Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-09-09 18:21

Re: ervaringen abortus

Geplaatst: 15-09-09 18:21

Ik volg dit ook even.
Geen ervaring maar mocht het moeten gebeuren dan weet ik al ervaringen van andere.
(wil geen kindjes en ja wil wel dingen doen waar je kindjes van kan krijgen)

**Geplaatst**: 15-09-09 21:17

Geplaatst: 15-09-09 21:17

BE en Anneliesdj, thanks voor de uitleg. Ik wist niet dat het daarom ging want dat wist ik idd.

**Geplaatst**: 21-09-09 22:01

Geplaatst: 21-09-09 22:01

pfff moeilijk hoor,ik heb hier geen ervaring mee. maar ik volg dit topic even.

suuszoey pff wat heftig.... lijkt me zo raar dat je kindje dood is en nog in je buik zit. :(:)

ik hoop voor je dat je volgende kindje helemaal gezond is.

**Geplaatst**: 22-09-09 13:55

Geplaatst: 22-09-09 13:55

Een vriendin van mij heeft twee maal een abortus laten plegen en tot op de dag van vandaag vind ik het moeilijk om dat van haar te accepteren. Dit weet ze niet, ze zal dit ook nooit aan mij merken, maar ik vind gewoon dat ze uitermate laks is geweest

1e keer was ze 18 en was ze zwanger na één keer nog eens afspreken met haar ex-vriendje. Ze was niet aan de pil, geen condoom gebruikt want 'ach, het is maar 1 keer en dat overkomt mij niet...' Het overkwam haar wel, ze werd niet ongesteld, maar maakte zich niet direct zorgen. Met 16 weken pas, toen er dus al een buikje zichtbaar werd, schakelde ze mij in en bleek ze dus inderdaad zwanger. Het kindje is toen verwijderd onder narcose, haar ouders wisten er toen ook van.

Tweede keer was zelfde soort verhaal; geen vaste relatie, dus geen pil. Inmiddels woonde ze al op kamers en ik weet dat ze regelmatig one-night stands heeft, waarvan ze dus zwanger is geraakt. Ook nu weer vrij lang blijven lopen, ik weet niet precies hoe lang, toen is het weggezogen. Haar ouders wisten nu van niks, aangezien ze in een andere stad woont.

Ik blijf het moeilijk vinden om te accepteren dat ze door haar eigen stommiteiten tot 2 keer toe leven weg heeft laten halen wat geen leven had geweest als zij verstandig zou zijn geweest. Maar het is haar keuze geweest en ik veroordeel haar er niet om, maar vind het heel triest...

**Geplaatst**: 22-09-09 14:03

Re: ervaringen abortus

Geplaatst: 22-09-09 14:03

ik weet als ik nu zwanger wordt op dit moment dat ik een abortus laat plegen , ik ben veel te jong om nu een kind te kunnen opvoeden, geen vast werk , geen opleiding ...

Ik zal het er wel moeilijk mee hebben , maar dat moet dan maar.

Chapeau aan diegene die het uit goede bedoelingen hebbben weg laten halen
Spijtig voor diegene die het hebben laten doen door hun eigen onvoorzichtigheden

**Geplaatst**: 22-09-09 14:04

Geplaatst: 22-09-09 14:04

Ik heb er zelf geen ervaring mee en ik zal het ook niet zomaar laten doen. Ik ben nl bang, dat als een abortus laat doen en ik later kinderen wil krijgen, dat het dan misgaat. Miskraam, moeilijk een kind kunnen krijgen oid, dan denk ik wel van; Had ik maar nooit een abortus laten plegen, misschien ligt het daar wel aan.
Maar als ik bijv. verkracht zou worden, dan zou ik het wel doen, hoe moeilijk het dan ook is.

**Geplaatst**: 22-09-09 14:11

Geplaatst: 22-09-09 14:11

Ik heb 5 jaar geleden, een abortus laten doen.
Vond het erg moeilijk , op aanraden van de huisarts zijn we naar een kliniek in Heemstede gegaan en schrok eigenlijk van het aantal buitenlandse vrouwen. Vrouwen uit Spanje, Duisland, Engeland enz.
Erg echt erg dat zij naar Nederland moeten komen om abortus uit te voeren, ik voelde me al vreselijk, laat staan hoe zij zich voelde.

Ik had een spiraaltje dus was echt niet gepland en mijn gezin is gewoon compleet.
ik was 7 weken zwanger dus eigenlijk is het niets maar tot de dag van vandaag , heb ik er moeite mee, schuldgevoel enz.

Ik heb er spijt van en zou zoiets ook nooit meer doen als ik de keuze had.
overigs kreeg het verhaal nog een staartje doordat ik 5 dagen later een zeer hevige bloeding kreeg, volgens de arts in het ziekenhuis is gewoon niet alle weeefsel weggehaald met als gevolg de bloeding, dus wederom een curretage en 3 dagen ziekenhuis.
Mijn badkamer leek wel een slachthuis, alles zat onder het bloed en werd met spoed afgevoerd maar voelde het op dat moment echt als mijn straf.
Nu weet ik beter natuurlijk en ik heb het geaccepteerd maar zal er altijd spijt van blijven houden altijd.

**Geplaatst**: 22-09-09 14:18

Re: ervaringen abortus

Geplaatst: 22-09-09 14:18

Ik heb er eigenlijk nooit bij stilgestaan dat abortussen soms ook noodzakelijk zijn, vreemd eigenlijk (dat ik daar nooit aan gedacht heb

). Dat lijkt me vreselijk.

Is het niet gewenst en ben je zwanger, a la, maar als je het wilt en je moet het weg laten halen zal dat zwaar vallen.

**Geplaatst**: 22-09-09 14:31

Geplaatst: 22-09-09 14:31

suuszoey schreef:
Nou, ik heb de afgelopen 5 jaar 3 jaar abortus moeten laten plegen. Let wel... De zwangerschappen waren zeer gewenst, maar de 1e en 3e keer hadden de kindjes een afwijking aan de blaas, wat niet verenigbaar was met het leven. Komt normaal gesproken nooit 2x bij zelfde persoon voor, bij mij dus wel. We zijn helemaal door de medische mallemolen gehaald om te zien waar dit probleem genetisch gezien lag. Is dus helemaal niets gevonden. Deze kindjes zijn net voor de 16 weken geaborteerd.
Bij het 2e kindje is het hartje bij 9 weken gestopt. Na 2 weken rondlopen heb ik de gynaecoloog gevraagd om me te opereren. Ik kon er niet meer tegen.
De operaties waren op zich relatief licht.
Als ik weer voor de keuze zou staan, meteen operatie. De 2 weken dat ik heb moeten rondlopen met de wetenschap dat het kindje "vanzelf" moest afkomen, vond ik een regelrechte hel. Ik durfde zelfs niet meer naar de wc. Bang dat ik iets zou vinden.
(Ja, ik was ook al 9 weken onderweg)

Ik vind dit echt heel erg voor je :(:)

Moet wel zeggen dat ik de tweede keer niet echt een abortus vind... meer een miskraam waarbij artsen je lichaam hebben moeten helpen om het overleden kindje kwijt te raken.

**Geplaatst**: 22-09-09 14:49

Geplaatst: 22-09-09 14:49

Mae schreef:
Een vriendin van mij heeft twee maal een abortus laten plegen en tot op de dag van vandaag vind ik het moeilijk om dat van haar te accepteren. Dit weet ze niet, ze zal dit ook nooit aan mij merken, maar ik vind gewoon dat ze uitermate laks is geweest

1e keer was ze 18 en was ze zwanger na één keer nog eens afspreken met haar ex-vriendje. Ze was niet aan de pil, geen condoom gebruikt want 'ach, het is maar 1 keer en dat overkomt mij niet...' Het overkwam haar wel, ze werd niet ongesteld, maar maakte zich niet direct zorgen. Met 16 weken pas, toen er dus al een buikje zichtbaar werd, schakelde ze mij in en bleek ze dus inderdaad zwanger. Het kindje is toen verwijderd onder narcose, haar ouders wisten er toen ook van.

Tweede keer was zelfde soort verhaal; geen vaste relatie, dus geen pil. Inmiddels woonde ze al op kamers en ik weet dat ze regelmatig one-night stands heeft, waarvan ze dus zwanger is geraakt. Ook nu weer vrij lang blijven lopen, ik weet niet precies hoe lang, toen is het weggezogen. Haar ouders wisten nu van niks, aangezien ze in een andere stad woont.

Ik blijf het moeilijk vinden om te accepteren dat ze door haar eigen stommiteiten tot 2 keer toe leven weg heeft laten halen wat geen leven had geweest als zij verstandig zou zijn geweest. Maar het is haar keuze geweest en ik veroordeel haar er niet om, maar vind het heel triest...

Dit vind ik persoonlijk heel ergerlijk aan abortussen. Mensen zien abortus tegenwoordig als een manier van voorbehoedsmiddel. Zo van "Ben ik zwanger, dan pleeg ik wel abortus". Sorry, ik vind abortus een uiterste oplossingsmiddel en niet een hulpmiddel voor lakse vrouwen. Wil je geen kinderen, dan zijn er voorbehoedsmiddelen genoeg om niet zwanger te raken. Van condoom, pil, spiraal, prikpil enzovoort. Wil je echt geen kinderen en geen hormonen, dan is sterlisatie ook een oplossing.

Persoonlijk zou ik het nooit over mijn hart kunnen krijgen om een kindje te moeten laten aborteren, tenzij het om een medische reden noodzakelijk zou zijn. Geen menswaardig bestaan bv door extreme afwijkingen.

Suuszoey: ik hoop van harte dat ze te weten komen wat de oorzaken van de afwijking is. Niet weten wat de oorzaak is, is niet aangenaam om met te leven. Ik heb nu een gezonde dochter van 9 maand. Daarvoor heb ik 1 spontane miskraam gehad en 2 curritages. Ik was zwanger rond de 8 weken en het vruchtje was gestopt op 5 weken. Ik heb toen ook voor de curritages gekomen in plaats van te wachten tot het spontaan zou afkomen. Ik kon er niet mee om, om zwanger te zijn van een dood kindje.

**Geplaatst**: 24-09-09 09:29

Geplaatst: 24-09-09 09:29

Ik vond het moeilijkste het wachten. Wanneer komt het. Is het als ik naar de wc moet, of als ik in de winkel sta.
Ik durfde in de 2e week wachten totaal niets meer te drinken of te eten; dan hoefde ik ook niet meer naar het toilet. Ik vond dit van alle keren het moeilijkste wat er was. Ik heb mijn arts toen ook bijna op mijn knieen gesmeekt om een operatie !!!

Inderdaad was dit geen abortus, maar een currettage.

De 2 keren dat ik abortus heb laten plegen waren puur om medische redenen. Het kindje zou niet levensvatbaar zijn. De blaas van het kindje kon niet legen, waardoor deze oprekte en de aanleg van de andere organen niet kon plaatsvinden. Ik kon wel een experimentele operatie ondergaan, maar garanties konden ze me niet geven. Het was een experiment. Dit kon ik geestelijk niet aan. Dus dan maar weer naar het ziekenhuis. Misschien ook wel wat makkelijk van ons gedacht, want het "aantellen" was bij ons niet het probleem.

Ik vind dat iedereen zelf de keuze moet maken. Voor stellen die graag kinderen willen en het lukt niet; ja, daar is het ontzettend zuur voor.

Wij waren in onze vriendengroep de eerste die zwanger waren. Nu 6 jaar later zijn we de laatste die een gezond kleintje hebben rondlopen. Het kan soms raar lopen !!

Ik moet morgen weer naar het ziekenhuis. Echo laten maken. Ja, ik ben weer eens zwanger. Blij ben ik nog niet. Dat komt rond de 16-20 weken wel. Dan weten we zeker dat het kindje niet de blaasafwijking heeft.
Nouja, maar weer afwachten.......

**Geplaatst**: 24-09-09 09:33

Geplaatst: 24-09-09 09:33

suuszoey schreef:
Nou, ik heb de afgelopen 5 jaar 3 jaar abortus moeten laten plegen. Let wel... De zwangerschappen waren zeer gewenst, maar de 1e en 3e keer hadden de kindjes een afwijking aan de blaas, wat niet verenigbaar was met het leven. Komt normaal gesproken nooit 2x bij zelfde persoon voor, bij mij dus wel. We zijn helemaal door de medische mallemolen gehaald om te zien waar dit probleem genetisch gezien lag. Is dus helemaal niets gevonden. Deze kindjes zijn net voor de 16 weken geaborteerd.
Bij het 2e kindje is het hartje bij 9 weken gestopt. Na 2 weken rondlopen heb ik de gynaecoloog gevraagd om me te opereren. Ik kon er niet meer tegen.
De operaties waren op zich relatief licht.
Als ik weer voor de keuze zou staan, meteen operatie. De 2 weken dat ik heb moeten rondlopen met de wetenschap dat het kindje "vanzelf" moest afkomen, vond ik een regelrechte hel. Ik durfde zelfs niet meer naar de wc. Bang dat ik iets zou vinden.
(Ja, ik was ook al 9 weken onderweg)

Oh, dat klinkt echt verschrikkelijk zeg. Ik zou er ook niet aan moeten denken.

**Geplaatst**: 24-09-09 09:40

Re: ervaringen abortus

Geplaatst: 24-09-09 09:40

Ik slik zelf al 2 jaar de pil niet meer heb een vaste vriend maar nog nooit zwanger geraakt maar mocht dat zo zijn zou ik het niet kunnen weg halen.

**Geplaatst**: 24-09-09 09:51

Geplaatst: 24-09-09 09:51

suuszoey schreef:
Ik vond het moeilijkste het wachten. Wanneer komt het. Is het als ik naar de wc moet, of als ik in de winkel sta.
Ik durfde in de 2e week wachten totaal niets meer te drinken of te eten; dan hoefde ik ook niet meer naar het toilet. Ik vond dit van alle keren het moeilijkste wat er was. Ik heb mijn arts toen ook bijna op mijn knieen gesmeekt om een operatie !!!

Inderdaad was dit geen abortus, maar een currettage.

De 2 keren dat ik abortus heb laten plegen waren puur om medische redenen. Het kindje zou niet levensvatbaar zijn. De blaas van het kindje kon niet legen, waardoor deze oprekte en de aanleg van de andere organen niet kon plaatsvinden. Ik kon wel een experimentele operatie ondergaan, maar garanties konden ze me niet geven. Het was een experiment. Dit kon ik geestelijk niet aan. Dus dan maar weer naar het ziekenhuis. Misschien ook wel wat makkelijk van ons gedacht, want het "aantellen" was bij ons niet het probleem.

Ik vind dat iedereen zelf de keuze moet maken. Voor stellen die graag kinderen willen en het lukt niet; ja, daar is het ontzettend zuur voor.

Wij waren in onze vriendengroep de eerste die zwanger waren. Nu 6 jaar later zijn we de laatste die een gezond kleintje hebben rondlopen. Het kan soms raar lopen !!

Ik moet morgen weer naar het ziekenhuis. Echo laten maken. Ja, ik ben weer eens zwanger. Blij ben ik nog niet. Dat komt rond de 16-20 weken wel. Dan weten we zeker dat het kindje niet de blaasafwijking heeft.
Nouja, maar weer afwachten.......

Succes!

**Geplaatst**: 24-09-09 10:21

Re: ervaringen abortus

Geplaatst: 24-09-09 10:21

Ik heb op mijn 16e abortus gehad. Ik was zwanger door pil heen van me exvriendje. Ik wilde het houden, maar hij maakt me zo bang met woorden en hard handige aanpak dat ik het voor hem heb weg laten halen. Me moeder was er bij en me toemalige vriend.
Ik heb er tot de dag vandaag spijt van. ik was 2 maanden zwanger. De echo gezien VOOR de abortus en het hartje klopte..
( zie het weer voor me

) Ik heb bewust gevraagd of ik NA de abortus mocht zien wat er uit me kwam. Ik wilde weten waar ik afscheid van nam.
Ik heb het gezien en ik heb daarna flink moeten spugen ( had Morfine tegen de pijn )

Ik heb daarna 4 kinderen gekregen. ik werd ruim 2 jaar later zwanger op me 18e.
Ik ben nu 29 en heb 5 kinderen

De ex van mijn huidige man. Is de nicht van DAT vriendje... de vader van mijn 1e kindje..
naja ..

heb er erg spijt van dus

**Geplaatst**: 24-09-09 10:23

Geplaatst: 24-09-09 10:23

suuszoey schreef:
Ik moet morgen weer naar het ziekenhuis. Echo laten maken. Ja, ik ben weer eens zwanger. Blij ben ik nog niet. Dat komt rond de 16-20 weken wel. Dan weten we zeker dat het kindje niet de blaasafwijking heeft.
Nouja, maar weer afwachten.......

Heel veel succes, ik hoop op het beste voor je :(:)

**Geplaatst**: 24-09-09 11:49

Re: ervaringen abortus

Geplaatst: 24-09-09 11:49

Dedankt, ik hou jullie in ieder geval op de hoogte. Alleen is bij 16 weken pas duidelijk of de afwijking er wel of niet is.
Bij de 2 abortus was het bij de "geruststellingsecho" ( het ging toch allemaal goed en 2x bij dezelfde persoon kwam nooit voor) was het voor mij in 1 oogopslag duidelijk dat het weer foute boel was.
Fingers crossed en gewoon doorademen.

Trouwens best heftige verhalen in dit topic. Iedereen die nog voor de keus staat : heel veel succes !! Doe wat je hart je ingeeft. De rest komt later.

**Geplaatst**: 24-09-09 12:16

Re: ervaringen abortus

Geplaatst: 24-09-09 12:16

Heel erg veel succes morgen, Suuszoey! Een echo hoort leuk te zijn, maar ik weet maar al te goed welke spanning eraan vast kan zitten!

**Geplaatst**: 24-09-09 14:07

Re: ervaringen abortus

Geplaatst: 24-09-09 14:07

Ik heb nog nooit een abortus meegemaakt, gelukkig maar mag ik wel zeggen. Want ik denk dat ik er spijt van zal krijgen.
Een vriendin van ons is fel tegen abortus. Toen een vriendin van haar vroeg of ze alsjeblieft mee wilde gaan heeft ze dit gedaan en is alleen naar huis gegaan, ze heeft het meisje achtergelaten en nooit meer contact gezocht.

**Geplaatst**: 24-09-09 15:33

Re: ervaringen abortus

Geplaatst: 24-09-09 15:33

Dat is dan ook wel weer heel erg hard, ga dan niet mee, zou ik zeggen...

**Geplaatst**: 24-09-09 15:39

Geplaatst: 24-09-09 15:39

Mae schreef:
Een vriendin van mij heeft twee maal een abortus laten plegen en tot op de dag van vandaag vind ik het moeilijk om dat van haar te accepteren. Dit weet ze niet, ze zal dit ook nooit aan mij merken, maar ik vind gewoon dat ze uitermate laks is geweest

1e keer was ze 18 en was ze zwanger na één keer nog eens afspreken met haar ex-vriendje. Ze was niet aan de pil, geen condoom gebruikt want 'ach, het is maar 1 keer en dat overkomt mij niet...' Het overkwam haar wel, ze werd niet ongesteld, maar maakte zich niet direct zorgen. Met 16 weken pas, toen er dus al een buikje zichtbaar werd, schakelde ze mij in en bleek ze dus inderdaad zwanger. Het kindje is toen verwijderd onder narcose, haar ouders wisten er toen ook van.

Tweede keer was zelfde soort verhaal; geen vaste relatie, dus geen pil. Inmiddels woonde ze al op kamers en ik weet dat ze regelmatig one-night stands heeft, waarvan ze dus zwanger is geraakt. Ook nu weer vrij lang blijven lopen, ik weet niet precies hoe lang, toen is het weggezogen. Haar ouders wisten nu van niks, aangezien ze in een andere stad woont.

Ik blijf het moeilijk vinden om te accepteren dat ze door haar eigen stommiteiten tot 2 keer toe leven weg heeft laten halen wat geen leven had geweest als zij verstandig zou zijn geweest. Maar het is haar keuze geweest en ik veroordeel haar er niet om, maar vind het heel triest...

Vraagje
Ben jij er zo een die abortus uit den boze vindt?
Ik vindt als je geen kind wil en je bent toch zwanger geraakt moet je het weg laten haalen waarom 2 mensen ongelukig maken inplaats van 1 gellukig?
Ik heb namelijk ook zon familie waar ik inmidels ook geen contact meer mee heb.
Toen ik mijn vriend kreeg toen zeide mijn moeder en zussen ook als jij zwanger wordt en je laat het weg halen dan ben je niet meer welkom in deze familie.
Het is nog niet gebeurt maar ik heb toen gezegt oke doeg mensen en tot nooit.
Ik weet nu dat mijn familie bij liever met een kind ziet en dood ongelukkig dan gellukig zonder kind.

**Geplaatst**: 24-09-09 16:06

Re: ervaringen abortus

Geplaatst: 24-09-09 16:06

Vraag is dan natuurlijk of het zo zwart-wit is, Moontje... weet je zeker dat je zonder kind gelukkig zou zijn en weet je zeker dat je met kind doodongelukkig zou zijn? Mag ik dan een stukje van jouw helderziendheid? Dat lijkt mij ook wel praktisch, zeker weten of ik wel of niet gelukkig word...

**Geplaatst**: 24-09-09 16:18

Geplaatst: 24-09-09 16:18

Heb er gelukkig geen ervaring mee en ben geen groot voorstander van abortus maar kan me een heleboel dilema's voorstellen waardoor het toch moeilijk is om geen abortus te doen of waarbij het eigenlijk voor iedereen beter is (ook voor het kind) om wel abortus te doen.

of een kind met een ernstige afwijking waardoor je geen keuze hebt. Lijkt me echt verschrikkelijk, je wilt een kindje en bent blij dat je zwanger bent en dan overkomt je dit.

of zwanger zijn op zo'n jonge leeftijd dat je daardoor je school niet af kan maken o.i.d. of waarbij je geen ouders hebt die achter je staan en je helpen. Mijn moeder zei een jaar geleden dat ze zeker over dat antwoord heeft gedacht toen ik 15 a 16 was, had toen een vast relatie die bijna 5 jaar heeft geduurd. Ze zei ik had me al bedacht dan stop ik met werken en ga ik er voor zorgen zodat jij je school af kan maken. Maar goed daar moet je natuurlijk wel de financiele middelen voor hebben. Mijn moeder werkte alleen vrijwillig dus dan maakte het niet uit. Abortus was dan dus niet bespreekbaar en niet noodzakelijk geweest. Maar dan blijft het waarschijnlijk nog vreemd als je bijvoorbeeld uit een one night stand zwanger bent. Maar daar ligt wel een stuk eigen verantwoordelijkheid.

Het lijkt me vreselijk om uit een verkrachting zwanger te raken. Abortus is geestelijk heel zwaar maar als je kind op de verkrachter gaat lijken..... Dat lijkt me heel erg en daar wordt je kind zeker de dupe van.

**Geplaatst**: 24-09-09 16:19

Geplaatst: 24-09-09 16:19

1 je kunt nooit iets zeker weten dat is onmogelijk
2 Ik doe een studie waa ik het druk mee heb, ik werk 24 uur in de week, ik heb een paard die verzorgd wil worden, als ik net een van die 3 dingen doe ben ik thuis aan het werk.
3 Ik haat kinderen mischien heel gemeen om te zegen maar ik heb een hekel aan die krijzende, kwijlende, neus peuterende, viese monsters ik zou ze nog niet aan willen raken met een stok van 8 meter lang.
4 het is een eigen keuze ik ga niet met mensen om die je dwingen om als je zwanger bent het kind te houden.

Als ik nu zwanger zou worden zou ik het laten weg haalen.
Ik weiger om mijn leven te laten verpesten door een monster wat alleen maar schijt en jankt.

Mischien vindt je mijn bericht heel cruw.
Maar ik heb totaal geen respect voor mensen die vinden dat iedereen kinderen moet nemen en je geen abortus mag laten doen.

Het is mijn leven dus ik beslis

**Geplaatst**: 24-09-09 16:20

Geplaatst: 24-09-09 16:20

Ik denk dat het nu heel makelijk is om te zeggen dan doe ik gewoon abortus want ik haat de monsters, maar je weet nu nog niet wat het met je doet als je zo'n monstertje in je eigen buik hebt.

Je gevoel kan dan weleens geheel omslaan.