Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-04-10 13:04

Geplaatst: 08-04-10 13:04

Mijn ex wilde ook graag kinderen. Ik heb altijd gezegd dat ik het niet wilde, maar het zou respecteren dat hij om die reden een eind aan de relatie zou maken, zodat hij een vrouw zou kunnen treffen waar hij zijn wensen wel mee zou kunnen vervullen. Was ook één van de de redenen dat ik niet met hem wilde trouwen, omdat hij een kinderwens had (dat trouwen wilde hij ook graag). Inmiddels is hij getrouwd met een leuke (jonge) weduwevrouw met kinderen en ik hoop voor hem dat ze er samen ook nog één krijgen.

Jwoltmanelp; als het zo belangrijk voor hem is om nageslacht op de wereld te zetten, dan denk ik dat je dus toch een definitieve knoop door moet hakken samen met hem nu het nog kan en dat kan op mijn manier of de zijne denk ik ... Sterkte ermee. :(:)

**Geplaatst**: 08-04-10 13:05

Geplaatst: 08-04-10 13:05

Vrienden van mij hebben om de reden die jij beschrijft hun relatie beëindigd, ze waren al een jaar of 8 samen. Inmiddels hebben ze allebei een nieuwe partner, sterker nog: degene met kinderwens heeft inmiddels een zoontje. Degene zonder kinderwens heeft ook een partner gevonden die uitdrukkelijk geen kinderwens heeft.

Observatie van degene die dit proces toevalligerwijs van heel dichtbij heeft meegemaakt (beide vrienden klopten bij mij aan met hun verhaal): het zijn leukere mensen met hun nieuwe partner, dan dat ze samen in 1 relatie waren. Toch een spanningsveld.

**Geplaatst**: 08-04-10 13:13

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 08-04-10 13:13

Lante en Hilli: en dat is precies waar ik nu overna denk. Dit speelt al enkele maanden en we komen er met gesprekken niet uit. Hij wil perse kinderen. Ik heb hem gezegd, dat ik hem gelegenheid geef om onze relatie (we zijn wel getrouwd, dus scheiding) te beeindigen, zodat hij iemand kan zoeken, die kinderen wil. Hij wil ze perse van mij en begrijpt niet, dat ik daar echt niet gelukkig van word. Nu ik strontverkouden ben en thuis de tijd heb over alles na te denken (dus even geen werk, geen paarden, doet een vriendin en huishouden laten liggen), kom ik steeds meer tot de conclusie dat het misschien fijner is alleen verder te gaan. HIj houdt me teveel tegen op dit moment, alhoewel het ook vaak heel gezellig kan zijn. Maar zomaar even gaan scheiden, doe ik ook niet meteen. Zelfs nu ik ziek ben, komt hij niet op het idee om mij te vragen of hij de paarden niet een keer kan voeren (staan 5 min hiervandaan). Huishouden doe hij nu ook niet, heb zelf de was vanochtend met mijn verkouden kop opgevouwen.

**Geplaatst**: 08-04-10 13:16

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 08-04-10 13:16

Gaat die straks wel eens op staan in de nacht? Gaat hij wel een ziek kind troosten? Gaat hij een poepluier verwisselen?

**Geplaatst**: 08-04-10 13:16

Geplaatst: 08-04-10 13:16

Artikel in de Intermediair van deze week: Per ongeluk kinderloos: te hard gewerkt, te lang gewacht

Ik hoop alleen dat deze zin verkeerd geciteerd is:

Citaat:
Heeft een vrouw besloten dat ze kinderen wil, dan is ze meestal nog anderhalf jaar bezig haar partner over te halen.

Lijkt me nou helemaal niks, dat je je partner ervan moet overtuigen dat die kinderen er toch écht moeten komen.

**Geplaatst**: 08-04-10 13:25

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 08-04-10 13:25

Ik verbaas me er eigenlijk over. Ik kan me voorstellen dat het niet in alle relaties vanaf moment 1 belangrijk is, maar ik hoop toch dat het eerder ter sprake komt dan het moment dat één van de twee ervoor wil gaan.

Bij ons is het in elk geval wél regelmatig onderwerp van gesprek en staat ook vast dat het definitieve besluit pas komt zodra we een tijdje samenwonen. Dat kan voor ons dus zowel ja als nee worden (maar als het ja is, dan nog anderhalf jaar overhalen.... ik zou er niet aan moeten denken).

**Geplaatst**: 08-04-10 13:40

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 08-04-10 13:40

Ik stoor me er in de Intermediair regelmatig aan dat in ongeveer elk interview met een vrouw het onderwerp kinderen combineren met werken aan bod komt, terwijl dit bij de mannen vaak geen onderwerp van gesprek is, daar gaat het vaker over de inhoud van het werk.

@ Hilli: een vriendin van mij heeft haar vriend zelfs een contract laten ondertekenen wanneer ze met de pil zou stoppen, omdat zij jong kinderen wilde en hij telkens zei: "Dat komt nog wel een keer"

Bij ons is het trouwens ook regelmatig ter sprake gekomen de afgelopen 13 jaar.

**Geplaatst**: 08-04-10 13:49

Geplaatst: 08-04-10 13:49

Vorige week zat er bij de Viva ook een boekje met verhalen van vrouwen die al dan niet bewust wel of niet aan kinderen waren begonnen. Heel diverse verhalen, vond het wel interessant om te lezen.

Maar vroeg me tegelijkertijd iets soortgelijks af als Simone. Wordt er in mannenbladen eigenlijk aandacht besteed aan dit onderwerp? Of is het iets wat mannen niet bezighoudt of waarvan tijdschriftredacties denken dat het mannen niet bezighoudt? Of nog 'erger': is het onder mannen een soort taboe, speelt het wel maar wordt het doodgezwegen?

**Geplaatst**: 08-04-10 14:07

Geplaatst: 08-04-10 14:07

Als je mijn post en die van Jwoltmanelp leest bovenaan deze pagina dan lees je dat mannen zich er wel degelijk mee bezig houden. Ik denk inderdaad niet dat dat soort onderwerpen in de panorama en de Revu behandeld worden, maar een taboe...?
Ik weet ook niet goed of mannen wel zin hebben om artikelen daarover te gaan lezen, de mannen die ik ken (zelfs de ex in mijn voorbeeld) niet denk ik....

**Geplaatst**: 08-04-10 14:12

Geplaatst: 08-04-10 14:12

Dat laatste is dus wat ik bedoel.

Ik kan me heel goed voorstellen dat mannen zich met het onderwerp bezighouden binnen een relatie. Maar in de media ligt IMO de nadruk toch wel erg op de vrouw als het om zaken gaat als (g)een kinderwens, 'uitstelgedrag' of kinderen combineren met werk.

**Geplaatst**: 08-04-10 14:15

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 08-04-10 14:15

Denk ik ook hoor, het is natuurlijk niet echt een 'stoer' onderwerp. Ik denk daarom dat juist geslachtsneutrale tijdschriften (zoals bv de Intermediair) hier wat neutraler mee om zou moeten gaan.

**Geplaatst**: 08-04-10 14:17

Geplaatst: 08-04-10 14:17

Sim0ne schreef:
Ik denk daarom dat juist geslachtsneutrale tijdschriften (zoals bv de Intermediair) hier wat neutraler mee om zou moeten gaan.

Of blijkt dan stiekem dat Intermediair toch een mannen-tijdschrift is, voor wie bij een bedrijf in de economische sector (in de breedste zin van het woord) werkt, liefst met plannen om een eigen unieke, briljante onderneming op te starten.

**Geplaatst**: 08-04-10 14:19

Geplaatst: 08-04-10 14:19

Dat wilde ik dus net toevoegen.

Dat het in specifieke mannenbladen niet aan bod komt, daar kan ik me dan nog wel wat bij voorstellen. Maar van tijdschriften die voor zowel mannen als vrouwen bedoeld zijn valt het me meestal wat tegen hoe het toch steeds weer een 'probleem' van uitsluitend vrouwen gemaakt wordt.

**Geplaatst**: 08-04-10 14:20

Geplaatst: 08-04-10 14:20

Dat denk ik dus ook, dat mannen het er onderling ook niet zo over hebben, dat het iets persoonlijks voor ze is of zo...
Ik denk dat het initiatief ook meestal van de vrouw uitkomt.

Sprak laatst eens met een kennis van vroegah... (1 kind en één onder weg), blabla, hoe is het, goh, al een dochter:leuk! blabla, nog één onderweg ook blabla en toen vroeg ik: Zijn jullie ook getrouwd?

NEEEE!!! Dat heb ik altijd nog tegen kunnen houden, pffff....

Volgens mij zijn dat van die mannen die niet gericht iets plannen maar wie het gewoon 'overkomt' als het zover is of zo haha!

Ik vond het zo treffend! Zijn natuurlijk ook anderen weet ik uit ervaring, maar toch...

**Geplaatst**: 08-04-10 14:21

Geplaatst: 08-04-10 14:21

In de media ligt die aandacht niet. Maar als je kijkt om je heen lijkt die aandacht er toch ook niet te zijn. Zoveel huismannen zijn er niet. Ik ken maar 1 stel waar de man 1,5 dag thuis zit en de vrouw dan werkt.

**Geplaatst**: 08-04-10 14:25

Geplaatst: 08-04-10 14:25

Huisman worden is weer het andere uiterste.

Maar met de taken wat gelijker verdelen is IMO niets mis. Een kind heeft in de meeste gevallen een moeder én een vader.

Alleen wordt het in onze maatschappij toch niet als normaal en zelfs niet als gewenst gezien als de vader werktijd inlevert voor zijn gezin.

**Geplaatst**: 08-04-10 14:33

Geplaatst: 08-04-10 14:33

Ik snap nog altijd de 'fuss' niet dat mensen het niet accepteren als iemand geen kinderen wilt...

Ik zou niemand adviseren om kinderen te nemen, ik vind het heerlijk om mama te zijn, maar als iemand aan mij vraagt of ze kinderen "moeten" nemen, zeg ik altijd NIET DOEN!
En dan niet omdat ik kinderen niet leuk vind, ik vind ze echt heel leuk, maar om het zorg-gedeelte.

Denk je dat het makkelijk is? Nou dat is het niet hoor!
Denk je dat opvoeden makkelijk is? In mijn ogen is er niets moeilijker! Een paard opleiden tot GP niveau is makkelijker!
Denk je dat het leven er zo veel leuker van word? Vooral de eerste járen zijn tropenjaren, hoeveel mensen gaan er niet uit elkaar omdat mama versleten is, in een joggingpak loopt met wallen tot op d'r knieën en papa mama maar saai vind, dat snapt hij nou niet hoor!

Denk nog maar eens na dan!
Mijn hele leven draait om mijn spruiten, en ik vind het heerlijk, maar ik heb altijd zorgen!
Zorgeloos? Dat was ik vroeger, als er nu een hoge koorts heeft of naar de Eerst Hulp moet kost me dat vijf jaar van mijn leven!

Natuurlijk is het een verrijking en natuurlijk is het leuk, kinderen blijven je verbazen en geven je onvoorwaardelijke liefde, jij bent hun alles, jij bent de spil!
Ik zou ze nooit willen missen, maar als je aan mij vraagt of je aan kinderen moet beginnen, zeg ik doe maar niet!

Argumenten als

* "wie verzorgt mij dan als ik later oud ben" ->

Nou als je geluk hebt komen ze één keer in de week bij je langs! Als het niet teveel is, je geen zeur bent en je kinderen niet onder invloed van hun partner zijn!

* "we nemen een tweede, want één is maar alleen" -> Nogmaals als je geluk hebt, blijven ze elkaar aardig vinden en zien ze elkaar met enige regelmaat, op verjaardagen ofzo!

* "als het geboren is, houd je er vast wel van" -> Wat een slappe hap zeg! Je wilt het toch niet?
NIET doen dan! En je kunt de gok toch niet wagen en straks met een postnatale depressie zitten, nee daar word een kind beter van!

Bizar eigenlijk hè... Welke veroordelingen het geeft als je geen kinderen wilt, voor mij zijn dat dezelfde veroordelingen als kinderen een keer stout zijn en anderen vinden het een brutale snotneus, die niet opgevoed is! Maar verder kijken dan hun neus lang is... helaas...

Voor mij is dat wel zeker een stuk intolerantie, mensen kunnen zich steeds moeilijker verplaatsen in een ander, en vooral in kinderen!

**Geplaatst**: 08-04-10 14:40

Geplaatst: 08-04-10 14:40

Karin schreef:
Huisman worden is weer het andere uiterste.

Maar met de taken wat gelijker verdelen is IMO niets mis. Een kind heeft in de meeste gevallen een moeder én een vader.

Alleen wordt het in onze maatschappij toch niet als normaal en zelfs niet als gewenst gezien als de vader werktijd inlevert voor zijn gezin.

Het heeft er denk ik ook mee te maken dat (naast de gevoelsmatige kwestie en hormonen) de man over het algemeen meer geld binnenbrengt. Het leven is al duur genoeg, vooral als je een kind krijgt, dus dan is het niet meer dan logisch dat degene die het beste betaald krijgt het meest werkt.

**Geplaatst**: 08-04-10 14:47

Geplaatst: 08-04-10 14:47

odetteke schreef:
Het heeft er denk ik ook mee te maken dat (naast de gevoelsmatige kwestie en hormonen) de man over het algemeen meer geld binnenbrengt. Het leven is al duur genoeg, vooral als je een kind krijgt, dus dan is het niet meer dan logisch dat degene die het beste betaald krijgt het meest werkt.

Of wordt het feit dat mannen meestal meer verdienen ook juist in stand gehouden doordat er bij het aannemen van vrouwen verwacht wordt dat ze toch wel minder zullen gaan werken, waardoor ze beperktere mogelijkheden hebben binnen hun werk? Of is het juist weer een kwestie van ambitie / sociaal gewenst gedrag bij vrouwen? Daar ben ik nog niet helemaal over uit, de waarheid zal wel in het midden liggen.

Mijn vriend verdiend toevallig ook een stuk meer dan ik (en ik verdien echt niet slecht), hij werkt nu 100% en ik 90%. Ik denk dat het toch makkelijk moet kunnen om allebei 90% te werken als er kinderen zouden komen, in totaal scheelt je dat maar 5% van je gezamenlijk inkomen.

**Geplaatst**: 08-04-10 16:15

Geplaatst: 08-04-10 16:15

Kaja schreef:
Bizar eigenlijk hè... Welke veroordelingen het geeft als je geen kinderen wilt, voor mij zijn dat dezelfde veroordelingen als kinderen een keer stout zijn en anderen vinden het een brutale snotneus, die niet opgevoed is! Maar verder kijken dan hun neus lang is... helaas...

Voor mij is dat wel zeker een stuk intolerantie, mensen kunnen zich steeds moeilijker verplaatsen in een ander, en vooral in kinderen!

Een keer stout heeft niemand moeite mee denk ik als daar adequaat op gereageerd wordt, dat hoort bij kinderen en is vaak ook nog wel grappig.

Waar ik persoonlijk moeite mee heb is dat slecht gedrag beloond wordt (zie voorbeeld Elan in de Supermarkt) en goed gedrag genegeerd (want we hebben het te drukdrukdruk) en dat zie je toch wel vrij vaak hoor.
En dàn denk ik dus juist dat zùlke ouders zich moeilijk kunnen verplaatsen in kinderen...

Kinderen hebben nu eenmaal grenzen nodig om zich veilig te kunnen voelen en gelukkig te kunnen zijn en worden. En die grenzen moeten heel duidelijk aangeven worden en moeten eigenlijk elke dag hetzelfde zijn. Kinderen krijgen vaak teveel verantwoordelijkheid wat dat betreft, ze kunnen zelf geen grenzen maken, dat moet de opvoeder doen, maar dat wordt vaak te weinig beseft. Doe je dat niet, dan krijg je lastig gedrag. Hetzelfde voor liefde geven; een kind heeft aandacht en liefde nodig, maar hoeveel kinderen moeten het doen met een huissleutel aan een touwtje in de maatschappij van tegenwoordig, waarin ouders 'forever young' willen zijn en de pleziertjes van de ouders vóór de kinderen gaan en dan heb ik het hier nog niet eens over kinderen die 5 dagen in de week bij een oppas/kinderopvang zijn omdat pa en ma beide carriére willen maken... Krijgt het kind wel voor 500 euro cadeautjes op de verjaardag en het nodige ook nog gewoon tussendoor om het gebrek aan aandacht te compenseren, maar dat is niet hetzelfde, aandacht en liefde zijn niet te compenseren met geld of materiaal.

Ik denk dat dit het grote probleem is van deze gehaaste, overdadige welvaartsmaatschappij waar het individu steeds meer de overhand krijgt. Het 'ieder voor zich principe' dus.
Men wil niet kiezen, men wil tegenwoordig alles hebben en alles meemaken incl. kinderen.

Ik heb respect voor mensen die wel kiezen.

En wat hier nu intolerant aan is of autoritair, dat zou ik eigenlijk niet weten.

**Geplaatst**: 08-04-10 16:49

Geplaatst: 08-04-10 16:49

....dat heb je heel mooi omschreven Lante, ben het volkomen met je eens

**Geplaatst**: 08-04-10 17:10

Geplaatst: 08-04-10 17:10

Jemig, ik lees verhalen van mensen die bijna gedwongen worden om kinderen te nemen. Wij hadden eigenlijk meer het idee van tjah, we hebben het gewoon beide te druk. Hij wilde op zich wel kinderen en zei altijd als ik vroeg, 'misschien..' maar absoluut geen dwingende toon, meer in de zin als jij het ook wil.
Toen ik hem vertelde dat ik dacht dat ik zwanger was zou hij bijna een gat in de lucht springen en dacht toen na en vroeg hij mij.. En nu? Hij wist ook niet goed wat hij moest zeggen.. We hebben toen lang gepraat en toch besloten het te houden en mijn vriend doet wel heel veel hier in huis, dus dat is het probleem niet.. Misschien ben ik wel erger dan Robert

Het is nu zo dat we beide iets gaan inleveren. Mijn vriend gaat een dag minder werken en ik moet nog zien hoe alles uitpakt bij mijn werk. We doen het samen. Ik grap natuurlijk altijd ik de eerste 9 maanden en dan jij de volgende 9 maanden.. maar hij zei natuurlijk, 1 dag vrij, dan breng ik het lekker naar mijn moeder..

Ja, heel grappig mannetje..

Ik ben nog een tijdje vrij, dus logisch dat het dan eerst meer op mij aan komt, maar daarna toch proberen om er wat regelmaat in te krijgen. Dat je bv beide een vaste avond hebt dat je je handen 'vrij' hebt en voor de rest denk ik dat het vooral veel praten is, aan elkaar vertellen wat je van plan bent en hoe je dat gaat regelen. Natuurlijk zullen er dingen mis gaan.. maar goed.

Ik denk dat een kind het ook niet echt leuk vind in een restaurant. Stil zitten en volgens protocol eten. Dan toch lekker thuis en dan kunnen ze weer fijn spelen en een gil geven als dat er even uit komt..

**Geplaatst**: 08-04-10 17:14

Geplaatst: 08-04-10 17:14

Karin schreef:
Dat laatste is dus wat ik bedoel.

Ik kan me heel goed voorstellen dat mannen zich met het onderwerp bezighouden binnen een relatie. Maar in de media ligt IMO de nadruk toch wel erg op de vrouw als het om zaken gaat als (g)een kinderwens, 'uitstelgedrag' of kinderen combineren met werk.

De meeste mannen die ik ken zijn al heel lang heel duidelijk JA wel kinderen of NEE geen kinderen.
Een MISSCHIEN zit er bijna nooit tussen.
Maar dan nog houden ze zich volgens mij zelden bezig met de vraag, hoe zit het dan met mijn werk??

**Geplaatst**: 08-04-10 19:27

Geplaatst: 08-04-10 19:27

Als ouders krijg je wel meer 'rechten' binnen je werk dan niet-ouders.
De vrouw krijgt 16 weken zwangerschapsverlof, meestal met 100% salaris!!

Citaat:
Tijdens uw zwangerschapsverlof en bevallingsverlof ontvangt u een uitkering ter hoogte van uw salaris. Deze uitkering is wel gebonden aan een maximum. De opbouw van uw vakantiedagen gaat tijdens uw zwangerschapsverlof en bevallingsverlof gewoon door.

Daarnaast kunnen beide ouders ook nog op kosten van de staat ouderschapsverlof opnemen met een uurloon van 4,07 (ok niet veel maar 26 weken 'vakantie' moet een niet-ouder toch echt helemaal zelf betalen als hij of zij onbetaald verlof opneemt).

Citaat:
De regeling ouderschapsverlof 2010 wordt in dit artikel compleet uitgelegd. Het opnemen van ouderschapsverlof is vanaf 1 januari 2009 een stuk aantrekkelijker geworden voor ouders, ook in 2010 geldt deze uitgebreide regeling voor het opnemen van ouderschapsverlof.

Het ouderschapsverlof is uitgebreid en flexibeler op te nemen, ook hoef je vanaf 2009 niet meer deel te nemen aan de levensloopregeling om in aanmerking te komen voor ouderschapsverlofkorting wanneer je ouderschapsverlof opneemt. De hoogte van ouderschapsverlofkorting bedraagt voor 2010 € 4,07 per uur.

De veranderingen in de regeling ouderschapslof die ook in 2010 gelden:
Recht op 26 weken ouderschapsverlof (voor 2008 was dat nog 13 weken);
De verlenging van het ouderschapsverlof geldt alleen voor nieuwe aanvragen ouderschapsverlof;
Om in aanmerking te komen voor de ouderschapsverlofkorting hoef je vanaf 2009 niet meer mee te doen aan de levensloopregeling. De ouderschapsverlofkorting bedraagt in 2010 ongeveer € 660,- per maand bij voltijds ouderschapsverlof, € 4,07 per uur.
Wat houdt dit precies in?

De verlenging van het ouderschapsverlof naar 26 weken geldt alleen voor nieuwe aanvragen voor ouderschapsverlof. Wanneer al ouderschapsverlof is opgenomen, al of niet gedeeltelijk, dan bestaat er voor dat kind geen recht op de extra weken;
Ouders kunnen voor elk kind onder de 8 jaar apart ouderschapsverlof opnemen. Voor elk kind waarvoor nog geen ouderschapsverlof is opgenomen, hebben ouders recht op de volle 26 weken;
Het exacte aantal uren ouderschapsverlof is afhankelijk van het aantal werkuren per week. Werk je 24 uur per week dan heb je dus recht op 26 * 24 uur = 624 uur ouderschapsverlof. Werk je 32 uur per week dan heb je dus recht op 26 * 32 uur = 832 uur ouderschapsverlof.
Het bedrag van de ouderschapsverlofkorting bedraagt maximaal je belastbare loon in 2009 min je belastbare loon in 2010.

Bron: http://www.tipswerkendeouders.nl

Wat voor 'extra's' krijgt een niet-ouder als compensatie op de voordelen die ouders krijgen?

**Geplaatst**: 08-04-10 20:17

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 08-04-10 20:17

Dat is geen uurloon, maar de korting op je uurloon! Ik vind het geen slechte zaak, deze regelingen zijn bedacht om vrouwen in het arbeidsproces te krijgen en te houden.

En als je al parttime werkt hou je er ook niet veel aan over. De ouder kan ook een uitkering trekken, kost veel meer.

Vroeger waren moeders gewoon thuis. Waren deze regelingen niet nodig. Maar als je kinderen hebt is één inkomen vaak niet meer genoeg. Goedkope woningen liggen niet voor het oprapen. Door deze regeling hou je vrouwen in het arbeidsproces, lijkt mij een goede zaak!