Bokt.nl

Tiggs schreef:

Maar het ging toch helemaal niet zo goed met je? Is het dan echt verstandig om af te bouwen?

Joolien schreef:

Tiggs schreef:

Maar het ging toch helemaal niet zo goed met je? Is het dan echt verstandig om af te bouwen?

Ik ben al een tijd bezig met afbouwen, en de kans is ook redelijk aanwezig dat ik zo schommel door het afbouwen.

Joolien schreef:

Snuffie, wat balen dat het niet lukt. En er is geen ranking voor erge of minder erge problemen, als jij nu niet meer kunt functioneren, is dat reden genoeg om hulp te zoeken. En er zijn zoveel soorten hulp, de hulp die je nu nodig hebt, kan heel wat anders zijn dan toen. Misschien kun je terecht bij een maatschappelijk werker, of misschien heb je maar een paar sessies nodig. Misschien als je langer wacht, dat je uiteindelijk weer in een depressie belandt.

Tiggs schreef:

Snuffie, gewoon naar de huisarts gaan hoor! Het jezelf een faalhaas voelen is volgens mij echt kenmerkend voor een depressie en aanverwante..

pimaude schreef:

Snuffie: klinkt als overbelast. Ik zou toch naar de huisarts gaan, dan krijg je wellicht een praktijkondersteuner te spreken en kan deze je hierdoorheen loodsen. Jij weet vast heek goed wat zo lang doordenderen met een mensenlijf kan doen, dus bel morgen vooral de HA even op! En meld dit ook even bij je school/ mentor, dan kunnen ze er rekening mee houden.

Stages zijn altijd in te halen in zomervakanties, of met een beetje gesjoemel in uren met behulp van school dus maak je niet te druk

jesuisRooos schreef:

Ik weet dat het er bij hoort, maar dan is t nog wel frustrerend om na 3 maanden ineens weer zo terug te vallen..

Nee ik red het niet met het “inkomen” in de ziektewet. Heel fijn dat een hoop mij voor gingen en het wel konden, maar ik heb simpelweg gewoon hoge vaste lasten in m’n eentje en een heel ongunstige manier van salarisopbouw waardoor er heel veel niet meegerekend wordt voor de ziektewet. Die vaste lasten kan ik er van betalen en dan houdt het op, en opzich is überhaupt kunnen eten wel fijn.. Ik ben al gewend maar max 20 pw uit te geven aan boodschappen, dus het is niet dat ik me gewoon even niet wil schikken naar een soberder leven.

Dit bevorderd dus absoluut het herstel niet want de druk begint nu alleen maar weer op te lopen..
Vandaag even een dag even helemaal niks gedaan en veel geslapen om een beetje bij de komen van het weekend. Want die paniek heeft me echt helemaal leeggetrokken.

snuffie123 schreef:

Ik ben bij de huisarts geweest die me heeft doorverwezen naar de psycholoog, dus daar moet ik nu voorlopig op wachten.

Verder kom ik weer even om advies vragen. Ik wil een nette mail opstellen richting mijn stagedocent van school. Ze wilde graag weten hoe het gaat. En eigenlijk gaat het dus helemaal niet goed en dat wil haar ook eigenlijk laten weten, maar ik weet niet zo goed hoe ik dat het beste kan doen. Ik vind het namelijk een beetje gek om in details te treden, maar alleen zeggen dat het niet goed gaat is ook weer zo raar. Daarbij moet ik haar gaan vertellen dat het me gewoon echt niet lukt om het verslag (op tijd) af te krijgen en hoop ik dat ze me wat meer tijd gunt (al ben ik bang dat dat heel erg moeilijk gaat worden). Ik moet dus denk ik wel iets vertellen over waarom het niet gaat. Maar hoe? Wat zet ik erin en wat niet?

Zo heb ik bijvoorbeeld de afgelopen anderhalve week migraine gehad (komt bij mij vooral door stress) en daarnaast de griep Maar heb ik ook te horen gekregen dat iemand die dicht bij mij staat ongeneeslijk ziek is en iemand anders (iets verder van me af, maar gek genoeg lijkt het me meer aan te grijpen dan ik had verwacht) is ook overleden. Daarvoor moet ik binnenkort dan ook naar de begrafenis. Het voelt alsof ik dat er ook in moet zetten, zodat ze het misschien iets beter begrijpt, maar aan de andere kant voelt het als zielig doen en vertel ik best veel details.

Vervelend Amy, maar je zal ze vast goed verzorgen. Als ik je alleen al zo hoor praten geloof ik dat je echt wel alles voor ze doet. Waarop is die oud- stalgenoot dan gericht? Ik snap het opzich wel denk ik hoor. Ik heb datzelfde met mijn hond. Iedereen die zich maar met hem bemoeid en er wat van vindt. Maar probeer dat van je af te zetten. Het is jouw paard, dus van ze ervan vinden of wat ze willen is niet aan hun.