Dank jullie wel.
Heb hem nog even gezien, voor de deur verstijfde ik en heeft het tijdje geduurd voor ik toch verder durfde wandelen, toen even vanuit mijn ooghoeken heel snel gekeken en dacht toen echt bij mezelf dat ik daar weken slecht van zou zijn en niet van zou kunnen slapen, maar ik moest van mezelf gewoon kijken.
Toen weer even staan denken in mezelf en gewoon voorzichtig beetje dichter gegaan en gekeken en het viel allemaal wel mee.
Heb er absoluut geen spijt van en ga nog wel langs voor zolang het nog kan.