Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-01-11 22:24

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 20-01-11 22:24

nja, heb altijd al nokia gehad, ooit ook een samsung, die bevallen mij niet, nokia is gewoon hethandigst en simpelst in de bediening zeg maar haha

**Geplaatst**: 20-01-11 23:09

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 20-01-11 23:09

Nou ik heb nu een e72 en hij was tot een maand gelee wel owke maar nu steeds slomer en vast lopen is net een jaar oud...

**Geplaatst**: 21-01-11 11:38

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 21-01-11 11:38

Ik heb een Samsung Touchwiz. Had een Omnia, maar die laadt niet meer op. En het scherm was binnen een paar weken bekrast.
De Touchwiz heeft een bescherm ding er over, dus nu geen last van. Fijne telefoon. Wel simpel, maar dat geeft voor mij niet.

**Geplaatst**: 22-01-11 18:07

Geplaatst: 22-01-11 18:07

bobomelo schreef:
@jarrah
Ben ook wel lief....hihi(In het kader van...zeg es iets positief over jezelf...)hihi
En lijkt me indd ook moeilijk wat dat betreft om weer aan het werk te gaan!
Maar is er bij jullie geen mogelijkheid om bv wat andere werkzaamheden te doen ipv gelijk met clienten in contact te komen? Weet niet of je voor een grote organisatie werkt, in een pand waar bv veel meer collegas zitten?
Kan me wel voorstellen dat je niet gelijk zit te wachten op verhalen van mensen met hun problemen zo in real life! Sommige mensen kunnen heel goed "prive en zakelijk"scheiden, maar dat zou ik ook niet kunnen hoor! Als iemand mij een verhaal in tranen verteld, nou dan ga ik ook....
En wel fijn dat er nu dingen uitgesproken worden, en dat je dierbaren er meer begrip voor hebben! Ik stond laatst ook verstelt toen onze buurman(ben goed bevriend met buurvrouw)gewoon ook begrip en tips had toen ie doorhad waar ik allemaal mee liep, had het nooooit verwacht van hem eerlijk gezegd! wel een hele aparte gewaarwording, maar zo zie je maar weer, ook de mensen waar je het niet van verwacht.....en natuurlijk zijn er ook mensen die het indd niet begrijpen, nou das een gebrek aan hunzelf...(zo heb ik 2 collegas van de 18die van iedereen en alles maar vinden dat ze zich aanstellen, totdat ze zelf es wat hebben....)
En lief van je dat je lieve woordjes voor me hebt!
Ik probeer zodra ik gewoon echt even tijd heb om dan even op iedereen te reageren, even met 2 bokt schermen open, maar soms lukt dat ook niet en zit ik vaak in een ander huiskamer topic lekker over koetjes en kalfjes te praten....
Maar vandaag ben ik vrij, het regent, dus hup, ff lekker hier goed bijlezen, kop thee erbij!

Over mijn zwangerschap......
De 1 heeft een angststoornis voor dit, of voor dat, en ik dus voor de toekomst en alles eigenlijks wat gaat gebeuren wat bij het ouder worden hoort.....Ik weet dat als ik 50-60 ben, dan ik toch graag een kind wil hebben, die dan al volwassen is zeg maar, maar ik zie het absoluut niet zitten om dus kinderen te krijgen, babys opvoeden, kinderen opvoeden, ruzie hebben met je kids omdat ze dit of dat niet mogen in hun puberteit...enz enz enz, bang dat ik het niet goed doe, heb ook wel last van faalangst, en wil alles onder controle hebben en de plannen bij wijze van al helemaal hebben uitgestippeld...
Nou mijn verstand weet ook wel dat dat natuurlijk niet kan, maar toch, heel eng!
Het gaat nu wel beter hoor, ben wat meer gewend aan het idee,En ik moet er maar gewoon op vertrouwen dat je moederinstinct wel gaat winnen!
Schijnen genoeg moeders te zijn die niks aan kleine kinderen vinden van een ander, maar toen hun eigen er eenmaal was, dat dat dan vanzelf gaat! dat je ECHT gaat houden van je kind!
Nou we'll see...

Klinkt heftig hoor Bobomelo... kan me wel voorstellen dat het angstig is om de verantwoording te dragen over zo'n kleintje, maar voor jou klinkt het als een hele grote berg die je moet beklimmen. Ik vind het dapper dat je er toch 100% voor gaat, het zal niet altijd even meevallen, maar je weet waar je het uiteindelijk voor doet... dat als je 80 bent en achter de geraniums zit, je onbezorgd kan genieten van je kleinkinderen

Ik zal voor je duimen dat alles voorspoedig verloopt en je er straks lekker 100% van kan genieten

Wat betreft mijn werk... ik heb geen idee wat en hoe mogelijk is. Ik werk binnen een grote organisatie, dus er zijn wel heel veel mogelijke neventaken, en stiekum hoop ik dat ik de eerste tijd op werk gewoon aan mijn scriptie kan werken. Ik heb volgende week iig weer een gesprek met de arbo, de week daarna tentamens op school (daarin wordt ik gelukkig echt volledig ontzien), dus ik denk dat ik in de week daarna met mijn leidinggevende om de tafel ga om af te stemmen hoe ik ga reintegreren. Ik ben helemaal niet bekend met dit soort trajecten, dus ik laat het wel allemaal op me afkomen

@ Crazyshar: welkom!

Sorry dat ik even niet persoonlijk op iedereen reageer. Ik ben even niet online geweest en zijn ineens veel pagina's bij over telefoons enzo zie ik...

Ik ga weer verder met leren... over anderhalve week als het goed is mijn allerlaatste tentamens! Daarna alleen nog werken aan mijn scriptie en dan afstuderen! Oh wat kijk ik daarnaar uit zeg!

Nou in ieder geval een fijn weekend allemaal verder!

**Geplaatst**: 22-01-11 18:30

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 22-01-11 18:30

dank je!

idd nog even doorbijten! je bent er zo vanaf.
succes!

**Geplaatst**: 23-01-11 07:40

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 23-01-11 07:40

Goodmorning... Het is rustig hier (goh, hoe zou dat toch kunnen op dit tijdstip?

)

Ik ben gisteravond met mijn vader naar de bioscoop geweest (the tourist.. vind het een echte aanrader!). Ik heb nog nooit iets 1 op 1 met mijn vader gedaan (heb nog een broer en twee zusjes), dus dat vond ik echt ontzettend leuk! Daarna gingen we nog even een drankje doen in een cafeetje daar om de hoek..
Alleen was dat me net even iets teveel... ik raakte half in paniek daar tussen die gezellige mensen allemaal, ik moest echt zo snel mogelijk weer naar buiten... Had zin om gewoon flink te gaan janken daar...
Was gelukkig op de fiets, dus kon daarna nog even lekker buiten uitwaaien en daarna was ik het weer kwijt...

Ben benieuwd of iemand dit soort rare acties herkent.. het is voor mij geheel nieuw, voorheen kwam ik altijd graag met wat vriendin in zulk soort tentjes, en nu probeer ik echt met man en macht ak dat soort dingen te mijden...

Hoop dat iemand het herkent en mij kan vertellen hoe je ermee om kan gaan...

**Geplaatst**: 23-01-11 11:59

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 23-01-11 11:59

Volgens mij niks raar aan hoor Jarrah
Ik heb daar ook nooit last van gehad, maar wanneer je dus "overspannen"bent (ik bedoel, overspannen van jezelf, van het werk, of van wat dan ook, en alles je dus even teveel is, je geestelijk gewoon even afgemat bent), dan zijn dat gewoon soms echt van die megaprikkels die bij je binnenkomen!
Ik had dat tijd geleden bij ons in de kantine, nooit last van gehad, en opeens, .....jongens, ik ben ff blokje om....raak niet volledig in paniet hoor, maar toch, zo opeens, ff weg van hier!
en liep 2 week geleden door de gangen in't ziekenhuis waar ik werk, en toen kreeg ik het ook opeens hartstikke warm, beetje dizzy, en dacht, als ik maar niet moet kotsen nu, en dan merk je dat je van binnen indd beetje paniekerig bent....maar ik dacht, gewoon rustig ademhalen, doorlopen, niks aan de hand, en toen ik op plek van bestemming was, was ik helemaal kapot, bedoel, alsof ik de marathon had gelopen, gewoon op die manier zo moe!

Dus vind het niet gek wat jij beschrijft, en je moet er ook denk ik niet te zwaar aan tillen, aangezien je het anders ook niet had! Maar je hebt een film gekeken, kost ook energie! Maar wel heel leuk dat je zo es wat alleen met je vader hebt gedaan! (Hmmmm heb ik eigenlijks nooit gedaan...).
Dus zou de volgende keer gewoon zorgen dat je even lekker gerust hebt voordat je "op stap"gaat....

**Geplaatst**: 23-01-11 19:52

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 23-01-11 19:52

heb vandaag nog een gesprek met mijn baas gehad, 100% eerlijk geweest, en overeen gekomen dat ik weer kom werken, dat we het werk goed gaan verdelen en dit ook per dag op papier gaan zetten, en dat we een 2maand gaan kijken of ik mijn instelling kan veranderen en niet zoveel dingen persoonlijk aankijk, dus minder stress voor mezelf maak, of mijn lichaam het weer wat aankan, zoniet dan wordt het op zoek naar ander werk tegen oktober.

@jarrah: ik heb ook nooit 1-1 tijd met mijn vader gehad( ben wel enig kind) en als ik bij hem alleen in de kamer ben kost het al super veel energie en wordt ik al zenuwachtig of we wel over iets kunnen praten.
ik zou het gewoon rustig aan doen, en zulke dingen stapje voor stapje weer opbouwen? zoals naar een kroegje gaan met 1vriendin, ergens in de loop van de middag wanneer het nog rustig is,... en dan wat later als het ietsjes drukker is, en afspreken met jezelf dat je na eenbepaalde tijd (zeg 30min) even naar het toilet gaat om te kijken of je alles nog aankunt of niet, dan geef je jezelf even de tijd en ruimte om te observeren ipv alles te ondergaan.
sterkte

**Geplaatst**: 24-01-11 20:06

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 24-01-11 20:06

@crazyshar
Gaf je dat gesprek wel een goed gevoel? dat je het er wel mee eens bent?

Hier gaat ie aardig vandaag, erg moe van paar nachten slecht slapen, maar oke.
Mijn vader is vandaag jarig, en gister hadden we verjaardag van me zus.
Was wel emo op zich, want mijn moeder was er ook even, die had me vader opgehaald uit het verzorgingstehuis, maar ze zit in zo'n waardeloze instelling, op tv-drenthe waren ze als slechtste uit de bus gekomen van Drenthe.....nou....kijk er ook niet van op!
Maar goed, was wel erg emo, en we proberen haar om weer thuis te krijgen, maar dat moet via zo'n moeilijke weg....en de instelling werkt niet echt mee, staan al te veel bedden leeg, en lege bedden betekent: geen geld dat binnenkomt....nja, kun je zeggen, nou dan hou jehaar toch gewoon thuis? nja, makkelijker gezegd dan gedaan, dat gaat dus niet, nog geen aangepast bed, geen tillift, geen aparte speciale wc enz enz enz, nog geen katheter en ga zo maar door....Nja, in elk geval betekende dat wel even veel stress ....

**Geplaatst**: 24-01-11 21:03

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 24-01-11 21:03

nou das ook niet fijn, en geeft ook geen fijn gevoel als je je moeder daar moet laten zeg.
hopelijk zorgen ze snel dat het er verbeterd of dat je mams snel naar huis kan.

verder ging het gesprek wel vrij aardig, heb voorgesteld om het een maand of 2 te evaluren en als het dan niet beter gaat of als mijn lichaam het te zwaar vind dan stoppen we er gewoon mee, dan heeft zij tot het einde van mijn contract genoeg tijd om iemand anders te vinden en ik ander werk.
vandaag ging het wel goed alleen nu veel last van mijn rug. maar de sfeer en het werk gingen wel heel goed
yay!!

**Geplaatst**: 24-01-11 23:35

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 24-01-11 23:35

nou super dus!
hopen dat het zo blijft!
wat voor werk doe je? en heb je op zich ook fijne collegas?
(ik heb nl 2 rotte appels als collega, van de 18 collegas....)

**Geplaatst**: 25-01-11 01:29

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 25-01-11 01:29

Sorry dat ik al een tijd niets heb laten horen, heb nl. een andere werklocatie/plek gekregen en moet erg vroeg op en veel meer reistijd per dag en er zijn veel dingen aan het veranderen zowel qua werk als privé en kan het niet vaak opbrengen om alles te lezen en te reageren, maar wil niet zeggen dat ik niet meeleef met iedereen en wil bij deze iedereen dan ook heel veel sterkte wensen.
Zelf dacht ik dat ik alweer een heel end verder was, maar nu met vele veranderingen (en op komst) begin ik bepaalde trekjes van een tijd geleden weer te voelen en daar ben ik nu erg mee bezig om ze weg te krijgen op een juiste manier en niet terug te vallen, want dat vind ik een doodeng iets...want je weet nooit hoever je terugvalt.
Ik blijf tussen de bedrijven door wel positief, maar is niet altijd even makkelijk met alle dingen van de dag.

Tot zover even mijn berichtje dat ik er nog wel ben, maar niet superfanatiek in het lezen/reageren.

Liefs voor iedereen !!!

**Geplaatst**: 25-01-11 01:47

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 25-01-11 01:47

Ook een tijdje niets van me laten horen, had ff wat minder leuks te verwerken, mijn moeder heeft een diagnose gekregen waar ze wellicht heel veel last van gaat krijgen en misschien zelfs getransplanteerd moet worden, allemaal heel naar. Ik reageer dan met een complete paniek "maar ik heb er nodig!!" begrijpelijk maar nogal lamsgeslagen de week doorgebracht.

Maar ik ben er weer voor zover.

@ jarrah; wat jij hebt gehad klinkt als een paniekaanval. Als je overspannen bent dan raak je indd snel overprikkeld. Het is niet iets ernstigs, en je hoeft er ook niet bang voor te zijn. Je hoeft dus ook dit niet te gaan vermijden. Wat je wel rekening mee moet houden is dat je lichaam je nu een signaaltje geeft en dat rust nemen toch ook wel belangrijk is. (zowel lichamelijk als geestelijke rust dan)
Voor meer uitleg kun je altijd even googlen op paniekaanval. Maar laat je ook niet verwarren, een paniekstoornis an sich, en paniekaanvallen tijdens overspannenheid zijn 2 aparte dingen, die je ook apart aanpakt.

**Geplaatst**: 25-01-11 08:24

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 25-01-11 08:24

Crazyshar, Bobomelo en Vidya bedankt voor jullie reacties en tips! Vanuit mijn studie weet ik wel het een en ander over paniekaanvallen, maar pas toen Vidya dat schreef dacht ik 'oooohh ja natuurlijk hahaha', echt heel suf

@ Bobomelo, nog gefeliciteerd met de verjaardag van je vader. Kan me voorstellen dat het een hele dubbele dag is op die manier zeg! Hoe oud is je moeder, en hoe ervaart zij het zelf daar in dat verzorgingstehuis?

@ Crazyshar, heel fijn dat ze zo meedenken op je werk zeg! Wat doe je voor werk? Kan zijn dat je dat al geschreven had, maar dat ik eroverheen gelezen heb hoor!

@ Iejoor, ik denk dat iedereen bepaalde periodes even nodig heeft om aan zichzelf te denken, daar hoef je echt geen sorry voor te zeggen hoor! We schrijven hier immers niet om elkaar nog meer verplichtingen op te leggen, maar juist om elkaar een steuntje in de rug te kunnen geven! Wel goed dat je de signalen nu op tijd herkent en dat op een juiste manier om probeert te buigen! Hoort ook allemaal bij het proces, maar je moet wel oppassen dat overeind blijven je niet uiteindelijk meer energie gaat kosten, dan gewoon zelf even een stapje terug zetten, is iets wat ik geleerd heb! Veel succes!

@ Vidya, wat een vervelend rotnieuws zeg! Kan me voorstellen dat je dan wel weer even flink van je pad af bent! Het enige wat je hiermee kan doen is het tijd geven, en jezelf en je moeder flink verwennen op zijn tijd, dit zijn van die rotdingen waar je gewoon helaas geen invloed op hebt! Veel sterkte voor jou en je moeder!

Hier gaat het - voorzichtig - erg goed...!
Ik heb volgende week tentamens (als het goed is de laatsten, daarna hoef ik alleen nog maar mijn scriptie af te ronden en ben ik afgestudeerd). De vorige tentamenweek heb ik mijn tentamens uiteindelijk allemaal laten vallen omdat het toen gewoon echt niet meer ging, ik zat toen echt middenin mijn dieptepunt moment en had echt een concentratie van nul,nul en huilbuien, en alles wat jullie wel zullen herkennen. Nu heb ik volgende week echter mijn nieuwe tentamens, maar krijg ik die oude er nog eens bovenop. Was eerst heel bang voor dat moment, maar op de een of andere manier heb ik al de hele week een hele goede flow, ik heb een heel strak schema voor elke dag waarin ik in delen van een uur uiteindelijk 5-6 uur per dag verspreid tussen paard en andere dingen door aan het leren ben. Het voelt echt zó ontzettend goed, ik ben al een week bezig en heb nog een week. En dan heb ik gewoon echt gedaan wat ik kon, mezelf tot het uiterste laten gaan. En of ik ze dan allemaal haal of niet, dat zien we dan wel weer, maar ik ben echt al heel trots op deze prestatie van mezelf

En morgen week naar de arbo.. ik ben benieuwd.. ik wil zelf de week na mijn tentamenweek weer gaan beginnen, en ik denk dat die daar wel achter staat.. we gaan het horen morgen!

Oh mijn huisgenoten hebben trouwens zo'n scheurkalender met gezegden opgehangen in de wc... van het weekend stond daar het gezegde; 'je hoeft niet meer te remmen... als je al ondersteboven ligt'
Ik vond het zelf wel een mooie uitspraak toepasselijk voor ons in dit topic...

**Geplaatst**: 25-01-11 11:37

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 25-01-11 11:37

Hier even een kort berichtje. Ik lees wel bij, maar even geen puf om te reageren.
Zit momenteel zelf met nogal wat, dus kan er even weinig bij gebruiken.
Sorry. Komt later weer.

**Geplaatst**: 25-01-11 11:45

Geplaatst: 25-01-11 11:45

Amanda schreef:
Hier even een kort berichtje. Ik lees wel bij, maar even geen puf om te reageren.
Zit momenteel zelf met nogal wat, dus kan er even weinig bij gebruiken.
Sorry. Komt later weer.

je hoeft geen sorry te zeggen...
Het topic is een aanvulling en moet niet een verplichting worden

Vervelend dat het niet lekker gaat :(:)

Bizar hoe pril het allemaal is he.. vorige week dacht ik wel positieve berichten te lezen van je, en nu weer even een dip... doe rustig aan en voel je vooral tot niets verplicht, zeker niet tegenover medebokkers...

**Geplaatst**: 25-01-11 11:49

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 25-01-11 11:49

Nee, maar ik ben ook niet iemand die egoistisch alleen zijn eigen verhaal wil posten. Vandaar toch even een kort berichtje

Met mijzelf gaat het overigens wel okee. Alleen door dingen die van buitenaf gebeuren heb ik even een dip.
Mensen die continu mijn grenzen opzoeken en ik daar elke keer energie in moet stoppen om me aan mijn grenzen te houden. Iemand die uit het leven is gestapt. En nog wat dingen.
Dus heb even veel aan mijn hoofd en kan mijn hoofd ook niet uit zetten... Hoe goed het dan ook met mij gaat, dit soort dingen kosten zoveel energie...

Maar bedankt

**Geplaatst**: 25-01-11 19:41

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 25-01-11 19:41

wat jammer dat je even een dipje hebt, zoals al gezegd, lekker rustig doen aan bokt ben je echt niets verplicht!!! lekker je eigen tijd nemen.

ik werk op een kleine prive/ pensionstal in de toekomst gedeeltelijk revalidatie centrum voor paarden welliswaar.
ik ben stalmedewerker en groom van mijn baas, en in principe heb ik alleen mijn baas als collega, af en toe ook de moeder of een kennis ofzo die meehelpt. hebben ongeveer 21 paarden staan en ook 21 stallen, waarvan we er 5niet hoeven te mesten dat doen de eigenaars van die paarden zelf.

de sfeer viel gisteren en vandaag heel goed mee, merk alleen wel dat mijn rug het niet zo prettig vind, hopelijk in februari een weekje vrij. kan ik weer wat bijtanken.

voor iedereen nog heel veel succes en sterkte!!!!!

**Geplaatst**: 25-01-11 21:52

Geplaatst: 25-01-11 21:52

Sterkte Amanda, dat is idd balen dat je je hoofd niet even uit kunt zetten
als er zoveel dingen in zitten...zou het een stuk makkelijker maken

.

Crazyshar, denk aan je rug hoor...je hebt er maar één (ik heb hem nl. vroeger goed verknald door vanaf mijn 14e volop uit te mesten en te slepen met te zware hooi-en strobalen), maar wel leuk om zo iedere dag tussen de paarden te werken.

**Geplaatst**: 25-01-11 22:45

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 25-01-11 22:45

thnx doe ik ook, mijn moeder is al 11 jaar ong rugpatient heeft alle operaties mogelijk laten doen, niets hielp, ze is nu 100% afgekeurd en creppeerd elke dag van de pijn, omdat ze 12 jaar terug niet op tijd naar de arts is geweest en rust genomen heeft.
dus daarom dat ik nu al heel voorzichtig en op tijd en stond alles laten nakijken

**Geplaatst**: 26-01-11 11:09

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 26-01-11 11:09

ff kort berichtje van deze kant!
Gats Amanda!!! nou rustig aan, ben wel blij dat het "met jou"wel goed gaat,maar dat het indd dingen van buitenaf zijn.....en altijd ook weer een schok als iemand zelf uit het leven stapt!
En voor de rest, bewaak je grenzen, zie het als een oefening, hoe vaker jij het moet bewaken, hoe makkelijker het ooit zal worden(zei iemand laatst tegen mij....oefening baart kunst)

en voor iedereen verder een knuffel! en oppassen met zere rugjes! ik heb ook altijd last van mijn rug, onderin zit wervel naar voren geschoven, was mooi te zien op MRI scan, maar ja, kan niks aan gedaan worden, dus heb heel vaak een uitstralingspijn door mijn rechterbeen....nja, valt mee te leven hoor!

ik ga zo rondje sportschool doen met vriendin!

en ohja, die uitspraak van die scheurkalender hihi, is wel een goeie!

**Geplaatst**: 29-01-11 12:30

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 29-01-11 12:30

goedemorgen,

hoe is het hier? 't is rustig, hopelijk wel een goed teken...??
hier gaat ie aardig, heb me vrijdag wel super geirriteerd aan een 1 van die 2 k*tcollegas, maar heb smiddags thee gedronken met onze "oude"bazin, die nog wel bij ons werkt maar dan paar verdiepingen hoger...Zij kent onze afdeling dus goed! En dan is het wel even heel fijn om even stoom af te blazen en gevraagd of ik het niet té zwart wit zag, maar ze gaf me groot gelijk! En met tips hoe je het ook kan bekijken zodat ik het niet op mezelf betrok, Ik had gewoon gelijk, en moet het dan ook zien om te draaien naar: Je weet hoe ze is, typisch zij, en de rest van collegas weten dat ook, dus draai je gedachtes om! En accepteer dat er op onze afdeling echt sprake is van "kudde"gedrag en dat veel collegas nergens tegenin gaan puur omdat die 2 gewoon té gebekt zijn en de meeste collegas dus voor de "veilige"kant kiezen, maar als puntje bijpaaltje komt en die 2 zijn er niet en je hebt het over die 2, dan is het overgrote deel indd ook wel eens dat "die 2 zo zijn...."dat hun oog altijd van hen af kijkt, en zolang je maar doet wat in hun straatje past dan is het goed.....en de meesten zeggen ook: je weet toch hoe ze zijn.......
dus ja, moet daar ff sterker in worden zeg maar
maar gewoon heel fijn dat ik af en toe zo even thee pauze hou met ons "oude hoofd", die had echt psycholoog oid moeten worden, die weet alles zooo goed te verwoorden, en neemt me vaak de woorden uit de mond! ik leer echt veel van haar!
en ze vond me wat dat betreft wel voorruit gegaan! dat ik sommige dingen een jaar geleden echt niet deed, en nu wel!

en dat is ook wel zo, maar dat moet je soms indd even weer es horen omdat je dat wel es vergeet......
ja een fijn mens!

maar heb nu al een week koppijn, elke ochtend als ik opsta, en heb gelukkig vannacht wel weer wat geslapen, nadat ik 2 nachten NIET had geslapen......

**Geplaatst**: 29-01-11 18:23

Geplaatst: 29-01-11 18:23

hoi, jammer van je collega's zeg, zowel van die 2 als van de rest die gewoon meelopen, jammer dat als iedereen er het zelfde over denkt ze toch allemaal meegaan, terwijl 10man samen zoveel sterker is als 2.

gelukkig dat je iemand in de buurt hebt die een spiegel voorhoudt en je laat zien dat het ook anders kan! zulke mensen zijn zo fijn maar helaas iets te zeldzaam .

betreft je hoofdpijn, staat je kachel rond die tijd ook weer wat hoger op de slaapkamer? mss kan het helpen om een raam of iets dergelijks open te zetten dat je wat meer frisse lucht hebt? of de kachel in de kamer gedurende de nacht uit?

hier ging het deze week vrij goed, behalve de laatste dag toen was het alweer chaos, dacht dat mijn baas het toch wel een 2tal weken vol kon houden maar helaas.
heb het op het einde van de dag wel gemeld dat ik het zo echt niet meer wil hebben,dat dat niet volgens de gemaakte afspraken is en dat het weer normaal moet gaan.
ze ging haar best doen zei ze

wel leuk dat ze op zijn minst wil luisteren naar mijn puntjes van kritiek

verder slaap ik weer iets beter van een 2-3u per nacht naar een 4-5u per nacht, nog niet veel maar al wel beter

hopelijk kan ik straks weer gewoon 8-9u slapen per nacht dat heb ik echt nodig.

groetjes :wave:

**Geplaatst**: 29-01-11 18:34

Geplaatst: 29-01-11 18:34

Hallo allemaal,
Hier ook weer een levensteken van mij

Geen idee of jullie me nog kennen, ben ffies weggeweest ^^
Ik heb ook nog niet teruggelezen maar ligt wel in de planning! Voor de nieuwe of vergeetachtige mensen, ik ben Charlotte, 18 jaar en (een van) de jongste met een burnout in dit topic. Ben hierdoor ook gestopt met de pabo en zit nu ongeveer een jaar thuis. Het gaat de afgelopen tijd beter, maar elke keer als er 'iets' gebeurt gaat het weer mis. zoals nu heb ik gedoe met mijn paard, ruzies, zoektocht naar andere stal, en het feit dat hij met pensioen is gegaan...nouja je kunt me opvegen na zulke mededelingen/beslissingen.
Zo iritant, want juist als ik wil concentreren op een nieuwe studie en wat ik nou eigenlijk wil krijg ik weer zoiets op mijn dak.

En hoe is het verder met jullie?

**Geplaatst**: 01-02-11 16:30

Geplaatst: 01-02-11 16:30

Hallo allemaal,
Sorry dat ik weer zo binnen kom vallen. Ik heb lange tijd niks meer laten horen. Zie dat er erg veel nieuwe mensen bij zijn gekomen. Sterker nog; volgens mij zie ik alleen Bobomelo, Kido en Lieszje nog die ik ken.
Heb wat dingen bijgelezen en heftige verhalen gezien en vooral: heel veel herkenning, vooral degene die er net inzitten. Alles is zo herkenbaar... !
Wil jullie allemaal succes en veel sterkte wensen. En toppie voor jullie positeive kijk en opbeurende woorden naar elkaar. Het topic begint volgens mij weer wat meer te leven.

Hier gaat het niet zo super. Flinke terugval alweer een poosje bah bah.. Het is nu een jaar geleden dat ik een burnout kreeg en baal ontzettend dat ik er nog steeds niet ben.. En niet alleen de burnout, maar ik begin steeds meer te beseffen dat ik verschrikkelijk met mezelf in de knoop lig en dat het niet zo makkelijk is om hieruit te komen.. Ik lijk steeds verder met mezelf verdraaid te raken

Word er moedeloos van..

Ik wil graag haptonomie gaan proberen, is er iemand die hier ervaring mee heeft?