Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Pollewoppy schreef:Pollewoppy schreef:Had net mijn zusje aan de telefoon en die walst dus compleet over mijn grenzen. Daar baal ik wel gigantisch van. Ze vroeg wanneer ik dan het kennismakingsgesprek had. Eigenlijk wilde ik dat niet vertellen, omdat ik weet dat ze dan weer gaat bellen. Ik voel me dan verplicht om te vertellen hoe het geweest is en daar heb ik nou juist geen zin in. Daarom zei ik er bewust geen tijd bij, maar daar vroeg ze natuurlijk naar. Daarna zei ze: Dan bel ik je 's middags wel om te horen. MAAR DAT WIL IK NOU JUIST NIET. Iedere keer gebeurd me dat weer. Ik weet dat het belangstelling is, maar op mij komt het over al bemoeierigheid en nieuwsgierigheid. Misschien moet ik maar gewoon mijn telefoon niet opnemen als ze belt, al weet ik dat ze dan boos / teleurgesteld is. Famielie en grenzen, ik vind het zoooo moeilijk...
Ik quote mezelf even omdat ik benieuwd ben of jullie dat ook hebben dat familie of andere mensen dichtbij je vaak over je grenzen gaan. En hoe gaan jullie daarmee om? Ik heb echt heel veel moeite met het aangeven van mijn grenzen en nee zeggen naar mijn familie toe. Dat blijkt vandaag maar weer eens.