen zag binnen één bepaalde werksituatie. Later bleken die toch wat algemener te zijn en viel er het één en ander op zijn plaats, maar toen was die therapie al afgerond. Toen ben ik naar de huisarts gegaan om een doorverwijzing te krijgen om me te laten onderzoeken op ADD. Ik kreeg een verkeerde doorverwijzing, loop nu nog wel bij die psych en doe daar EMDR om de laatste restjes faalangst aan te pakken (is door cognitieve therapie al veel minder geworden). Die heeft me weer doorverwezen naar iemand die wél mag testen, en daar ga ik begin november heen.

En dat is alleen nog maar voor de test... geen idee hoe het verder zal gaan lopen, dat hangt natuurlijk ook af van wat er daaruit komt, maar mijn ervaring tot nu toe is wel dat je echt zelf moet aangeven wát je wilt en van wie je het wilt.

**Geplaatst**: 24-10-09 12:11

Re: ADD

Geplaatst: 24-10-09 12:11

Ik denk zeker dat er meer is dan "alleen" ADD maar daar heb ik toch echt deskundigen voor nodig.
School vind hem gewoon dom:(
Nimue: dus ook op een reguliere manier valt het al niet mee...
Voor mij is het moeilijk omdat ik 'maar" zijn pleegmoeder ben, hij al 13 is en er nooit aan de bel getrokken is, er nu een rechtzaak loopt over het ouderlijk gezag waarna een OTS volgt. Daarna gaan ze pas iets doen...

In jullie situatie lijkt het me ook verdomde moeilijk, voelen dat je anders bent maar er niet verder mee komen...Ik hoop dat jullie ook goede hulp vinden!

**Geplaatst**: 24-10-09 12:13

Geplaatst: 24-10-09 12:13

ik merkte vroeger heel erg dat probleem van plannen.
ik ben ook aardslui. en huiswerk deed ik nooit kon ik me niet tot
toe aan zetten. en opletten deed ik al helemaal niet. maar heb
voor elk probleem een rede bedacht en daardoor altijd het idee gehad dat het aan me zelf lag.

**Geplaatst**: 24-10-09 12:15

Re: ADD

Geplaatst: 24-10-09 12:15

Dat is triest Smurfje...dat wil ik nu net gaan voorkomen met ons pleegkind alhoewel het me eerlijk gezegd niet altijd lukt...

**Geplaatst**: 24-10-09 12:17

Geplaatst: 24-10-09 12:17

mehlika schreef:
Ik denk zeker dat er meer is dan "alleen" ADD maar daar heb ik toch echt deskundigen voor nodig.

Moeilijk hé?
Ik vind het hele proces van diagnoseren zelf ook vreselijk onduidelijk. Als je toevallig op school tegen iemand loopt (zorgcoördinator ofzo) die je doorverwijst, of bij een huisarts terechtkomt die dat doet gaat het balletje misschien wel rollen, maar als je zelf het initiatief neemt is het echt zo'n doolhof. Er zijn zoveel instanties, zoveel bedrijven, zoveel verschillende psychologen, psychiaters, orthopedagogen, whatever... Je hebt jeugdzorg, maatschappelijk werk, het ggz, en noem maar op - ik heb echt geen idee waar ik heen moet en wie nou precies wat doet. En ik werk verdorie nog in de zorg, dus als het voor mij al zo'n chaos is...

Zeker als school dan niet meewerkt, lijkt het me helemaal een drama. Er wordt zo vaak gezegd 'zoek hulp', maar het is zo onduidelijk waar je dan heen moet, waar je naartoe moet bellen of langs moet gaan...

Edit: Smurfje, ik ben ook geen ster in plannen maar omdat ik erg makkelijk leer lukte het mij veelal alles last minute te doen en daarmee weg te komen. Dat ik dat wel deed (mezelf op het laatst over de kop werken) is omdat ik zooo vreselijk bang was voor afkeuring. Ik wilde perse iedereen tevreden houden, dus ook mijn leraren en mijn ouders door goede cijfers te halen.

**Geplaatst**: 24-10-09 12:19

Geplaatst: 24-10-09 12:19

nee ik snap die onbegrip wel.
je moet hem helpen als een klein kind.
dat is wat bij mij af en toe het beste helpt.
corne mijn vriend zegt. nu gaan we even 5 min je lessenagenda
door nemen, dan gaat hij naast me zitten niksen of tv kijken, maar
ik zit dat even mijn agenda bij te werken. Boodschappen doen, wij hebben
een weekplanning met eten klaar. dus dan is boodschappen voor mij
niet zoveel gevraagd. omdat ik niet hoeg te bedenken wat ik moet
halen. zulk soort dingen. je moet een planning maken met de week dagen
en daar hem aan herinneren, en dan stukje bij beetje dit met hem gaan door nemen en na leven.
vooral niet boosworden dat hij het vergeten of niet doet. daar kan hij dus niks aan doen. als hij ADD heeft.

**Geplaatst**: 24-10-09 12:27

Geplaatst: 24-10-09 12:27

Dat is juist zo moeilijk, ik besef dat hij er waarschijnlijk niks aan kan doen maar als hij dan weer in oude kleren met gaten rondloopt of mijn jongste van de bank laat vallen dan is het wel verrekte moeilijk...Ik hoop dan ook dat er een traject opgestart gaat worden waarin hij geholpen word maar waarbij ik ook leer om ermee om te gaan. Ik ben er heel eerlijk in, ik vind dit apatische veel moeilijker om mee om te gaan dan druk of agressief...
(met druk bedoel ik niet het hypere

)