Ik denk dat je de angst voor naalden kunt vergelijken met vliegangst. Opzich hoef je niet bang te zijn, maar sommige mensen zijn het wel.
Vliegen is immers de veiligste manier van reizen
Bij allebei heb je weinig kans dat er iets mis gaat
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
chipieke schreef:Bestaat er niet een andere manier om bloed af te nemen zonder dat er een naald in m'n arm moet verdwijnen? Ik vraag het liever eerst aan bokkers want mijn dokter denkt toch al dat ik halfgek ben.
groetjes,
een naaldvrezende bokker
. Vervolgens hebben ze de rest maar uit mijn vinger afgetapt, die na afloop helemaal blauw was.

Liesje_Lover schreef:Ik snap dat echt niet hoor. Het is maar een prik.
Chiqa schreef:Liesje_Lover schreef:Ik snap dat echt niet hoor. Het is maar een prik.
Ik heb dat ook nooit begrepen

. Als er geen andere keuze is, zou ik een gasnarcose willen. In het verleden heb ik dit ook gehad (heb toen hemel en aarde moeten bewegen, maar kreeg uiteindelijk wel toestemming voor gas). Ik denk dat die link hierboven over prikangst wel erg nuttig kan zijn voor veel mensen! Coot schreef:ja, dat is nou een kenmerk van een fobie.
Vaak weet je zelf ook niet waarom je er bang voor bent.
En ik heb ook nog rollende aders...Gelukkig kan mijn vader makkelijk aan verdovingszalfjes komen, en dus smeer ik altijd eerst lidocaïne zalf op! Als je het vraagt in het ziekenhuis waar je geprikt wordt kunnen ze je dat waarschijnlijk gewoon geven. Hiermee verdoof je je huid, waardoor je iig de prik zelf niet voelt. Daarna voel je wel nog dat rotgevoel van de naald in je ader bewegen, maar dat kan ik aardig handelen. het scheelt bij mij gewoon heel veel dat ik de prik zelf niet voel. Coot schreef:Bij mij was de laatste keer de naald geknapt, ik dacht dat ik gek werd!
Ik denk dat je de angst voor naalden kunt vergelijken met vliegangst. Opzich hoef je niet bang te zijn, maar sommige mensen zijn het wel.
Vliegen is immers de veiligste manier van reizen![]()
Bij allebei heb je weinig kans dat er iets mis gaat
zo'n pijn deed het eigenlijk niet, voelde er niet veel van, gelukkig wees de vrouw die bloed af nam mij er wel op dat ik toch echt moest blijven ademen.. Nakisha schreef:Hier nog zo'n foob. Ik vind persoonlijk een entingkje of een prikje niet zo erg, maar bloedprikken juist verschrikkelijk. Het is zelfs zo erg dat de holte van de elleboog, waar ze altijd bloed afnemen, bij mij ZO gevoelig is dat ik het afschuwelijk vind als men me daar aanraakt.
Ik heb wel tips. Allereerst; vraag of je mag liggen. (Ik val echt om als ik dat niet doe) Wegkijken doe ik ook, en ik vraag ook even te zeggen als ze prikken. Probeer je vervolgens te concentreren op rustig ademhalen tot het voorbij is.
Sterkte, ik weet hoe akelig het is. Ik moest altijd 1 x per jaar, dit jaar gelukkig niet, maar ik zal het altijd akelig blijven vinden. EN het doet bij mij ook nog pijn omdat ik mijn spieren aanspan, iets wat ik helaas niet kan helpen.
, maar toch nog even een tip !
Essie73 schreef:Durf met zekerheid te zeggen dat al mijn collega's bekwaam zijn, er zit een pittige opleiding aan vast en je venapunctie verklaring krijg je van een arts, die kijkt dus eerst met je mee !
Of iig een verpleegkundige in het ziekenhuis. Maar ik ben ook niet zo makkelijk te prikken want mn aders rollen steeds weg. Maar mn lidocaïne zalf doet wonderen
