Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-01-18 18:09

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-01-18 18:09

Misschien valt er ook niks te landen Knert. Misschien is wat je nu voelt gewoon wat je voelt, that's it. Het is misschien momenteel juist een bevrijding of opluchting voor je. In elk geval goed dat je een keuze hebt gemaakt, je had ook door kunnen blijven proberen. Ik vind het een moedige keuze, zo mag je het ook zien!

**Geplaatst**: 22-01-18 19:26

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-01-18 19:26

Sterkte knert.

Ik voel me echt een slechte moeder maar ik moet me zelf echt goed beheersen om mijn zoontje van 2,5 niet aan te vliegen. Hij vertikt t soms om z'n avond eten te eten of loopt ermee te spelen. Ik kan dan echt woest worden en moet dan wat anders gaan doen anders flip ik serieus. Dit kan ik gelukkig nog controleren maar sinds ik bezig ben met de therapie en alles dus weer opgerakeld word ben ik weer extreem prikkelbaar. _-:(

Wie herkent dit? Hoe ga je hiermee om?

**Geplaatst**: 22-01-18 19:28

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-01-18 19:28

Sterkte Knert!
Geen ervaring met kinderen sorry

**Geplaatst**: 22-01-18 20:25

Geplaatst: 22-01-18 20:25

Beauty26 schreef:
Ik voel me echt een slechte moeder maar ik moet me zelf echt goed beheersen om mijn zoontje van 2,5 niet aan te vliegen. Hij vertikt t soms om z'n avond eten te eten of loopt ermee te spelen. Ik kan dan echt woest worden en moet dan wat anders gaan doen anders flip ik serieus. Dit kan ik gelukkig nog controleren maar sinds ik bezig ben met de therapie en alles dus weer opgerakeld word ben ik weer extreem prikkelbaar.

Wie herkent dit? Hoe ga je hiermee om?

Ik vind het net knap om te lezen hoe je ermee omgaat ! En vraag me af hoe je dat doet? Wat maakt dat je je - ondanks het feit dat je prikkelbaar bent - kan inhouden om niet "te flippen"?

Je lijkt me bewust te zijn van wat er gebeurt en houdt je ondanks het feit dat je prikkelbaar bent, in. Weet dat dat niet zo simpel is. Bovendien heeft je zoontje een "moeilijke" leeftijd. Een leeftijd waarop ze grenzen gaan verkennen en aftasten. Dat je hem soms "achter het behang zou willen plakken" lijkt me dan ook niet zo abnormaal; meer ouders ervaren dat denk ik wel...

**Geplaatst**: 22-01-18 20:25

Geplaatst: 22-01-18 20:25

Sterkte Knert, paardloos, brrr! :(:)

Beauty:"een bordje voor de beer neerzetten".
Heel veel kinderen rond de 3 houden een tijdje op met eten. In alle tijden en culturen - zegt dus niets over jou.
Ga er van uit dat hij niets eet, dat schijnt ook gewoon een tijdje nauwelijks te hoeven, geen strijd aangaan, hij zit aan tafel en "er is een bordje voor Beer" (of zijn hijskraan of hoe t maar uitkomt).

**Geplaatst**: 22-01-18 20:28

Geplaatst: 22-01-18 20:28

Het klinkt juist alsof je er goed mee omgaat. Als je juist iets anders gaat doen om te zorgen dat je je geduld niet verliest vind ik juist heel goed! Knap van je dat je dan even afstand neemt! Dat maakt jou een goede moeder en een mens.
Het zou wat zijn als dit je allemaal onberoerd zou laten...

**Geplaatst**: 22-01-18 21:11

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-01-18 21:11

Iedereen bedankt voor de lieve reacties.

Pateeke: hoe ik mezelf kan bedwingen te flippen? Weet ik zelf eigenlijk ook niet, gaat eigenlijk automatisch ( zo lijkt t). Op de een of andere manier is dat moeder instinct erg sterk, sterker dan t gevoel te flippen.

Janneke: wat bedoel je? ( bordje voor beer neerzetten?) T is goed te weten dat t de leeftijd eigenlijk ook een beetje is, maar t is zo frustrerend... dan denken ik, pff sta niet voor Jan met korte achternaam in de keuken... :oo

Mona:bedankt voor je Reactie, ik doe mijn best om een zo goed mogelijk mens en moeder te blijven maar pfff dat is niet makkelijk. >;)

Iedereen 't weekend goed door gekomen?

**Geplaatst**: 22-01-18 21:13

Geplaatst: 22-01-18 21:13

Sterkte Knert.

Toen ik mijn paard weg deed, voelde ik rust en was het even rustig in mijn leven (het was nog steeds hectisch maar paard was nu weg dus het was een zorg minder). Ik had dit echt nodig en mijn vriendin heeft mijn paard toen overgenomen, en toen zij het niet meer redde kreeg ik hem terug. Ik was er eerst heel erg terughoudend mee, maar het was toch de beste beslissing. Ik zou nog steeds tevreden zijn zonder paard.

Hier gaat het wart minder, het eten blijft een probleem maar ben wel aangekomen (niet dat het moest) en ik voel me daar zo schuldig over.

**Geplaatst**: 22-01-18 22:10

Geplaatst: 22-01-18 22:10

Beauty26 schreef:
Iedereen bedankt voor de lieve reacties.

Janneke: wat bedoel je? ( bordje voor beer neerzetten?) T is goed te weten dat t de leeftijd eigenlijk ook een beetje is, maar t is zo frustrerend... dan denken ik, pff sta niet voor Jan met korte achternaam in de keuken...

Het idee is:
hij komt wel aan tafel
maar hij hoeft niet te eten - dat bordje is niet voor hem, maar voor zijn favoriete knuffel, de hijskraan, de brandweerauto etc.

Misschien heeft de knuffel een beetje honger, of wil de auto wat 'benzine' - dat kan en mag.
En dat hij niet eet, 'och, dat is zo'.

**Geplaatst**: 22-01-18 22:53

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-01-18 22:53

Ik snap hem, bedankt! Gaan we dat maar s proberen.

**Geplaatst**: 23-01-18 10:31

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 23-01-18 10:31

@ beauty.. mijn tip zou zijn om hem 1 a 2 avonden bij opa of oma onder te brengen. Jij even je rust pakt en hij daar ook duidelijke grenzen heeft. Het blijft een jong kind...

@coldsummers.. dat je aankomt verbaasd me niet. Je lichaam gaat in overleef stand.
Ik ben alweer bijna op mijn oude gewicht en eet soms niet meer dan 500 kcal per dag.

Dus zoek echt hulp als het om je gewicht te doen is. Je hebt sowieso al een ongezond streven. Maar los daar van eet jij nog steeds slecht en je komt wel aan, terwijl je probleem groter wordt.

Hier moet je wel wat mee doen hoor.

**Geplaatst**: 23-01-18 10:45

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 23-01-18 10:45

Cildsummers, voel je je schuldig dat je bent aangekomen? Mag ik vragen waarom?

Knert: opa en oma (1)wonen in utrecht, opa en oma (2) wonen in Beek, zusje is hoogzwanger. Andere familieleden wonen ook niet naast de deur. Wij zijn bezig met een gast ouder maar daar moet je eerst t een en ander voor regelen

**Geplaatst**: 23-01-18 12:50

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 23-01-18 12:50

Lastig. En je man?
Idee dat jij je paar keer afzonderd?

**Geplaatst**: 23-01-18 19:35

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 23-01-18 19:35

Knert, nee ik vind het zeker niet gek hoor, maar ik kan er zo slecht tegen en ik voel me ontzettend schuldig.

Beauty: Ja, ik voel mij altijd heel erg schuldig en ga extra sporten en de volgende dag minder eten. Waarom ik mij zo schuldig voel, weet ik eerlijk gezegd niet echt.

**Geplaatst**: 23-01-18 20:56

Geplaatst: 23-01-18 20:56

coldsummers schreef:
Knert, nee ik vind het zeker niet gek hoor, maar ik kan er zo slecht tegen en ik voel me ontzettend schuldig.

Beauty: Ja, ik voel mij altijd heel erg schuldig en ga extra sporten en de volgende dag minder eten. Waarom ik mij zo schuldig voel, weet ik eerlijk gezegd niet echt.

Mag ik een gok doen. Let wel ik ben geen geschoolde diëtist of arts. Maar wellicht zit ik er niet ver van af..

Je doet het omdat dat het enige is waar je grip op kunt hebben. Ergens naar streven, het kunnen halen... ergens volledig zeggenschap over hebben. Andere zaken worden vaak beïnvloed door externe factoren. Maar je kunt grip krijgen op je eetgedrag en ook slecht eetgedrag.

En als je teveel snoept, ben je die grip kwijt. Dus voel je je schuldig. Waardoor je extra moet compenseren. Minder eten, meer sporten.
Ook al levert het je nog zo vaak slechte momenten op, je zult het lang blijven doen.

Velen zullen het niet begrijpen. Maar je moet weten dat je niet dom bent omdat je het doet. Het heeft gewoon een reden..

Mocht ik er niet ver naast zitten.
Probeer eens grip op iets anders te krijgen. Een doel in de vorm van een sport. Of laat ons eens verder meedenken.

**Geplaatst**: 23-01-18 22:56

Geplaatst: 23-01-18 22:56

Knert, je slaat de spijker op zijn kop. Het enige is dat ik mijn streven nooit zal halen en niet kan halen want ik weeg nu weer 61kg, in twee dagen tijd.. terwijl ik niet meer dan 700-800 kcal eet. Ik probeer mijn slechte gewoontes te breken door gewoon te eten, heb net twee sneetjes brood op en een cup a soup als snack, daarbij moet ik wel zeggen dat ik lunch heb overgeslagen. Morgen moet ik weer naar de psycholoog en kan ik haar vertellen dat ik alle doelen die we samen hadden gesteld, niet heb gehaald en maar blijf compenseren etc.

Ik heb het momenteel erg druk, werk 40+ uur in de week en weekenden staan ook vol, ik heb eigenlijk nooit echt een gehele vrije dag. Ergens ben ik daar blij om anders blijf ik de gehele dag in mijn bed liggen. Maar ik merk nu wel dat mijn depressie weer opkomt omdat ik 's ochtends mijn bed amper uitkom en gewoon niet wil en mijzelf zelfs ziek wil melden (dit doe ik nooit).

**Geplaatst**: 24-01-18 15:08

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 24-01-18 15:08

Coldsummers, dit klinkt idd ni goed. Het ergens grip op willen herken ik, helaas.

Hoe was het bij de psycholoog? En 40+ uren werken is het geen optie om de uren voorlopig wat te minderen if toch idd ziekmelden? Wat je zegt over ziekmelden... ik meld me eigenlijk ook nooit ziek, maar nu moest ik wel ik ging fouten maken/dingen vergeten en kon mezelf er niet meer toe zetten om te gaan werken.

**Geplaatst**: 24-01-18 21:04

Geplaatst: 24-01-18 21:04

En toch coldsummers lijk je wel over een hele goede zelfreflectie te beschikken.

Dan is je probleem niet opgelost... maar je bent al wel ver.

Tip; eet geen cup a soup maar maak een smoothie met bijvoorbeeld verse spinazie, een banaan en paar producten die wel vezels bevatten en toch weinig kcals bezitten.

Gezonder dan die meuk met een lading zout... en toch heel kcal arm. Kijk eens rond in het groente schap... en Google eens. Fruit zitten veel suikers in maar pak er toch 1 voor de frissigheid.

Geloof mij. Groente (niet uit blik of pot) bevat bijna geen kcal en verzadigd goed. Je lijf moet er ook moeite voor doen om te verbranden.

**Geplaatst**: 25-01-18 09:11

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 25-01-18 09:11

Knuffel coldsummer :(:)

Ik lees nog heel veel mee hier en heb hier al veel tips uit gehaald. Maar voelt niet goed om mee te praten in jullie topic.. Maar ik moet nu gewoon echt even mijn ei kwijt

Het gaat hier redelijk goed. Vriend was redelijk stabiel, voor buitenstaanders niets te merken aan hem, maar het is gewoon (nog) niet dezelfde jongen als voor de zomervakantie en die mis ik enorm

Hij is onder behandeling van psych, maar wel voor andere diagnose. Zeker die klopt en beïnvloed, maar er speelt meer..

Nu heeft die deze week 2x weer enorme dip gehad. En pfoe die zijnn best pittig. In zo'n extreme dip voelt die echt niets meer, geen motivatie en is het leven hem te zwaar en ziet die nut van alles niet meer in (ik maak me geen zorgen om suiicidaliteit, dat zijn nog heel veel bruggen verder), maar vind zo lastig hoe hij daar uit moet komen...

**Geplaatst**: 25-01-18 09:27

Geplaatst: 25-01-18 09:27

Gianti, wat lijkt het mij lastig om in jouw schoenen te staan. Want eerlijk, als ik mij voel zoals jouw vriend dan weet ik ook niet eens wat ik van mijn vriend zou willen. Ik wil dat ie bij me is, maar ook weer niet. Ik wil dat ie me opvrolijkt, maar ook weer niet. Etc. Kortom, dan weet je beide niet meer wat je wil of moet doen. En dat is echt heel naar. Ervaar jij dat ook zo?

Ik ben momenteel helaas ziekgemeld (ook op aanraden van de huisarts). Heb geprobeerd te blijven werken, want ik heb niet het idee dat werk het oorspronkelijke probleem is & wil ze er daarom ook niet mee belasten. Helaas dacht ik alles goed geregeld te hebben (andere klusjes zodat de veiligheid etc, gewaarborgd blijft) maar keer op keer bleek dat niet zo te zijn. Dit zorgde voor veel stress en uiteindelijk echt een soort van mental break (ben toen ook naar huis gebracht vanaf werk)..
Dus toen was het klaar. $:\$
Nu dan maar via de bedrijfsarts het verzuimtraject in, wat ik eigenlijk wilde voorkomen maar toch nodig blijkt te zijn.

**Geplaatst**: 25-01-18 12:27

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 25-01-18 12:27

Ja dat klinkt heel erg bekend. Ik heb ook vaak dat ik eerst door muur heen moet breken voor hij mij op dat momentf "accepteert/toe laat".. alleen zoals vannacht, kan ik dat gewoon niet doen omdat ik zelf ook mijn nachtrust inlevert dan.. En dat kan ik niet veroorloven (ook niet 100% gezond).. Maar om dan moeten kiezen om hem te laten ronddolen en letterlijk je ogen er voor sluiten....

He bah meis :(:)

knuffel voor jou :(:)

en zorg goed voor jezelf

**Geplaatst**: 27-01-18 03:44

Geplaatst: 27-01-18 03:44

Mag ik vragen hoe jullie slapen? Ik word standaard na een uur of 4 a 5 wakker en ik weet niet of dat hiermee te maken heeft. Het is heel frustrerend en helpt niet bepaald mee momenteel.
Voel me de hele dag moe hierdoor, maar op de dag slapen durf ik niet omdat ik dan bang ben ‘s nachts helemaal niet meer te slapen. Heb al wat pilletjes geprobeerd, maar niks helpt

**Geplaatst**: 27-01-18 09:21

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 27-01-18 09:21

Enkele tips voor het slapen:
- probeer een routine te installeren: telkens op hetzelfde uur naar bed en opstaan.
- bouw je dag af en installeer een slaapritueel: bv drink nog een laatste kop warme melk vlak voor je je bed inkruipt. Doe het laatste uur iets rustig. Actievere zaken plan je eerder op de dag. Maw niet dadelijk je bed inkruipen nadat je intensief gesport hebt.
- beweeg overdag voldoende / ga sporten. Dit zorgt ervoor dat je niet enkel mentaal vermoeid bent, maar ook fysiek. Voor de een is het nodig om echt te gaan lopen oid, voor iemand anders kan het betekenen dat je 's avonds nog een wandelingetje maakt, dat is een beetje uitzoeken wat het beste werkt / bij je past.
- als je wakker ligt met storende gedachten, schrijf je gedachten dan kort even op. Een andere manier is dat je overdag jezelf aanleert om een piekermoment in te lassen. Of nog iets anders kan zijn dat je je storende gedachten blokkeert door als je in slaap wil komen een opdracht te doen waarbij je moet nadenken (bv. 5 - 4 - 3 - 2 - 1: noem 5 dingen die je hoort, 5 dingen die je voelt, 5 dingen die je ruikt, noem daarna 4 andere dingen die je hoort, 4 andere dingen die je voelt, 4 andere dingen die je ruikt, noem daarna 3 nog andere dingen die je hoort, voelt, ruikt .....)

**Geplaatst**: 27-01-18 11:04

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 27-01-18 11:04

Ik slaap wel (meestal 23:30 naar bed en 06:30 eruit, en dat 7 dagen per week...) Maar heb niet het idee dat ik m'n rust daar uit haal. Word niet uitgerust wakker. Langer slapen heeft alleen maar tot gevolg dat ik nog 'vermoeider' ben, en dan krijg ik de hele dag niks uit handen.

**Geplaatst**: 27-01-18 11:41

Geplaatst: 27-01-18 11:41

Dreamy schreef:
Mag ik vragen hoe jullie slapen? Ik word standaard na een uur of 4 a 5 wakker en ik weet niet of dat hiermee te maken heeft. Het is heel frustrerend en helpt niet bepaald mee momenteel.
Voel me de hele dag moe hierdoor, maar op de dag slapen durf ik niet omdat ik dan bang ben ‘s nachts helemaal niet meer te slapen. Heb al wat pilletjes geprobeerd, maar niks helpt

Bij mij is het begonnen met mijn slapen. Ook inslapen. Midden nacht wakker worden en in de ochtend slapen. Inmiddels mag ik misschien door naar een kliniek