Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
naffie schreef:Ik wordt half oktober geopereerd aan een BVK. Ik probeer er niet teveel over na te denken. Toch krijg ik het wel een beetje benauwd als ik er aan denk.
Ik heb erg lang over gedaan om de stap te zetten en toen ik het eenmaal in gang had gezet er ook wel blij mee.Toen kon ik ook niet wachten tot het zo ver zou zijn. Maar eigenlijk krijg ik het gevoel dat ik het af wil blazen hoe dichterbij het komt omdat ik niet durf. Herkennen jullie dit gevoel ook?
Petulan schreef:Haha, heerlijk die herkenbaarheid!Ik had het ook VEEL eerder moeten doen, en me niet moeten laten beïnvloeden door mensen om mij heen. Dit is een hele persoonlijke kwestie, een keuze die je alleen voor jezelf maakt!
Echt niet bang zijn, de pijntjes die je na de operatie nog even zult hebben staan in schril contrast met de chronische klachten waar je al veel langer mee loopt. Waar word je geholpen? (welk ziekenhuis?) Oke, er zullen littekens en misschien wat gevoelloze plekjes overblijven, maar al was alles gevoelloos gebleven had ik het nogsteeds gedaan! En mogen ze tijdens een zwangerschap (ooit he) weer een loopje met me nemen, neem ik een sprint richting de kliniek waar ik me heb laten helpen, dat kan ik je verzekeren!