Het is nu even niet aan jou, frustreer jezelf dan ook niet door het wel op te schrijven. Eerlijk gezegd denk ik dat je het jezelf extra moeilijk maakt door wel op je werk te zijn en het te zien. Maar goed, dat is natuurlijk aan jou. Ik denk dat je je lijstje als eerst maar eens weg moet doen. De dingen moeten wel gebeuren, maar even niet door jou, daar heb je niet voor niks afspraken over gemaakt

Lastig he meid, zo'n groot verantwoordelijkheidsgevoel...
Dat was voor het eerst dat me dat lukte. Ik gaf aan dat ik het gevoel had dat ik verantwoording af moest leggen en dat ik dat niet prettig vond. Het was zo goed om dat uit te spreken, want ik was het rotgevoel ook meteen kwijt. Weer een bewijs van mijn vooruitgang 


Ik ben helemaal blij, het voelt zo nuttig. Vind het alleen raar dat vrouwen maar 3x per jaar mogen en mannen 5x. Dat begrijp ik niet helemaal, maar er zal wel een goede reden voor zijn... 
Ik ging helemaal over de zeik en heb staan janken. (op de openbare weg
) Toch het hoofd kantoor gebeld of ik niet toch nog heen kon, was er 5 min. vandaan, het kon gelukkig. Daar ook niks anders dan huilen. Word zo langzamerhand gek daarvan. Maar het was wel de laatste keer. Ik krijg eind deze maand begin volgende formulieren voor een wia aanvraag. 20 april ga ik naar meppel naar een revalidatie arts, zien wat ie zegt en of ik een brace kan krijgen. Verder ben ik erg moe, heb het voor mijn doen te druk (gaat wel weer over) Ik ga morgen proberen uit te slapen, hoop ik. Een dikke knuf voor iedereen
Maar goed 50 is natuurlijk wel een bijzondere leeftijd dus we moeten toch proberen het gezellig te maken.
Al wil ik mijn familie dat niet aan doen.