jarrah schreef:Goodmorning... Het is rustig hier (goh, hoe zou dat toch kunnen op dit tijdstip?)
Ik ben gisteravond met mijn vader naar de bioscoop geweest (the tourist.. vind het een echte aanrader!). Ik heb nog nooit iets 1 op 1 met mijn vader gedaan (heb nog een broer en twee zusjes), dus dat vond ik echt ontzettend leuk! Daarna gingen we nog even een drankje doen in een cafeetje daar om de hoek..
Alleen was dat me net even iets teveel... ik raakte half in paniek daar tussen die gezellige mensen allemaal, ik moest echt zo snel mogelijk weer naar buiten... Had zin om gewoon flink te gaan janken daar...Was gelukkig op de fiets, dus kon daarna nog even lekker buiten uitwaaien en daarna was ik het weer kwijt...
Ben benieuwd of iemand dit soort rare acties herkent.. het is voor mij geheel nieuw, voorheen kwam ik altijd graag met wat vriendin in zulk soort tentjes, en nu probeer ik echt met man en macht ak dat soort dingen te mijden...
Hoop dat iemand het herkent en mij kan vertellen hoe je ermee om kan gaan...
Dit is heel herkenbaar!! Ik ga nog steeds niet uit om die reden. Ik word dan duizelig, voel me raar en krijg vluchtneigingen. Echter heb ik het nu gelukkig niet zo erg meer. Het word vanzelf minder. Maar in het begin had ik dit zelfs op mijn werk, in de supermarkt of in de stad.. Een enorme drang om te vluchten van drukte, geluiden en teveel prikkels. Kon ook zo gaan janken als ik in de stad liep en het was druk, dan wist ik niet hoe snel ik weg moest komen.
Hoe ermee om te gaan? Voorlopig teveel prikkels mijden, jezelf rust gunnen. Je bent overspannen en overprikkeld, dus alles komt dubbel zo hard aan en kost ook dubbel zoveel energie om te verwerken. En die energie heb je op dit moment niet en moet je zoveel mogelijk zien te sparen en bewaren.
Een troost, het word echt minder. Ik kan er al veel beter tegen, al kost me een avondje in de kroeg nog steeds meer energie als dat dat me voor de burnout deed.
Bobomelo: wat je schrijft over je zwangerschap en kinderen opvoeden kan ik me zo goed voorstellen!
