Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-01-11 18:56

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 16-01-11 18:56

Precies

Helemaal mee eens!

**Geplaatst**: 16-01-11 22:51

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 16-01-11 22:51

Hoe oneerlijk kan het allemaal zijn. Zien wat je niet had willen zien en je hoofd verliezen.
Het beetje positieve wat er op dat moment was in 1 klap weer kwijt zijn.
Onzeker zijn, jezelf maar weer naar achteren plaatsen, plaats maken voor een ander, niet goed genoeg zijn.
Het zit in mijn hoofd zeggen ze, mag niet zo denken en handelen, maar hoe dan wel?
I don't know. Ben meer waard als wat ik mezelf in mijn hoofd aan doe maar waarom geloof ik er niet in?

**Geplaatst**: 16-01-11 23:09

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 16-01-11 23:09

@imala...
kan je ook met voorbeelden komen? dan weten we een beetje wat er in je omgaat!
in elk geval, kop op, je BENT het WAARD!
dus kop erbij!

**Geplaatst**: 16-01-11 23:16

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 16-01-11 23:16

Ik kwam net 'toevallig' dit gedichtje tegen (ik geloof niet in toeval...) en vond dat ik het hier moest plaatsen.
Misschien hebben jullie er iets aan. Ik vond het erg mooi en erg sprekend voor de situatie waar ik nu in zit.

Mens, durf te leven!

Je leeft maar kort, maar een enkele keer,
en als je morgen anders wilt, kun je niet meer.
Mens durf te leven!
Vraag niet elke dag van je korte bestaan:
Hoe hebben m'n pa en opa het gedaan?
Hoe doet er m'n neef en hoe doet er m'n vrind?
En wie weet hoe m'n buurman dat nou vindt?
En wat heeft "het fatsoen" voorgeschreven?
Mens durf te leven!

De mensen bepalen de kleur van je das,
de vorm van je hoed en de snit van je jas
en - van je leven!
Ze wijzen de paadjes waarlangs je mag gaan,
en roepen "O, Foei"als je even blijft staan.
Ze kiezen je toekomst en kiezen je werk,
ze zoeken een kroeg voor je uit en een kerk,
Mens durf te leven!

De mensen, ze schrijven je leefregels voor,
ze geven je raad en roepen in koor:
Zo moet je leven!
Met die mag je omgaan, maar die is te min,
met die moet je trouwen (al heb je geen zin).
En daar moet je wonen, dat eist je fatsoen,
Je wordt genegeerd als je het anders zou doen
(alsof je iets ergs hebt misdreven).
Mens durf te leven!

Het leven is heerlijk, het leven is mooi,
maar vlieg uit in de lucht en kruip niet in je kooi.
Mens durf te leven!
Je kop in de hoogte, je neus in de wind,
en lap aan je laars hoe een ander het vindt.
Hoe een hart van warmte en liefde in je borst,
Maar wees op je vierkante meter een vorst.
Wat je zoekt kan geen ander je geven,
Mens durf te leven!

Schrijver: Dirk WitteHome

**Geplaatst**: 16-01-11 23:26

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 16-01-11 23:26

indd een mooi gedicht!!!!!!

**Geplaatst**: 17-01-11 08:59

Geplaatst: 17-01-11 08:59

Eerlijk gezegd ben ik wel blij met weer wat positiviteit in het topic... ik vond het op een gegeven moment zo zwaar allemaal dat dit topic er bij mij nou niet bepaald aan bijdroeg dat ik me weer lekkerder voelde...
Hoe banketstaaf het ook klinkt... ik heb door deze periode wel geleerd voor mezelf te kiezen boven een ander... Nu er weer wat meer ruimte is voor positiviteit merk ik dat ik ook weer meer ruimte heb om te delen met anderen

Tuurlijk begrijp ik het heel goed, er moet ruimte zijn om stoom af te blazen, maar ik zou het jammer vinden als dat de overhand neemt en we elkaar daardoor (onze toch al minimale) energie uitputten

**Geplaatst**: 17-01-11 17:45

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 17-01-11 17:45

Hallo

Ik ben heel lang niet in dit topic geweest, ik was hier een aantal maanden terug om jullie een beetje op de hoogte te houden omtrent crematie van Daniëlle/Pollewoppy.
Ik heb dus niet gelezen maar ik hoop dat het goed/beter met jullie gaat.

Waarvoor ik nu post, heeft met een vraag van de vader van Daniëlle te maken. Haar afscheidsdienst/crematie was besloten en daarom kwamen een aantal van jullie om zelf een soort van afscheid voor Daan te houden. De vader van Daan wil graag weten of jullie daar nog iets aan gedaan hebben en of/wie er nog naar het concert van Blof zijn geweest op 18 december?

Groetjes

**Geplaatst**: 17-01-11 21:58

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 17-01-11 21:58

@Uthrick
Ik weet indd dat er sprake was van een herdenking op het blóf concert, ik ben daar zelf niet geweest, woon veelste ver weg!
Het gaat met mij in elk geval een stuk beter dan in die tijd! Maar denk nog vaak aan Danielle, ze staat ook nog steeds in mijn lijstje "vriend"...
Hoop dat er mensen zijn die de vragen van jou en haar vader kunnen beantwoorden!
Hoe gaat het nu met haar ouders/familie? en met jou?
Je mag haar vader wel zeggen in elk geval namens mij, dat Danielle haar naam hier nog wel es genoemd wordt, in positieve zin, dat we haar missen! en haar toch hele goeie tips!

@jarrah
natuurlijk moet positiviteit ook vermeld worden! kan je je ook weer aan optrekken indd! En je weet, na regen komt zonneschijn! dus klets weer gezellig mee! Hoe is't met jou?

**Geplaatst**: 18-01-11 16:05

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 18-01-11 16:05

@bobomelo, je hoeft echt geen sorry te zeggen omdat je een positief verhaal schrijft.
Denk dat iedereen heel blij voor je is. Ik wel iniedergeval.

Zelf heb ik gister een hele slechte dag gehad. Gister gesprek gehad. In eerste instantie maakte ze me steeds woedend, door conclusies uit mijn verhaal te trekken die gewoon niet zo waren.
Op een gegeve moment sloot ik me weer helemaal af van de wereld en het duurde even voor ze me er weer bij kreeg. Moest voor haar gaan staan en haar handen vast houden en haar aankijken. Dat lukte niet want moest steeds heel hard lachen. Tot ik keihard begon te janken.

Thuis contact gehad met me baas. Die gaf ook aan dat ze verwacht me voorlopig niet op de werkvloer terug te zien.
Morgen wel een gesprek met haar en mijn praktijkopleider, gezien ik net sept was begonnen laatste deel van mij opleiding af te maken.
Er moeten knopen doorgehakt worden. Ben benieuwd.

**Geplaatst**: 18-01-11 16:12

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 18-01-11 16:12

Imala

Ik heb 2 nachten slecht geslapen. Wat terugwerkt op mijn humeur. Ik merk dat ik het beter kan hebben dan een paar maanden geleden.
Ik heb alleen vreselijk moeite met andere mensen.
Vooral als ze hun problemen bij mij willen dumpen en mijn grens gewoon niet respecteren

Ik geef aan dat ik genoeg heb aan mijn eigen problemen momenteel en dat ik de energie gewoon niet heb om te luisteren.
En dan toch doordrammen. Ik snap dat niet zo goed

Het kost nog meer energie om tig keer te zeggen dat ik daar gewoon even niks mee kan en wil en voor mezelf kies.

Verder gaat het overigens wel okee. Ben wel moe, maar ik kan wel tot rust komen.
Donderdag weer naar de arbo. Eens kijken of we de werktijden op kunnen voeren. Ik hoop van wel.
Langzaam aan, maar wel vooruit

**Geplaatst**: 18-01-11 22:13

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 18-01-11 22:13

@imala
de werkvloer kan je indd eerst wel even vergeten, maar dat komt straks allemaal goed!
Heb je het nog wel uitgepraat dat jij vond dat ze verkeerde conclusies trok? hoop wel dat je na afloop wel met "goed"gevoel de deur bent uitgegaan!

@amanda
Blij dat het ondanks de 2 slechte nachten toch langzaamaan beter met je gaat!
En indd, heel irri, dat mensen zo kunnen doordrammen terwijl ze weten dat je zelf niet goed in je vel zit.....kan je het niet zeggen tegen hun? iets van: sorry, wil er graag zijn voor jullie maar NU lukt het gewoon even niet?
(is heel moeilijk, kan het zelf ook niet goed hoor.....)
En ben benieuwd of je uren opgehoogd mogen worden!

Ik ben net bij de psychiater geweest, leuke jonge vrouw en erg aardig!
Mijn medicijnen worden iets opgehoogd om te kijken of ik daar dan nog een stuk beter van zal slapen! kon verder geen kwaad voor het kindje! laatste maand van zwangerschap gaan we medicijnen weer afbouwen.
Mocht ik weinig verschil merken met die ophoging, dan ga ik weer terug naar waar ik nu op zit!
Verder heb ik hoofdpijn en ben ik ook erg moe, heb afgelopen nacht ook ongeveer 1 uur ofzo geslapen.....dus hoop dat ik vannacht mag slapen!

**Geplaatst**: 18-01-11 22:15

Geplaatst: 18-01-11 22:15

Ach, ben je zwanger bobomelo? Gefeliciteerd! Hoe ver ben je?

**Geplaatst**: 18-01-11 22:40

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 18-01-11 22:40

hihi jup... morgen 16week

**Geplaatst**: 19-01-11 00:37

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-01-11 00:37

@bobomelo, ik kan inderdaad voorlopig niet aan het werk. Wil het onwijs graag en elke keer als ik iets energie heb ben ik in staat te bellen dat ik weer aan de slag ga. Moet ik niet doen, want die energie is er alweer uit voor ik de telefoon te pakken heb, maar de drang is wel groot. Ondanks dat ik weet dat ik het toch niet trek.
Tijdens het gesprek weinig uitgepraat. Wel heel duidelijk gemaakt dat sommige dingen mijn gevoel nou eenmaal zijn.
Voorbeeld: Ik vind het niet eerlijk tegenover mijn vriend dat ik hem niks kan bieden momenteel.
Haar reactie, waarom beslis je voor hem of het eerlijk is of niet?
Ik geirriteerd, nee ik beslis niks voor hem, ik heb een mening en dat is dat ik het niet eerlijk vind voor hem.
Haar reactie, is het aan jou om dat voor hem te vinden?
Hele discussie, punt was dat dat mijn gevoel is.
Ben eigenlijk in een waas weggegaan. Heel zachtjes naar huis gereden gezien ik er met mijn hoofd niet bij was.

Gefeliciteerd met je zwangerschap.
Iets moois om naar uit te kijken.
En fijn dat die psych je bevalt.

**Geplaatst**: 19-01-11 00:51

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-01-11 00:51

Wel voorzichtig zijn he Imala. Dan maar wat later op huis aan.

(en leuke woordspeling richting bobomelo, haar zwangerschap en de psych

)

Zo, weer even een gemixt momentje vandaag. Ik heb een maatje in Australië wonen en ik mis hem de laatste tijd echt heel erg. En dan vraagt ie op facebook even hoe het met me gaat. Nou, dan gaan hier achter de pc de sluizen weer open ipv dat ik me op mijn leerwerk probeer te concentreren. Maar ergens is het ook wel fijn om mijn verhaal bij 'm kwijt te kunnen (hij weet nog niets van dit alles), maar ergens ook heel frustrerend (zowel voor hem als voor mij) omdat hij daar zit en ik hier.

**Geplaatst**: 19-01-11 07:54

Geplaatst: 19-01-11 07:54

bobomelo schreef:
@jarrah
natuurlijk moet positiviteit ook vermeld worden! kan je je ook weer aan optrekken indd! En je weet, na regen komt zonneschijn! dus klets weer gezellig mee! Hoe is't met jou?

Wat lief dat je het vraagt, dank je wel!

Met mij gaat het -zoals bij de meesten- met ups en downs, maar ik hoop heel voorzichtig te kunnen zeggen dat de ups weer iets meer de overhand gaan nemen. Ik ben nu bijna 2 maanden thuis van werk en moet volgende week weer naar de arbo. Ik ga waarschijnlijk vanaf februari weer aan het werk, dat voelt wel dubbel, kijk er enerzijds wel naar uit, maar anderszijds.. ik ben maatschappelijk werkster en heb dan dus de hele dag met andermans problemen te maken... en dat is juist in onze situatie best wel heel erg moeilijk als je de zeilen al nodig hebt voor jezelf. Het is dan toch wel even een ander beroep dan simpelweg vakken vullen oid

Heb de afgelopen weken overigens wel een aantal flinke stappen gezet in het verwerken van dingen die in het verleden gebeurd zijn (die zet ik liever niet hier neer ivm mijn eigen privacy). Ben echt wel weer even met mijn hele ziel teruggegooid in die tijd en dat was/is niet altijd even makkelijk, en heeft me een hoop energie gekost (vandaar ook dat ik me even heb teruggetrokken, had simpelweg gewoon even geen ruimte voor anderen). Ik merk al wel dat het wel oplucht nu de dingen uitgesproken worden, en ik merk ook wel dat ik beter begrepen wordt door mijn dierbaren die ervan af weten. Ik ben me er wel van bewust dat niet alleen de slechte momenten voorbij gaan, maar ook de goede, dat het elkaar afwisseld en dat helpt mij wel de slechte momenten door te komen (dan koop ik een reep chocola en ga lekker in bad liggen, of als ik echt geen rust heb, ga ik simpelweg stront scheppen bij mijn paardje... dat is echt de beste therapie die bestaat

).

Ik herken ook wel heel veel van jullie verhalen, ik lees ze nog altijd allemaal mee.

Bobomelo: ik heb er veel bewondering voor hoe jij toch altijd de ruimte weet te vinden om anderen even aan te moedigen of aandacht te geven, terwijl het voor jouzelf ook niet even makkelijk is lijkt mij.
In het begin schreef je dat je zwangerschap je zoveel dubbele gevoelens gaf, hoe is dat nu met je, kan je er inmiddels wel van genieten? En gaat alles goed rondom je zwangerschap?

Mijn excuses dat ik niet op iedereen reageer, ik zal daar meer mijn best voor doen

**Geplaatst**: 19-01-11 13:05

Geplaatst: 19-01-11 13:05

@polivy
Wel fijn dat je zo'n vriend hebt, weet hij inmiddels nu van alles??(Ennnnne....leuk vakantie adresje....)

@jarrah
Ben ook wel lief....hihi(In het kader van...zeg es iets positief over jezelf...)hihi
En lijkt me indd ook moeilijk wat dat betreft om weer aan het werk te gaan!
Maar is er bij jullie geen mogelijkheid om bv wat andere werkzaamheden te doen ipv gelijk met clienten in contact te komen? Weet niet of je voor een grote organisatie werkt, in een pand waar bv veel meer collegas zitten?
Kan me wel voorstellen dat je niet gelijk zit te wachten op verhalen van mensen met hun problemen zo in real life! Sommige mensen kunnen heel goed "prive en zakelijk"scheiden, maar dat zou ik ook niet kunnen hoor! Als iemand mij een verhaal in tranen verteld, nou dan ga ik ook....
En wel fijn dat er nu dingen uitgesproken worden, en dat je dierbaren er meer begrip voor hebben! Ik stond laatst ook verstelt toen onze buurman(ben goed bevriend met buurvrouw)gewoon ook begrip en tips had toen ie doorhad waar ik allemaal mee liep, had het nooooit verwacht van hem eerlijk gezegd! wel een hele aparte gewaarwording, maar zo zie je maar weer, ook de mensen waar je het niet van verwacht.....en natuurlijk zijn er ook mensen die het indd niet begrijpen, nou das een gebrek aan hunzelf...(zo heb ik 2 collegas van de 18die van iedereen en alles maar vinden dat ze zich aanstellen, totdat ze zelf es wat hebben....)
En lief van je dat je lieve woordjes voor me hebt!
Ik probeer zodra ik gewoon echt even tijd heb om dan even op iedereen te reageren, even met 2 bokt schermen open, maar soms lukt dat ook niet en zit ik vaak in een ander huiskamer topic lekker over koetjes en kalfjes te praten....
Maar vandaag ben ik vrij, het regent, dus hup, ff lekker hier goed bijlezen, kop thee erbij!

Over mijn zwangerschap......
De 1 heeft een angststoornis voor dit, of voor dat, en ik dus voor de toekomst en alles eigenlijks wat gaat gebeuren wat bij het ouder worden hoort.....Ik weet dat als ik 50-60 ben, dan ik toch graag een kind wil hebben, die dan al volwassen is zeg maar, maar ik zie het absoluut niet zitten om dus kinderen te krijgen, babys opvoeden, kinderen opvoeden, ruzie hebben met je kids omdat ze dit of dat niet mogen in hun puberteit...enz enz enz, bang dat ik het niet goed doe, heb ook wel last van faalangst, en wil alles onder controle hebben en de plannen bij wijze van al helemaal hebben uitgestippeld...
Nou mijn verstand weet ook wel dat dat natuurlijk niet kan, maar toch, heel eng!
Het gaat nu wel beter hoor, ben wat meer gewend aan het idee,En ik moet er maar gewoon op vertrouwen dat je moederinstinct wel gaat winnen!
Schijnen genoeg moeders te zijn die niks aan kleine kinderen vinden van een ander, maar toen hun eigen er eenmaal was, dat dat dan vanzelf gaat! dat je ECHT gaat houden van je kind!
Nou we'll see...

**Geplaatst**: 19-01-11 14:22

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-01-11 14:22

Net gesprek gehad op het werk. Mijn contract word beeindigd.
School gaat nu niet, werken gaat niet.
Werk wil niet meewerken dus einde leerlingcontract.
Weet even niet hoe ik dit op ga lossen.

**Geplaatst**: 19-01-11 17:25

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-01-11 17:25

@Imala,
Dat is wel k*t nieuws.....
Was het zeg maar ook je inkomen? en woon je ook op jezelf, of nog bij je ouders?
Hoop in elk geval, dat het wat dat betreft niet al te nadelige gevolgen heeft....en dat je dit jaar maar goed mag aansterken zodat je je studie volgend jaar weer kan vervolgen...
in elk geval, sterkte!

Ik heb vandaag ook een "lamme"dag! begon met mega koppijn, gats
Maar ben vanmiddag toch gaan rijden met Bonita, naar de manege, hele bak voor ons alleen..
Daarna weer terug naar het land gebracht, maar ik was gewoon lam, zo lam en slap in me benen.....blij dat ik weer thuis ben, en toch even gereden heb....

**Geplaatst**: 19-01-11 17:57

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-01-11 17:57

Studie afmaken gaat hem niet meer worden. Ik wil als ik weer ga beginnen met iets, iets heel anders doen. Geen onregelmatigheid meer iniedergeval. Werkte nu in de gehandicaptenzorg.
Dit was mijn inkomen inderdaad. Ik woon al 7 jaar opmijzelf, dus heb gewoon mijn vaste dingen die doorgaan. Geen potje voor dit soort situaties en geen vangnet voor als het foutgaat.
Vandaag gaat even in een roes voorbij, morgen maar alle zeilen bijzetten en richting uwv voor info.

**Geplaatst**: 19-01-11 18:56

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-01-11 18:56

Hmm dat maakt het wel even extra zuur ja!
Staat de school trouwens wel in zijn recht om dit zo te doen?

**Geplaatst**: 19-01-11 19:20

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-01-11 19:20

Als ze vinden dat je niet de gewenste resultaten behaald kunnen ze je blijkbaar weg sturen.
Geen opleiding betekend einde leercontract op het werk.
Weet alleen niet helemaal hoe dat zit met ziekte. Maar dat zullen ze bij het uwv allemaal wel uit kunnen leggen denk ik.
Wat ik lees op internet mag dit niet zomaar en als ik het aan zou vechten zou ik gewoon in dienst moeten blijven en de ziektewet via mijn baas moeten krijgen.
Heb alleen weinig zin om de energie''die ik toch niet heb'' hierin te steken.

**Geplaatst**: 19-01-11 19:29

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 19-01-11 19:29

Nja, zou het toch eens goed gaan navragen bij het uwv, zij zoeken dat wel uit voor je, hoef jij denk ik niks voor te doen!
Uwv heeft ook liever dat je baas je doorbetaald dan dat het uwv dat moet gaan doen, dus die zoeken dat wel uit hoor!
en dan hou je mss je volwaardige loon nog even voor een tijdje ipv een uitkering wat denk ik minder zal zijn?? weet niet of je nu fulltime aan het werk was en fulltime betaald kreeg? uitkering is vaak 70% toch? (heb er eerlijk gezegd geen idee van hoor)

**Geplaatst**: 20-01-11 12:36

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 20-01-11 12:36

Jeetje Imala, dat zit niet mee

Je zou inderdaad eens kunnen informeren bij het UWV.
Misschien kunnen zij iets voor je betekenen.

bobomelo: hoe is het vandaag met je? Een beetje opgeknapt na gisteren?

jarrah: fijn dat de ups de overhand krijgen

Moet je in februari alweer fulltime gaan werken? Heb je geen reïntegratietraject?

Ik ben vanochtend bij de arbo geweest. Ik werkte nu 2 dagen 3 uur, dat gaan we uitbreiden naar 3 dagen 3 uur en dan 3 dagen 4 uur en 4 dagen 4 uur, als het goed gaat. Elke week evalueren hoe het gaat en als het goed gaat mag ik dus gaan opbouwen. Na die 3 weken heb ik weer gesprek met de arbo.
Ik ben benieuwd!
Het was een fijn gesprek. Een beetje omgekeerde wereld, want zij trekt mij op de rem. Ik wil te snel

Nu zit ik weer thuis. Stiekem heb ik toch wel een beetje hoofdpijn. Maar goed, dat is waar ik nu tegen aan loop.
Mijn hoofd herstelt sneller dan mijn lichaam. Maar dat komt wel weer goed, heeft tijd nodig enzo

**Geplaatst**: 20-01-11 19:18

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 20-01-11 19:18

@Amanda
Nou in elk geval een goed teken dat je wel weer aan't werk wil!
En jij hebt dus gelukkig ook een arbo arts die verstand van zaken heeft! en het beste met jou voorheeft!

Zijn ook genoeg mensen die er "misbruik"van maken en niet aan't werk willen.....(Ergermomentje aan iemand die ik ken en waar ik ooit vriendin mee was, maar heb het contact verbroken

)
Balen van je hoofdpijn, al een paracetamolletje gehad?

Dit was 2e nacht met verhoging van amitriptyline, merkte het verschil wel, moest wel om de 2uur plassen, maar viel daarna voor zover ik weet ook aardig snel weer in slaap!
heb vandaag 4 uur gewerkt, toen ik thuis kwam heb ik even een uur op de bank geslapen/gelegen/gedoezeld, en dat kwam al weer meer in de buurt van hoe ik er anders ook bij lag hihi, nu dacht ik na een uur, ben nog moeoeoeoe, wil d'r niet af! en in mijn 3mnd van totaal niet slapen, dan ging ik op de bank en dacht je na een half uur! hup d'r af, heeft toch geen zin!

Mijn psychiater beldde me nog vandaag, met antwoorden op een paar vragen, oa dat ik dus wel paracetamol met coffeine mag gebruiken tijdens zwangerschap(op bijsluiter stond van niet....)en gebruik van amitriptyline nu kan verder geen kwaad voor kindje, omdat ik eerste 12 week niks gebruikt heb, moet alleen wel in't ziekenhuis bevallen(en laat ik dat nou net toevallig al van plan zijn geweest.....)en de laatste maand van zwangerschap bouwen we medicatie wel even af of naar lager nivo, en na bevalling kan je altijd weer terug naar oude nivo.
mag met dit spul geen borstvoeding geven(en dat was ik al niet van plan, maar gewoon flesvoeding)....
en antwoord op nog wat vragen, wel netjes, ben blij dat ik een psychiater-vrouw heb die ook in het team zit van geyneacologie/verloskundige/kinderarts nog wat afdeling, dus deze info komt ook van een kinderarts af!

Verder vandaag wel goed dagje, beetje koppijn aan einde van de dag, en verder as usual dus wel moe!
Maar vanavond wel even naar fysiofitness, parkeer mijn kont wel op de fiets, ben je er toch even uit en heb je toch wat aan je conditie gedaan en het is gewoon een gezellige groep(en daar doe ik het ook wel om haha, even gezellige afleiding, daar houd ik nu wel van!)