Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Bellatrix schreef:Hard? Hoezo? Je knuffelt hem de eerste keer nog en de 2e keer praat je ook nog tegen hem en je blijft alle 3e de keren (of vaker als nodig) in de kamer tot hij slaapt.
Wat is er hard aan?
Maar TS, je hoeft het niet te doen hoor, tis maar een tip.
stoer schreef:is heel makkelijk gezegd hoor, je zou hem moeten zien als hij in zijn bed staat te brullen, helemaal over zijn toeren, ik ga echt mijn best doen, maar het is echt heel moeilijk
Als hij om 12 uur totaal geen slaap heeft kan ik hem wel in zijn bed leggen maar het enige wat ik dan creeer is een kind dat helemaal over zijn toeren gaat...
weet t ook niet, volhouden en afwachten maar



wreckh schreef:Dus ik zou voor ik voor "hardere"maatregelen zou kiezen eerst uitsluiten dat er medisch gezien iets aan de hand is.
Swift schreef:Wat mij opvalt is dat jou zoon heel vroeg zijn avond eten krijgt, ik kan me voorstellen dat hij daardoor 's nachts toch honger zou kunnen hebben. Wij gaven op die leeftijd: 's morgens bij het wakker worden een pap fles, rond 11 uur fruit en wat drinken, tussen de middag broodje en een fles melk, 's middags een koekje en wat drinken, etenstijd (dus rons 18 uur 18.30) een potje eten en dan voor het naar bed gaan nog een fles.
odetteke schreef:Persoonlijk vind ik dat babytjes die bang zijn getroost moeten worden, niet genegeerd. Ik ga er vanuit dat als een kind altijd het gevoel heeft dat mocht er iets zijn papa en mama er altijd zijn en dit uiteindelijk het zelfvertrouwen vergroot. Eventjes bij een kind op de kamer blijven hoort daar voor mijn gevoel wel bij, maar een baby die in paniek aan het gillen is de rug toe draaien niet.
nickyu schreef:raakt die over zijn toeren zosnel als je m op bed legd?
Geen verwijt hoor, maar je kan evt Black Pegasus eens een bericht sturen, die is net door zo'n crisis heengegaan. Die heeft daar ook vooraf ook tegenop gezien en was na een dag al een heel stuk verder.
Pauline schreef:Roepen : laat maar brullen is NIET makkelijk...maar wat je nu doet werkt ook niet, lijkt meGeen verwijt hoor, maar je kan evt Black Pegasus eens een bericht sturen, die is net door zo'n crisis heengegaan. Die heeft daar ook vooraf ook tegenop gezien en was na een dag al een heel stuk verder.
Bij ons werkte het tussen papa en mama in slaap laten vallen na een nachtelijke huilbui geweldig en dat vonden we ook verder geen probleem MITS hij het eerste deel van de nacht wel in zijn eigen bed doorbracht.
Daar zijn toen maar weer mee gestopt, een aantal nachten weinig geslapen omdat ze zo huilde (weer alleen in haar bed). Maar heb wel eens gehoord dat kinderen een week of drie nodig zijn om aan een nieuwe situatie te wennen.Alet74 schreef:Maar oh, ik weet het, het is zo akelig als je kind huilt, je hart wil er naar toe en je verstand zegt het tegenovergestelde..
Anders kun je misschien het consultatiebureau nog even bellen, die weten ook nog wel eens wat.




)