Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-03-09 10:54

Re: Agorafobie, wie heeft het (gehad) ?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-03-09 10:54

Ben ook wel benieuwd naar die hypnose.
Omdat dit niet mijzelf betreft ben ik niet zo in de wetenschap van alle mogelijkheden die er zijn om dit soort probleemn op te lossen. Was in de vronderstelling dat dit alleen met psychologiche hulp kon, maar zie hier nu dus al hypnose en accupunctuur staan.

**Geplaatst**: 10-03-09 10:56

Geplaatst: 10-03-09 10:56

opisop_shop schreef:
Wat voor hulp heeft de psychologe jou geboden Banjer?

de psychologe heeft mij vooral hulp geboden via gesprekken... ellenlange gesprekken...

als ik ervaringen heb met hypnose zal ik ze hier vermelden

Ik ga overigens wel de metro in hoor en doe ook dingen waarbij ik last van de claustrofobie zou kunnen krijgen... maar wel als er iemand bij is (mijn vriend bijvoorbeeld)

**Geplaatst**: 10-03-09 13:21

Re: Agorafobie, wie heeft het (gehad) ?

Geplaatst: 10-03-09 13:21

LZP -> MW

**Geplaatst**: 10-03-09 13:33

Geplaatst: 10-03-09 13:33

opisop_shop schreef:
FlairS schreef:
Alhoewel,als je erover praat kom je erachter hoeveel mensen eigenlijk een of andere angst hebben.......

Barbara wat vervelend hoe het bij jou is ontstaan zeg...
Ik wist niet dat er ook met accupunctuur gewerkt werd aan dit soort problematiek; hoe gaat dat in zijn werk? Wat voor behandeling zeg maar heb je bij de psycholoog gehad; heb je gesproken over je angsten of ben je er op uit gegaan ofzo, hoe lang/vaak?

Je legt de klachten voor aan de accupuncurist en dan gaat hij naalden zetten voor de klachten. ik vond het vooral heel ontspannend en misschien zat het tussen mijn oren, maar bij ging het toen heeeel veel beter!! (in samenwerking met de phsygoloog en de pup die naar buiten moest). Bij de phsygoloog kwam er vooral uit dat het onverwerkt verdriet was. Ik moest voornamelijk praten/praten/praten. Op een gegeven moment gingen we ook ontspanningsoefeningen doen (dat was bij een tweede phsygoloog, omdat ik bij die eerste vast liep) Dat was een soort hypnose, ik moest dan mijn ogen dicht doen en ging hij zeggen, je bent nu op een strand, bladiebla. Als hij dan klaar was moest ik mijn onstapnnenheid een cijfer geven. Heel apart, maar hielp heel goed, mijn hyperventilatie werd toen steeds minder, en daardoor ook de straatvrees. Vanaf het moment dat ik hulp heb gezocht, heeft het denk ik nog een maand of vier geduurd voor ik er vanaf was. Ik moet zeggen, ben blij dat ik daarna nooit meer hyperventilatie en angstaanvallen heb gehad, gelukkig, het was vreselijk, voelde me echt een wrak toen..

**Geplaatst**: 10-03-09 14:03

Re: Agorafobie, wie heeft het (gehad) ?

Geplaatst: 10-03-09 14:03

hier nog iemand, ik kon me totaal niet ontspannen als ik ergens was, heb me dan ook een tijd opgesloten in huis, mijn zus woonde tijdelijk naast me en die deed dan boodschappen, of ik ging samen met haar naar de winkel. ik moest dan echt veel praten in de winkel. als ik me paniekerig voelde las ik de ingredienten van een product die in de winkelwagen lag, bij de lange rij voor de kassa las ik een folder... ik ben toen naar een psychiater gegaan, ik heb een slechte jeugd gehad, en altijd alles opgekropt. en ik denk dat ik toen agorafobie ontwikkelde...
nu ga ik wel weer op visite(ben intussen ook verhuist van brabant naar overijssel bij mijn vriend) alleen ga ik niet met de trein,bus,discotheek...
ik heb nog wel eens dat ik me paniekerig voel op visite of in de stad, dan bel ik mijn moeder.. zodat ik ergens mee bezig ben, en heel stom dat het klinkt, als ik dan een boer laat, voel ik me veel ontspannender en opgelucht. ik heb tevens ook nog postraumatische stress stoornis.
ik ga nu nog naar een psychiater en heb medicatie, ik slaap slecht, kan heel slecht in slaap komen, en mijn dagritme is niet goed, ik slaap overdag en snachts wakker. zolang ik dit doe, kan ik geen verdere therapie krijgen omdat ik me dan niet goed kan concentreren, en omdat ik ook slecht slaap, heb ik ook meer paniekaanvallen... ook ben ik altijd erg moe..
en zo'n aanval vergt heeelll veel energie

**Geplaatst**: 10-03-09 14:43

Re: Agorafobie, wie heeft het (gehad) ?

Geplaatst: 10-03-09 14:43

Ook ik heb agorafobie. Ik heb al vier jaar last van heftige angst en paniekaanvallen, aanvankelijk zonder agorafobie. Veel last van hyperventilatie. Vorig jaar in de herst kreeg ik ineens weer veel meer klachten, nadat het een periode wat beter is gegaan (maar nooit weg geweest). Sinds november is er agorafobie bij gekomen en zit ik thuis. Ik heb al heel wat therapieën gehad, maar helaas nog niets gevonden wat (voldoende ) helpt. Ik doe het nu bewust zonder medicatie, gebruikte eerder veel oxazepam, maar na een nare ervaring met anti depressiva wil ik helemaal niets meer slikken. Slapen is bij mij ook een probleem, hoewel het de laatste weken weer iets beter gaat (vroeger kon ik echt heerlijk slapen en super diep). Ik ben mijn baan hierdoor kwijtgeraakt, deze week heb ik een gesprek op school over hoe ik mijn studie weer op kan pakken. Dit komt dus niet allemaal alleen door agorafobie, maar door angstaanvallen en doordat ik me gewoon niet meer kon ontspannen, echt de hele dag zo'n spanning en angst. Ik durf wel met de auto ergens naartoe, maar ik moet in de buurt van mijn auto blijven, das echt mijn veilige plek. Ik durfde een periode niet eens op stal te komen en al helemaal niet als er anderen bij waren. Het idee dat ik dan bijvoorbeeld net mijn paard zn deken af heb gedaan en dat ik dan een hyperventilatie/paniekaanval krijg en dan dus niet in eens weg kan (in de auto)....Ik probeer het nu iedere dag iets uit te bouwen en loop nu weer een klein rondje met de hond, ga mijn paard poetsen etc. Ik moet het zelf doen en werk er hard aan, maar het is niet makkelijk. Gisteren bijvoorbeeld liep ik met mn hond de deur uit, vergeet ik de sleutels. Ik kan dan dus niet meer naar binnen en ook niet in de auto springen. En wat nou als ik een aanval krijg( die dan vervolgens natuurlijk gelijk op komt zetten)denk ik dan...Gelukkig woont mn ma 1 straat verder en kweam ze direct de sleutels brengen toen ik belde....
Misschien was het beter als ze niet thuis was geweest, dan had ik kunnen ervaren dat het vanzelf weer af gaat zakken, de paniek. Maar de angst is nog te groot, ik durf daar nog niet echt doorheen.
Veel sterkte allemaal en mijn pb staat altijd open voor vragen, ervaringen , wat dan ook!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-03-09 15:38

Geplaatst door de TopicStarter : 10-03-09 15:38

Sifra je verhaal is heel herkenbaar, ik herken er precies in hoe degene in kwestie het altijd omschrijft; vooral dat met de auto en de huissleutels enz.
Waren een keer samen in de wei en toen vroeg ik of hij de sleutels had van de auto maar dat was niet zo en ik dacht ze zelf ook niet te hebben; dikke paniek dus!
bleken in mn andere jaszak te zitten en daarna ebde het meteen wel weer weg. Het paniekgevoel en de drang om te vluchten als het ware, dat komt erg sterk naar voren.

Ook het energieverbruik wat Patserke zegt.
De hele dag ergens tegenaan hikken (bv een verjaardag savonds of een etentje) en vervolgens achteraf zeggen dat het zo leuk was (maar de volgende keer dus wel weer net zo gestresst zijn de heel dag

).

Fijn om te lezen dat er meer mensen zijn met dit probleem

**Geplaatst**: 10-03-09 15:40

Re: Agorafobie, wie heeft het (gehad) ?

Geplaatst: 10-03-09 15:40

Ik heb hier nooit over gesproken met mijn psycholoog oid, maar ik heb soms moeite om door de stad te lopen, of heel raar langs mensen heen te lopen.
En soms ook in de kantine (alhoewel dit bijna weg is).

Ik weet niet of dat hier ook onder geld?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-03-09 15:41

Re: Agorafobie, wie heeft het (gehad) ?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-03-09 15:41

Zou kunnen denk ik, dat het ook een vorm van agorafobie is.
Maar je hebt dus wel een psycholoog al maar hier niet over gesproken (of begrijp ik dat verkeerd); waarom?

**Geplaatst**: 10-03-09 15:47

Geplaatst: 10-03-09 15:47

opisop_shop schreef:
Zou kunnen denk ik, dat het ook een vorm van agorafobie is.
Maar je hebt dus wel een psycholoog al maar hier niet over gesproken (of begrijp ik dat verkeerd); waarom?

Kan niet echt goed praten met haar vandaar, ik spreek haar wel maar niet over ditsoort zaken.

**Geplaatst**: 10-03-09 15:47

Geplaatst: 10-03-09 15:47

ik had eerder ook dat ik niet bij mannen in een ruimte kon zijn zonder angsten, omdat ik daar slechte ervaringen mee had...
dan dacht ik er gebeurt straks weer iets...

ook als ik dan zo gestresst ben op een verjaardag of dergelijke.
moet ik er echt een week over doen om weer energie te hebben, dus veel rusten.

toen ik het net had, kreeg ik ook woedeaanvallen en dronk ik veel. toen dacht de psych dat ik borderline had.
maar ik deed dit omdat ik die gevoelens niet kende, en niet wist wat ik er aan kon doen,.
nu ik ze al zovaak heb gehad, weet ik hoe ik er mee om moet gaan, maar niet altijd en wil ik wel eens vluchten
ik neem ook vaak een fisherman friend, voor mijn gevoel helpt dat, zodat ik rustiger kan worden

**Geplaatst**: 10-03-09 15:51

Geplaatst: 10-03-09 15:51

Hallo, hier is al een topic over: Paniekstoornis neemt leven over. Ik weet niet hoe je het in een link moet zetten maar je kunt er natuurlijk even naar zoeken. Heb zelf ook een paniekstoornis met agorafobie en heb mijn verhaal daar ook op gezet. Er staan nog meer verhalen op dus wellicht hebben jullie er wat aan! In ieder geval heel fijn om te weten dat ik echt niet de enige ben!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-03-09 15:51

Geplaatst door de TopicStarter : 10-03-09 15:51

Oke bedankt, ga daar even kijken

Heb het topic gevonden: [MW] Paniekstoornis neemt leven over

**Geplaatst**: 10-03-09 16:02

Geplaatst: 10-03-09 16:02

ik zat gister een artikel te lezen in de yes.. ging over een meisje die dit ook had.. die was bang dat ze moest overgeven en daardoor paniekaanvallen kreeg

en dit kwam me bekend voor.. ik krijg paniekaanvallen als ik denk dat ik naar de wc moet en het niet kan.. waardoor ik dus niet verder kom dan dingen die mij bekend zijn, en er zeker van weet dat er een toilet aanwezig is..

ik weet niet of dit onder pleinangst valt.. want ik durf wel gewoon de straat op maar durf niet zo goed een lang stuk in de auto.. want als ik denk dat ik naar de wc moet, raak ik enorm in paniek

**Geplaatst**: 10-03-09 16:09

Geplaatst: 10-03-09 16:09

opisop_shop schreef:
Het paniekgevoel en de drang om te vluchten als het ware, dat komt erg sterk naar voren.

Ook het energieverbruik wat Patserke zegt.
De hele dag ergens tegenaan hikken (bv een verjaardag savonds of een etentje) en vervolgens achteraf zeggen dat het zo leuk was (maar de volgende keer dus wel weer net zo gestresst zijn de heel dag ).

Fijn om te lezen dat er meer mensen zijn met dit probleem

Dit is ook wat ik heb! Alleen dat vluchtgedrag is een normale prikkel in ons stelsel alleen bij de mensen die dit hebben is het overmatig aanwezig. Het is helemaal niet fout dat je lichaam deze prikkels geeft alleen het moet veel minder zijn.

Het eerste wat zo wie zo belangrijk is is dat je er niet super hard tegen gaat vechten, zoals ik iemand hier al zag zeggen is het zo dat als je er tegen vecht het alleen maar erger wordt. Probeer het te accepteren en jezelf te accepteren zoals je bent. ( klinkt makkelijk als je een aanval hebt maar probeer het toch ) Vaak is het namelijk zo dat als je een aanval krijgt dat je je zo druk maakt dat het veeel erger wordt. Op het moment dat je het accepteerd en je ademhaling weer naar je buik zet zul je zien dat het langzaam af zakt.

Probleem is ook dat je je voor die tijd onbewust zo druk maakt dat het daarna uit in een aanval. Voornamelijk bij de leuke dingen slaat die toe ( bij mij in elk geval wel ) omdat je je juist druk maakt of het wel goed zal gaan en je juist gespannen bent!

Tja ik heb eigenlijk al zoveel dingen gedaan : Cognitieve gedragstherapie, emdr, accupuntuur , paragnost , bach bloesems enz. Mijn laatste therapie was EFT. Dit heeft mij enorm geholpen.
Momenteel ben ik bezig met een cursus op "alternatief gebied". Niets zweverigs maar wel mediteren komt erin voor. Met mediteren momenteel bereik ik heel veel. Ik kom in diepe rust en laad mezelf weer op.

Dit probleem zorgt er ook voor dat je behoorlijk moe bent. Alles kost ontzettend veel energie.
Ook de mensen die je niet begrijpen. Ik vind het knap dat je vriend/vriendin er wat aan gaat doen, het erkennen is stap 1. Ik praat er zelf ook open over en ben der nog elke dag mee aan het werk en elke dag gaat het beter. Ik geef in elk geval niet op. En anti-depressivia nee voor mij ook niet!
Voor vragen kan je altijd pb-en ik wens je vriend/vriendin enorm veel sterkte en kracht toe want dat zal hij/zij zeker nodig hebben!

Ow ja nog even een toevoeging wat kan helpen. Mensen met dit probleem zien de vorderingen niet zo goed omdat alles wat je dan weer kan zo normaal is want dat doet ieder ander ook. Alleen dat is niet zo dat jij het weer kan is enorm goed en dat is iets wat je bereikt hebt. Maak dus een lijstje met de dingen die je bereikt hebt en waar je trots op mag zijn zodat je die kan nalezen. Mocht je dan een keer terug vallen kan je de positieve dingen bekijken ipv de negatieve want die overheersen dan vaak.

Gr

**Geplaatst**: 10-03-09 16:17

Geplaatst: 10-03-09 16:17

LimaMambo schreef:
ik zat gister een artikel te lezen in de yes.. ging over een meisje die dit ook had.. die was bang dat ze moest overgeven en daardoor paniekaanvallen kreeg

en dit kwam me bekend voor.. ik krijg paniekaanvallen als ik denk dat ik naar de wc moet en het niet kan.. waardoor ik dus niet verder kom dan dingen die mij bekend zijn, en er zeker van weet dat er een toilet aanwezig is..

ik weet niet of dit onder pleinangst valt.. want ik durf wel gewoon de straat op maar durf niet zo goed een lang stuk in de auto.. want als ik denk dat ik naar de wc moet, raak ik enorm in paniek

ik denk dat dit emotofobie is

**Geplaatst**: 10-03-09 16:19

Geplaatst: 10-03-09 16:19

patserke schreef:
LimaMambo schreef:
ik zat gister een artikel te lezen in de yes.. ging over een meisje die dit ook had.. die was bang dat ze moest overgeven en daardoor paniekaanvallen kreeg

en dit kwam me bekend voor.. ik krijg paniekaanvallen als ik denk dat ik naar de wc moet en het niet kan.. waardoor ik dus niet verder kom dan dingen die mij bekend zijn, en er zeker van weet dat er een toilet aanwezig is..

ik weet niet of dit onder pleinangst valt.. want ik durf wel gewoon de straat op maar durf niet zo goed een lang stuk in de auto.. want als ik denk dat ik naar de wc moet, raak ik enorm in paniek

ik denk dat dit emotofobie is

een wat??

**Geplaatst**: 10-03-09 16:22

Geplaatst: 10-03-09 16:22

heb het ff gegoogled.. maar emotofobie is braakfobie.. en dat heb ik niet..

ik ben bang dat ik in onbekende gebieden naar het toilet moet

**Geplaatst**: 10-03-09 16:22

Geplaatst: 10-03-09 16:22

je kijkt inderdaad eigenlijk altijd naar de negatieve dingen, en positieve dingen zie je vaak niet...
hebben jullie ook niet gehad of nu nog denken van,
gvd waarom kan ik het niet, ik wil het super graag.
ik wil onder de mensen zijn, me niet angstig voelen, maar er gewoon van genieten...
mijn moeder kwam hier 2 weken geleden voor het eerst in 2 jaar tijd op visite, zei woont in tilburg en ik in scheerwolde(kop van overijssel) en ik heb me heel de week erop verheugd, dan krijg ik de drang om alles in orde te hebben, zet ik muziek op en ga ik aan de poets en dingetjes regelen, maar dan komt de dag dat ze komt, en ben ik helemaal gespannen, ik heb een heel zakje fisherman friends opgegeten, kreeg ik last van me maag haha... ik was blij toen ze zondags weer vertrokken en ik me kon ontspannen

**Geplaatst**: 10-03-09 16:23

Geplaatst: 10-03-09 16:23

LimaMambo schreef:
heb het ff gegoogled.. maar emotofobie is braakfobie.. en dat heb ik niet..

ik ben bang dat ik in onbekende gebieden naar het toilet moet

oke ja wat je las in de yes was wel emotofobie,
ik weet niet welke fobie het is als je angst hebt om op een andere toilet te zitten,
vind je het smerig of gewoon angst om het daar te doen

**Geplaatst**: 10-03-09 16:28

Geplaatst: 10-03-09 16:28

patserke schreef:
LimaMambo schreef:
heb het ff gegoogled.. maar emotofobie is braakfobie.. en dat heb ik niet..

ik ben bang dat ik in onbekende gebieden naar het toilet moet

oke ja wat je las in de yes was wel emotofobie,
ik weet niet welke fobie het is als je angst hebt om op een andere toilet te zitten,
vind je het smerig of gewoon angst om het daar te doen

het is niet dat ik bang ben om naar een toilet te gaan.. het tegendeel zelfs

ik moet juist altijd naar de wc op plaatsen die ik niet ken.. en als ik naar een toilet moet en niet kan, dan raak ik in paniek

als ik bv in de stad loop.. en ik moet ineens naar het toilet, en ik weet dat ik nog een paar honderd meter moet lopen om bij een V&D te komen, raak ik in paniek omdat ik bang ben dat ik in mijn broek plas..

als ik bv in een auto zit op de snelweg, file ofzo.. en ik moet ( volgens mijn gevoel) naar de wc.. raak ik in paniek en krijg ik het heel warm..

**Geplaatst**: 10-03-09 16:43

Re: Agorafobie, wie heeft het (gehad) ?

Geplaatst: 10-03-09 16:43

dus angst dat je gewoon niet optijd naar het toilet kan.
dat xoals je omschrijft op de snelweg zit en er komt een aantal km geen benzinepomp

**Geplaatst**: 10-03-09 16:44

Geplaatst: 10-03-09 16:44

patserke schreef:
dus angst dat je gewoon niet optijd naar het toilet kan.
dat xoals je omschrijft op de snelweg zit en er komt een aantal km geen benzinepomp

juist

en dat wweerhoud me ervan om leuke dingen te gaan doen..

**Geplaatst**: 10-03-09 16:46

Re: Agorafobie, wie heeft het (gehad) ?

Geplaatst: 10-03-09 16:46

ik zat net ff te kijken op internet en vond dit....

Een ‘plastoestand’

Saskia (51) heeft een probleem. “Een plastoestand”, zoals ze het zelf noemt. “Als ik van huis weg ben, moet ik een wc in de buurt hebben.” Een dagje onbezorgd shoppen is er niet bij. Voortdurend denkt ze tijdens het winkelen: “Ik voel dat het niet goed gaat. Waar moet ik nou plassen?” Boodschappen halen doet ze razendsnel, want: “Ik moet opschieten, anders hou ik het niet vol. Ik ben bang dat ik het nergens kan doen want in de stad zijn er geen bomen.” Ze verbaast zich erover dat andere mensen zonder problemen van vreemde wc’s gebruik durven te maken. “En ik zou willen dat het niet zo opvalt dat ik naar de wc moet.”

Ik vraag: “Als er in de stad bomen zouden zijn, zou je het dan achter een boompje doen?”

Geschrokken antwoordt ze: “Nee joh, dat doe je toch niet! Stel je voor dat anderen me zien. Dan geneer ik me dood. Zelfs als ik voel dat het niet goed gaat hou ik het op. Al klap ik zowat.”

Ze wil met een consult bereiken ‘dat ze zich minder zorgen maakt over het plassen als ze van huis is.’

http://74.125.77.132/search?q=cache:xyW ... cd=1&gl=nl

**Geplaatst**: 10-03-09 16:49

Geplaatst: 10-03-09 16:49

Haha ja, ik ben ook bang dat als ik ergens ben, ik naar de wc moet en dat ik dan niet kan en dan in mijn broek plas! Zelfs als ik weet dat er een wc is, ben ik bang! De Psychotherapeut zegt dan: Je plast echt niet zomaar in je broek en er is echt wel overal een wc. En als je in de file staat en je plast in je broek, vergaat toch nog de wereld niet? Nee, dat is zo... Maar waarom blijf je er dan toch zo bang voor? Gek he? Als je moet plassen en je bent bijvoorbeeld thuis, kun je het nog een halve dag ophouden dus waarom niet als je ergens anders bent. Je kunt die gedachten gewoon niet omschrijven.