Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-02-14 17:04

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 20-02-14 17:04

Ik denk dat ze bedoelt dat de 'mood' van anderen overzetten naar haar, niet? Als een vriendin down is, gelijk mee down worden.

**Geplaatst**: 20-02-14 17:07

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 20-02-14 17:07

Ja dat heb ik ook erg snel. Geen idee hoe ik er me echt tegen moet wapenen om eerlijk te zijn

**Geplaatst**: 20-02-14 17:18

Geplaatst: 20-02-14 17:18

Bij mij hangt dat er wat van af... Soms kan ik heel erg rationeel blijven denken en besef ik heel goed dat ik me niet mag laten meeslepen omwille van mijn mentale gezondheid. Dat zit ik dan ook tegen mezelf te zeggen haha...

Maar soms gaat het vanzelf zoals laatst toen een vriendin van me met haar vriend uiteen was gegaan en haar hondje weg moest. Dan heb ik mee zitten huilen...

Volgens mij moet je dus proberen om je eigen gezondheid en gevoelens op 1 te laten staan en ook afstand durven nemen als je aanvoelt dat dat nodig is.

**Geplaatst**: 20-02-14 17:29

Geplaatst: 20-02-14 17:29

Shanelle schreef:
Ik denk dat ze bedoelt dat de 'mood' van anderen overzetten naar haar, niet? Als een vriendin down is, gelijk mee down worden.

Dat bedoel ik niet. Ik bedoel dat je gevoelens projecteert als het ware op je therapeut. Dat kunnen positieve en negatieve gevoelens zijn.
Vaak voel je je extreem verliefd tov je therapeut.

En ik wil niet in die valkuil trappen zeg maar. Het is bij mij al zo complex dat ik dat er niet bij kan en wil hebben.

Laatst bijgewerkt door leestmee op 20-02-14 17:30, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 20-02-14 17:29

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 20-02-14 17:29

Hm dat is nieuw :')

**Geplaatst**: 20-02-14 17:31

Geplaatst: 20-02-14 17:31

Bizzybijtje schreef:
Hm dat is nieuw

Das niet nieuw google maar op overdrachtsgevoelens.

**Geplaatst**: 20-02-14 17:31

Geplaatst: 20-02-14 17:31

Ik bedoelde voor mij

Maar goed geen last van dus.

**Geplaatst**: 20-02-14 17:42

Geplaatst: 20-02-14 17:42

Oeps, sorry, verkeerd begrepen dus.

Ik herken het ook niet, vind mijn therapeut eigenlijk een beetje een rare kwast...

Maar als het een probleem aan het vormen is voor jou en dus ook voor je genezing, dan zou ik het zeker onder woorden proberen te brengen tegenover hem. Het is vast niet de eerste keer dat zoiets gebeurt (voor hem dan) want het is inderdaad een gekend 'probleem', heb er al vaker over gehoord.
:(:)

**Geplaatst**: 20-02-14 17:45

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 20-02-14 17:45

Nou ja. Ik merk wel dat ik hem steeds aardiger begin te vinden. Nu is dat niet zo erg, maar ik wil niet dat die gevoelens doorslaan.

**Geplaatst**: 20-02-14 17:56

Geplaatst: 20-02-14 17:56

Bizzybijtje schreef:
Ja dat heb ik ook erg snel. Geen idee hoe ik er me echt tegen moet wapenen om eerlijk te zijn

Dat heb ik ook en wil me daar eigenlijk voor kunnen afsluiten!
Maat weet ook niet hoe.

**Geplaatst**: 20-02-14 18:01

Geplaatst: 20-02-14 18:01

leestmee schreef:
Nou ja. Ik merk wel dat ik hem steeds aardiger begin te vinden. Nu is dat niet zo erg, maar ik wil niet dat die gevoelens doorslaan.

Maar als het niet zo erg is, waarom maak je je er dan zo druk om?

Dat heeft geen enkele zin en zorgt er enkel voor dat je gaat piekeren, terwijl dat dus helemaal niet nodig is.

**Geplaatst**: 20-02-14 18:10

Geplaatst: 20-02-14 18:10

leestmee schreef:
Hebben jullie wel eens te maken gehad met overdrachtsgevoelens. Zo ja hoe kun je je ertegen wapenen?

Ik heb daarmee te maken gehad. Na heel lang wikken en wegen heb ik het bespreekbaar gemaakt door mijn gevoelens op te schrijven en voor te lezen.

**Geplaatst**: 20-02-14 18:25

Geplaatst: 20-02-14 18:25

Miranda40 schreef:
leestmee schreef:
Hebben jullie wel eens te maken gehad met overdrachtsgevoelens. Zo ja hoe kun je je ertegen wapenen?

Ik heb daarmee te maken gehad. Na heel lang wikken en wegen heb ik het bespreekbaar gemaakt door mijn gevoelens op te schrijven en voor te lezen.

Wist je ook dat het overdracht was? En hoe heb je verder kunnen gaan met therapie of ben je overgegaan naar een andere therapeut? Het is nou niet bepaald iets waar je over praat en het probleem gelijk minder is.

**Geplaatst**: 20-02-14 18:27

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 20-02-14 18:27

Heb je een PB gestuurd

**Geplaatst**: 20-02-14 19:44

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 20-02-14 19:44

Ik stuur je ook een PB.

**Geplaatst**: 23-02-14 16:55

Geplaatst: 23-02-14 16:55

Mag ik meepraten?
(is goedgekeurd met dit account)

Loop bij een psycholoog voor een complexe PTSS sinds vorig jaar.
En ben nog lang niet klaar -O-

.

**Geplaatst**: 23-02-14 18:28

Geplaatst: 23-02-14 18:28

SwitchShadow schreef:
Mag ik meepraten?
(is goedgekeurd met dit account)

Loop bij een psycholoog voor een complexe PTSS sinds vorig jaar.
En ben nog lang niet klaar .

Welkom

ALs je wilt kun je hier altijd dingen kwijt, ook per pb mocht je het eng vinden

En het kan lang duren maar het is de beste investering in jezelf die je maar kan doen

**Geplaatst**: 23-02-14 18:41

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-02-14 18:41

Dankjewel!
Ik leer er al heel veel van en vind het ook heel erg interessant, alleen loop ik op het moment heel erg vast. Daarom wil ik hier ook meepraten.

Lees al 2 maanden mee in dit topic. (Stiekem he?)
Maar kan gewoon echt niks in mijn eigen naam plaatsen.
Wilde ook een topic met het hele verhaal maken, maar halverwege toch maar op het kruisje geklikt. Ben toch zo bang dat iemand het herkend.

**Geplaatst**: 23-02-14 18:47

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-02-14 18:47

het verhaal herkent of jou herkent?

**Geplaatst**: 23-02-14 18:48

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-02-14 18:48

welkom trouwens haha

**Geplaatst**: 23-02-14 18:50

Geplaatst: 23-02-14 18:50

SwitchShadow schreef:
Dankjewel!
Ik leer er al heel veel van en vind het ook heel erg interessant, alleen loop ik op het moment heel erg vast. Daarom wil ik hier ook meepraten.

Lees al 2 maanden mee in dit topic. (Stiekem he?)
Maar kan gewoon echt niks in mijn eigen naam plaatsen.
Wilde ook een topic met het hele verhaal maken, maar halverwege toch maar op het kruisje geklikt. Ben toch zo bang dat iemand het herkend.

Waar ben je bang voor? Om je kwetsbaar op te stellen of is er iets gebeurd wat je niet wilt dat anderen weten?

**Geplaatst**: 23-02-14 18:59

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-02-14 18:59

Beide!
Ik ben bang dat ik word herkent n.a.v. het verhaal/verhalen. Wat misschien onzin is, want niemand weet het hele verhaal, alleen de psychologen die ik heb gezien het afgelopen jaar. Maar er zijn wel mensen die ik oppervlakkig een situatie heb verteld. Ik ben bang dat die mensen dit dan herkennen en dan zien ze ook de rest wat er is gebeurd. Maar het zou wel goed voor mij zijn om het eens te vertellen in het openbaar. Maar ja dan natuurlijk zonder herkend te worden. haha kan je het nog volgen?

Vind jullie erg dapper allemaal onder jullie gewone bokt naam. Ik ben echt een muts daarin, wil gewoon niet dat ze er op b.v. mijn werk achter komen en al helemaal niet in de persoonlijke kennissenkring.

**Geplaatst**: 23-02-14 19:03

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-02-14 19:03

Ok en wat voor gebeurtenis is het? Moet ik denken aan misbruik oid?
Weten bijv je ouders wat er gebeurd is?

Zelf heb ik gemerkt dat er eigenlijk heel veel begrip is en was voor mijn situatie. Ik moet wel zeggen dat ik geen specifieke gebeurtenis heb meegemaakt hoor maar het heeft mijn hele leven beinvloed. Ik vind het fijn om er open over te zijn en iedereen is eigenlijk wel begripvol en lief

Heb nog vrijwel geen negatieve reacties meegemaakt.

**Geplaatst**: 23-02-14 19:15

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-02-14 19:15

Onder andere, en nog 5 andere trauma's. Mijn ouders weten nergens van en omdat zij deels een rol hebben in het verhaal en ervoor hebben gezorgd dat ik nu blokkeer als ik begin met praten is het ook zeker niet de bedoeling dat het ooit bij hun terecht komt.

Schrijven gaat nog redelijk maar ik kan nog steeds niet beginnen met trauma verwerking, omdat ik er niet bij kan komen. Er zit een duiveltje op mijn schouder die zegt dat ik me aanstel en dat het zwak is, onzin, etc. (komt ook door mijn moeder) Wat er met mij is gebeurd vind ik niet belangrijk en ik ben dus nu op het punt in de therapie dat ik dat moet veranderen.

Wat super fijn dat er verder veel begrip was door de mensen om je heen.
Hier in mijn omgeving vind iedereen therapie onzin en zijn ze van het niet zeuren en doorgaan. Dat werkt ook niet echt uitnodigend voor een goed gesprek...

**Geplaatst**: 23-02-14 19:24

Geplaatst: 23-02-14 19:24

SwitchShadow schreef:
Onder andere, en nog 5 andere trauma's. Mijn ouders weten nergens van en omdat zij deels een rol hebben in het verhaal en ervoor hebben gezorgd dat ik nu blokkeer als ik begin met praten is het ook zeker niet de bedoeling dat het ooit bij hun terecht komt.

Schrijven gaat nog redelijk maar ik kan nog steeds niet beginnen met trauma verwerking, omdat ik er niet bij kan komen. Er zit een duiveltje op mijn schouder die zegt dat ik me aanstel en dat het zwak is, onzin, etc. (komt ook door mijn moeder) Wat er met mij is gebeurd vind ik niet belangrijk en ik ben dus nu op het punt in de therapie dat ik dat moet veranderen.

Wat super fijn dat er verder veel begrip was door de mensen om je heen.
Hier in mijn omgeving vind iedereen therapie onzin en zijn ze van het niet zeuren en doorgaan. Dat werkt ook niet echt uitnodigend voor een goed gesprek...

Laat me raden, je woont in het oosten of noorden van het land?

Hoe oud ben je als ik vragen mag? Je mag ook zeggen tussen de 12 en 16 oid als je je precieze leeftijd niet wilt zeggen

Jouw moeder is zeker ook zo'n iemand die constant zegt dat t wel meevalt? Daarom kon ik pas inzien wat er echt aan de hand was toen ik uit huis ging en verhuisde naar de andere kant van het land...

Misschien eerst het duiveltje aanpakken voordat je met traumaverwerking aan de gang kan