Hoi.
Deze klachten zijn voor mij allemaal heel herkenbaar. 2 jaar geleden begonnen bij mij ook van het een op het andere moment gewrichtspijnen. Het begon in mn rug en trok door naar al mijn andere gewrichten, zelfs mijn vingers deden pijn. Hier heb ik ook heel veel fysiotherapie voor gehad omdat mijn spieren zogezegd te lax waren, te lang en te slap waardoor mijn gewrichtbanden dit moesten opvangen en dit zou de pijn veroorzaken. Maar door de fysiotherapie kreeg ik alleen maar meer pijn. Hier ben ik dus ook al snel mee gestopt. Iets minder dan een jaar later heb ik 2 ziekenhuisopnames gehad van ieder een week. Hier heb ik ettelijke onderzoeken gehad. Bloedonderzoeken van 12 buisjes, mri-scan, scan met chemische troep die je ingespoten kreeg etc. Hier kwam ook allemaal niks uit.
Geen reuma en de reumatoloog (toen nog kinderreumatoloog) wilde fybromyalgie niet erkennen omdat ik daar nog te jong voor was.
Uiteindelijk ben ik uitgekomen op hydrotherapie. Dit is therapie in het water. Ik kreeg aan het begin en aan het einde een waterstraalmassage. Dit was zo fijn en heel verlichtend voor mn gewrichten. Dit deed ik wel op de dag dat ik ging paardrijden want dan kon ik het wel een uur volhouden. Op een gegeven moment ook gestopt met deze therapie doordat ik er toch niet echt baad bij had.
Ook ben ik altijd ontzettend moe en kan ik soms dagen achter elkaar slapen als ik niet wakker gemaakt wordt. In de winter worden mijn gewrichten ontzettend stijf en kan ik vrijwel niks anders doen dan naar school gaan en paardrijden (dit zelfs nog met moeite).
Ondertussen heb ik wel leren leven met de pijn. Ik doe dingen niet meer zoveel als anders, ik ga minder op stap en ik ben wel gaan letten op hoe ik sta. Het kan bijvoorbeeld helpen als je niet overstrekt gaat staan met je knieën, dus een klein beetje door je knieën zakken. Dit leidt meteen tot een rechtere rug en een minder stijve nek. Als ik echt heel erg pijn heb, pak ik een dafalgan forte. Een pijnstiller van 1000 mg. Dit verlicht iets, maar lang niet alles.
Wat ze bij mij ook nog dachten is dat het psychisch was. Tijdens de opnames in het ziekenhuis heb ik met psychiaters en psychologen moeten praten en daar kwam uit dat ik licht tot matig depressief zou zijn. Hiervoor heb ik aan de prozac gegeven. Maar dit gaf geen enkele verbetering dus hier ben ik al vrij snel weer mee gestopt, ook omdat ik ontzettend misselijk werd van die pillen.
Wat ik altijd doe is gewoon de belangrijkste dingen van de dag doen. Dus school en paard staan op de eerste plek. Dan komen pas de dingen die ik daarnaast wil doen zoals winkelen en uitgaan. Dat is in het begin moeilijk om te laten maar op gegeven moment merkte ik wel dat ik minder moe was en minder last van mn gewrichten omdat ik ook minder lang stond. Ik ga op tijd naar bed en slaap zoveel ik kan uit. Hierdoor hou ik het op school ook langer vol.
Prioriteiten stellen is nu éen van mijn specialiteiten geworden
.
Bij mij knakken mijn gewrichten wel sinds ik die pijn heb. Maar dat kon geen kwaad zeiden ze, maar dit zegt mij wel dat er binnenin toch iets niet goed moet zijn omdat het knakken ook pijn doet, iemand die dit herkent?
Ik wil je in ieder geval wel heel sterkte wensen en heel fijn dat je bioresonantietherapie wel aanslaat!
Geplaatst: 22-10-09 15:47 
