Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-10-08 19:40

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 29-10-08 19:40

Naar mijn mening overvraag je jouw lijf en zul je vroeg of laat fysieke problemen krijgen, zeker bij een onaangepaste callorie-inname. Mij lijkt het gezonder om in ieder geval twee dagen in de week een rustdag in te bouwen zodat jouw lijf een herstelperiode heeft.
Het wordt obsessief als je er moeite mee hebt om een dag over te slaan of als jij je dan slecht gaat voelen. Ik denk dat Ellebel hier ook erg nuttige dingen over schrijft.
Als je gezond verder wilt sporten, zou ik in ieder geval hulp zoeken bij bijvoorbeeld een atletiekvereniging voor de hardlooptraining. Dan heb je in ieder geval een begeleider die je in de gaten houdt en af kan remmen indien dat nodig is. Leer daarbij om te luisteren naar jouw lijf en leer erop te vertrouwen...

**Geplaatst**: 29-10-08 20:45

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 29-10-08 20:45

Zwelgje schreef:
...en een bepaald gevoel van controle. Daarbij is de controle over mijn gewicht en uiterlijk wel van belang...
.....Ik twijfel en ben bang om te ver te gaan.
Zelf zie ik niet meteen een 'probleem', ik geniet er nog wel van en heb er over het algemeen plezier van.

Weer even wat uit je post gefilterd.... Het valt me op dat je hier je eerste post relativeert Knipoog

Bedenk dat wat wij vinden een handvat voor je is geen oordeel. Je eigen oordeel en wil weegt het zwaarst, ook in de beslissingen die je neemt.

Het zit hem niet in het sporten of het afvallen. Het gaat om de mate van schuldgevoel, controlegevoel, angst(?) en het "moeten" als je het hebt over dwang of obsssief.

Lichamlijk gezien zou je eigenlijk je dieet met je sportschema moeten voorleggen aan iemand met verstand van zaken. Wat de anderen ook zeggen, wat je eet moet afgestemd zijn op je schema als je zo veel sport. In mijn ogen verzet je namelijk het werk van een topsporter.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-10-08 11:34

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst door de TopicStarter : 30-10-08 11:34

Weet je, je hebt zelf vaak niet door wanneer je dwangmatig bezig bent.
Mijn vriend zegt wel vaker dat ik gestoord ben dat ik zoveel doe maar dat zegt ie altijd Knipoog

Het is nu alleen opvallend dat mensen me aanspreken op mijn sportgedrag, de meeste mensen vinden het gewoon niet ‘normaal’.
En daar ben ik eens over na gaan denken. Nog steeds denk ik dat ik wel goed bezig ben. Ik loop er heus niet bij als een graten pakhuis Knipoog

Ik houd veel te veel van eten, hahaha. Maar ik voel me wel sneller schuldig over het eten van bijvoorbeeld pizza of chocolade. Ik kan me daarna dan ook best een beetje depri voelen, heel stom. Meestal heb ik dan voor de dag erna al weer een schema samengesteld zodat ik die Kcal van die pizza of chocolade reep er weer af train. En dan voel ik me weer goed.
Als we tegenwoordig uit eten gaan, dan pas ik mijn training daarop aan zodat ik meer Kcal heb verbrand en ik met een gerust hart eens iets ‘vetters’ kan kiezen.
Laatst betrapte ik me er bij mijn zusje op dat ik haar hartige taart niet wilde eten. Was een hartige taart met brie, noten, brocoli in bladerdeeg. Veel Kcal en veel vet dus Knipoog

Ik had als smoes dat ik al gegeten had…ik voelde me toen wel schuldig. Maar ik had die dag gewoon nog niet veel gedaan en dan vind ik niet dat ik dat mag eten.
Als je het zo leest, dan klinkt het allemaal wel heel dwangmatig maar zo voelt het niet, gek genoeg.
Ik vind het ergens gewoon heel leuk om er mee bezig te zijn (controle?). Ik merk gewoon dat ik meer kan genieten van eten/drinken als ik ervoor goed getraind heb. Je moet mij bijvoorbeeld ook niet overvallen met een etentje na het werk…dan heb ik die dag alleen nog maar gezeten en te weinig bewogen….erg he Knipoog

Aan de ene kant is het misschien wel eens handig om mijn schema eens te laten nakijken door een diëtist, want ik weet zeker dat ik niet genoeg Kcal binnenkrijg soms. Ik heb voor mezelf de magische grens van 2000 Kcal per dag getrokken en daar ga ik NIET overheen.
Maar waarschijnlijk heb ik wel meer nodig. Toch misschien wel eens nuttig om dat eens na te laten kijken.

**Geplaatst**: 30-10-08 11:50

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 11:50

In mijn ogen ben je echt niet goed bezig

Er komt heel duidelijk een angst voor (in jouw ogen) te veel calorieën naar voren, je sport door je eigen pijn en moeheid heen, je verbied jezelf dingen te eten als je het niet weer kan compenseren en je sport veel meer dan de gemiddelde meid van jou leeftijd doet..

Als je dit zo leest, hoe komt het dan op jou over?

**Geplaatst**: 30-10-08 11:51

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 11:51

Meis, ook al voelt het niet dwangmatig, het klinkt wel heel dwangmatig. Met name de uitspraken 'moet' 'mag niet' 'schuldgevoel' en vooral ook 'controle!!' zijn dingen die echt passen bij het beeld van anorexia. Misschien heb je dat nu nog wel niet, maar dan ben je er wel hard mee bezig om het te krijgen. Wat waarschijnlijk ook de reden is dat je er nu nog voor openstaat om te horen dat dit niet normaal is

Veel sporten an sich is niets mis mee, zolang je zeker weet dat wat je doet goed is voor je lijf, dus met goede begeleiding. Maar alle 'dwang'gedachten die jij er omheen hebt zijn niet goed.

Het lijkt me erg verstandig om eens met je huisarts en een dieetist te gaan praten, voor dit wel echt uit de hand loopt Knipoog

**Geplaatst**: 30-10-08 12:03

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 12:03

Hmmmm, ik herken dit een beetje van mezelf...

Ik loop niet hard om te compenseren wat ik op een dag eet, en ik loop ook niet elke dag hard....Maar er zijn dagen waar ik 3 paarden op en dag rij en daarna vrolijk 15 km ga joggen (hoewel, nu even niet, meer dan 7 km. loop ik op het moment niet i.v.m. met herstel blessure).

Ik MOET van mezelf joggen omdat ik anders heeeeel erg onrustig wordt, en bloedchagerijnig. En dat is voor mij en voor mijn vriend gewoon niet leuk (overigens doet vriendlief nu weer heel hard mee, hij heeft een tijd niet durven lopen na een "stressbreuk" maar nu ik weer kortere afstanden loopt durft hij weer mee te lopen, zo gezellie Lachen

)

Ik let verder wel op wat ik eet, maar dat heeft niet met afvallen te maken....Lees op de verpakking van fastfood of snoep wat voor rotzooi daar in zit, als ik dat lees ga ik over m'n nek! Nee, geef mij dan maar de verse groentjes, een lekker stukje wild vlees geschoten door paps en aardappelen van de boer

Er zijn hier misschien mensen die twee keer sporten op een dag ongezond vinden, ik vind het echter ongezond wanneer mensen maar twee keer in de week serieus bezig zijn met sport...!

Mijn buurvrouw krijgt over twee weken een kindje en een paar dagen terug kwam ik haar nog in de sportstudio tegen. Volgens de dokter heeft hij zelden een vrouw zo gezond en in zo'n goede conditie gezien tijdens de zwangerschap! Sport is gezond!

Denk wel aan extra supplementen etc.! Ik moet bijvoorbeeld elke dag een magnesium tablet nemen, anders krijg ik last van spierkrampen. En verder: goed luisteren naar je lichaam en NOOIT maar dan ook NOOIT sporten als het pijn doet, dat is de taal van jouw lichaam om te zeggen dat je te ver gaat en te veel vraagt!

Laatst bijgewerkt door Adil op 30-10-08 12:09, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-10-08 12:06

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 12:06

Ik ben geen (ervarings)deskundige, dus kan totaal niet inschatten of je met jouw sporten je lichaam overvraagt, maar dat lijkt me eigenlijk nog niet eens het belangrijkste op dit moment.

Ik lees wel de achterliggende reden waarom je sport en hoe je je eetgedrag daaraan koppelt.
Ik moet eerlijk zeggen dat Anorexia Atheltica mij erg logisch in de oren klinkt! En waarom?
Omdat volgens mij de kenmerken, ook van 'gewone' Anorexia, de hang naar controle is. Ik denk dat jij naar een bepaalde controle over je leven zoekt die je niet kan vinden. Daarom zoek je iets waar je wel controle over kan uitoefenen en dat is je lichaam.
Jij doet dat niet door je alleen uit te hongeren, maar door dwangmatig te sporten, misschien is dat in jouw ogen gezonder, in mijn ogen is dat net zo erg.
Volgens mij is dit geen manier van leven door zo obsessief met sporten, calorien bezig te zijn en ik geef je vriend helemaal gelijk!

Misschien heb je dit topic ook geopend zodat er misschien mensen zijn die zeggen dat het allemaal meevalt met jouw sporten, maar ik vind dat het helemaal niet meevalt. Daarbij lijkt het ook alsof je wel open staat voor kritiek, maar voor mijn gevoel ben je juist helemaal in de ontkenning.

Kortom; neem het advies van je vriend ter harte, ga professionele hulp zoeken! Nu wordt je leven 'alleen nog' beheerst door je aandoening, zometeen worden er dingen onherstelbaar beschadigd.

**Geplaatst**: 30-10-08 12:10

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 12:10

Op woensdagavond is er zo'n tv programma, met een extreem zwaar en extreem licht persoon. De lichte personen ontdekken in het programma meestal dat ze zich fitter en beter voelen als ze meer eten. En zelfs dat als je een week het 'dieet' van de zware persoon volgt, je niet extreem aankomt, dus dat van zondigen de wereld niet vergaat.

**Geplaatst**: 30-10-08 12:13

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 12:13

Ilja000 schreef:
Op woensdagavond is er zo'n tv programma, met een extreem zwaar en extreem licht persoon. De lichte personen ontdekken in het programma meestal dat ze zich fitter en beter voelen als ze meer eten. En zelfs dat als je een week het 'dieet' van de zware persoon volgt, je niet extreem aankomt, dus dat van zondigen de wereld niet vergaat.

Idd

Van een keer zondigen ga je echt niet dood, maar als ik kijk naar mijn broertje: Hij eet minstens twee keer in de week fastfood (patat of pizza vooral) Dat vind ik dus echt mega-ongezond en dat gaat verder dan alleen "een keer zondigen".

maar ik eet ook wel eens chips of chocola, maar alleen in het weekend en ook niet elke week, het moet iets bijzonders blijven. Een lekkere tractatie Haha!

Laatst bijgewerkt door Adil op 30-10-08 12:19, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-10-08 12:17

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 12:17

Psies, maar da's de andere kant van het verhaal van TS. Die 'zondigt' waarschijnlijk nauwelijks en als ze het al doet, dan volgt de sportschool. En waarschijnlijk (ik doe een gokje) sport ze dan meteen wat extra.

**Geplaatst**: 30-10-08 12:20

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 12:20

Ilja000 schreef:
Psies, maar da's de andere kant van het verhaal van TS. Die 'zondigt' waarschijnlijk nauwelijks en als ze het al doet, dan volgt de sportschool. En waarschijnlijk (ik doe een gokje) sport ze dan meteen wat extra.

Dat heb ik ook gedaan, das vreselijk....

Ik doe het nu in veel ogen van mensen nog steeds extreem streng en heftig, maar ik ben al veel nonchalanter geworden....Er waren tijden waar ik van mezelf niet boven de 1000 KC per dag uit mocht komen en dan ook nog sporten? Nee, dan help je je eigen lichaam naar de knoppen, ik spreek uit ervaring...!

**Geplaatst**: 30-10-08 12:23

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 12:23

Ik denk eerlijk gezegd dat je helemaal niet gezond bezig bent Veel sporten hoeft niet perse iets mis mee te zijn, maar jouw eetgedrag klopt echt niet met je leefpatroon. Je geeft aan dat je niet over de 2000 calorien heengaat. Dat is echt veel en veel te weinig voor de hoeveelheid die je sport, daarmee help je, je lichaam naar de filestijnen.
Overleg eens met een arts, dieetist of goede sportinstructeur.
Daarnaast klink je ook behoorlijk obsesief. Dat je niet ongezond(vet, snoep ed) wil eten is niets mis mee, maar met veel calorien (zoals de hartige taart van je zusje) is ook niets mis. Schuldig voelen over eten is nooit een goed teken.

Laatst bijgewerkt door MilesNF op 30-10-08 12:24, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-10-08 12:24

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 12:24

Het heeft ook totaal geen zin. Ik haal nog steeds de honderd kilo, krijg zo'n 1000 calorien per dag binnen (dankzij maagbandje) en afvallen gaat maar mondjesmaat. Voor mij is stress een belangrijke factor.

**Geplaatst**: 30-10-08 12:25

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 12:25

Dat jij het zelf niet als dwangmatig aanvoelt is nu juist het probleem in zulke situaties: vrijwel alle mensen met zo'n stoornis zullen ontkennen dat ze abnormaal bezig zijn en van zichzelf vinden dat het helemaal niet zo erg is als de buitenwereld denkt.

Maar jouw bericht is toch verontrustend. Ik zie ook een ontzettend sterke controle die je wil hebben op je lichaam, hij moet zoveel caloriën per dag aftrainen, hij mag maar zoveel caloriën per dag opnemen, als je pijn hebt dan moet je evengoed door, je kan niets calorierijk nemen zonder dat je je schuldig voelt.
Als je niet zwaarlijvig bent en je moet niet afvallen, dan hoor je je normaal absoluut niet schuldig te voelen als je een stuk taart eet.
Kijk eens naar jezelf. Voel jij jezelf wel ontzettend schuldig wanneer je teveel caloriën eet dan je sport? Voel jij je slecht wanneer je op de weegschaal staat en ontdekt dat je 200 gram bent bijgekomen? Wil jij toch doorgaan met sporten, ookal geeft je lichaam met pijn aan dat hij even tijd nodig heeft om te herstellen?

Als het echt zo dwangmatig is zoals je in je post beschrijft, dan zou ik-ongeacht of je nu zelf denkt geen probleem te hebben-, toch eens ten rade gaan bij een deskundige, een arts ofzo misschien. Want hier zijn alleen mensen die je een goedbedoeld advies willen geven. Zo'n deskundige kan je misschien met je neus op de feiten drukken. Dat ofwel wij veel te grote conclusies maken en er niets aan de hand is, ofwel dat je toch niet zo goed bezig bent. Maar dan weet je tenminste zeker als je je zorgen moet maken of niet.

**Geplaatst**: 30-10-08 12:26

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 12:26

Als je een eerlijk antwoord wilt: ja, ik denk dat je behoorlijk richting Anorexia Athletica neigt. Opzich is twee keer per dag sporten niet vreselijk dramatisch, maar daar gaat het niet om. Het gaat om de psychische redeneringen die erachter liggen, en díe wijzen inderdaad wel op een probleem. Ik snap het wel, een hele goede vriendin van mij heeft afgelopen jaar geworsteld hiermee (en met Anorexia nervosa, ze had een beetje het 'totaalplaatje') en om heel eerlijk te zijn heb ik hier ook wel een tik van (gehad). Mijn vriendin worstelt hier nog steeds mee, zij het in minder ernstige mate, omdat zij nooit fatsoelijk hulp heeft gehad en ontzettend koppig is, zo zit ze nu eenmaal in elkaar.

Dat beeld van jezelf en van eten en je voedingspatroon moet je zien kwijt te raken. Je kunt jezelf er gigantisch mee opfokken, je wordt geobsedeerd erdoor en je hele leven wordt beïnvloed door dit soort zaken. Dat je dat misschien nu niet zo ziet betekent niet dat dit per definitie niet zo is - in veel gevallen zie je dat later wél in.
Zoek hulp bij iemand die je vertrouwt en die er verstand van heeft. Als je er niet met vrienden of familie over wilt praten kun je altijd naar je huisarts gaan; die kan je eventueel ook doorverwijzen naar iemand anders die kan helpen. Ik raad je aan dit wel te doen, het is écht absoluut niet goed. Als het extremer wordt/is help je je lichaam serieus naar de knoppen en dat is geen gelegenheidsargument, maar écht waar. En zelfs als je het niet zo extreem hebt is deze manier van denken vreselijk deprimerend.

Overigens: stress is een belangrijke oorzaak waardoor je níet afvalt. Dat is een mechanisme dat ingebouwd zit. Hoe meer je stresst over eten/gewicht, hoe minder je afvalt. Daarnaast is het zo dat als je weinig eet en dan teveel van je lichaam vraagt, je lichaam op 'spaarstand' gaat en daar kunnen hele ellendige gevolgen van ontstaan.

**Geplaatst**: 30-10-08 12:36

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 12:36

Hhhmmm klinkt allemaal erg bekend in de oren voor mij..... Geen idee dat er een naam voor bestond eigenlijk, al ben ik niet zo dwangmatig met eten/afvallen als TS. Ben wel heel erg dwangmatig in het sporten, sport het liefst elke dag alleen gun ik mezelf rust op zondag. Al voel ik me dan vaak wel erg schuldig dat ik dan die dag niks heb gedaan.
Maar ik ben mezelf nog niet zo lang geleden tegen gekomen en heb even een flinke klap gehad. Ben flink ziek geweest en bloedwaarden waren ook helemaal niet goed. Dus heb mezelf op de rem getrapt en deed het even rustig aan. Al merk ik nu wel dat ik nu weer fitter ben en daarom ook weer meer behoefte krijg om meer te sporten. Voordat ik ziek werd zat ik op 14-15 uur sporten per week en nu doe ik 9-10 uur per week. En als ik echt een zware dag op mijn werk heb gehad of ik voel me echt niet lekker dan sport ik lichter en korter dan normaal.
Met eten let ik eigenlijk helemaal niet heel erg op wat ik eet en hoeveel ik eet, ik eet wat ik lekker vind en ook gerust patat of iets anders vettigs. Al eet ik liever iets gezonds en matig ik met snoepen en snaaien. Maar ik mag mezelf ook best wel eens laten gaan en een zak chips ofzo leegeten. Dus ik denk dat ik kwa eetgedrag wel 'goed' bezig ben, niet dwangmatig omdat ik wil afvallen (want dat lukt en wil ik toch niet, ben tevreden over mijn gewicht).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-10-08 12:37

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst door de TopicStarter : 30-10-08 12:37

Ik zit absoluut in ontkenning. Ik zie zelf namelijk geen ‘echt’ probleem. Natuurlijk snap ik ook wel dat ik best wat minder streng mag zijn op mezelf maar ik voel me eenmaal fijner als ik precies weet wat ik op een dag binnenkrijg en weer verbrand.
Als ik door die marathon training niet wat was ingevallen, dan hadden ze me misschien nooit durven aanspreken. En die kilo’s eet ik er heus wel weer bij Knipoog

Gisteren heb ik alleen 5KM gelopen en paard gereden, daarna lekker 3 biertjes gedronken…jaaa, we kunnen het wel Knipoog

Ik zoek met het openen van dit topic geen bevestiging, ik was in eerste instantie alleen maar benieuwd of het merendeel van de bokkers dit gedrag kunnen begrijpen en normaal vinden. Ik had ergens de hoop dat er wellicht meer mensen zijn zoals ik maar het feit dat de meesten mij toch wel dwangmatig vinden had ik eerlijk gezegd niet verwacht.
Ik zal er ook niet zo snel mee naar een dokter lopen, maar door jullie inzichten zit ik wel te denken aan een bezoekje bij een diëtist.
En misschien is dat ook vaak het probleem, zelf zie je het probleem niet maar je omgeving wel.
Nu kan ik wel met een gerust hart zeggen dat ik gezond ben. Ik laat jaarlijks mijn bloed onderzoeken en dat vertoont steeds een goed beeld. Geen vitaminen en mineralen tekorten ofzo.
En misschien verschuil ik me wel achter het obsessief sporten om controle te hebben, ik ben zeker weten een controle freak.
Iemand zei dat anorexia athletica eigenlijk net zo erg is als gewone anorexia. Maar zolang ik wel voedingsstoffen tot mij blijf nemen zal mijn lichaam er toch niet zo snel onder komen te lijden als iemand die gewoon niet meer eet. Ik vind dat zelf wel een wezenlijk verschil. Ik weet wat niet eten met je doet en dat zou ik niet kunnen of willen.

**Geplaatst**: 30-10-08 12:40

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 12:40

Je lichaam lijdt er wel degelijk onder!!!! Niet of heel weinig eten is een sluipmoordenaar. Je bent je spieren aan het opeten.

**Geplaatst**: 30-10-08 12:53

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 12:53

Ik kan je gedrag heel goed begrijpen, beter dan ik zelf zou willen... Maar daarmee zeg ik niet dat ik het normaal vind. Dat je zelf geen probleem ziet is wél heel normaal, wees je omgeving dankbaar dat zij je wel waarschuwen. Het is nu eenmaal zo dat een mens zichzelf niet objectief kan beoordelen over het algemeen. Dat is niet erg, niet verkeerd, maar wel een feit. Soms moet je vertrouwen op wat mensen die om je geven zeggen.
Het is ook normaal dat je dénkt dat sporten minder erg is dan niet eten. Dit hoeft niet waar te zijn! Het effect van 2000 kcal eten en veel sporten is op een bepaalde manier te vergelijken met heel weinig eten - je verbrandt veel meer energie dan je binnenkrijgt en dat is absoluut níet goed voor je lichaam. Het lijkt minder erg, maar dat is het niet per sé.

Een huisarts is niet de eerste persoon waar je aan denkt, dat snap ik, maar hij is wél heel handig om je te kunnen doorverwijzen naar een betrouwbare diëtist. Geloof me, je moet niet bij de eerste de beste aankloppen en je huisarts weet vaak bij jou in de buurt wel een fijne die je echt kan helpen. Je hoeft niet met je huisarts zelf uitgebreid je problemen te vragen, je hoeft er niet eens heen, maar een keer opbellen en advies vragen kan geen kwaad. Geloof me, die vriendin waar ik het over had ging buiten de huisarts om naar een diëtist en die heeft haar eerder dieper de put in geholpen.

**Geplaatst**: 30-10-08 12:55

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 12:55

Wat ik van een vriend van me heb geleerd die sportkunde studeert is het volgende:
Lichamelijk gezien is het het beste om 1 keer per 2 dagen te sporten....waarom? omdat je door het sporten kleine scheurtjes maakt in je spieren die de tijd nodig hebben om te herstellen.
Elke dag sporten kan, maar dan moet je wel heel afwisseld trainen en niet elke dag volle bak om het zo maar even te zeggen, je zou dan cardio af moeten wisselen met krachttraining.

2 keer per dag sporten is dus veel te veel.
Natuurlijk is het niet erg om af en toe 2 dingen te doen op een dag zoals: paardrijden en een stukje te hardlopen op 1 dag, maar doe dit niet dagelijks en gun je lichaam een dag rust tussendoor.
Het is heel belangrijk om zuinig te zijn op je lichaam om blessures en dergelijke te voorkomen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-10-08 13:06

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst door de TopicStarter : 30-10-08 13:06

Ik heb binnenkort wel een afspraak staan bij de huisarts voor een controle van een oude blessure. Ik denk dat ik dan gewoon eens even vraag naar een goede dietist. Eens informeren kan natuurlijk nooit kwaad. En misschien kan ik dan een beter voedingsschema krijgen naar rato van mijn beweging.

**Geplaatst**: 30-10-08 13:12

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 13:12

Ik zou de huisarts exact vertellen hoe zoals jij het zelf hierboven beschrijft; en dan denk ik (als het een fatsoenlijke ha is) dat hij je niet alleen doorstuurt naar een goede dietist, maar naar iemand die jou helpt bij de oorzaak van dit probleem.
M.i. is die niet opgelost met een ander voedingsschema en wat minder sporten.

Buiten het feit dat het slecht is voor je lichaam, vind je het dan niet erg om zo te moeten leven? Nooit eens loslaten en niet hoeven nadenken over eten maar gewoon doen waar je zin hebt, i.p.v. altijd de calorien laten bepalen of het voor jou een goede of slechte dag is?

**Geplaatst**: 30-10-08 13:16

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 13:16

Dat je zoveel wilt bewegen is niet echt een probleem. Wel dat je daarbij echt aan het calorieën tellen slaat, en er moeite mee hebt om af en toe iets vets te eten. Bij sporten gebruik je een hoop, en daar moet je dieet op zijn aangepast. Doorgaan bij pijn is echt not-done. Luister naar je lichaam, en neem contact op met je HA en een dieetist voor je je lichaam schade aan doet..

**Geplaatst**: 30-10-08 13:20

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 13:20

Anorexia Athletica

Extreem veel bewegen en sporten wordt beschouwd als een kenmerk van eetstoornissen, maar is ook een specifieke risicofactor voor het ontwikkelen van eetstoornissen. Zeker bij kinderen die een gewoon gewicht hebben kan extreem sporten leiden tot afvallen terwijl ze toch redelijk normale hoeveelheden eten. Sommigen willen steeds langer en fanatieker doorgaan met sporten en steeds grotere prestaties leveren. Vooral bij jongens kan dit een strategie zijn om af te vallen en toch jongensachtig gedrag te vertonen.

Steeds vaker duikt de term anorexia athletica of ook wel sportanorexia op. Sportanorexia is een eetstoornis die voorkomt bij mensen die obsessief met hun gewicht bezig zijn en overmatig sporten.

Als je wilt weten of je moet opletten voor sportanorexia, overloop je de onderstaande vragen en tel hoeveel keer je "ja" geantwoord hebt.
* sport jij door, ook al ben je doodmoe, ziek of heb je last van blessures?
* voel je je schuldig of gestrest als je niet kunt sporten?
* heb je het gevoel dat je gelukkiger wordt als je lang sport of hard traint?
* sport je meer dan één keer per dag?
* vind je het eigenlijk helemaal niet leuk om te sporten?
* train je extra hard als je het een keer hebt overgeslagen?
* ben je nooit tevreden over jezelf, hoelang je ook sport?
* weiger je te eten als je niet hebt getraind?
* bereken je precies hoeland je moet sporten om de calorieeën die je hebt binnengekregen eraf te werken?
* doe je geheimzinnig over de mate waarin je sport?

**Geplaatst**: 30-10-08 13:21

Re: Anorexia Athletica

Geplaatst: 30-10-08 13:21

Ik sport ook erg veel. Hieronder reken ik fietsen, dansen, fitness/krachttraining. en groepslessen op de sportschool. Mensen denken dat ik het dwangmatig doe omdat ik niet zonder sport kán.

Als ik even reken, fiets ik 150km per week, heb ik 4 uur in de week fitness/krachttraining en 8 uur dansen. Ik weet dat het veel is, maar ik kan gewoon niet zonder. Ik voel me bagger als ik niet heb gesport, en zorg dan op een andere manier om toch aan mijn 'trekken' te komen.

Verder houd ik zelf geen rekening met wat ik eet, dit doen anderen voor me. Ik heb een voedingsschema, en zodra ik ook maar iets afval grijpen ze in. Hierdoor ben ik nogal panisch geworden, en sport ik net zo lang tot nét ik niet afval, maar ook niet aankom. Ik ben in de afgelopen weken 2kg aangekomen, en het verlangen om het eraf te sporten is echt heel groot. Bloos