Had vorige week ook n uitnodiging, maar ik haal m nooit..... Ben nooit ziek haha
Ik ben vorig jaar 8 kilo afgevallen, maar was wel heel erg puzzelen om goede eenheden te spuiten.... Maar als je de goede combi gevonden heb, is t goed te doen hoor......
Ik baal gewoon dat ik van 64 kilo nu op 74 zit dat ik van maat 36 naar 40 ben gegaan En verder ben ik best tevreden maar die buik die moet er echt af En als ik naga hoe het komt dan kom ik uit bij mijn lieve pony die ik in maart 2011 in moest laten slapen, daarvoor reed ik 5 dagen in de week fanatiek en nu helemaal niet meer en ja dan gaat die buik er gewoon echt snel aan
en als ik mijzelf ga onthouden van zoetigheid dan word de drang alleen maar groter, ik eet al jaren iedere morgen een broodje met zoetigheid verder snoep ik helemaal niet ook nooit gedaan, in mijn eetpatroon is er nauwelijks iets veranderd paardrijden is dus echt goed voor de buikspieren in ieder geval voor de mijne
Dientje_Yara
Berichten: 681
Geregistreerd: 23-01-08
Woonplaats: De Zilk
Geplaatst: 03-10-12 22:01
Toen
En nu
Niet echt heel duidelijk, paar weken geleden gemaakt toen ik voor het eerst op fayah zat
Het is niet zo dat ik mega dik ben alleen de verandering van 10 kilo daar heb ik het erg moeilijk mee
Kentaro
Berichten: 17391
Geregistreerd: 06-04-07
Geplaatst: 03-10-12 22:32
Meis, als dat voor jou als onprettig voelt, dan is iedere kilo er een teveel! Als het maar niet is om wat anderen er van denken!! Weer meer paardrijden zit er voor jou niet in?? Dat ene broodje zoetigheid is echt niets mis mee hoor!! Heel misschien dat je zou kunnen proberen om deze tussen de middag te nemen i.p.v. in de ochtend!? Dat zou kunnen schelen!
Fayah is nu 3,5 en net genezen van drie blessures LV dus zadelmak maken en heeeel langzaam opbouwen dus echt rijden zit er nog even niet in wel rijd ik sinds kort een keer per week paard van mijn zusje
Kentaro
Berichten: 17391
Geregistreerd: 06-04-07
Geplaatst: 04-10-12 07:50
Fijn dat het weer de goede kant op gaat met je paardje!! Dus je bent het al wel weer aan het opbouwen, is toch een leuk vooruitzicht! (vind je er troudens hartstikke leuk uitzien op de foto! )
Mag ik mij hier ook melden? Ik ben 19 jaar en heb nu 4 jaar diabetes type 1.
Kentaro
Berichten: 17391
Geregistreerd: 06-04-07
Geplaatst: 04-10-12 09:11
Tuurlijk! Welkom!
joliene
Berichten: 1729
Geregistreerd: 26-04-08
Woonplaats: Hengelo
Geplaatst: 04-10-12 09:20
Leuk.
Ik zit er de laatste tijd erg mee dat ik vaak niet kan doen wat ik wil doen of beloofd heb te doen.. Dus het leek me nu misschien maar eens tijd dat ik wat contact ging zoeken met andere mensen met diabetes. Dat heb ik nog nooit gedaan, want hoe minder ik er aan dacht en hoe minder ik er over moest praten hoe beter ik het vond in het begin.
pipo
Berichten: 8264
Geregistreerd: 25-03-11
Geplaatst: 04-10-12 09:21
welkom Joliene. Ik ben partner van... die sinds ruim 2 jaar diabeet is. en mijn pa had het, die is aan de gevolgen ervan overleden op 43 jaar.
KellyG
Berichten: 1956
Geregistreerd: 17-09-05
Woonplaats: spijkenisse
Geplaatst: 04-10-12 09:27
welkom jolien
(en je bent niet de enige in ontkenningsfase)
@pipo: je vader is ook vroeg gestorven zeg...... kreeg hij er nog wat ernsigs bij, of was het gewoon niet in te stellen bij hem?
Kentaro
Berichten: 17391
Geregistreerd: 06-04-07
Geplaatst: 04-10-12 09:28
jemig pipo, dat is jong!!!!
joliene, héél herkenbaar!! Vroeger waren we lid van de DVN. Je had dan ook af en toe bijeenkomsten of kamp. Wilde daar echt nooit heen. Hoefde niet te horen wat anderen wel niet mankeerden..... En als je er niet aan denkt, is het er niet... Soort van struisvogelpolitiek Wat zijn dingen die je hierdoor vaak niet kunt doen als ik vragen mag?? Ik heb eigenlijk niets dat ik door m'n diabetes niet kan doen, maar wel zou willen!
joliene
Berichten: 1729
Geregistreerd: 26-04-08
Woonplaats: Hengelo
Geplaatst: 04-10-12 09:30
Is het dan niet moeilijk om een partner te hebben met diabetes. Roept het geen angst op, door wat er met je vader is gebeurd?
Ik ben daar altijd bang voor, dat ik eerder dood ga door gevolgen van diabetes. Helemaal omdat ik het maar niet goed stabiel krijg.
joliene
Berichten: 1729
Geregistreerd: 26-04-08
Woonplaats: Hengelo
Geplaatst: 04-10-12 09:33
Volgens mij hebben veel mensen dat.. dat ze de verhalen van anderen niet willen horen in het begin. Ik begin me er nu pas een beetje voor open te stellen. Mijn waardes schommelen heel erg, waardoor ik vaak te moe ben om gewoon simpele dingen te doen als boodschappen enzo. Heel frustrerend! Ik heb erg vaak te hoge suikers (meestal onverklaarbaar), waardoor ik niet me te veel kan inspannen. Mijn spieren doen erg snel pijn als ik ook maar iets doe als mijn bloedsuiker te hoog is.
jeetje pipo wat jong..nog 3 jaar dan ben ik ook 43....joliene welkom ! IK heb nooit contact gezocht met lotgenoten hield het maar voor mijzelf maar sinds ik hier lekker kan klagen vindt ik het eigenlijk wel gezellig en merk je pas dat je er niet alleen voor staat .
pipo
Berichten: 8264
Geregistreerd: 25-03-11
Geplaatst: 04-10-12 09:37
Lang verhaal, we woonde (1978/80) in arabie en zijn met de auto naar NL komen rijden. Ergens onderweg heeft ie een ontsteking in zijn voet opgelopen. In dubrovnick in het ziekenhuis beland maar dat was toen niets. Weer in de auto gegooid en in 1 ruk naar NL gereden. 12 uur bij de grens, 13 uur bij opa en oma en de dok erbij, 17 uur in umc leiden op operatietafel, amutatie en blijkt bloedvergifteging.. affin heel slecht geweest maar kwam er weer bovenop (3x klinisch dood geweest) Toen revalideren maar dat wilde hij niet, hij is zo goed als gelijk weer gaan werken. Vanaf die datum niet meer instelbaar. Daardoor lever,nieren en hersenen aangetast uiteraard in combi van de schade wat eerder was gebeurt toe hij zo slecht was. Dat is dus ook de reden dat er bij mij gewoon een beetje angst bijzit. Willem is ook zo'n man die denkt"het gaat wel over" en niks zegt enzo.
Krijg helemaal de kriebels bij je verhaal...... Ik denk dat het in sommige gevallen voor de partners nog lastiger is dan voor ons zelf... Zij moeten het maar doen met de gegevens die wij doorgeven en er maar op vertrouwen dat we het aangeven als het niet goed gaat
joliene, mijn waardes waren ook héél lang te hoog. Het lastige was doordat het steeds zo was ik me juist bij die waardes goed voelde.... Was zo ontzettend moeilijk om dat te doorbreken en naar goede waardes te komen. Het vervelende was ook, dat het (na m'n infarct) té snel naar goede waardes ging, dat ik daardoor problemen met m'n ogen kreeg Erg jammer dat ze dat niet beter begeleid hadden.... Maar na aardig wat keren laseren, prikken en een operatie gaat dat gelukkig nu weer goed De moeiheid herken ik wel heel erg, maar op een gegeven moment raak je daar zo aan gewend dat je daar maar doorheen gaat
joliene
Berichten: 1729
Geregistreerd: 26-04-08
Woonplaats: Hengelo
Geplaatst: 04-10-12 09:44
Pfff.. dat is niet niets. Hou je man maar goed in de gaten!
Jemig wat een verhaal pipo. Vertel je die angst wel eens aan je man Ik spreek er ook nooit over terwijl mijn man daar wel behoefte aan heeft. Ik heb in december 38 jaar diabetes en ben dan 38 jaar en 5 maanden oud
joliene
Berichten: 1729
Geregistreerd: 26-04-08
Woonplaats: Hengelo
Geplaatst: 04-10-12 09:49
Kentaro, Daar de vermoeidheid ga ik meestal wel gewoon door. Anders zat ik de hele dag zowat op mijn kont. Maar als je daarna vaak met spierpijn rond loopt, wordt je ook niet blij. Fijn dat het met jou nu wel een stuk beter gaat. Wat ik vooral heb, is dat het heel erg schommeld. Dus niet continu te hoog. Wat ik wel vaak heb is dat als mijn bloedsuiker langere tijd te hoog is, dat als mijn bloedsuiker dan weer goed is. Dat ik me dan inderdaad niet goed voel. Het voelt dan als een laag bloedsuiker.
Ik praat er wel over.. Over die angst, maar dan krijg ik de horen dat dat allemaal wel zou meevallen en dat ik heel oud ga worden. Volgens mij wil die niet aan zichzelf toegeven ofzo dat de kans er wel is, dat er nog andere dingen bijkomen.