Bokt.nl

wizewo schreef:

In aan vulling op wat ik eerder gezegd heb:

Mensen met alcoholproblemen of andere verslavingen worden zoiezo achteraan op de lijst gezet en blijven daar zolang ze nog drinken of ze moeten al minstens 6 maanden volledig gestopt zijn en zeer gemotiveerd zijn om dat vol te houden.
De overleving van het orgaan staat eigenlijk beetje centraal. Wie heeft met het orgaan het beste voordeel en het langste overleving, buiten of het wel overeenkomt/past/...

Om die ene alcolieker het nu niet te gunnen die eindelijk in aanmerking gekomen is na een veel langere wachttijd en geen betere acceptoren beschikbaar EN nog een degene die het "wel" verdienen het niet te geven omdat het andere het niet zou mogen krijgen...vind ik erg moeilijk. Een muco patient van 20 geen nieuwe longen gunnen, die 15-jarige met cardiomyopathie geen nieuw hart, een verbrand kind geen huid, een blinde geen kans op zicht, een botkankerpatient een kans om zijn been te behouden,...,omdat een gestopte alcoholieker die een kleine kans heeft om iets te krijgen misschien een potje maakt van je lever... Pff dan heeft ie maar een keer heel veel geluk hoor, vind ik.

Trouwens "klinisch dood" is zoiezo dood. Echt mors. Veel testen die door meerdere artsen onafhankelijk van elkaar moeten worden uitgevoerd en tot de zelfde conclusie lijden. Als ze de machines uitzetten ben je misschien niet gelijk dood maar met een dag of wat. Met die machienes duurt het nog net wat langer. Met nog veel meer schade aan je organen. Op hersendood volgt onherroepelijk hartstilstand. Je weet alleen niet exact wanneer. Ik zie de eerst komende tijd nog geen veranderingen daarin komen.

Omdat je orgaandonor bent, wordt je echt niet sneller dood verklaart dan als je dat niet bent. Eerder langer gereanimeerd om je organen in optimale conditie te houden. 3 artsen moeten beslissen of je echt dood bent. Geen van die drie mag iets te maken hebben met de transplantatie. Bedenk maar eens wat voor een schade het zou betekenen aan de donoren als daar een fout gemaakt wordt.

Als er over na gedacht is, heb ik er respect voor als je dat niet wilt. Nog steeds jou lichaam.

Over geen donor dan ook geen acceptor heb ik wat dubbele gevoelens. Aan de ene kant, voor wat hoort wat, maar aan de andere kant. Je doet het vanuit een onverwaardelijk standpunt. Je kiest het zelf of je wilt doneren of juist niet.

Als je aan een niet-donor-zijnde-acceptor geen donororgaan geeft, kan hij of zij ook niet meer van gedachte veranderen en als die persoon nu de enige passende acceptor is gaat er ook nog eens een orgaan verloren!

tot besluit wil ik nog zeggen dat ik laatst op een of ander tv-programma heb gezien hoe ouders hun 7 jarige dochter, omvergereden door een auto hebben afgestaan voor adoptie. Een zinloze dood werd toch nog zinvol voor hun. Door haar konden 4 andere kinderen een levensreddende transplantatie ondergaan en nog eens 2 volwassenen. Ultieme daad van altruisme. Ook anders nogal botte artsen vergeten dat niet en zullen daar echt respect voor hebben.
Aan de andere kant een jongetje van 4, wiens ouders zo'n ontzettend schuldgevoel hadden omdat ze eigenlijk wachtten en hoopten op een dood van een ander kind om het hunne te redden en aan de andere kant zo ontzetten blij zijn dat hun kind weer kan lachen en leven. Dankbaarheid waar geen einde aan is naar het andere ouderpaar dat hun kind heeft afgestaan.

Echt ik vind het zo een moeilijk en toch ook zo een mooi onderwerp. Ieder moet het voor zich uitmaken, maar ik ben er al lang uit.

Bij godsdienst kwesties; ok je moet bij leven helpen. Ik ben daar volledig mee akkoord. Maar een god bij wie dit niet zou kunnen of mogen hoef ik niet. Als de mens geschapen is door god, heeft hij ook de kansen die we creeeren geschapen. Waarom zouden we dit niet mogen gebruiken dan? Ik kan er zelf niet bij, maar dat is mijn overtuiging, als een ander het anders ziet, respecteer ik dat. Ik ben dan wel nieuwsgierig naar het waarom.

CharlotteP schreef:

Ik heb dit topic net doorgelezen, niet alle pagina's, maar ik vind sommige uitspraken wel erg hard.

Ik zie een paar mensen die zeggen: als je geen donor bent, dan mag je ook niet ontvangen.' Ze vinden dat je egoïstisch bent als je wel neemt, maar niet geeft.

Die gedachte vind ik juist egoïstisch, je bent donor, omdat je mensen wilt helpen, je moet daar niks voor terug verwachten. Je bent donor, of je bent het niet. Een goede daad (zoals sommige mensen het zien) is pas een goede daad als je het doet, omdat je mensen wilt helpen en niet omdat je er iets voor terug verwacht.
Ik vind dat ieders menig gerespecteerd moet worden en vind sta daarom ook echt verbaasd te kijken van die zin... als je geen donor bent, mag je niet ontvangen.... dat vind ik pas egoístisch..

Miryamk schreef:

Ik hoop juist dat de mensen die geen donor zijn dat wel worden wanneer zij zelf in die situatie hebben gezeten.