Een dag later bleek het geen hyperventilatie te zijn maar een hartstilstand. Klein verschilletje
Dus als je gevoel zegt het is niet goed, blijf daar dan voor vechten! Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Een dag later bleek het geen hyperventilatie te zijn maar een hartstilstand. Klein verschilletje
Dus als je gevoel zegt het is niet goed, blijf daar dan voor vechten! MISTRAL94 schreef:Niet om je angst aan te jagen. Maar bij mij riepen ze ook jaren dat alles goed was, was allemaal stress, ik was te jong. Onderzoeken ed waren altijd goed. 10 minuten na mijn hartstilstand waren ook alle controles goed.. En was hun conclusie dat ik flauw gevallen was, ivm hyperventilatie door de stressEen dag later bleek het geen hyperventilatie te zijn maar een hartstilstand. Klein verschilletje
Dus als je gevoel zegt het is niet goed, blijf daar dan voor vechten!

omdat ze mij nog niet te pakken gekregen had. Lekker dan alsnog je voor zweetvoeten komt

Het zit hem waarschijnlijk in de microvaten. Dat is lastig in beeld te krijgen en kiezen daardoor op geleide van klachten om het met medicatie te behandelen. Heb aangegeven dat ik het even af wil wachten. Half januari moet ik weer naar de cardioloog toe. Dan maar bespreken met hem. Wat eventueel de bijwerkingen zijn ed. 
_Karlijn schreef:Nou het was echt een k*tgesprek. Ze was echt bot, neerbuigend en gooide het allemaal op stress en een te snelle hartslag. Uit het ECG was niks geks gekomen, dat is wel fijn. Nu weer aan de propranolol, die ik net heb afgebouwd. En even bloedprikken morgen.
het is bij mij ook lang op stress gegooid en het zit tussen je oren. Ik zeg altijd maar. Ik begrijp dat het wel erg is als ik dood ga aan een erfelijke afwijking. Maar als mijn hart het begeeft door de stress is het geen probleem?
Uiteindelijk is op 1 ECG voor een heel andere indicatie, 1 afwijkende slag gezien waardoor het Wolff-Parkinson-White syndroom gesteld kon worden. Tijdens die frequente 'aanvallen' had ik dus gewoon een hartstilstand kunnen krijgen. Daar ben ik in februari aan geableerd.

Ondanks de voorgeschiedenis van (in de meeste gevallen)zogenaamde ongevaarlijke ritmestoornissen. Als jouw gevoel zegt het is niet goed. Dan moet je er iets mee. En het maakt niet uit dat je net ergens patiënt geworden bent. Ze krijgen vergoeding voor het feit dat je daar patiënt bent. Kom voor jezelf op


Beschuldigen ze je dan ook nog eens dat je telefonisch niet bereikbaar bent. Na mijn covid besmetting trek ik al die tegenslagen gewoon niet goed. Dus ik had gezegd, weet je wat je doet haal die afspraken voor in het nieuwe jaar er maar uit. Ik kom niet meer terug. Heeft de cardioloog met de huisarts gebeld dat hij dit geen goed idee vond. Dat ik wel onder controle moet blijven. Dus eind januari ga ik toch maar weer heen. Ik was ivm de vocht problemen verwezen naar Nijmegen. Die hebben het afgewezen omdat ze alleen nog verwijzingen accepteren, van de cardioloog. Eind november ben ik om die reden naar het VU Amsterdam verwezen. Die cardioloog doet haar eigen beoordelingen, of ze mensen in zal plannen op haar spreekuur. Maar tot op heden nog geen bericht gehad, of ze mij überhaupt gaat beoordelen. En dan zit jd buiten deze weken om nog met de wachtlijsten die er zijn. Alsof je verwezen bent voor zweetvoeten. Lang leve de gezondheidszorg
liggende in zo'n smalle tunnel....



het kwam vreselijk amateuristisch over. Ze was vooral aan het wijzen naar de cardioloog en mijn huisarts. Maar ze vergat even, hoe slecht zij dit opgepakt heeft. Al voordat ze überhaupt besloten heeft dat ik gezien zou worden als het verdere verloop.

Froukje_J schreef:Wat ontzettend naar![]()
Ik mag binnenkort ook weer onderzocht worden..
Mijn moeder is helaas afgelopen december overleden.. niet aan hartkwalen..
Hoop dat ik dit jaar weer goedgekeurd word en er nog geen teken is van cardiomiopathie(wat mijn moeder dus bleek te hebben)
..