Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-08-09 16:10

Re: Wat te doen met overgeeffobie?

Geplaatst: 15-08-09 16:10

Boek : misselijk van angst , sluit hierop aan.

**Geplaatst**: 15-08-09 16:12

Geplaatst: 15-08-09 16:12

Ik vind 't wel heel vies om te horen, laat staan te RUIKEN!

een paar jaar geleden was ik op vakantie met me oom en tante en ik sliep op de kamer bij mijn 2 neefjes, ik hoorde er 1 al heel raar doen en ineens ging de deur open, m'n tante.

Had m'n neefje zich helemaal ondergekotst en de hele vloer zat eronder etc!

Heb zelf geen fobie om over te geven, ik doe 't eigenlijk heel gemakkelijk. op 't moment is het niet fijn maar lucht wel ENORM op!

Ik ben vegetarisch en ben ook nog eens allergisch voor een bepaalde vleesvervanger, dit wisten we niet dus nadat ik het gegeten had 8 keer moeten overgeven. Een paar weken later kreeg ik dat 'vlees' weer, we wisten nog niet dat ik daar ziek van werd. 's avonds 10 keer overgegeven.

En toen een paar maanden daarna had een moeder van een vriendin voor ons gekookt en dara had ze dus ook dat spul ingedaan..
zucht!

**Geplaatst**: 15-08-09 16:13

Re: Wat te doen met overgeeffobie?

Geplaatst: 15-08-09 16:13

Hier is een keer een uitzending van "Je zal het maar hebben" over geweest, misschien kan je die uitzending eens opzoeken. Volgensmij werd er ook verteld wat voor hulp dat meisje kreeg

**Geplaatst**: 15-08-09 16:14

Geplaatst: 15-08-09 16:14

Wow, ik heb gewoon precies hetzelfde.

Ik vermijd het liefste plaatsen waar een grote kans is op overgeven, bijvoorbeeld met uitgaan/kermis etc. :')

Verder vind ik het een ontzettend vies idee wanneer iemand heeft overgegeven en heb ik zelf al 8 jaar niet meer overgegeven.

Inderdaad, liever wat misselijk dan te moeten overgeven.. Brrr.

Ik heb dus echt wel een fobie ja.

**Geplaatst**: 15-08-09 16:32

Geplaatst: 15-08-09 16:32

Ik kan er gewoon tegen.

sterker nog ik heb een paar maanden terug in het ziekenhuis gelegen met een blinde darm ontsteking en was erg misselijk van gal, dus ik vraag of ik iets tegen de misselijkheid krijgen kan. maar ze vonden het niet nodig en de arts wilde het niet ofzo. maar om 4 uur had ik zeg maar gerust m'n eigen verpleger weer (hij had elke dag dienst, dag of avond en dan kieste hij altijd mij en nog een paar andere, meestal ong 2 maar het is ook weleens goed druk geweest in die 8 dagen dat ik er gelegen heb). dus toen kwam het avond eten en ik had weer last van misselijkheid vraagt hij waneer ik ga eten en ik zeg gewoon heel lomp als ik overgegeven heb (dan was ik van de gal af en niet misselijk meer) en hij vond dat dat zo niet kon en had het in 5 minuten geregeld voor de rest van de 8 dagen

samengevat, ik wil het heel graag als ik misselijk ben

**Geplaatst**: 15-08-09 16:33

Geplaatst: 15-08-09 16:33

bij andere mensen horen en zien valt nog relatief mee met mij, maar zelf brrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

**Geplaatst**: 15-08-09 18:05

Re: Wat te doen met overgeeffobie?

Geplaatst: 15-08-09 18:05

www.stichtingemetofobie.nl

**Geplaatst**: 15-08-09 19:20

Geplaatst: 15-08-09 19:20

Daphne__ schreef:
http://www.stichtingemetofobie.nl

Wow, dat daar zelfs een stichting voor is. :wow:

In de diagnose lijst staan wel ergere 'symptonen' dan wat ik heb, maar denk wel dat ik er een lichte vorm van heb. :')

**Geplaatst**: 15-08-09 19:26

Geplaatst: 15-08-09 19:26

Ik heb hier geen last van. Maar ik vind het wel vies of te zien/horen als iemand moet overgeven.

Wat me wel opvalt is dat veel van jullie in de zorg werken. Zou het daar door kunnen komen dat je zoiets ontwikkeld? Omdat je misschien vaker dan gemmideld iemand ziet kotsen dat je er dan bang voor wordt?

**Geplaatst**: 15-08-09 20:54

Geplaatst: 15-08-09 20:54

Ik kan best iemand zien kotsen, zolang ik de lucht maar niet ruik

Maar idd, als iemand misselijk is bij mij thuis ofzo dan ben ik als de dood dat ik het ook krijg. Dan denk ik soms ook echt dat ik misselijk ben en durf ik niks meer te eten. En als ik ECHT misselijk ben dan hou ik het ook net zolang binnen tot het echt niet meer gaat.
Helaas heb ik bij mijn 2e zwangerschap regelmatig boven de wc moeten hangen en dat waren dan ook echt verschrikkelijke weken die ik niet meer mee wil maken

Ook ik kijk uit met alcohol omdat ik bang ben voor die kater.

**Geplaatst**: 17-08-09 16:51

Geplaatst: 17-08-09 16:51

Dreamy schreef:
Ik heb dat ook. Vreselijk $:\$
Zodra ik een dronken persoon zie dan ben ik weg. Of als ik hoor dat iemand ook maar misselijk is dan ga ik altijd heel panisch vragen of die dan niet moet overgeven ofzo.
Ik kan daar écht niet tegen. Raak dan echt een soort van in paniek. M'n hart zit dan serieus in m'n keel.

Hoe ik eraan kom? Ik heb geen idee. Denk er pas sinds een jaar echt goed over na..

Laatst had ik schoolreisje met stage. Zat met de heenweg voorin de bus tussen wagenzieke kinderen. Nou ik had het niet meer! Gelukkig bleef het alleen maar bij het klagen van 'Ik ben misselijk juf!', en was er geen kind dat moest overgeven..
Dacht op de terugweg slimmer te zijn door achterin naast een moeder te gaan zitten (ik aan de raamkant)..
Zij ging uiteindelijk als enige over haar nek die reis. Je had me moeten zien zitten
Ik zat helemaal te trillen, tegen het raam aangeplakt, oren dicht gedrukt en m'n ogen helemaal stijf dichtgeknepen. Pfff..

Ik ga over 2 week naar Lowlands. Hoop echt dat ik er niet zoveel mee te maken krijg.. daar zie ik dus echt tegenop $:\$

jij heb echt precies hetzelfde als ik,en dat in de bus naast die vrouw,haha zoo herkenbaar,op je allerhardst je oren dichtknijpen,(meestal ga ik er nog bij neurieen ook

) en ogen dicht.

**Geplaatst**: 18-08-09 18:08

Geplaatst: 18-08-09 18:08

benangelique schreef:
ik sluit me aan bij cruesli, niet ideaal als je je hondsberoerd voelt en je lijf kostewatkost z'n best doet om de boel binnen te houden

Ik heb dus ook emetofobie sinds mensenheigenis, ik weet niet beter dat ik als kind al enorm angstig hiervoor was, wegrende als er iemand overgeven moest en heel erg van streek raakte, huilen, trillen, niet willen eten, super angstig en een ziek gevoel.
Dus dan weet je niet of je nu ziek bent of het de fobie is.
Nooit geweten dat het een naam had, daar kwam ik 8 jaar geleden ook pas achter, en toen ging er toch wel een wereld voor me open.

Ik heb confrontatietherapie gedaan, dit zou bij sommige gevallen moeten helpen, maar lang niet bij alle en kan het de angst zelfs toe doen nemen.
Ik moest op een gegeven moment zelf dus overgeven, met een therapuit dr bij nadat ik een paar weken lang filmpjes had gezien, met geluid. Deze voorafgaande tijd was ik zo van streek dat ik niet echt het idee had dat het aan zou slaan.
Dus stond ik daar met een bakje, en kon het niet.

Ik heb mn therapuit toen vaarwel verteld en me dr maar bij neergelegd dat ik veel kan overwinnen (En ook met succes) maar dit blijft.
Ben nu 37 jaar, als ik er mee geconfronteerd wordt wordt ik nog steeds misselijk van angst en tel mn dagen af tot ik weer vrij ben. (Incubatietijd zit in mn hoofd gegrift, ook zo'n voorbeeld van de fobie)
Ik denk dat ik er nooit meer van af kom, mijn zussen hebben er geen last van.

**Geplaatst**: 18-08-09 18:56

Re: Wat te doen met overgeeffobie?

Geplaatst: 18-08-09 18:56

Overgeven bij een therapeut??? Moet je dit gaan opwekken dan ?
Jeetje, lijkt me wel een uitkomst, heb namelijk het idee dat als je weet wat het is de ergste angst weg is.
Ik heb het denk ik omdat ik juist nooit over hoef te geven. Maar het belemmerd gigantisch mijn leven zo zonde!!!

**Geplaatst**: 18-08-09 19:33

Geplaatst: 18-08-09 19:33

2misty2 schreef:
Overgeven bij een therapeut??? Moet je dit gaan opwekken dan ?
Jeetje, lijkt me wel een uitkomst, heb namelijk het idee dat als je weet wat het is de ergste angst weg is.
Ik heb het denk ik omdat ik juist nooit over hoef te geven. Maar het belemmerd gigantisch mijn leven zo zonde!!!

Hier hetzelfde

**Geplaatst**: 18-08-09 20:57

Geplaatst: 18-08-09 20:57

Ja dat was een onderdeel van de therapie. onder begeleiding van de therapeut ga je dus heel rustig naar die stap toewerken, (dmv cognitieve therapie) maar zoals ik al zei is dit geen garantie dat je er dus van kan 'genezen' of beter mee om kan gaan, sterker nog het kan veel erger worden.
Dit vertellen ze je ook voordat je er mee begint.
Ik heb dus wel diverse malen in mijn leven moeten 'braken' maar het is er nooit beter of anders door geworden, sterker nog die momenten kan ik me nog haarfijn voor de geest halen en dat was puur horror zoals een emetofoob dat kan omschrijven.
Ik ben overigens dus ook bang voor mensen die braken.

Je heb verschillende gradaties in die fobie;
Bang om zelf te moeten braken
Bang om anderen te moeten zien of horen braken
Beide.

Bang voor besmetting
Bang voor dronken mensen, kermissen en pretparken
Bang om te reizen (Vliegtuig, auto)
Allemaal.

Ik heb ze dus echt allemaal.

**Geplaatst**: 18-08-09 21:04

Geplaatst: 18-08-09 21:04

Ik vind het niet akelig om mensen te zien/horen overgeven, vind het gewoon goor, vooral die lucht. Vroeger als kind was ik ook bang om over te geven. Nu niet meer, maar het lukt alleen als ik echt écht heel erg ziek ben. Heb de laatste jaren niet meer over gegeven, maar er wel heel dicht tegenaan gezeten, alleen lukt het dan gewoon niet (1x zeeziek en 1x wagenziek). En dan sta je daar bij een wc/langs de weg met het water wat je mond uitstroomt, je voelt je poedersuiker maar er gebeurt niks...
Bij mijn vriend thuis werd bij de kinderen gewoon een vinger in de keel gestoken als ze zicht poedersuiker voelden (hadden ze bij mijn niet moeten doen, maar bij jongens zal dat minder erg zijn?). En mijn zusje is weer totaal het tegenovergestelde. Als ze zich niet goed voelt, zenuwachtig is, angstig of wat dan ook gaat ze overgeven. Jakkes...

**Geplaatst**: 18-08-09 21:11

Geplaatst: 18-08-09 21:11

Stybba schreef:
Ik vind het niet akelig om mensen te zien/horen overgeven, vind het gewoon goor, vooral die lucht.

Denk dat meer mensen dit niet als zeer prettig ervaren, maar dat geldt voor meer dingen maar dat heeft niets met die fobie te maken, daar ben je soms erg druk mee (Alles ontsmetten, wassen schoonmaken) niet de deur uithoeven, afspraken afzeggen, houdbaarheidsdatums controleren, niet uit eten durven en je ondertussen heel ziek voelen) terwijl je dus 9 van de 10 keer niet een ziek bent.

**Geplaatst**: 18-08-09 21:24

Re: Wat te doen met overgeeffobie?

Geplaatst: 18-08-09 21:24

Ik raak niet in paniek ofzo als ik zelf moet overgeven, maar oei oei als ik het zie..
Wordt nu zelfs al misselijk van dit topic, blegh. Als mn vriend ziek is, zeg ik altijd slaap maar op de logeerkamer, ik moet dat echt niet hebben zo naast me.
Ik heb trouwens ook de gekke tic, als ik zie of denk dat iemand overgeeft, moet ik ook. Op tv heb je van die eetdingen he, dat mensen beestjes moeten eten ofzo, dat kan ik dus niet kijken, want dan moet ik er een emmertje bij pakken.
Als ik geluiden hoor doe ik mn oren dicht of loop/ren ik weg.

Heb sowieso een zwakke maag, ook met andere dingen die ik liever niet zie/hoor. Als iemand een scheet laat moet ik nl ook overgeven

echt heel erg. Ergste is nog dat als mn katten kotsen, dat ik dat dan op moet ruimen... Moet heel eerlijk zeggen dat ik meestal incalculeer hoe hard ik moet rennen en waar mn voeten moeten komen staan en dan met mn ogen dicht en hand voor mond en neus er over heen spring/ren en dan laat liggen tot mn vriend thuis is (en ik dus al die tijd NIET in huis kom, of als het op de trap is, ik niet naar beneden ga, ofa ls ik beneden ben dus niet meer naar boven)
Heb het wel eens geprobeerd op te ruimen, maar meestal eindigd dat in heel veel janken, omdat ik dan nog meer ahum plasjes op moet ruimen.
Echt te vies voor woorden, maar meestal doe ik mn shirt over mn neus en mond, dat 'voelt' beter. Dat is helaas een beetje lastig als het er dan, ahum, ook bij jezelf uitkomt... En om dat om te ruimen vind ik dan weer net zo erg als het van iemand anders is, dus dan is het helemaal janken en paniek $:\$

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-08-09 17:12

Re: Wat te doen met overgeeffobie?

Geplaatst door de TopicStarter : 26-08-09 17:12

He gadverdarrie, ik heb iemand zien overgeven op het winkelcentrum

Gelukkig raakte ik niet echt in paniek

**Geplaatst**: 28-08-09 14:39

Re: Wat te doen met overgeeffobie?

Geplaatst: 28-08-09 14:39

ik heb dit ook ben altijd super misselijk als ik nog maar hoor dat iemand zegt dat hij moet overgeven

**Geplaatst**: 28-08-09 14:45

Re: Wat te doen met overgeeffobie?

Geplaatst: 28-08-09 14:45

Ik totaal niet. Kan er naar kijken, er bijna bovenop staan. Geen moeite mee. Op vakantie in Turkije heb ik nog een meisje gedouchd die zichzelf en anderen onder gekotst had. Geen verrassing dus dat ik ook onder zat. Niet echt smakelijk, maar heb er geen moeite mee. Zeker niet als een vakantievriendin of wie dan ook hulp nodig heeft.

**Geplaatst**: 29-08-09 19:02

Re: Wat te doen met overgeeffobie?

Geplaatst: 29-08-09 19:02

Brr ik kan er ook helemaal niet tegen.
Heel handig aangezien ik zwanger ben en telkens kots en kots misselijk. Ik loop de hele dag te kokhalzen maar doe er alles aan om niet verder dan dat te gaan.
En stom is het idd, want vaak als je het laat gaan, voel je je minder misselijk... Maar brrr ik vind het zo vies en eng.
Ik kan er ook helemaal niet tegen als andere mensen moeten overgeven. En ik kan er nog niet eens tegen als iemand er over praat...brr.

**Geplaatst**: 30-08-09 10:42

Geplaatst: 30-08-09 10:42

Nathalie schreef:
Brr ik kan er ook helemaal niet tegen.
Heel handig aangezien ik zwanger ben en telkens kots en kots misselijk. Ik loop de hele dag te kokhalzen maar doe er alles aan om niet verder dan dat te gaan.
En stom is het idd, want vaak als je het laat gaan, voel je je minder misselijk... Maar brrr ik vind het zo vies en eng.
Ik kan er ook helemaal niet tegen als andere mensen moeten overgeven. En ik kan er nog niet eens tegen als iemand er over praat...brr.

Knap dat je een zwangerschap aandurft! Dat zou ik momenteel namelijk echt niet durven.

**Geplaatst**: 30-08-09 12:05

Re: Wat te doen met overgeeffobie?

Geplaatst: 30-08-09 12:05

Dan wil je denk ik niet graag genoeg. De wil was bij mij toch wel veeeel sterker dan de angst om over te geven hoor.

Daarbij weet je nooit van te voren of jij wel gaat overgeven tijdens je zwangerschap enzo.

**Geplaatst**: 30-08-09 13:26

Geplaatst: 30-08-09 13:26

Ik kan er ook écht niet tegen. Als iemand het doet houd ik me ogen en oren dicht

. En zelf doe ik het ook liever niet, ik slik het liever weg dan dat het eruit komt maar dat gaat niet altijd

.