Omdat mijn linkerbeen steeds meer werk weigert en hij erg veel pijn begint te doen zowel in beweging als in rust, staand, liggend hoe je het ook wilt … toch maar naar de HA gegaan. Ook de vreemde gevoelloze/tintelende plekken in mijn gezicht keren terug.
Er zat iemand anders en ze deed haar best om mee te denken.
Vanzelfsprekend moet ik eerst weer gaan bloedprikken. Dat ga ik morgenochtend gelijk doen. Afhankelijk wat daar van uit komt krijg ik vrijdag een doorverwijzing voor het gehele zooitje voor een neuroloog in het ziekenhuis.
De dokter zei; Dit is het adres voor als je niet weet waar het i s(bloedprikken). Waarop ik antwoorde; Jawel hoor, vaste klant daar.
Stiekem kan ik er om lachen, maar anderzijds is het helemaal niet grappig.

Verder gaat het goed hoor. Donkere wolk is boven mijn hoofd weg en ik heb meer energie.