Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly


). Maar het hielp wel. Je voelt wel iets, maar zolang je niet kijkt en stug door blijft praten is het zo voorbij. 
_danieke_ schreef:in dat geval durf ik echt niet te gaan, ben als de dood voor naalden. ik val door die angst nog eerder flauw dan doordat ik zo duizelig ben!





_danieke_ schreef:ik ook niet, maar het wordt wel iets minder, dus het gaat wel weer over denk ik
Ga toch gewoon even kost je 10 minuten! Voor hetzelfde is het iets heel simpels wat makkelijk te verhelpen is (bloedarmoede ofzo) Kom je bent een grote meid, laat even bloed prikken en je weet het. Ik ben het wel met vlek eens!
. Hopelijk nu ietsje meer begrip, aangezien het allemaal heel heftig is geweest en nog steeds is. Op zo'n moment ben je non stop bezig met afleiding zoeken en non stop bezig met zijn dood.. Dan vergeet je dingen.
).. Heeft het hier niet iets mee te maken? Dat je jezelf erg uitput ofzo, en dan dat je er nog iets opkrijgt en dat het dan op momenten teveel word?
.
Sterkte kan ik wel gebruiken..
), mijn oogreactie bekeken en naar mijn hart geluisterd. Hij kon niets vinden, niets verdachts iig.
. 
. 
.
.