Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-09-09 16:14

Re: Even niet lekker in je vel, jezelf afsluiten?

Geplaatst: 07-09-09 16:14

Ik snap jou wel, dat je jezelf even terug wil trekken. Ik heb dat ook wel, maar daarbij heb ik wel de behoefte om met mijn vriend te praten. Met hem bespreek ik werkelijk alles en hij begrijpt mij al zonder dat ik iets zeg.

**Geplaatst**: 07-09-09 23:39

Geplaatst: 07-09-09 23:39

Als ik écht niet lekker in mijn vel zit, dan zou ik mezelf het liefste (bij wijze van spreken dan) in een doosje stoppen zodat niemand me kan vinden

Ik sluit me niet af van de wereld, maar ik kan onwijs genieten van dingen doen in mijn eentje

Dat kan ik trouwens ook als ik wél goed in mijn vel zit

**Geplaatst**: 08-09-09 00:07

Geplaatst: 08-09-09 00:07

Ik kan mezelf ook wel herkennen ik het "mezelf afsluiten" geheel. Ik heb/had (het is wel minder) behoorlijke moodswings af en toe en ben erg gevoelig voor teveel prikkels/druk/sfeer. Op momenten dat het even niet lekker gaat kan ik er zelf meestal ook zo snel niet achter komen waarom het nou niet goed gaat, en moet ik dingen echt even voor mezelf op een rijtje zetten.
Het is niet bewust afsluiten voor mensen, niet meer, zo was ik vroeger wel, en dat kwam echt voort uit mensen niet tot last willen zijn, hoe raar het ook klinkt, zo voelde het wel. Inmiddels ben ik er wel achter dat mensen om me heen het toch wel door hebben dat er wat aan de hand is, dus geef ik wel aan dat het even niet lekker gaat, ga er alleen niet te diep op in omdat ik dan zelf even dingen op een rijtje moet krijgen.
Het werkt zolang mensen niet gaan "pushen" als dat wel gebeurt ga ik me terugtrekken, dit gebeurt automatisch, kan geduw en getrek en "vertel het nou maar gewoon" "wat is er nou, zeg nou" heel erg slecht handelen.
Mijn ex was er zo een die meteen wilde dat ik het vertelde en het als een belediging zag als ik dat niet deed, ook al wist ik zelfs niet eens wat er was. Zo zijn er meer mensen, en die negeer ik wel na gemeld te hebben dat het niet lekker loopt, geef nu ook aan dat ik ruimte wil.
Ben tegenwoordig opener naar mensen toe, vertel meteen dat ik zo in elkaar zit en dat ik me niet terugtrek omdat ik niet waardeer dat ze mee willen denken, en dat helpt. Mijn vriend is er gelukkig ook heel makkelijk in, die zegt meteen ok ik zie dat je ergens mee zit, geef het zelf maar even aan als je erover wilt praten, komt een kopje koffie brengen en zeurt niet door, en dat werkt bij mij zo goed dat ik dan meteen begin te kletsen hoe ik me voel ook zonder dat ik weet waar het aan ligt, omdat ik weet dat hij snapt dat ik het af en toe gewoon even niet meteen weet.

Het heeft bij mij heel erg geholpen om er eerlijk over te zijn, zo gaan mensen ook niet 100 keer bellen omdat ze zich zorgen maken, kom ik niet nog meer onder druk te staan (want zo voelt het bij mij op zo'n moment als mensen teveel bellen en vragen stellen, hoe raar het ook klinkt)

Ik roep nu bij iedereen die closer wordt meteen dat ik af en toe gewoon niet spoor, maar meestal gewoon gek ben op een leuke manier

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-09-09 02:38

Re: Even niet lekker in je vel, jezelf afsluiten?

Geplaatst door de TopicStarter : 08-09-09 02:38

thnx voor de reacties

@spooky ik kan me voorstellen dat er in die tijden ook mensen zijn die jou dan compleet met rust laten omdat ze denken dat het beter is voor jou. krijg je dan niet het gevoel dat ze niet meer om je geven of vind het toch fijner als mensen af en toe neutraal n belletje doen zonder te zeuren wat er is?

**Geplaatst**: 08-09-09 14:01

Geplaatst: 08-09-09 14:01

mentjuh schreef:
thnx voor de reacties

@spooky ik kan me voorstellen dat er in die tijden ook mensen zijn die jou dan compleet met rust laten omdat ze denken dat het beter is voor jou. krijg je dan niet het gevoel dat ze niet meer om je geven of vind het toch fijner als mensen af en toe neutraal n belletje doen zonder te zeuren wat er is?

Tja ik ben daar heel makkelijk in, is denk ik ook persoonlijk. Ik snap dat het lastig is voor mensen om ermee om te gaan en ben zelf de eerste die ook aangeef dat ik het helemaal niet erg vind als mensen dus afwachten tot ik zelf weer contact opneem. Er zijn nou eenmaal mensen bij die het minder goed kunnen handelen en niet over koetjes en kalfjes kunnen praten en dan toch alles willen weten, en dan heb ik inderdaad liever dat ze niet bellen dan dat ze gaan "pushen"
Maar de meesten in mijn omgeving snappen het na jaren met mij wel aardig en zijn blij dat ik veranderd ben en het aangeef in plaats van ineens "kwijt" te zijn. Ook de mensen die er nu bij gekomen zijn snappen het, en dan kun je dus nog een heel leuke gesprek hebben over koetjes en kalfjes of over wat er omgaat in een ander zijn leven, als het maar even niet te diep op mijn leven ingaat gaat dat goed.

Nou moet ik zeggen dat ik, net zoals bij mijn vriend het geval is, als mensen me de ruimte geven ik ook sneller van me af praat, een soort wisselwerking, als mensen aangeven dat als ik even van me af wil babbelen het mag maar als ik het niet wil het ook goed is dan krijg ik dat verstikkende gevoel niet en ga ik tegen bepaalde mensen toch praten.

Het is raar maar waar.. nu ik t zo opschrijf bedenk ik me ineens dat ik nog vreemder in elkaar steek dan ik al dacht

**Geplaatst**: 09-09-09 12:26

Re: Even niet lekker in je vel, jezelf afsluiten?

Geplaatst: 09-09-09 12:26

Als ik niet lekker in mijn vel zit hou ik mijzelf ook het liefst op de achtergrond, puur omdat ik weet dat ik anders chagrijnig reageer op mensen, mensen begrijpen dit vervolgens niet en gaan boos terug reageren, dan kom je in zo'n cirkeltje terecht. Ik weet dit van mijzelf en het is altijd moeilijk uit te leggen aan anderen. Daarom sluit ik mij het liefste een tijdje af of ben ik het liefst alleen met mensen die het begrijpen. Op deze manier krijg ik iig geen ruzie en dan is het misschien niet fijn als je mensen een tijd niet spreekt, maar vaak is dat een mindere impact als wanneer ik boos en chagrijnig op mensen reageer.

**Geplaatst**: 09-09-09 13:08

Geplaatst: 09-09-09 13:08

Ik kan me wel vinden in de posts van _Spooky_. Ik kan mezelf wekenlang (en in het verleden zelfs maandenlang) volledig afsluiten. Als ik slecht in mijn vel zit heb ik geen enkele behoefte aan contact met mensen, zelfs niet met hen die het meest voor me betekenen. Juist met hen niet eigenlijk. Oppervlakkig contact kan ik in zulke periodes nog wel aan, maar niemand hoeft dan emotioneel dicht bij me te komen.

Ik heb trouwens als ik wel goed in mijn vel zit ook heel veel rust en tijd voor mezelf nodig. Gelukkig is mijn paard er altijd, in goede en in slechte periodes. Op die manier heb ik toch nog contact zodat ik me niet ook voor mezelf afsluit. Zolang dat niet meer gebeurd vind ik het allemaal prima. Ik ben nu eenmaal zo.

Moeilijk voor andere mensen, ja. Maar het werkt voor mij, ik heb het soms nodig, dat heb ik geaccepteerd en de mensen die me goed kennen hebben dat ook gedaan. Ik kom altijd wel weer bij ze terug en ze weten dat ik er heus wel ben als ze me echt nodig hebben, dat is alles wat telt.

**Geplaatst**: 09-09-09 13:17

Geplaatst: 09-09-09 13:17

Het is voor mij erg herkenbaar om me af te sluiten.

Waarom andere mensen met mijn problemen opzadelen? Het zijn toch mijn problemen, daar hoeft een ander geen last van te hebben. Ik ben het maar... dus waarom zou een ander iets met mijn problemen willen?
En natuurlijk is dit geen juiste gedachten, het is wat je zegt dat mensen die om je geven graag naar je luisteren en je graag willen helpen, maar als je jezelf hebt ingeprent dat jij daar niet belangrijk genoeg voor bent is dat erg moeilijk om los te laten. Ik probeer hier zelf erg hard aan te werken, maar dat lukt niet altijd even goed. Soms is het makkelijker om je af te sluiten, je gevoel weg te stoppen en door te gaan.

Doordat ik me niet goed voel kan ik soms ook harder uit de bocht komen dan "normaal", dat wil ik de mensen waar ik van hou niet aan doen. Terwijl zij het best begrijpen, dat weet ik.

mentjuh schreef:
dankjullie wel voor de reacties

maar hoe gaan jullie hier mee om in bijv. een relatie?
wil je je vriend/vriendin dan ook even niet meer zien?

Die weet inmiddels hoe ik ben. Probeert me te leren erover te praten, me te helpen door er te zijn of me te helepn erover te praten. Niet altijd even makkelijk, soms wel erg confronterend, maar aan de andere kant erg fijn als iemand je zo goed kent en je wilt helpen.