Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly
Sizzle schreef:Avalanche, ik sprak dat ook niet tegen hoor. Natuurlijk kan het al jong een duidelijk gevoel zijn.
In Europa maak ik me ook weinig zorgen over correcte ingrepen en medicatie afgezien dan van de tekorten en wachtlijsten.
Amerika daarentegen is een jungle als je niet oppast.
Medicatie is daar nog veel meer echt een verdienmodel en consultants zullen letterlijk alles proberen om te verkopen.
Ibbel schreef:Ik denk dat mensen die anorexia hebben (gehad) het misschien een beetje snappen. Zij kijken in de spiegel en zien een dik persoon, terwijl ze soms zo graatmager zijn dat ze op een haar na dood zijn.
Ook iets dat mensen maar moeilijk kunnen begrijpen.
Net zoals er een groep mensen bestaat die het gevoel hebben dat een arm of een been niet van hun is. Die zijn soms echt geholpen (en worden dat ook wel) met een amputatie. Want anders doen ze het zelf wel, door zichzelf wonden toe te brengen en bewust te infecteren bv.
Ook iets waar je je geen voorstelling van kunt maken, dat je zoiets kunt voelen.
Avalanche schreef:Ik gun echt niemand de pijn die ik heb gehad. En gelukkig kan ik nu praten over "heb gehad" ben ik hier uit de kast en in mijn dagelijks leven ook en gebruikt echt iedereen mijn gekozen naam
soesita schreef:Avalanche: Wat een mooie, moedige getuigenis! Dankjewel! En je zelfgekozen naam vind ik ook erg mooi
Mooi om te lezen dat je bij jezelf bent aangekomen nu.