Wat jij hier omschrijft dat bestaat uiteraard ook

Maar dat is heel anders dan wanneer je echt niemand ziet, niet om je heen kijkt, gewoon helemaal met aandacht met iets bezig bent en je gedachten een beetje op een laag pitje staan. En INEENS gaan je nekharen overeind staan en voel je je net zo'n paard ofzo waarvan de oren naar achteren draaien om te checken wat daar is want je wordt je bewust van iets. ACHTER je dus, niet in je blikveld

Nu zou dat in de buitenlucht nog kunnen zijn dat je toch een bijna niet hoorbaar ritseltje hoorde. Of dat je onbewust detecteerde dat een geluid van een lopend iets of iemand ofzo ineens ophield. Maar je kan het ook ergens in een straat hebben ofzo. Dat ineens je nekharen overeind gaan staan en dan zie je op een afstand een hoofdje achter een gordijn ofzo, waar je eigenlijk niet echt iets van gehoord kan hebben zoals het lijkt. Het lijkt er dan toch op dat je je er van bewust werd dat er een bepaalde energie op je werd gericht.
Of bvb. als iemand iets vertelt en je voelt al aan waar het verhaal heen gaat. Van de week nog dat iemand die ik amper ken het had over DuoLingo en dat ik meteen voelde "Italiaans vind ik wel wat voor jou" ik heb echt werkelijk geen idee waarom, maar het klopte wel
Maar soms voel je dingen die je op 1 of andere rare manier zeker weet en dat is best wel geinig.
Hoe het komt komt het, maar het is toch iets van aanvoelen van energie denk ik, in de basis.
En ik denk dat best wel veel mensen dat kunnen als ze zich er (inderdaad...) een beetje voor openstellen

Ik kan me goed voorstellend dat iemand die er meer bedreven in is, veel bijzonderder dingen op zou kunnen vangen.
Dan is het geen "gokken", maar een "zien" of "weten".