Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-03-14 15:33

Geplaatst: 21-03-14 15:33

Shanelle schreef:
Het is nu 2 weken geleden dat ik mijn laatste EMDR heb gehad en ik zou pas in april terug gaan. Inmiddels ben ik zelfs al aan het twijfelen of ik nog wel zou gaan...

Ik merk dat ik op de 1 of andere manier toch terug steviger in mijn schoenen sta, of het aan de therapie ligt dat weet ik niet. Ik ervaar nog regelmatig negatieve gedachten en gevoelens, maar voel me weerbaarder. Ik blijf er ook niet meer zo in hangen. Het is nog wel moeilijk om volledig in het hier en nu te zijn en te blijven, ik slaap heel veel (en dat voelt nog steeds te weinig).

Paardrijden is er echter nog steeds niet van gekomen, dus ik weet het niet goed...

Mjah, ik weet natuurlijk niet wat het probleem bij jou precies is. Maar ik denk dat je niet te veel in één keer moet willen en niet te veel druk moet leggen op jezelf om toch te gaan rijden.
Ik heb zelf ook veel problemen gehad met mijn pony. Eigenlijk was er geen link tussen mijn pony en hetgeen er gebeurd was waardoor ik me slecht voelde, maar toch bleef ik problemen hebben. Het is pas nu, na ongeveer 8 jaar dat ik echt verbetering opmerk. Ik ben nog niet waar ik wil zijn, maar het gaat wel beter.
Ik heb in die 8 jaar nog wel gereden, maar dat ging echt niet altijd goed.
Misschien moet je er over nadenken om naast je therapie ook gewoon bezig te zijn met je paard zonder dat je teveel druk op jezelf legt om te gaan rijden. Het kan ook wel eens leuk zijn om naar je paard te gaan en gewoon te gaan borstelen, je paard op de weide te zetten,...
Ik ben zelf ook begonnen met enkele lessen horsemanship, net om de band met mijn pony weer te versterken en het wederzijdse vertrouwen weer op te bouwen. Dat heeft mij ook wel geholpen.
En je kan nog andere dingen doen met je paard zonder dat je echt gaat rijden. Bv horse agility is ook erg leuk om het vertrouwen en de band tussen jullie te versterken. Het is vergelijkbaar met agility voor honden. Je loopt dus ook naast je paard in plats van erop te rijden. Leuk als afwisseling voor jou en je paard, althans dat vond ik.

**Geplaatst**: 21-03-14 15:55

Geplaatst: 21-03-14 15:55

@ Ikke: gelukkig lijkt het nu wel te werken. Bedankt voor je ervaring

@ Jorine: Ik weet niet welk middel het precies zou moeten worden. Ik heb zo hard gezegd en uitgelegd dat ik het niet wil dat ze er niet verder op is doorgegaan. Maar nu heb ik steeds dat ik er even aan denk of het niet misschien beter is. En daarna denk ik dan weer neeee

.
Wat gebruik jij? Ik weet dat mijn nichtje lexapro krijgt.

**Geplaatst**: 21-03-14 15:57

Geplaatst: 21-03-14 15:57

Shanelle schreef:
Het is nu 2 weken geleden dat ik mijn laatste EMDR heb gehad en ik zou pas in april terug gaan. Inmiddels ben ik zelfs al aan het twijfelen of ik nog wel zou gaan...

Ik merk dat ik op de 1 of andere manier toch terug steviger in mijn schoenen sta, of het aan de therapie ligt dat weet ik niet. Ik ervaar nog regelmatig negatieve gedachten en gevoelens, maar voel me weerbaarder. Ik blijf er ook niet meer zo in hangen. Het is nog wel moeilijk om volledig in het hier en nu te zijn en te blijven, ik slaap heel veel (en dat voelt nog steeds te weinig).

Paardrijden is er echter nog steeds niet van gekomen, dus ik weet het niet goed...

Fijn dat je je wel beter voelt nu!
Maar ik zou nog wel naar die afspraak gaan. Voor hetzelfde geld geeft dat nog net iets meer een zetje in de juiste richting.

En heb je je wel eens verdiept in mindfulness? Heeft mij best geholpen om wat meer in het hier en nu te blijven. (al kan ik dat meestal ook niet hoor, maar als ik rustig ben begint het nu langzaamaan te lukken)

**Geplaatst**: 21-03-14 15:59

Geplaatst: 21-03-14 15:59

Ik ben ook anti medicatie maar heb ze ook voor geschreven gekregen. Als het goed is ga ik maandag beginnen. Ik vind het wel spannend.

**Geplaatst**: 21-03-14 16:01

Geplaatst: 21-03-14 16:01

Nee, mindfullness nog niet echt geprobeerd. Voordat al deze miserie begon was ik wel een beetje bezig met die dingen, en dat ging goed. Maar ben het toen stilletjesaan volledig kwijtgespeeld... Kan je misschien een bepaalde website of boek aanraden?

**Geplaatst**: 21-03-14 16:39

Geplaatst: 21-03-14 16:39

Shanelle schreef:
Nee, mindfullness nog niet echt geprobeerd. Voordat al deze miserie begon was ik wel een beetje bezig met die dingen, en dat ging goed. Maar ben het toen stilletjesaan volledig kwijtgespeeld... Kan je misschien een bepaalde website of boek aanraden?

Ik gebruik zelf geen mindfullness en sta er zelf eerlijk gezegd wat huiverig tegenover. Een boek of zo kan ik je niet aanraden. Maar als je op zoek bent naar iets in dat genre, zoek dan op internet eens naar de horsefulness academie (of hoe je dat ook precies schrijft). Dat is een site van Karine Vandenborre. Is betalend, maar je wordt begeleid om op een mindfulle manier om het zo maar te zeggen om te gaan met je paard. Lijkt me misschien nog wel iets voor jou aangezien het probleem bij jou ook te maken heeft met je paard en je dan direct beide combineert. Heb er al goede dingen over gehoord.

**Geplaatst**: 21-03-14 20:14

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 21-03-14 20:14

SS: Ik gebruik citalopram, risperdal, campral en valeriaan.

**Geplaatst**: 21-03-14 22:09

Geplaatst: 21-03-14 22:09

ikkkke schreef:
Shanelle schreef:
Nee, mindfullness nog niet echt geprobeerd. Voordat al deze miserie begon was ik wel een beetje bezig met die dingen, en dat ging goed. Maar ben het toen stilletjesaan volledig kwijtgespeeld... Kan je misschien een bepaalde website of boek aanraden?

Ik gebruik zelf geen mindfullness en sta er zelf eerlijk gezegd wat huiverig tegenover. Een boek of zo kan ik je niet aanraden. Maar als je op zoek bent naar iets in dat genre, zoek dan op internet eens naar de horsefulness academie (of hoe je dat ook precies schrijft). Dat is een site van Karine Vandenborre. Is betalend, maar je wordt begeleid om op een mindfulle manier om het zo maar te zeggen om te gaan met je paard. Lijkt me misschien nog wel iets voor jou aangezien het probleem bij jou ook te maken heeft met je paard en je dan direct beide combineert. Heb er al goede dingen over gehoord.

Die website ken ik en dat heeft niet echt iets te maken met echte mindfulness training. Het is meer een manier van omgaan met paarden.
Waarom ben je huiverig voor mindfulness? Het enige wat je ermee probeert te creeeren is rust en leren om in het hier en nu te zijn. Dat kan op vele manieren.

**Geplaatst**: 21-03-14 22:10

Geplaatst: 21-03-14 22:10

_Jorine schreef:
SS: Ik gebruik citalopram, risperdal, campral en valeriaan.

Bedankt!

**Geplaatst**: 21-03-14 23:15

Geplaatst: 21-03-14 23:15

SwitchShadow schreef:
Die website ken ik en dat heeft niet echt iets te maken met echte mindfulness training. Het is meer een manier van omgaan met paarden.
Waarom ben je huiverig voor mindfulness? Het enige wat je ermee probeert te creeeren is rust en leren om in het hier en nu te zijn. Dat kan op vele manieren.

Zoals ik het begreep was het een soort combinatie van mindfulness met de omgang met paarden. Maar ik kan me vergissen natuurlijk.
Waarom ik er huiverig tegenover sta... Ik heb er bij anderen eerder (behoorlijk) negatieve effecten van gezien...

**Geplaatst**: 21-03-14 23:41

Geplaatst: 21-03-14 23:41

ikkkke schreef:
SwitchShadow schreef:
Die website ken ik en dat heeft niet echt iets te maken met echte mindfulness training. Het is meer een manier van omgaan met paarden.
Waarom ben je huiverig voor mindfulness? Het enige wat je ermee probeert te creeeren is rust en leren om in het hier en nu te zijn. Dat kan op vele manieren.

Zoals ik het begreep was het een soort combinatie van mindfulness met de omgang met paarden. Maar ik kan me vergissen natuurlijk.
Waarom ik er huiverig tegenover sta... Ik heb er bij anderen eerder (behoorlijk) negatieve effecten van gezien...

Ik ben wel erg nieuwsgierig naar die effecten. Gezien ik alleen positieve verhalen ken.
Het is niks mysterieus of vreemds eigenlijk.

Nee ik heb ook nog contact gehad met karin daarover en hoe het precies zat. Maar het is echt voornamelijk op de paarden gericht vanuit jezelf. Het idee is dat je bepaalde stappen volgt die er voor zorgen dat je een betere band krijgt met je paard. Dit door niet te dwingen, je paard de ruimte te geven, te werken vanuit vrijheid etc.

**Geplaatst**: 21-03-14 23:48

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 21-03-14 23:48

Toevallig hoef ik volgende week maar 1 dagje en de rest ben ik vrij. Volgende week vrijdag krijg ik mijn eerste test. Gister heb ik een reiki behandeling gehad en dat heeft wel geholpen.

**Geplaatst**: 22-03-14 13:30

Geplaatst: 22-03-14 13:30

SwitchShadow schreef:
Ik ben wel erg nieuwsgierig naar die effecten. Gezien ik alleen positieve verhalen ken.
Het is niks mysterieus of vreemds eigenlijk.

Nee ik heb ook nog contact gehad met karin daarover en hoe het precies zat. Maar het is echt voornamelijk op de paarden gericht vanuit jezelf. Het idee is dat je bepaalde stappen volgt die er voor zorgen dat je een betere band krijgt met je paard. Dit door niet te dwingen, je paard de ruimte te geven, te werken vanuit vrijheid etc.

Van op de website: Horsefulness is een samenvoeging van horsemanship, “de kunst om met paarden om te gaan” en mindfulness, een levenshouding waarbij je jezelf oefent in bewuste niet-oordelende aandacht, zowel van jezelf als alles om je heen.
Ja, het is op de paarden gericht, maar aangezien het probleem van Shanelle ook te maken heeft met haar paard kan het denk ik toch geen kwaad. Ik heb zelf ook problemen gehad met mijn paard omdat ikzelf erg slecht in mijn vel zat. Ik heb uiteindelijk na jaren iemand gevonden die me lessen western horsemanship geeft en dat in combinatie met therapie heeft mij zeker en vast geholpen. Dus wie weet kan dit Shanelle wel helpen...

En die effecten, tja, degene die ik ken die dit gebruikte voelde zichzelf er wel goed bij denk ik, maar ik zag haar eerder achteruit dan vooruit gaan sinds ze dit gebruikte. Ze had zichzelf minder onder controle naar mijn idee, had meer symptomen dan tevoren (of duidelijker) en kwam ook bij in mijn ogen verkeerde 'therapeuten' terecht (lees: bv mensen die géén psychologie of therapieopleiding hadden gevolgd maar zichzelf wel therapeut noemden en dan weekendjes organiseerden zoals kleien om jezelf te ontdekken of een psychiater die vond ik zijn theorie waarschijnlijk wel kende maar geen flauw benul had van hoe hij in de praktijk best met de problematiek kon omgaan).
Een andere kennis van mij heeft dit ook gebruikt, maar ze had zelf denk ik niet echt het gevoel dat ze er iets uithaalde.
Maar goed, dat zijn mijn ervaringen. Als het voor andere mensen wel positieve effecten heeft/werkt dan is dat alleen maar goed

.

**Geplaatst**: 22-03-14 19:36

Geplaatst: 22-03-14 19:36

Hm dat klinkt ook niet erg best inderdaad!
Maar dan blijft de vraag of het aan de mindfulness ligt of aan de therapeuten.

Citaat:
Van op de website: Horsefulness is een samenvoeging van horsemanship, “de kunst om met paarden om te gaan” en mindfulness, een levenshouding waarbij je jezelf oefent in bewuste niet-oordelende aandacht, zowel van jezelf als alles om je heen.
Ja, het is op de paarden gericht, maar aangezien het probleem van Shanelle ook te maken heeft met haar paard kan het denk ik toch geen kwaad. Ik heb zelf ook problemen gehad met mijn paard omdat ikzelf erg slecht in mijn vel zat. Ik heb uiteindelijk na jaren iemand gevonden die me lessen western horsemanship geeft en dat in combinatie met therapie heeft mij zeker en vast geholpen. Dus wie weet kan dit Shanelle wel helpen...

Voor je relatie met je paard is het super. Maar het is geen therapie of wat dan ook.
Het zal zeker kunnen helpen in meer vertrouwen tussen mens & paard.
Maar het ging voornamelijk om in het hier en nu blijven en dus niet piekeren. Dat is niet iets wat je daar leert. Ik heb meerdere opdrachten daar meegedaan en de ebooks gelezen en werkboeken. Heel leuk allemaal maar het leert je niet in het hier en nu zijn, maar wel om op een totaal andere manier met je paard om te gaan. Alsnog wel een aanrader, maar niet voor de hulpvraag waar ik op reageerde.

**Geplaatst**: 22-03-14 20:57

Geplaatst: 22-03-14 20:57

SwitchShadow schreef:
Hm dat klinkt ook niet erg best inderdaad!
Maar dan blijft de vraag of het aan de mindfulness ligt of aan de therapeuten.

Dat blijft inderdaad de vraag en is erg moeilijk te achterhalen. Bij de eerste persoon waar ik het over had zal het aan een combinatie van verschillende factoren gelegen hebben. Maar wat ik toen gezien heb, nee dat zet mij persoonlijk echt absoluut niet aan om ooit mindfulness te gaan gebruiken.
Bij die andere kennis van mij ben ik er relatief zeker van dat het aan de mindfulness zelf lag, maar echt negatieve effecten heeft zij er nu ook wel niet van ondervonden. Denk dat het gewoon niet echt helemaal haar ding was... En dat kan natuurlijk altijd hé, dat geldt voor elke (therapeutische) techniek (dat het bij je moet passen).

SwitchShadow schreef:
Voor je relatie met je paard is het super. Maar het is geen therapie of wat dan ook.
Het zal zeker kunnen helpen in meer vertrouwen tussen mens & paard.
Maar het ging voornamelijk om in het hier en nu blijven en dus niet piekeren. Dat is niet iets wat je daar leert. Ik heb meerdere opdrachten daar meegedaan en de ebooks gelezen en werkboeken. Heel leuk allemaal maar het leert je niet in het hier en nu zijn, maar wel om op een totaal andere manier met je paard om te gaan. Alsnog wel een aanrader, maar niet voor de hulpvraag waar ik op reageerde.

Ik begrijp je maar ik denk dat we gedeeltelijk op een andere hulpvraag reageren. Shanelle heeft immers last van bv doemdenken bij haar paard en daardoor ook moeilijkheden om te rijden. Aan dat doemdenken kan je inderdaad met bepaalde therapieën iets veranderen. Mijn ervaring is echter dat het ook heel erg belangrijk is om weer vertrouwen te krijgen in elkaar (de mens in het paard en het paard in de mens).
Het is inderdaad geen op therapie, maar mensen kunnen ook geholpen worden met andere dingen dan therapie. En soms is een combinatie nodig. Nu, zoals gezegd, ik heb er zelf geen ervaring mee en kan dus ook niet zeggen of het al dan niet iets goeds is. Maar het leek me misschien wel van toepassing.

**Geplaatst**: 22-03-14 22:47

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 22-03-14 22:47

@ Ikke: Het moet zeker bij je passen. Mij heeft het wel iets geholpen en ook i.c.m. mijn paard.

Laatste stuk ga ik helemaal in mee

.

**Geplaatst**: 23-03-14 11:21

Geplaatst: 23-03-14 11:21

Moderatoropmerking:

Beste gebruikers, momenteel zijn we op MW aan het kijken of er langlopende topics zijn, die wellicht beter naar de HK verplaatst kunnen worden op MW wat 'vrijer' te houden voor nieuwe informatieve topics. Nu loopt jullie topics al erg lang (over de 100 pagina's) en komt zodoende dus prima in aanmerking als HK-topic. Dat zou betekenen dat jullie als groep wat vrijer zijn om ook offtopic te praten, zonder je daarbij continue aan de 'informatieve posts'-regels van MW te houden. Anderszijds betekent het natuurlijk niet, dat het 'serieuze' onderwerp in het geding hoeft te komen; op de HK staat het gewoon wat vrijer, waar het over gaat.

Om de vindbaarheid voor eventuele nieuwelingen te behouden, plaatsen we dan een linkje naar jullie topic in de 'sticky'-post bovenaan MW. Graag hoor ik van jullie of jullie het een goed idee zouden vinden naar de HK te gaan, of dat jullie het beter lijkt op MW te blijven.

**Geplaatst**: 23-03-14 13:07

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-03-14 13:07

Ik heb dit topic juist aangemaakt om makkelijk vindbaar te zijn, dus het lijkt me beter om op mw te blijven dan een hk te worden want als het aan mij ligt blijven we ontopic, dat gebeurd nu overigens al wel.
Persoonlijk vind ik dit ondanks dat ik zelf niet meer in therapie zit een heel fijn topic waarin mensen elkaar fijn ondersteunen en in hun waarde laten

**Geplaatst**: 23-03-14 14:07

Geplaatst: 23-03-14 14:07

OK, duidelijk. Dan blijven jullie gewoon op MW staan. Dank voor de snelle reactie & het meedenken.

**Geplaatst**: 26-03-14 21:17

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-03-14 21:17

Mag ik me hier ook even melden? Moet mijn dag even kwijt en vroeg me af hoe het anderen af gaat.
Kan niet beloven een drukke poster te zijn, maar meelezen en af en toe reageren wil ik zeker, heb helaas tijdgebrek omdat heel veel te doen.

**Geplaatst**: 26-03-14 23:38

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-03-14 23:38

Tuurlijk, iedereen is welkom

**Geplaatst**: 27-03-14 00:03

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-03-14 00:03

Bedankt!
Vandaag ben ik voor het eerst naar een therapeut geweest (klinkt als een dagboek haha

) en man wat ben ik er moe van! En dit was maar een verkennend gesprek.
Toont wel aan dat het nodig is, en dat voel ik ook.
Ik ga omdat ik mannen problemen heb, me niet goed in mijn vel voel en een hele zware herfst achter de rug heb waar negatieve gedachten echt de verkeerde kant op gingen. Hoop daar nooit meer naar terug te hoeven keren.
Hoop echt dat dit me wat gaat helpen.

**Geplaatst**: 27-03-14 08:59

Geplaatst: 27-03-14 08:59

Shanelle schreef:
Ik ben niet bang van mijn paard zelf, maar wel van het idee dat er iets gaat gebeuren... Een AV is sowieso al heel expressief en dat maakt het er niet makkelijker op om te doen alsof er niets aan de hand is, hihi! Ik hou zielsveel van mijn paard, maar ben gewoon op zeer regelmatige basis bang dat er 'iets' gaat gebeuren, zowel met hem als met mezelf.

Ik voorzie altijd rampscenario's, bv.: als wij het bos in trekken, dan gaat mijn paard ergens van schrikken en gaan rennen, met als gevolg dat ik aan mijn paard blijf hangen en hij over mij gaat lopen en dat hij sowieso naar de straat toe gaat lopen en aangereden zal worden en de persoon in de wagen ook gaat sterven.

Volgens mijn therapeut heb ik OCD (dwangneurose) in de zin van dat ik àltijd eerst en alleen het gevaarlijke in situaties zie (zowel letterlijk als figuurlijk) ipv zorgeloos te genieten of zelfs nog maar normaal te functioneren. Dit was trouwens niet alleen met paardrijden zo, alleen kwam het daar het ergste naar boven en werd het ook echt zichtbaar voor anderen. Nu moet ik wel zeggen dat het, sinds ik in therapie ben, stilletjesaan wat beter begint te gaan. Gelukkig maar, want voortdurend op je hoede zijn omdat je altijd denkt dat het ergste gevaar ieder ongenblik kan toeslaan, is eeeeerg vermoeiend en onleefbaar.

Mijn sessie gisteren was trouwens oké, we zijn op een punt gekomen waarbij mijn ademhaling het grootste probleem is. Ik verkramp zo erg bij stress, dat ik niet meer fatsoenlijk ademhaal (latente hyperventilatie volgens de therapeut). Gevolg daarvan is dat ik een erge druk op mijn maag ervaar waardoor ik nog meer verkramp. Hoezo vicieuze cirkel?

Jeetje ja dit is herkenbaar dit had ik ook (en had ik goed onder controle) alleen ik ben er dus echt afgevallen en mee gesleept over het grint een week ziekenhuis en 2,5 maand in een rolstoel drna maand met krukken en nu nog 5 maanden revalideren :|
Ik heb het besproken met collega's binnen de psychiatrie en die zeggen ook zolang je het zelf nog kan relativeren is het denk ik goed... Maar zodra er idd doemcenarios
Op gaan spelen die je niet los kan laten is het misschien wel verstandig hulp te gaan zoeken... Gelukkig werkt het mooie weer erg mee bij mij en merk ik dat ik al weer positiever kan denken
Medicatie ga ik trouwens NOOIT meer aan (anti depressiva of anti psychotica bah)

**Geplaatst**: 27-03-14 09:42

Geplaatst: 27-03-14 09:42

He wat balen, veel beterschap en een spoedig herstel gewenst! Het is ook allemaal zo snel gebeurt hé.

Als er 1 tip is die ik zou mogen meegeven aan mensen die iet of wat voelen en ervaren wat ik had/heb: wacht niet te lang. Ik heb best wel spijt dat ik niet sneller hulp ben gaan zoeken (pas na +/- 10 maanden) en bijgevolg heb ik het putje zelf veel dieper gegraven dan 'nodig' was. Als iets heel verkeerd voelt, dan IS dat verkeerd en hulp zoeken is niets om je voor schamen. Er kampen véél meer mensen met deze soort problemen, alleen loopt bijna niemand ermee te koop en dat maakt de drempel zo hoog - wat dus nergens voor nodig is.

Veel sterkte iedereen!

Edit: ik ben ook volledig tegen anti-depressiva etc, heb gezien hoe mijn stiefvader veranderde na het innemen er van (burn-out) en hoe hij letterlijk is moeten afkicken na slechts een korte periode. Dat wens ik helemaal niemand toe. Probeer liever homeopatische middeltjes, bach bloesems ofzo, als je dan toch het gevoel hebt dat je iets moèt innemen.

**Geplaatst**: 27-03-14 13:45

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-03-14 13:45

ik heb liever gewoon helemaal niks aan pillen etc van mijn psygoloog (weet niet hoe het anders noemt ze werkt bij ggz) mag ik ook helemaal niks slikken omdat het op den duur ook tussen je oren kan gaan zitten bijv: 'ik moet een pilletje innemen anders gaat het fout' zo had ik dat met maagzuurremmers omdat ik anders steeds dacht dat ik misselijk werd en ging overgeven gelukkig ben ik er nu helemaal af $*\o/*$

verder heb ik nu 3 behandelingen gehad voor mijn angstoornis icm agorafobie alleen is het voor mij niet helemaal duidelijk wat we nu gaan bereiken alleen dat we de cirkel 'gedachten --> gevoel --> daad' kunnen onderbreken. ik ben al 2 keer weer naar school geweest voor een gesprek met school maatschappelijk werker en het voelde best goed om weer op school te zijn eigenlijk. was wel heel erg nerveus en zenuwachtig (misselijk gevoel ik mn keel) maar dat ben ik tegenwoordig voor alles. we zijn van plan om een aangepast soort lesrooster te maken zodat ik rustig aan weer naar school kan gaan. er werd ook voorgesteld om naar rebount + te gaan maar dat hebben we geschrapt omdat school beter aanvoelde. heb nu vanaf vorige weer al een 'dip' nergens zin in hebben etc.
dit was een klein beetje mijn voortgang haha ik zal zo alle berichten terug lezen wat ik gemist heb:)