Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-07-09 06:50

Re: Mensen die niet met mijn rugklachten om kunnen gaan

Geplaatst: 08-07-09 06:50

Heb je wel eens overwogen om een ander soort therapie te gaan doen, of iets met pijnbestrijding

Zelf heb ik veel gehad aan accupunctuur en chiropractor.
Nu doe ik veel rugfit, dit zijn speciale traintoestellen voor mensen met rugklachten, pilates en rug / buiktraining onder begeleiding van fysio

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-07-09 06:56

Re: Mensen die niet met mijn rugklachten om kunnen gaan

Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-09 06:56

Ik heb een uitgebreide aangepaste therapie gehad via het ziekenhuis, mensedieck, fysio enz.
De therapie die ik nu krijg, dan voel ik meestal een tijd lang wat verlichting, maar ook die verlichting is minder aan het worden.
Pijnbestrijding heb ik ook al eens gehad maar helpt ook niet.
Ze konden nu nog zenuwen gaan verdoven (hoe dat precies werkt weet ik niet) maar daar ben ik een beetje schuw voor.
Als de slijtage erger wordt is de enige optie vaak dat ze je rug vast zetten maar of je daar nu zo blij mee moet zijn.
Ik heb al veel dingen geprobeerd en vandaar ben ik denk ik ook zo moedeloos nu.

**Geplaatst**: 08-07-09 06:59

Geplaatst: 08-07-09 06:59

Eerlijk het beste om ermee te leren omgaan is een psych o.i.d. en dat wil niet zeggen dat er iets tussen je oren zit maar dat helpt wel om je perceptie aan te passen

.

**Geplaatst**: 08-07-09 07:01

Geplaatst: 08-07-09 07:01

Ik heb een zeldzame, genetische afwijking waardoor ik o.a. heel veel pijn in mijn enkels, voeten, knieën, nek en schouders heb (reumatische klachten) en waarvor ik mijn eventuele kinderwens al jaren geleden opgegeven heb. Ik merk ook dat mensen dat vaak gewoon voor het gemak vergeten en je lastig vinden 'loop eens even een beetje door juh' zeggen ze dan; of: 'Jeetje, wat loop jij raar..!' (Ja, hehe, heb je het ook door??) Pfff. Ik werk halve dagen en daarnaast de zorg van de paarden is al erg zwaar. Stallen uit mesten wil bijna niet meer, heb ze deze winter opgepot, ideaal, maar nu moeten ze leeg ... Allemaal van die dingen waar anderen niet bij stil staan en ik ga ook niet steeds vragen om hulp. Dan doe ik het zelf wel, heel langzaam in mijn eigen tempo met een lading Ibuprofen/dyclo in mijn lijf.

Maar ik snap je frustratie helemaal. Je kunt soms maar beter in een stoel zitten, dan zien ze tenminste wat aan je denk ik wel eens ... (al weet ik best dat dat onzin is en ben ik blij met wat ik nog wel kan).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-07-09 07:27

Re: Mensen die niet met mijn rugklachten om kunnen gaan

Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-09 07:27

Lante, dank je wel voor je begrip.
Jij ook veel sterkte.

**Geplaatst**: 08-07-09 08:46

Re: Mensen die niet met mijn rugklachten om kunnen gaan

Geplaatst: 08-07-09 08:46

Laat ik voorop stellen dat ik zeker begrip heb voor de klachten!
Ben zelf helaas sinds 5 jaar ernstig rugpatient, ben zwaar depressief geraakt, mede hierdoor.
MAAR juist daarom heb ik geleerd om het allemaal van een andere kant te bekijken en open te staan voor nieuwe mogelijkheden! Iedere dag sta ook ik op met pijn en ga ook ik naar bed met pijn maar ik probeer zoveel mogelijk te genieten van die kleine dingen die ik wel kan!!!

Stallen mesten

Ik begin er niet meer aan!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-07-09 15:48

Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-09 15:48

Het gaat er juist om dat je bepaalde dingen niet meer kunt doen door hetgeen dat je hebt.
Als je je heel makkelijk neerlegt bij de dingen die je niet meer kunt is er ook geen doorzettingsvermogen om toch nog wat dingen te doen.
Ook mijn werk wordt moeilijk.
We moeten hier toch vaak uitpakwerkzaamheden doen die zwaar zijn, de hele dag staan.
En naar wat voor baan je ook kijkt er zitten allemaal zware taken tussen of lang zitten/staan.
Probeer je dan maar neer te leggen bij de dingen die je niet meer kunt om werken kom je niet heen.
Daarbij wil ik niet thuis zitten.

**Geplaatst**: 08-07-09 18:11

Geplaatst: 08-07-09 18:11

Tja, ik heb ook 2 keer in de WAO gezeten en heb me er ook weer uit gevochten en heb nu een baan, die ik wel kan volhouden. Ik heb me er ook nooit bij neergelegd en altijd gekeken naar wat ik nog wel kan. Tuurlijk is dat best moeilijk en moet je soms helemaal overnieuw beginnen. Maar ander werk, ook met beperking is er zeker wel. Ik heb wel heel bewust voor minder uren werken gekozen, omdat ik nu eenmaal iedere middag een paar uur plat moet liggen, om de dag weer verder door te komen. Maar er is altijd een weg, alleen moet je die soms ff zoeken en ook zelf je best voor doen!

**Geplaatst**: 08-07-09 20:36

Geplaatst: 08-07-09 20:36

jesito schreef:
Het gaat er juist om dat je bepaalde dingen niet meer kunt doen door hetgeen dat je hebt.
Als je je heel makkelijk neerlegt bij de dingen die je niet meer kunt is er ook geen doorzettingsvermogen om toch nog wat dingen te doen.

bij mij was de weg absoluut verre van makkelijk tot ik me erbij neerlegde dat sommige dingen aan mijn neus voorbij moeten gaan :')

Maar aangezien ik gekozen heb voor bepaalde dingen wel te doen in mijn leven die van doktoren niet meer mogen, moet ik andere dingen gewoon niet meer doen.

Gelukkig bezit ik de gezondheid om bepaalde dingen wel te blijven doen, sommige mensen met andere beperkingen of ziekte's kunnen veel minder en heb ik de keuze om dingen wel te doen en dingen te laten! En als ik iets leuks gedaan heb wat mij een hoop pijn opleverd, verzacht ik de pijn door het genot van waardoor die pijn is veroorzaakt!!

Zammie schreef:
Tja, ik heb ook 2 keer in de WAO gezeten en heb me er ook weer uit gevochten en heb nu een baan, die ik wel kan volhouden. Ik heb me er ook nooit bij neergelegd en altijd gekeken naar wat ik nog wel kan. Tuurlijk is dat best moeilijk en moet je soms helemaal overnieuw beginnen. Maar ander werk, ook met beperking is er zeker wel. Ik heb wel heel bewust voor minder uren werken gekozen, omdat ik nu eenmaal iedere middag een paar uur plat moet liggen, om de dag weer verder door te komen. Maar er is altijd een weg, alleen moet je die soms ff zoeken en ook zelf je best voor doen!

$_/-\o_$ RESPECT +:)+

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-07-09 20:51

Re: Mensen die niet met mijn rugklachten om kunnen gaan

Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-09 20:51

Miep1979, je doet net alsof ik een of ander treurig geval ben dat niets probeer.
Maar je moet mij niet met jouw vergelijken, ik heb ook al die tijd alles gewoon blijven doen, maar op een gegeven moment zegt je lichaam echt stop.
Dat moment is nu aangebroken bij mij, ik wil er niet aan toegeven maar ja als je lichaam niet meer wil is dat een beetje vervelend.
Je doet mij hier als een soort zeur af en dat is nou juist waar ik hier over schrijf.
Wie zijn die mensen die daarover oordelen, de mensen waar ik me aan moet verantwoorden.
Ik zoek hier een beetje lotgenoten en natuurlijk wil ik graag tips en verhalen over hoe anderen dit doen.
Maar dat jij dingen doet die je van de doktoren niet mag daar betaal je de tol meestal later van (ik hoop het niet voor je)
Ik vind het erg vervelend dat ik door iemand die me eigenlijk zou moeten begrijpen een beetje als zeur wordt gezien.
Als je zou zien wat ik toch dagelijks nog doe zou je me anders bekijken ik zit echt niet achter de geraniums

**Geplaatst**: 08-07-09 21:21

Geplaatst: 08-07-09 21:21

Jesito ik denk dat we elkaar niet helemaal goed begrijpen, want je gaf mij hetzelfde gevoel, vandaar deze bovenstaande post welke alleen maar berust op hoe ik heb leren leven met mijn beperking

Verder wil ik je als lotgenoot alleen maar proberen positieve dingen aan te dragen waar je misschien wat mee kunt.
En dat ik dingen doe die niet mogen (dat is dus paardrijden) daarvoor heb ik nu gekozen!!! Met de wetenschap dat ik wellicht in een rolstoel terecht kom, maar als het moment daar is heb ik wel een hoop in the pocket

Dus zullen we het maar op een miscommunicatie onder elkaar houden

Ik ben ook lid van de NVVR misschien is het de moeite waard voor jou om eens te kijken op de site.

**Geplaatst**: 08-07-09 21:24

Geplaatst: 08-07-09 21:24

Ik denk niet dat miep jouw afdoet als zeur of iets dergelijks. Zij verteld hoe zij met haar beperkingen omgaat en ik kan me daar eigenlijk wel in vinden. Ben ook stronteigenwijs in mijn eigen weg volgen en ik weet precies met wat je bedoeld met: de grens bereikt, niet meer verder/vooruit kunnen...
Maar die grens moet je opzoeken, anders weet je niet wat je grens is

Alleen moet je dan proberen een compromis met jezelf te sluiten in wat jij belangrijk vind en wat je daarvoor moet laten of juist moet doen. Die grens veranderd steeds. Kan wezen dat je nu nog dit kunt en morgen ineens niet meer. Maar dat houdt niet in, dat je dan nooit meer net dat ene ding zou kunnen doen. Dan klomt het stukje van, nadenken en kijken wat er eventueel verandert moet worden om toch nog datgene te kunnen doen wat je zo graag wilt...
Paarden en alles wat erbij hoort is heeeel erg belangrijk voor mij. Het liefste rijdt ik iedere dag, maar dat kan ik dus niet meer. Ik heb daarom een bijrijdster en als ik een goede dag heb, stap ik er zelf lekker op... In zeer slechte tijden (met mijn rug) kan ik op haar terugvallen en rijdt ze hem zowat dagelijks. Maar ook daar geniet ik met volle teugen van!
Ik weet dat het moeilijk is hoor! Heb het allemaal al doorgemaakt en nu nog steeds, maar weet ook, dat ik wel weer een goede dag zal hebben en dan weer lekker kan rijden en zo zijn er heel veel meer dingen die ik kan opnoemen, die ik met compromissen dus nog weleens kan doen...

**Geplaatst**: 08-07-09 21:56

Re: Mensen die niet met mijn rugklachten om kunnen gaan

Geplaatst: 08-07-09 21:56

Dank je wel Zammie

En jou verhaal lijkt veel op het mijne.
Heb ruim een jaar 1 dag per week gereden en de andere 6 probeerde ik aan de bakrand te staan of lag ik op bed

Ik besloot echt dat dit niet het leven was, wat ik op dat moment moest gaan lijden, dus ging op zoek naar alternatieven.

Om dagelijks te kunnen rijden, sport ik bijna 7 dagen per week.
Zo wordt mijn lijf sterker en kunnen de spieren de functie van de rug blijven overnemen wat de klachten verminderd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-07-09 06:56

Geplaatst door de TopicStarter : 09-07-09 06:56

Dan zal ik het wel verkeerd begrepen hebben, maar mij bekroop een naar gevoel bij het lezen van je antwoorden.
Ik begrijp jouw al te goed en heb respect voor hoe je er mee omgaat.
Je denkt alleen heel makkelijk over het in de rolstoel komen te zitten heb ik een beetje een idee.
Ik heb een paar maanden in een rolstoel gezeten, niet vanwege mijn rug maar vanwege een rot operatie aan mijn voet (pees losgemaakt)
Dit was iets dat ik helemaal niet kon handelen, want ik was super afhankelijk van alles en iedereen.
Dus denk daar niet te licht over.
Verder hoop ik natuurlijk dat het zover niet komt voor je.
Ik kom misschien een beetje gefrustreerd over op het moment maar dat is misschien ook wel zo, ik weet me er momenteel geen raad meer mee en ben het kort gezegd ZAT!!!!
De pijn, het onbegrip, de beperkingen enz.
Ik ga ook met de pony met het karretje, leuk vind mijn rug dat niet maar ik doe het toch, paardrijden aan zicht heb ik zo goed als opgegeven.
Heel af en toe klim ik er nog af en toe op, maar na 10 minuten kan ik weer afstappen, ligt er ook aan welk paard.

**Geplaatst**: 09-07-09 09:18

Geplaatst: 09-07-09 09:18

jesito schreef:
Je denkt alleen heel makkelijk over het in de rolstoel komen te zitten heb ik een beetje een idee.
.

Dat denk jij......
Maar jij kan niet in mijn hoofd kijken!
Maar ik wil wel genoten hebben en elk moment benut hebben voor het zover is.
Dat is nou positief denken

**Geplaatst**: 09-07-09 09:49

Geplaatst: 09-07-09 09:49

miep1979 schreef:
Stallen mesten Ik begin er niet meer aan!

Ik heb al paarden verkocht en ben nog steeds aan het verkopen om de paarden die ik het liefst heb nog te kunnen onderhouden op een manier die mij past. Daar horen schone boxen bij. Ik ben geen persoon om de paarden dag en nacht in de wei te zetten, ik geniet ervan om ze 's nachts in een schone box te zetten met vers hooi en ze dan nog even lekker te vertroetelen. Ik zal dus moeten mesten.

Qua rijden kan ik ook alleen nog op paarden rijden die de rug zo los kunnen laten dat ze mij kunnen laten zitten. Gelukkig heb ik een hele goeie en realistische instructrice die mij hier zo goed mee kan begeleiden dat dit met de meeste paarden goed lukt en ik in mijn goede perioden zelfs nog dagelijks kan rijden.

Ik denk dat wij juist al heel positief zijn, maar ook realistisch en dat we ons juist erg goed weten aan te passen aan ons lichaam. We genieten juist heel erg van wat we nog wel kunnen. Ik denk dat het daarom juist dès te frustrerend is wanneer je dan toch steeds op onbegrip stuit van mensen die niks mankeren of soms ook van mensen die het erger hebben of er minder positief mee om gaan ...

**Geplaatst**: 09-07-09 10:19

Re: Mensen die niet met mijn rugklachten om kunnen gaan

Geplaatst: 09-07-09 10:19

@Lante, elastische rugcorset wat voor je????
Heb ik veel baat bij gehad.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-07-09 10:24

Geplaatst door de TopicStarter : 09-07-09 10:24

miep1979 schreef:
jesito schreef:
Je denkt alleen heel makkelijk over het in de rolstoel komen te zitten heb ik een beetje een idee.
.

Dat denk jij......
Maar jij kan niet in mijn hoofd kijken!
Maar ik wil wel genoten hebben en elk moment benut hebben voor het zover is.
Dat is nou positief denken

Weer zo'n botte reactie, maar het went

Tuurlijk kan ik niet in je hoofd kijken, maar je hebt maar 1 rug en daar ben IK me heel bewust van.
En iets dat ik niet wil of zo lang mogelijk probeer te voorkomen is dat ze mijn rug vast gaan zetten of dat ik zelfs in een rolstoel kom.
Ik ga niet nu perse dingen doen waar ik veel last van heb en zo mijn rug in een snel tempo verkl*ten.
Dat vind ik nergens voor nodig, daarbij heb ik daar ook teveel last van en dan laat ik dat vanzelf wel.
Maar onze denkwijze is wat dat aangaat gewoon heel anders, is toch niks mis mee.
Ik denk ook positief maar zoals lante zegt ook realistisch, daar is niks mis mee.
Jouw doorzettingsvermogen is misschien net iets groter dan dat van mij, maar ieder lost het op zijn eigen manier op.

**Geplaatst**: 09-07-09 10:26

Geplaatst: 09-07-09 10:26

@miep: Ik heb geen last van mijn rug, maar een soort van reuma in mijn voeten, enkels, knieën, nek, maar toch bedankt voor de tip!

Ik post hier, omdat ik tegen hetzelfde onbergip aanloop. en de beperkingen vergelijkbaar zijn als die van mensen met rugklachten.

**Geplaatst**: 09-07-09 10:43

Geplaatst: 09-07-09 10:43

jesito schreef:
Weer zo'n botte reactie, maar het went
Tuurlijk kan ik niet in je hoofd kijken, maar je hebt maar 1 rug en daar ben IK me heel bewust van.
En iets dat ik niet wil of zo lang mogelijk probeer te voorkomen is dat ze mijn rug vast gaan zetten of dat ik zelfs in een rolstoel kom.
Ik ga niet nu perse dingen doen waar ik veel last van heb en zo mijn rug in een snel tempo verkl*ten.
Dat vind ik nergens voor nodig, daarbij heb ik daar ook teveel last van en dan laat ik dat vanzelf wel.
Maar onze denkwijze is wat dat aangaat gewoon heel anders, is toch niks mis mee.
Ik denk ook positief maar zoals lante zegt ook realistisch, daar is niks mis mee.
Jouw doorzettingsvermogen is misschien net iets groter dan dat van mij, maar ieder lost het op zijn eigen manier op.

Jij vind mij bot

Moet je eens goed lezen naar je quote van mij.....
Dat is imo pas bot.

**Geplaatst**: 09-07-09 16:22

Geplaatst: 09-07-09 16:22

Dames, op het I-net lijken woorden vaak harder over te komen als de bedoeling is....

Jesito, jij zit momenteel echt in een dal. Het onbegrip wat je om je heen merkt, heeft denk ik iedereen in dit topic wel meegemaakt en inderdaad: iedereen gaat daar anders mee om. Ikzelf reageer alleen als mensen echt willen weten wat er aan de hand is en voor de botterikken in deze maatschappij zeg ik altijd: ik hoop voor jouw, dat je altijd gezond mag blijven en nooit eens iets ernstigs krijgt, of de pijn waar ik mee moet leven ondervind. Niet meer en niet minder..
Ik wil namelijk niet de last van de hele wereld meedragen, omdat zij geen begrip hebben. Ik kan en WIL daar niets (meer) mee. Ben te vaak erg zwaar teleurgesteld door mensen en echt, ik voel me echt stukker beter nu ik gewoon mijn eigen dingetje doe en niet meer met al die anderen bezit ben. Ja, dat houdt in dat veel "vriendschappen" zijn geëindigd. Maar daar zijn een paar hele fijne voor teruggekomen.

Dan over wat ik mezelf wel niet aandoe, omdat ik dus wel eigenwijs ben en dus maar doorga... Ik ben niet gestopt met rijden. Ik doe nog dagelijks de stallen. Ik sjouw nog steeds met hooi/stro enz. Alles wat erbij hoort pak ik aan. Ik doe de tuin. Ik doe mijn eigen huishouden. enz. enz.
Ik doe dus alles, MAAR op mijn eigen tempo en wanneer ik het kan. Heb nu ook een kleine week alleen maar gelegen, omdat het op mijn werk altijd erg druk is voor de vakantie en daar moet ik dan een weekje de tijd voor nemen om m'n rug weer te laten herstellen. Dan, en ik voel dat het nu weer de goede kant opgaat, dan pas ga ik weer langzaamaan de dingen doen die ik kan. Maar de dagelijkse dingen doe ik er ook in deze week wel gewoon om door. Mij is gezegd: stilzitten is vastroesten en dat is in mijn geval ook zo. Mij is ook al 2 maal voorgesteld om de rug te laten vastzetten.. Nou echt niet! Ik slik dagelijks mijn pillen voor pijnbestrijding (ook rotzooi die erg slecht is voor mijn lichaam) en heb ook een elastische corset voor de erg zware momenten. Leef met lendekussen, die sleep ik overal mee naartoe om toch nog redelijk te kunnen zitten. Dagje uit, houdt bij mij in: dagen ervoor al de rug ontlasten en daarna weer een paar dagen plat. Maar ik ga in deze vakantie echt nog een dagje naar... (moeten we nog bedenken) Als ik dat niet meer doe, dan kom ik nergens meer en dat wil ik niet. Ik wil nog zoveel mogelijk genieten van mijn leven en als dat inhoudt dat ik nu "geleefd" heb en over 20 jaar niets meer kan... dan is dat maar zo... Ik kan in ieder geval wel zeggen dat ik ondanks mijn beperking heb genoten van de dingen die ik doe en meid ik geniet van dit alles...
Ik denk dat dat hetgene is wat iedereen je probeert mee te geven: probeer de dingen die jij belangrijk vind te doen (in welke mate dan ook) en geniet!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-07-09 16:39

Re: Mensen die niet met mijn rugklachten om kunnen gaan

Geplaatst door de TopicStarter : 09-07-09 16:39

Ik heb miep een pb gestuurd dat het me spijt, we begrijpen elkaar een beetje verkeerd.
Bij mij komt dat waarschijnlijk omdat ik me op dit moment wat snel aangevallen voel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-07-09 16:45

Geplaatst door de TopicStarter : 09-07-09 16:45

Zammie, Ook ik doe mijn eigen huishouden en ruim poep in de paddock op van 5 grote paarden.
Gelukkig moet ik niet dagelijks, want dat was geen doen.
Ik ben iemand dat als ik aan het scheppen ben moet het helemaal schoon en of dat nou 1 of 5 kruiwagens zijn.
Toch gaat dat vaak niet.
Zoals vandaag gaat het eigenlijk heel goed met me en ben ik ook weer wat meer te genieten

Als ik pijn heb dan kan ik behoorlijk chagerijnig zijn.
Ik heb Tramadol voor de pijn maar dat helpt mij weinig en ik slik het alleen op echte rotdagen.
Dan geeft het iets verlichting.

**Geplaatst**: 09-07-09 17:07

Geplaatst: 09-07-09 17:07

Ik heb geen idee wat er eventueel voor jou aan pijnbestrijding mogelijk is. Maar misschien kun je daar eens met je doktor(en) over praten? Heb ook al heel veel medicijnen gehad om de pijn te onderdrukken, maar die zorgen er vaak ook voor dat je juist minder in je hoofd bent en hielpen bij mij ook niet tegen de pijn. Heb nu al jaren medicijnen die bij pijnbestrijding worden gegeven en ik ben absoluut niet pijnvrij, maar hier kom ik de dag nog redelijk mee door.
En moet jij dan eens in de zoveel dagen de paddock alleen doen? Is daar niets anders mee te regelen? Ik doe liever dagelijks de stallen als 1 x per week. Dat kan ik het ook niet aan. Ik weet niet hoe jij je paarden houdt enz. dus probeer met je mee te denken.

**Geplaatst**: 09-07-09 17:17

Geplaatst: 09-07-09 17:17

TS, misschien te simpel gedacht hoor, maar waarom neem je niet wat extra (droge en warme) kleding mee als je weet dat een regenbui je avond verpest? Ik heb (gelukkig!) niet wat jij hebt dus ik weet ook niet hoe ik het me voor moet stellen, maar ik voel me ook niet lekker en krijg het ook koud als ik zeiknat geregend ben en dan nog een tijd buiten moet zitten.

Begrijp me absoluut niet verkeerd hoor, het is niet aanvallend bedoeld. Ik ben gewoon nieuwsgierig naar de oplossingen.

@Sinelia, ook niet aanvallend naar jou natuurlijk, maar waarom neem je dan zelf geen zak witbrood mee? Ik zou het zelf erg vervelend vinden steeds tegen een collega te moeten zeggen dat hij niet al het witbrood op 'mag' eten. Misschien vind hij het wel gewoon lekkerder dan bruinbrood?