Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-09-10 17:51

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 07-09-10 17:51

Ik heb bepaalde symptomen uitgewerkt met daarbij kleine voorbeeldjes over mezelf. Dit vond mijn klas erg leuk om te horen omdat dat vaak wat meer zegt dan de 'grote lijnen'.

Voor mij is het dus een erg persoonlijk werkstuk geworden!

**Geplaatst**: 08-09-10 13:10

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 08-09-10 13:10

gister trouwens gesprek gehad met m'n nieuwe psycholoog, nou ja psycholoog ze was arts ofzo maar hoe t nu zit weet ik niet.

één conclusie, kmoet erg aan haar wennen sowieso in het algemeen, maar ook de manier waarop zij dingen zegt, begrijp d'r ook vaak niet

**Geplaatst**: 08-09-10 15:23

Geplaatst: 08-09-10 15:23

Mijn dochter heeft eind september de eerste afspraak met de psycholoog ik ben benieuwd?

**Geplaatst**: 09-09-10 15:01

Geplaatst: 09-09-10 15:01

Hallo, ben ik weer.
Ik heb nu pas genoeg moed verzameld om er eens een verhaaltje van te maken...

Ik ben terug uit Slovenie, heerlijk gevlogen en het is eigenlijk wel heel aardig gegaan.

Gni gni, ik heb iedereen eruit gevlogen.

Mijn zonnebril liet me alleen wéér in de steek. Ik heb via de garantie al 3 nieuwe brillen gekregen, nu krijg ik een ander model..

Wat is Slovenie heerlijk rustig zeg. Hier loopt men je onder de voet, daar sta je als enige in een gangpad in een huge supermarkt.
Daar kan je gerust midden op de weg gaan staan hoor, toch niemand die je plat rijd.

Zeer vriendelijke mensen, maar wat was het koud... Een nacht was de tempratuur 3 graden!
Lig je dan in je tentje met enkel een slaapzak met een hempje omdat je denkt naar Slovenie te gaan...

**Geplaatst**: 09-09-10 16:19

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 09-09-10 16:19

klinkt fantastisch moonfish

ben mezelf nu al zenuwachtig aan het maken voor londen en dan vooral de vele mensen (en nog steeds niks gehoord over toelating)

**Geplaatst**: 12-09-10 19:02

Geplaatst: 12-09-10 19:02

Mijn moeder heeft de héle indeling van de woonkamer verwisseld! Alles staat aan de andere kant en is alle kanten op verplaatst, zomaar van de een op de andere dag, ik kwam terug 's avonds en ineens stond alles op een totaal andere plek...
En ze heeft ook een klok weggehaald en ik wil heel graag die klok terug. Op dié plek. Dat is het enige wat ik vraag (aan de rest moet ik maar wennen), ALLES is anders en het énige wat ik graag wil is die klok op dezelfde plek maar nee, ik moet me en niet aanstellen, en niet zeuren en die klok gaat niet terug. Nu heeft ze toegegeven - hij mag terug, maar dan wel in de kast. Maar daar stond hij helemaal niet... het enige wat ik vraag is of die klok gewoon terug mag op precies dezelfde plek maar nu ben ik weer de aansteller... terwijl zij alles gewoon zomaar totaal door de war gooit!
En nu ben ik weer helemaal over m'n toeren en natuurlijk de boeman. $:\$

**Geplaatst**: 12-09-10 19:48

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 12-09-10 19:48

Pffffffffff wat belachelijk Fiffill, en ze weet wel van je problematiek toch? (ik onthoud niet meer wie het nu wel of niet thuis geheim houdt

).
Ik zou echt GILLEND gek worden, dus vind echt dat jij je al zeer gematigd opstelt!!

**Geplaatst**: 12-09-10 19:49

Geplaatst: 12-09-10 19:49

Nou, ik ben niet gediagnosticeerd maar heb wel sterk het vermoeden dat ik Asperger heb. Mijn moeder vindt dus altijd maar dat ik me aanstel en uitleggen gaat ook niet al te best.

En aankaarten dat ik eigenlijk wel onderzocht wil worden durf ik eigenlijk ook niet echt (ondanks het feit dat m'n moeder zelf ook aangeeft dat mijn vader Asperger heeft, en het dus niet geheel vreemd zou zijn als ik het ook heb), bang dat het ook dan wordt afgeschilderd als aanstelleritus.

Ik kwam gister het huis binnen en mijn moeder riep heel blij "kijk, ik heb de kamer veranderd!" en ik kwam ongeveer zo binnen :wow:

en m'n vriend (die achter me liep) begon al "oh oh... dat wordt wennen" want die heeft me wel goed door altijd. Maar... ik kan er heus wel aan wennen, ik vind het zelfs een zeer mooie indeling, maar het enige wat ik vraag is die klok.

Laatst bijgewerkt door Fenrir op 12-09-10 19:52, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-09-10 19:51

Geplaatst: 12-09-10 19:51

Fiffill schreef:
Nou, ik ben niet gediagnosticeerd maar heb wel sterk het vermoeden dat ik Asperger heb. Mijn moeder vindt dus altijd maar dat ik me aanstel en uitleggen gaat ook niet al te best.

En aankaarten dat ik eigenlijk wel onderzocht wil worden durf ik eigenlijk ook niet echt, bang dat het ook dan wordt afgeschilderd als aanstelleritus.

Oh bah, dat is niks waard, zeker omdat je geen diagnose hebt, maakt het voor beide partijen nóg lastiger

Maar hoe oud ben jij? Want als jij het wil laten onderzoeken hebben ze daar thuis níks mee te maken, en als ik je zo hoor zou het zeker fijn voor je kunnen zijn om daar uitsluitsel in te krijgen!!

**Geplaatst**: 12-09-10 19:54

Geplaatst: 12-09-10 19:54

Ik ben 18.

Natuurlijk hoeven ze er niks mee te maken te hebben, maar ik vind 't ook niet echt fijn om het achter hun rug om te doen.
Ik praat sowieso niet heel veel met mijn ouders, vorig jaar was ik heel depressief en wilde ik graag naar de HA omdat ik niks anders wist en toen wist mijn moeder ook niet helemaal wat ze met me aan moest geloof ik.
Ik heb ook geen flauw idee hoe dat onderzoeken helemaal in z'n werk gaat, ik heb ook niet zo'n behoefte om ermee naar mijn HA te gaan (ontzettend fijne man hoor, maar zo... opgewekt en doet de meeste dingen af alsof het niets is - ik snap ook wel dat dat is zodat mensen zich niet het ergste gaan indenken) maar dat is wel het laatste waar ik behoefte aan heb in dit geval.

Maar goed. Ik zet eerst zelf die klok wel terug.

**Geplaatst**: 12-09-10 20:45

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 12-09-10 20:45

Voor een diagnose is ook een gesprek met je ouders nodig. Ik heb mijn ouders er in eerste instantie ook buiten gelaten, maar zonder gesprek met hun had ik geen (sluitende) diagnose kunnen krijgen. Ik raad je aan om wel degelijk je te laten testen. Je hebt nog een heel leven te gaan en de maatschapij wordt er alleen maar ingewikkelder op. Diagnose betekent ook eventuele hulp bij werk en dagelijks leven, wat veel verschil kan maken in hoeveel je zelf kan blijven beslissen en hoeveel overzicht en controle je hebt over wat voor jouw echt belangrijk is.

**Geplaatst**: 12-09-10 21:31

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 12-09-10 21:31

Tamary dat is niet persé waar, ook bij mijn Riagg gaven ze er de voorkeur aan, ik heb echter van het begin af aan gezegd dat ik mijn ouders er buiten wilde laten en heb ook zonder hen een diagnose gekregen

**Geplaatst**: 13-09-10 01:56

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 13-09-10 01:56

ik word binnenkort uitgebreid getest op asperger. vanuit het ggz hebben ze me aangemeld, vanwege sterke vermoedens.

alleen als ik het aan mijn ouders vertel zeggen ze beide direct "welnee! je bent toch normaal"
ik vind dit best vervelend, het zou zoveel makkelijker zijn als ze zich er wat voor openstellen. maar zoiets raars als autisme in hun familie, dat kan natuurlijk niet.

het is nog erfelijk ook, dus waarschijnlijk heeft 1 van mijn ouders of oom's of tante's het ook wel. niet dan?

het id gewoon naar dat je toch tegen een hoop onbegrip aan loopt,
"je kan niet autistisch zijn, je bent zo'n vlotte meid..."

maar ondertussen ben ik van binnen ongeveer vastgelopen van alle mislukte pogingen om te kunnen functioneren zoals iedereen dat maar van mij verwacht. 't lukt redelijk, maar tegen welke prijs he. ik ben inmiddels 23, en zit echt helemaal vast in het leven...vooral kwa werk nu ook.

gelukkig heb ik wel een lieve begripvolle vriend, die achter mij staat, en het heel erg kan vinden in de tot noch toe alleen maar aanwijzingen van asperger syndroom.

waar ik het meest moeite mee heb is dat ik eigenlijk continue en altijd aan het peilen ben wat de ander van mij verwacht, en ik weet daardoor niet meer wat ik zelf zou doen.
ik denk alleen maar, wat zou er nu van mij verwacht worden?
dikwijls schat ik het ook helemaal verkeerd in, en dat is best frustrerend aangezien het uit 100% pure goede wil is geweest, en dan krijg je op je dak dat je "gewoon normaal moet doen, het logische moet doen"...

initiatieven kan ik ook heel slecht nemen, of eigenlijk vrijwel niet.

**Geplaatst**: 13-09-10 08:05

Geplaatst: 13-09-10 08:05

Herkenbaar Lillybee.

Van mij zie je ook niet dat ik autist ben en dat is ook mijn handicap. Ik ben te normaal om autist te zijn.

Hierdoor stuit ik op onbegrip bij bepaalde instanties. Die zien mij, hebben gesprek met mij en besluiten dan maar dat ik het niet heb, want ik heb geen verstoord oogcontact of ik wiebel niet genoeg(heb ook ADHD). Door alles wat ik meegemaakt heb, heb ik gewoon geleerd om zo goed mogelijk voor te doen dan ik ben en daar val ik in, keer op keer.

Fiffil, wat naar dat je moeder niet wil luisteren. Snel die klok vinden.

Wat dat betreft heb ik echt een supermoeder. Ze weet precies wat wel kan en wat niet. Snapt me als ik 1 van mijn buien heeft en is ook de enige die me dan kan kalmeren. Mijn zus is eindelijk ook omgedraaid, nu ze stagemensen met Asperger en PDD-NOS heeft rondlopen. Veel meer begrip.

Alleen de rest van de maatschappij snapt het nog niet.

**Geplaatst**: 13-09-10 09:11

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 13-09-10 09:11

herkenbaar lillybee, ook hier eens een opmerking gemaakt dat ze bij mij mogelijk dachten aan autisme, werd half weggelachen. Heb ze dus ook niks verteld van mijn diagnose.

Ook hier verandering van meubels, maar dan in mijn kamer,
M'n moeder wil mijn kast hebben, en dan krijg ik twee andere kasten die ze heeft gekocht. maar dat wil ik eigenlijk niet, dus de twee kasten staan heel mooi voor mijn kamer. want m'n moeder zei al wel, dat we het zouden wisselen als ik er klaar voor was.... dus het blijft nog wel effe staan.

Fiffil, heb je de klok al teruggehangen?

Ben nu officieel vastgelopen, Londen gaat niet door (weer half door mijn asperger, want vat dingen letterlijker op en ze zeiden dat een engels test niet persé nodig was) ben niet toegelaten omdat ik geen engelse test had gemaakt :')

Maar ja andere dingen om te doen heb ik niet, want niemand zit op mij te wachten.

**Geplaatst**: 13-09-10 09:31

Geplaatst: 13-09-10 09:31

De klok staat op de plek waar zij hem wilde hebben, maar ik heb haar gister een mail gestuurd (over mijn vermoeden van Asperger) en dat ik graag getest wil worden. Ik heb er ook nog even ingezet dat ik echt die klok heel graag op dié plek wil hebben. :Y)

Ik ga hem ook niet zelf terugzetten, dan krijgen we straks zo'n kinderachtige situatie van telkens de klok terugzetten of ze wordt boos.

Ik hoop dat ze het goed oppakken, maar aangezien mijn vader eigenlijk gewoon een hele erge autist is

en mijn moeder dat ook vaak genoeg gezegd heeft, hoop ik dat ze er die logica wel van in ziet. En verder... ze snapt ook wel dat het niet altijd even goed met me gaat, maar ze heeft nooit geweten waarom. Misschien brengt het nu wat opheldering.
En ik denk dat ze mijn achterlijke obsessies in mijn kindertijd wel moet herkennen

ik praatte nergens anders over en deed niks anders. Je kan er eigenlijk moeilijk omheen.

Mijn vriend noemt me wel vaker (grappend) 'autistje'

als ik weer wat 'raars' doe. Hij heeft een goede vriend die oa. Asperger heeft (in behoorlijke mate) en herkent dus ook een heleboel in mij. Hij was dan ook degene die 'oh oh'-mompelend de nieuwe woonkamer in liep toen ik stond te staren naar de nieuwe indeling. :')

Aan mij zien mensen het ook niet af hoor. Ik wiebel niet, loop niet raar, kijk mensen gewoon aan en heb zat vrienden, ben zo op het eerste oog niet onsociaal. Alleen dan komen alle andere kenmerken...

Gelukkig heb ik echt gestoorde vrienden, alhoewel ze nog steeds wel eens zeggen "eigenlijk ben jij wel echt heel erg raar." :')

Wat ik pas echt vervelend vind af en toe is dat mijn vriend heel vaak sarcastisch is en ik heb dat dus niet door _O-

dus dan ga ik er gewoon op in. Moet je hem zien lachen, de **. :')

Wat jammer van Londen ladypaard! Wat wilde je daar dan precies gaan doen? En kan je het niet nog een keer proberen?

**Geplaatst**: 13-09-10 11:45

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 13-09-10 11:45

ik wilde een speciale master gaan doen,
ik ben in februarie begonnen aan een master kinder en jeugd psycholoog (praktijk). Toen ik toch echt de diagnose kreeg, was het niet logisch om ook daadwerklijk behandelingen te gaan doen (plus ik vond het al een stuk minder interessant omdat het zo langdradig is, heb liever ingewikkelde vraagstukken). oplossing was om echt te richten op diagnostiek. Alleen de stages waren daar niet op ingericht (meestal ook behandeling). Er was één plek, maar die had voor dit jaar geen stageplek.

Maar in het doen van onderzoek en theorieontwikkeling bleek ik ook erg goed te zijn en vond dat ook zeer uitdagend. Maar een echte onderzoeksmaster werd mij afgeraden door het autistenteam omdat die gericht is op zelfstandig onderzoeker, en dat zou mij niet lukken. Nou gaat mij dat nog redelijk goed af. Ik kan alleen geen teksten schrijven (structureren). zelfs met hulp zie ik geen volgorde die voor anderen goed te volgen is. Dat zal altijd een probleem blijven.
Ook ben ik statistisch niet heel goed, Ik kan heel veel dingen gewoon beredeneren hoe het moet worden berekend, maar zodra iemand een formule noemt of zie staan, klap ik helemaal dicht en weet ik niet waar het over gaat.
Een onderzoeksmaster hier in NL zou dus niet gaan

Maar in Engeland hadden ze nu een master gericht op theorieontwikkeling, en maar 2 vakken gericht op statistiek, en dan niet zo diep. Deze master probeerde verschillende vlakken bij een kind te integreren met betrekking op stoornissen (hersenontwikkeling, opvoeding, sociaal-emotionele ontwikkeling etc.)

kortom uitdagend en voor mij heel geschikt.

Maja het zit er dus ook niet in.

**Geplaatst**: 13-09-10 12:06

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 13-09-10 12:06

Klinkt erg interessant ladypaard.
Zijn er echt geen mogelijkheden meer? Heel erg jammer als je deze kans zou missen. Misschien even een belletje met je begeleider op school? Als je de situatie uit legt is er wel wat te regelen toch?

**Geplaatst**: 13-09-10 12:17

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 13-09-10 12:17

Jammer, maar als je het echt wilt zou ik er toch voor gaan. Of iig nog wat meer proberen, idd wat Snoompje zegt. Wie weet lukt het je toch!

**Geplaatst**: 13-09-10 17:12

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 13-09-10 17:12

probleem is omdat het een master betreft dit allemaal buiten de uni omgaat, dus voor het gedoe in engeland kunnen ze niet helpen (heb wel enigszins nog hulp gehad van studieadviseur, maar niet voldoende). en hier in NL wist zij ook niet zo goed wat dan.

oja en om het ingewikkeld te maken, kon ik de stagecoordinator niet uitstaan

maar ik kreeg te horen dat die nu is gestopt. dus mogelijk voor volgend jaar maar kijken.

**Geplaatst**: 13-09-10 17:42

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 13-09-10 17:42

Dan zou ik toch even met Londen bellen hoor. Leg de situatie voor en kijk wat ze er van zeggen. Dan heb je in ieder geval al het mogelijke gedaan toch?

**Geplaatst**: 13-09-10 21:23

Geplaatst: 13-09-10 21:23

Dat zou ik ook doen. Straks gaat zo'n kans aan je neus voorbij en dan heb je toch nog wat extra's geprobeerd.

Vatten jullie dingen vaak ook te letterlijk op? Ik had het vandaag in mijn paardrijles, ik gooide de carrousel door de war.

We reden in stap wat oefeningen. De instructeur zei "we gaan nu ditzelfde rijtje oefeningen doen maar dan in draf". Nou, dat leek me vrij logisch; vervolgens gingen we over naar draf en begonnen we met de oefeningen. Ik had het rijtje nog in mijn hoofd zitten en luisterde met een half oor, ik was geconcentreerd bezig... en vervolgens reed ik fout. Wat bleek, de instructeur zei "hele volte halve baan" en ik reed dus een halve. Waarom? Omdat het rijtje begon met een halve volte halve baan. Oefeningen dus in de prak en we moesten overnieuw beginnen, ik snapte er helemaal niks meer van want hij had toch gezegd dat we hetzelfde rijtje oefeningen gingen doen? Maar de volgorde klopte niet (waarschijnlijk was hij die zelf alweer vergeten) en de rest deed het wel goed. Dat soort dingen zijn echt niks voor mij. Wees dan gewoon duidelijk of doe wat je zegt. :')