Ik weet niet of ik echt 100% onder de noemer hsp val want ik herken heel veel dingen wel maar veel ook niet.
Als ik zo'n test doe dan ben ik een grens geval, hoewel ik bij veel dingen ook vind dat ieder mens meer geïrriteerd is als ze vermoeid zijn, dit wil ik niet per se zien als hsp.
Als kind heb ik op de basisschool wel enorm veel moeite gehad om me te concentreren, nu kan ik hier gelukkig beter mee omgaan. Over het algemeen kan ik wel zeggen dat ik misschien wel hsp heb maar er op zo'n manier mee om kan gaan dat ik er geen last van ondervind.

Wat ik wel lastig vind is dat ik een beetje bang ben voor het vooroordeel van andere mensen over hsp. Ik denk dat er heel veel mensen zijn welke het snel af zullen doen als overgevoelig en dat je daardoor maar niet te veel uitgedaagd zou moeten worden, want al die prikkels daar kan je toch niet mee omgaan?

Aan de andere kant denk ik dat het veel mensen handvatten zou geven als ze zouden weten dat ik misschien hsp heb omdat ze me dan misschien beter zouden begrijpen maar het gevoel qua negatief vooroordeel overheerst bij mij helaas.
Sowieso vind ik dat er in deze tijd heel snel in hokjescultuur gedacht word, misschien kan/wil ik daardoor niet helemaal inzien dat ik misschien hsp heb en geeft dit wat innerlijke strijd.
Waar ik wel steeds meer van overtuigd raak is dat ik misschien wat vaker op mijn gevoel af mag gaan want met mijn gevoel zit ik bijna altijd goed. Helaas ben ik nogal een piekeraar welke erg snel in haar hoofd zit, ik kan ook uren doemscenarios bedenken waardoor ik bv s'avonds heel slecht in slaap val.
Klinkt dit bekend voor anderen of durven jullie allemaal redelijk goed op je gevoel af te gaan?