Leven na de dood. Spiritueel of illusie

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
anjali
Berichten: 16926
Geregistreerd: 25-07-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 10:11

rien10 schreef:
Reïncarnatie: er zijn nu meer mensen dan ooit. Hoe dan?

Reincarnatie gaat niet alleen van mens op mens maar ook van of naar dieren. Het gaat om zielen en die krijgen een bijpassend lichaam. Overigens, het heelal is oneindig groot en waarschijnlijk kun je ook wel ergens anders reincarneren.

IMANDRA

Berichten: 10485
Geregistreerd: 30-05-10
Woonplaats: Silva Ducis

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 11:17

pmarena schreef:
Maarja welke clues zouden er dan bijvoorbeeld kunnen zijn bij tientallen keren zonder fout dingen "weten" die niet te beredeneren zijn, zoals in mijn geval dat hele onbenullige weten (nadat ik me er voor openstelde) of een zwangere een jongen of een meid krijgt. Met als enige reden dat je aanvoelt wat "past" zeg maar. Het voelt als het zien van een soort rode lijn, een patroon of blauwdruk of zoiets. Maar dat is er eigenlijk niet als je het heel droog bekijkt.

Misschien zijn er wel heel subtiele verschillen te zien wanneer een zwangere een jongen of een meisje krijgt. Of ben je gewoon heel goed in gokken: de kans is immers altijd 50% dus statistisch gezien is het mogelijk dat jij tientallen keren goed 'raad'. Ook hier: als je het fout had zal het je niet zo lang bijblijven, had je het goed, dan juist wel.

pmarena schreef:
Mensen die veel bijzonderder dingen kunnen zeggen dan ook niet alleen dingen meer die je zou kunnen raden. Bij "ik heb contact met iemand die aanvoelt als een grootouder, een naam met een..... L..?" en "ik voel iets van benauwdheid" ja jeetje daar kunnen heel veel mensen wel iets passends bij bedenken :=

Maar wanneer er wel heel veel ontzettend specifieke zaken en aparte details bij komen kijken dan vind ik het toch niet meer af te doen als cold reading ofzo. Als buitenstaander bij een ander kan je het wel wegredeneren met dat men die dingen ook op een andere manier heeft kunnen achterhalen. Maar als het je zelf overkomt en al helemaal als scepticus dan is het wel wat anders.

Het "probleem" is dat je hersenen je flink voor de gek kunnen houden:
placebo, deja-vu, optische illusies, patronen zien die er niet zijn... Je kan clues zien en daar een conclusie aan verbinden, zonder dat je die clues bewust ziet en bovendien kunnen je hersenen het dan doen lijken alsof je het via een andere bron gekregen hebt. Fascinerend toch :D

pmarena schreef:
Even voor anderen ook. Het voorbeeld van Pien, dat ze zich ineens bewust werd van "iets" met ondraaglijke pijn. Wat zou ervoor hebben kunnen zorgen dat ze zich daarvan bewust werd? Hoe kan dat idee in haar hoofd gekomen zijn? Toch onbewust het dier hebben zien staan op een manier die suggereert dat beestje een zere poot had en heel veel pijn? Misschien onbewust een hartverscheurende loei gehoord in de verte en daardoor alert geworden?

Ik denk dat ze het dier inderdaad onbewust heeft zien staan en/of gehoord (gezien/gehoord maar niet met aandacht naar gekeken, zeg maar). En dat haar hersenen, omdat ze -denk ik- heel empathisch is, haar dus wijs willen maken dat er iets speelt.

pmarena schreef:
En simpeler: waardoor voel je het als het ware wanneer iemand naar je staat te staren? Want dat herkennen wel meer mensen denk ik, dat je als het ware die ogen in je nek voelt prikken :=

Zie reactie Urbanus. Ik denk ook dat je het misschien vanuit je ooghoek hebt gezien (in het geval van de vos van pien bijv) en daarom dat 'gevoel' krijgt. Immers 'klopt' het niet met hetgeen wat je verwacht te zien (de bosjes) omdat er iets anders in zit (de vos). Als je goed bent in patronen herkennen kan ik me voorstellen dat je het 'patroon' van de vos sneller opmerkt dan de gemiddelde mens.

Jessicauvita schreef:
Wat vinden jullie dan van telkens dubbele cijfers zien? Ik heb al een hele tijd dat ik op mijn telefoon / auto/ klok dit zie. Het wisselt wel van cijfers, niet altijd dezelfde tijd.
Naja toen dit begon is ook wel alle ellende begonnen dit jaar..

Je ziet alle cijfers vaak, maar die cijfers vallen je meer op. Confirmation bias dus :j

Elisa2 schreef:
https://www.eoswetenschap.eu/psyche-bre ... n-dood-mee

Dit is wel een heel interessant artikel.

Of we ooit antwoord gaan krijgen of dat er leven na de dood is betwijfel ik. Maar dat het allemaal niet zo zwart/ wit is daar ben ik van overtuigd.

Maar dat er hersenactiviteit is kort na de dood is toch niet gek?
Het is niet zo dat zodra je adem stopt / je hart stopt, dan alle processen in je lijf er gelijk mee ophouden. Zo lang deze nog energie hebben zullen ze doorgaan, dus ik kan me voorstellen dat zo lang die signalen in de hersenen de energie hebben om te 'fire-en', er activiteit kan zijn. Je hersenen hebben blijkbaar 3 minuten aan 'noodzuurstof' en na 9 minuten is er 'pas' sprake van mogelijke hersendood. Dus dat zijn 9 minuten na hartstilstand/ademstilstand dat er nog dingen kunnen gebeuren. Dus dit klinkt mij als scepticus niet per se gek in de oren :)

pmarena

Berichten: 51973
Geregistreerd: 09-02-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 11:38

IMANDRA schreef:
pmarena schreef:
Maarja welke clues zouden er dan bijvoorbeeld kunnen zijn bij tientallen keren zonder fout dingen "weten" die niet te beredeneren zijn, zoals in mijn geval dat hele onbenullige weten (nadat ik me er voor openstelde) of een zwangere een jongen of een meid krijgt. Met als enige reden dat je aanvoelt wat "past" zeg maar. Het voelt als het zien van een soort rode lijn, een patroon of blauwdruk of zoiets. Maar dat is er eigenlijk niet als je het heel droog bekijkt.

Misschien zijn er wel heel subtiele verschillen te zien wanneer een zwangere een jongen of een meisje krijgt. Of ben je gewoon heel goed in gokken: de kans is immers altijd 50% dus statistisch gezien is het mogelijk dat jij tientallen keren goed 'raad'. Ook hier: als je het fout had zal het je niet zo lang bijblijven, had je het goed, dan juist wel.



Eh.... met die laatste zin ga je er heel makkelijk vanuit dat ik te onnozel ben om dat mee te nemen in het verhaal. Dat vind ik zo jammer. Uiteraard was het juist zo opvallend dat ik het ALTIJD aanvoelde. Een gok die altijd juist is, is meer een soort educated guess dan een gewone gok. Maar op welke manier "gok" je dan juist? Aan de zwangere zelf (lichamelijk ofzo) zag ik het niet hoor.

En op een gegeven moment was het ook weg dat ik het kon. Dan kwam er gewoon geen duidelijk gevoel meer bij of een jongen of een meid zou "passen". En dan maakte ik dus ook geen keuze want dan was het inderdaad gewoon een domme gok geweest.

Kijk het was iets onnozels dat geen enkel nut heeft. Maar het was wel een "zien" of "weten" waarvan ik me voor kan stellen dat het bij mensen die werkelijk paranormaal of wat dan ook begaafd zijn, op een soortgelijke manier werkt. Vandaar dat ik er ook wat makkelijker in geloof denk ik :)

IMANDRA schreef:
pmarena schreef:
En simpeler: waardoor voel je het als het ware wanneer iemand naar je staat te staren? Want dat herkennen wel meer mensen denk ik, dat je als het ware die ogen in je nek voelt prikken :=

Zie reactie Urbanus. Ik denk ook dat je het misschien vanuit je ooghoek hebt gezien (in het geval van de vos van pien bijv) en daarom dat 'gevoel' krijgt. Immers 'klopt' het niet met hetgeen wat je verwacht te zien (de bosjes) omdat er iets anders in zit (de vos). Als je goed bent in patronen herkennen kan ik me voorstellen dat je het 'patroon' van de vos sneller opmerkt dan de gemiddelde mens.


Wat jij hier omschrijft dat bestaat uiteraard ook :j
Maar dat is heel anders dan wanneer je echt niemand ziet, niet om je heen kijkt, gewoon helemaal met aandacht met iets bezig bent en je gedachten een beetje op een laag pitje staan. En INEENS gaan je nekharen overeind staan en voel je je net zo'n paard ofzo waarvan de oren naar achteren draaien om te checken wat daar is want je wordt je bewust van iets. ACHTER je dus, niet in je blikveld :)

Nu zou dat in de buitenlucht nog kunnen zijn dat je toch een bijna niet hoorbaar ritseltje hoorde. Of dat je onbewust detecteerde dat een geluid van een lopend iets of iemand ofzo ineens ophield. Maar je kan het ook ergens in een straat hebben ofzo. Dat ineens je nekharen overeind gaan staan en dan zie je op een afstand een hoofdje achter een gordijn ofzo, waar je eigenlijk niet echt iets van gehoord kan hebben zoals het lijkt. Het lijkt er dan toch op dat je je er van bewust werd dat er een bepaalde energie op je werd gericht.

Of bvb. als iemand iets vertelt en je voelt al aan waar het verhaal heen gaat. Van de week nog dat iemand die ik amper ken het had over DuoLingo en dat ik meteen voelde "Italiaans vind ik wel wat voor jou" ik heb echt werkelijk geen idee waarom, maar het klopte wel :D

Maar soms voel je dingen die je op 1 of andere rare manier zeker weet en dat is best wel geinig.
Hoe het komt komt het, maar het is toch iets van aanvoelen van energie denk ik, in de basis.

En ik denk dat best wel veel mensen dat kunnen als ze zich er (inderdaad...) een beetje voor openstellen :) Ik kan me goed voorstellend dat iemand die er meer bedreven in is, veel bijzonderder dingen op zou kunnen vangen.

Dan is het geen "gokken", maar een "zien" of "weten".

haffiefreak

Berichten: 2118
Geregistreerd: 02-05-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 11:48

Ik weet niet of het hier past.

Toen onze zoon ongeveer 1 of 1,5 was, sliep hij altijd onrustig. We hadden een babyfoon met camera, en ik zag regelmatig witte bollen door beeld 'vliegen'

Toen ooit iemand de foto van onze zoon laten 'lezen' en die zei dat er iets of iemand was.

Daarna iemand laten komen die het huis kwam reinigen.
De stond op zijn kamertje met wisselroedes? (die ijzeren stokjes) en zij vertelde dat dat mijn opa met een schoffie (ciske de rat type) was, (hij is al eind 1999 overleden en en onze zoon is in 2015 geboren.)

Ze heeft mijn opa naar het licht gestuurd en daarna sliep onze zoon ook weer rustig.

Daarna onderzoek via Google gedaan, en waar mijn opa vandaan kwam stond een weeshuis in de buurt.

Koper

Berichten: 31930
Geregistreerd: 12-10-07
Woonplaats: waar meer kalk dan water uit de kraan komt

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 11:51

pmarena schreef:
Ik heb het wel altijd gehad dat ik niet de wekker hoefde te zetten als ik een bepaalde tijd wakker wilde worden. Dan werd ik gewoon tussen de 1 en 5 minuten voor de wekker wakker. En dat hoefde dan echt niet elke ochtend dezelfde tijd te zijn ofzo.

Same. Of dat ik bij voorbeeld denk: o ik kan nu even drie uurtjes slapen. En dat ik dan ook drie uur later wakker word. Of: morgen wil ik om acht uur wakker worden. En dat ik dan ook dan wakker word.

pien_2010 schreef:
Zijn er onder jullie mensen die in de nacht zich kunnen los maken van hun lichaam?
Ik kan het niet, maar een zuster vertelde me ooit dat ze als kind en jong meisje in de nacht kon "vliegen". Dat was het woord dat ze gebruikte. Het mens deed niet interessant en kon niet liegen. Vond ik wel bijzonder.

Jazeker kan ik dat, en ik dacht zelfs dat dit een normaal en vanzelfsprekend iets is maar blijkbaar niet := Het verschil met een droom is ook heel duidelijk: na een droom word je gewoon weer wakker en ben je ongeveer zoals je was voordat je ging slapen alleen dan fysiek uitgeruster. En als je op reis bent geweest dan is alles zwaar. De wereld is zwaar. Bewegen is zwaar. En vooral je lichaam is zwaar. En er is verdriet, ik denk om weer die zware wereld in te moeten, of misschien wel om die dimensie waar je was achter te laten, of allebei. Die ochtenden zijn vreselijk, het kost dan heel veel moeite om op te staan en op zulke ochtenden heb ik mijn yogamat harder nodig dan anders. Om weer even in die wereld en in dat lichaam te kunnen stappen. Alsof je door een gordijn van zwaarte en stoffelijkheid moet en met het besef dat je daar de rest van de dag aan vast zit. Letterlijk aan vast zit.

Elisa2

Berichten: 44867
Geregistreerd: 31-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 12:10

IMANDRA schreef:
pmarena schreef:

Wat jij hier omschrijft dat bestaat uiteraard ook :j
Maar dat is heel anders dan wanneer je echt niemand ziet, niet om je heen kijkt, gewoon helemaal met aandacht met iets bezig bent en je gedachten een beetje op een laag pitje staan. En INEENS gaan je nekharen overeind staan en voel je je net zo'n paard ofzo waarvan de oren naar achteren draaien om te checken wat daar is want je wordt je bewust van iets. ACHTER je dus, niet in je blikveld :)

Nu zou dat in de buitenlucht nog kunnen zijn dat je toch een bijna niet hoorbaar ritseltje hoorde. Of dat je onbewust detecteerde dat een geluid van een lopend iets of iemand ofzo ineens ophield. Maar je kan het ook ergens in een straat hebben ofzo. Dat ineens je nekharen overeind gaan staan en dan zie je op een afstand een hoofdje achter een gordijn ofzo, waar je eigenlijk niet echt iets van gehoord kan hebben zoals het lijkt. Het lijkt er dan toch op dat je je er van bewust werd dat er een bepaalde energie op je werd gericht.

Of bvb. als iemand iets vertelt en je voelt al aan waar het verhaal heen gaat. Van de week nog dat iemand die ik amper ken het had over DuoLingo en dat ik meteen voelde "Italiaans vind ik wel wat voor jou" ik heb echt werkelijk geen idee waarom, maar het klopte wel :D

Maar soms voel je dingen die je op 1 of andere rare manier zeker weet en dat is best wel geinig.
Hoe het komt komt het, maar het is toch iets van aanvoelen van energie denk ik, in de basis.

En ik denk dat best wel veel mensen dat kunnen als ze zich er (inderdaad...) een beetje voor openstellen :) Ik kan me goed voorstellend dat iemand die er meer bedreven in is, veel bijzonderder dingen op zou kunnen vangen.

Dan is het geen "gokken", maar een "zien" of "weten".


Natuurlijk bestaat dit, is dezelfde reden waarom proodieren niet altijd direct op de vlucht slaan als ze een roofdier zien. Ze slaan pas op de vlucht als deze met de intentie om hen op te eten hun energie op hun richt.

Hetzelfde waarom een paard een mens spiegelt.

Ik denk dat mensen die dit niet herkennen gevoelsmatig gewoon vrij arm zijn. Jammer voor hun, er zijn meer zintuigen om mee waar te nemen.

Heb zelf weleens voorspellende dromen gehad, maar dat zijn ook vast mijn hersenen die me voor de gek houden. :+

Zilfstar

Berichten: 7747
Geregistreerd: 24-10-07
Woonplaats: Bij die Zwarte en die Bonte

Re: Leven na de dood. Spiritueel of illusie

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 13:34

Hoewel ik de opmerkingen hier snap van het cold reading idee van conclusies trekken uit clues… ik heb er verder over nagedacht en kan hier echt niet in mee gaan. En dat is niet puur omdat ik perse paranormaal wil zijn en erzelf in ben gaan geloven dat ik het ben… (ik ben het mijn hele leven al…) dat is om hoe ik het ervaar. In mijn hoofd, in mijn lijf.. dat ik kan ervaren waar het paard pijn heeft, kan voelen op mijn lijf hoe een ruiter erop zit, dat ik kwalen en emoties kan overnemen (tijdelijk). Dat ik voel hoe het paard in mijn brein zoekt naar de juiste woorden zeg maar om iets uit te leggen. dat ik weet wat het wil vertellen.

Maar goed even over die clues: Als ik een foto voor me heb van puur een hoofd van een paard. Verder niks. Zijn daar toch echt geen clues op te zien over bespiering dus dat ik conclusies trek richting beweging of problemen. En al helemaal niet hoe zijn vorige stal eruit zag of dat hij als veulen een flinke val gemaakt heeft. (Wat dan vervolgens beaamt wordt door eigenaar) maar goed dan hebben we het over foto’s…

Ik kan echter ook readings doen op voorwerpen. En vertellen dat de persoon van wie dat voorwerp is geweest gestorven is aan een bepaalde aandoening, hoe de persoon eruit zag, hoe deze zich voelde en wat hij nog meer te vertellen heeft. Waar zitten dan de clues verstopt die ik zou interpreteren? Geen aanval, echt benieuwd hoe degenenen die readings als “cold reading” zien (dus NIET alszijnde dat ik het als helderziende/wetende/voelende in mijn hoofd zie/hoor/ervaar/weet) uitleggen hoe dit dat kan.

Ik heb zelfs een envelop in handen gekregen met een foto erin. En ik kon precies vertellen wat er op die foto stond. Hoe dan? Ga niet zeggen, gokken. Want het kon echt van ALLES zijn en ik had het precies goed. dat was mijn openbaring trouwens dat ik medium ben.

IMANDRA

Berichten: 10485
Geregistreerd: 30-05-10
Woonplaats: Silva Ducis

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 13:38

pmarena schreef:
IMANDRA schreef:
Misschien zijn er wel heel subtiele verschillen te zien wanneer een zwangere een jongen of een meisje krijgt. Of ben je gewoon heel goed in gokken: de kans is immers altijd 50% dus statistisch gezien is het mogelijk dat jij tientallen keren goed 'raad'. Ook hier: als je het fout had zal het je niet zo lang bijblijven, had je het goed, dan juist wel.


Eh.... met die laatste zin ga je er heel makkelijk vanuit dat ik te onnozel ben om dat mee te nemen in het verhaal. Dat vind ik zo jammer. Uiteraard was het juist zo opvallend dat ik het ALTIJD aanvoelde. Een gok die altijd juist is, is meer een soort educated guess dan een gewone gok. Maar op welke manier "gok" je dan juist? Aan de zwangere zelf (lichamelijk ofzo) zag ik het niet hoor.

En op een gegeven moment was het ook weg dat ik het kon. Dan kwam er gewoon geen duidelijk gevoel meer bij of een jongen of een meid zou "passen". En dan maakte ik dus ook geen keuze want dan was het inderdaad gewoon een domme gok geweest.

Kijk het was iets onnozels dat geen enkel nut heeft. Maar het was wel een "zien" of "weten" waarvan ik me voor kan stellen dat het bij mensen die werkelijk paranormaal of wat dan ook begaafd zijn, op een soortgelijke manier werkt. Vandaar dat ik er ook wat makkelijker in geloof denk ik :)


Oh nee zo bedoel ik het niet! Zo werkt je geheugen nu eenmaal, daar is niks onnozels aan. Daar heeft iedereen 'last' van, jij, ik, noem maar op :)). En vrijwel iedereen is zich daar niet van bewust.
En je hoeft het niet bewust gezien te hebben, ik kan me best indenken dat er subtiele verschillen te zien zijn die je niet bewust opmerkt, maar wel onbewust meeneemt in je gok.

Om een voorbeeld van mezelf te geven: 'mijn nummers' zijn 3 en 9, omdat die voor mijn gevoel veel vaker voorkomen in mijn leven. Is imo onzin, maar die vallen me gewoon meer op als ik ze tegenkom en dus blijft het beter bij. Prima te verklaren, maar toch voelt het elke keer toch weer bijzonder als ik ze zie en voelt het niet alsof het niet echt is. Maar de keren dat ik ze níét opmerk blijven me niet bij.

Ik denk dat je hersenen in ieder geval de 'clues' die ze krijgen verwerken (en dat kan vanalles zijn: fysiek, geur, geluid) en je dat dan teruggeven in de vorm van een gevoel.

pmarena schreef:
Wat jij hier omschrijft dat bestaat uiteraard ook :j
Maar dat is heel anders dan wanneer je echt niemand ziet, niet om je heen kijkt, gewoon helemaal met aandacht met iets bezig bent en je gedachten een beetje op een laag pitje staan. En INEENS gaan je nekharen overeind staan en voel je je net zo'n paard ofzo waarvan de oren naar achteren draaien om te checken wat daar is want je wordt je bewust van iets. ACHTER je dus, niet in je blikveld :)

Hmm ja maar ben je altijd heel stijf naar voren aan het kijken als je met iets bezig bent? Als ik naar mezelf kijk beweeg ik toch, al is het minimaal. Dan zou je vanuit je ooghoeken toch best wat op moeten kunnen vangen, al is dat subtiel.

pmarena schreef:
Nu zou dat in de buitenlucht nog kunnen zijn dat je toch een bijna niet hoorbaar ritseltje hoorde. Of dat je onbewust detecteerde dat een geluid van een lopend iets of iemand ofzo ineens ophield. Maar je kan het ook ergens in een straat hebben ofzo. Dat ineens je nekharen overeind gaan staan en dan zie je op een afstand een hoofdje achter een gordijn ofzo, waar je eigenlijk niet echt iets van gehoord kan hebben zoals het lijkt. Het lijkt er dan toch op dat je je er van bewust werd dat er een bepaalde energie op je werd gericht.

Maar kan je dat dan niet gezien hebben maar nog niet 100% verwerkt? Ook als ik op straat loop, loop ik niet met mijn blik stijf naar voren maar kijk je toch een beetje rond. Zo'n hoofdje achter een gordijn kan dan ook gewoon 'gezien' worden.

pmarena schreef:
Of bvb. als iemand iets vertelt en je voelt al aan waar het verhaal heen gaat. Van de week nog dat iemand die ik amper ken het had over DuoLingo en dat ik meteen voelde "Italiaans vind ik wel wat voor jou" ik heb echt werkelijk geen idee waarom, maar het klopte wel :D

Ik denk dat men onderschat hoe veel we stiekem over mensen horen en en hoeveel we kunnen zien. Misschien ken je de persoon amper maar je hebt vast via-via verhalen gehoord (die je je niet meer bewust herinnert), of iets gezien, waardoor je dacht dat Italiaans wel iets voor diegene was. Buiten dat kan ook dit gewoon een toevallige gok zijn :))

pmarena schreef:
Maar soms voel je dingen die je op 1 of andere rare manier zeker weet en dat is best wel geinig.
Hoe het komt komt het, maar het is toch iets van aanvoelen van energie denk ik, in de basis.

En ik denk dat best wel veel mensen dat kunnen als ze zich er (inderdaad...) een beetje voor openstellen :) Ik kan me goed voorstellend dat iemand die er meer bedreven in is, veel bijzonderder dingen op zou kunnen vangen.

Dan is het geen "gokken", maar een "zien" of "weten".


We zijn het misschien niet eens in hoe mensen dat aanvoelen/merken, maar ik denk dat we het er wel over eens zijn dat het inderdaad mooie fenomenen zijn :D.

IMANDRA

Berichten: 10485
Geregistreerd: 30-05-10
Woonplaats: Silva Ducis

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 13:41

@Zilfstar ik kan natuurlijk geen details geven in de specifiek situaties die opnoemt, maar ik denk dat er meer op een foto te zien is dan je bewust verwerkt. Dus misschien is er op de achtergrond iets kleins aanwezig, of zie je toch een stukje nek (bespiering), of een littekentje (wat kan duiden op een val).

Het is heel lastig om dit zo vanachter een scherm te bepalen, ik denk dat daar echt wetenschappelijk onderzoek voor zou moeten plaatsvinden om het zeker te weten, dus ik durf daar dan ook geen gok op te doen ;). Hoe dan ook, mooi dat je het kan. En hoe dat dan tot stand komt.. maakt eigenlijk niet eens uit, toch?

Edit: en wetenschappelijk onderzoek laat zien dat mediums en psychics in gecontroleerde situaties eigenlijk vrijwel niet beter presteren dan iemand zou doen als diegene zou gokken. Daarom vind ik het logischer om aan te nemen dat jij (onbewust) met behulp van clues werkt, dan om aan te nemen dat er hogere krachten in het spel zijn, als het ware. Maar dat is mijn kijk op de wereld en het is helemaal prima als die van anderen anders is :D.

pien_2010

Berichten: 48625
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 13:50

Citaat:
Jazeker kan ik dat, en ik dacht zelfs dat dit een normaal en vanzelfsprekend iets is maar blijkbaar niet Het verschil met een droom is ook heel duidelijk: na een droom word je gewoon weer wakker en ben je ongeveer zoals je was voordat je ging slapen alleen dan fysiek uitgeruster. En als je op reis bent geweest dan is alles zwaar. De wereld is zwaar. Bewegen is zwaar. En vooral je lichaam is zwaar. En er is verdriet, ik denk om weer die zware wereld in te moeten, of misschien wel om die dimensie waar je was achter te laten, of allebei. Die ochtenden zijn vreselijk, het kost dan heel veel moeite om op te staan en op zulke ochtenden heb ik mijn yogamat harder nodig dan anders. Om weer even in die wereld en in dat lichaam te kunnen stappen. Alsof je door een gordijn van zwaarte en stoffelijkheid moet en met het besef dat je daar de rest van de dag aan vast zit. Letterlijk aan vast zit.


Heb je dat altijd gekund of heb je het jezelf middels oefeningen aangeleerd en steeds uitgebreider?
Kun je dit sturen of overkomt je dit en je hebt er geen invloed op?

Wat Imandra zegt kan goed. Vandaag weer een kleine groep gegidst met wandelen. Ongelooflijk hoe weinig mensen zien. Ze vonden dat ik " oeuil de lynx" heb, doordat ik ze overal op wees, en ze door de kijker liet kijken.
Toen moest ik ook aan dit topic denken. Het is zo'n gewoonte om buiten altijd te kijken. Dus ik vang wellicht meer op als ik denk.

Maar die vos voelde ik, en ik zei tegen mijn man een dier kijkt ons aan. Ik kon hem eerst niet vinden, want ik keek te ver over hem heen. Totdat ik hem zag en mijn man kon instrueren waar voorzichtig naar te kijken. Duurde even voordat hij hem zag en hij schrok ook zo dichtbij als hij zat.

Koper

Berichten: 31930
Geregistreerd: 12-10-07
Woonplaats: waar meer kalk dan water uit de kraan komt

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 14:10

pien_2010 schreef:
Heb je dat altijd gekund of heb je het jezelf middels oefeningen aangeleerd en steeds uitgebreider?
Kun je dit sturen of overkomt je dit en je hebt er geen invloed op?

De eerste paar keer gebeurde het gewoon. Zo kom je er denk ik meestal achter dat je iets kunt. Maar ik kan het ook sturen. Als ik veel heimwee heb doe ik dat ook. Maar dan moet de omgeving waar ik slaap veilig zijn. Anders ben ik te alert op het aardse. Het is pas de laatste paar jaren dat ik naar die andere dimensie kan reizen. En het past ook qua moment goed bij een persoonlijke ontwikkeling die ik aan het doormaken ben. Ik denk dat dat ook de crux is: het is geen kunstje wat je de rest van je leven persé kunt opvoeren. Het is een hulpmiddel, een manier om je te helpen bij wat je in je leven aan het doen bent. Wie weet verdwijnt het ook weer, of niet.

Bijzonder verhaal van die vos. Wilde hij iets, had hij je ergens bij nodig?
Met dieren heb ik soms dat je ze opeens vaak tegenkomt. Zo ook een keer met vossen. Ruim 30 jaar nooit een vos gezien en ineens zie je ze op verschillende plekken verschijnen. Kan een wandeling in de duinen 80 kilometer van huis zijn, of ergens onderweg naar de wei, of als je 's avonds ergens aan de rand van de stad fietst en een vos daar een tijdje een paar meter voor mij op het fietspad draafde en niet leek te merken dat ik achter 'm fietste. Dat duurt dan een paar maanden en dan gaat het weer over. Nu alweer in geen jaren een vos tegengekomen.
Daarom denk ik dat de theorie over totemdieren (dieren die eigenschappen hebben die jij ook goed kunt gebruiken) best wel eens iets zou kunnen zijn. Dat je in de vorm van je totemdier (bij mij is dat vos, was al zo voordat ik ooit in mijn leven een vos gezien had) een soort hulp krijgt. Zo van: hier is een vos met die-en-die eigenschap die jij de komende tijd hard nodig gaat hebben.

@Zilfstar: wauw, gaaf van die envelop met foto. Lijkt me geweldig om te kunnen.
Laatst bijgewerkt door Koper op 26-10-23 14:38, in het totaal 1 keer bewerkt

pien_2010

Berichten: 48625
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 14:25

Volgens mij wilde die vos een of meerdere kippen verschalken. Maar het was wel raar dat hij bleef zitten toen ik hem gespot had. De vraag die jij stelt heb ik me nooit gesteld.

Ik kan me nog weinig voorstellen bij "uittreding". Als jonge vrouw zag ik ooit een silhouet bij mijn bed staan. Ik schrok er zo van dat ik voelde dat ik weer één lichaam werd. Ik vond het te eng en wilde het nooit meer meemaken . Waarschijnlijk heb ik daar iets laten liggen uit angst en had ik me moeten omdraaien om op onderzoek uit te gaan en me van mijn slaaplichaam te verwijderen.
Maar ik was echt veel en veels te bang. Dus gelukkig ook nooit meer mee gemaakt.

Koper

Berichten: 31930
Geregistreerd: 12-10-07
Woonplaats: waar meer kalk dan water uit de kraan komt

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 14:36

Oh jeetje, dat lijkt me eng. Je bedoelt dat je wakker wordt en jezelf naast je bed ziet staan?

Ik ken wel de gewone dissociatie (dempen van de geest wanneer de omgeving te verdrietig of gewelddadig voor je is). En dan zie ik mijzelf inderdaad wel eens van buitenaf, vooral toen ik nog klein was. Maar dan ben ik klaarwakker en bij bewustzijn, ik registreer wat er om mij heen in de fysieke wereld gebeurt. Zo wakker worden lijkt me erg schrikken.

pien_2010

Berichten: 48625
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 15:30

Ja.
Het was de vorm van het etherlichaam dat ietwat te laat weer verbonden was met mijn lichaam, volgens de verklaring van mijn huisarts. Normaal zie je dit niet. Ik was dus te vroeg wakker en ik ben nog nooit zo vreselijk bang geweest. Ik ben een absolute lafaard als het om het verkennen van de niet zintuiglijke wereld gaat. Het is ook nooit meer gebeurt en ik denk dat ik daar iets van spirituele groei heb laten liggen. Maar dat weet ik niet zeker.

pmarena

Berichten: 51973
Geregistreerd: 09-02-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 16:17

Op zich vind ik het dan wel weer gek dat je jezelf zag staan vanuit de positie van je lichaam zeg maar.
Je zou dan eerder verwachten dat het andersom is, dat je kijkt vanuit je ziel en je lichaam op bed ziet liggen :)

pien_2010

Berichten: 48625
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Re: Leven na de dood. Spiritueel of illusie

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 16:22

Weet je die begrippen over ziel en zo zeggen mij zo weinig. Ik denk dat de huisarts het goed duidde dat het mijn levenslichaam was en ik zelf al terug was. Hij was daar zeer resoluut over daar ik bij hem werkte en gelijk toen hij binnenkwam hem dat verhaal met alle precieze details vertelde daar ik nog wat van streek was.

DuoPenotti

Berichten: 40077
Geregistreerd: 14-01-21
Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 16:27

Nu jullie het hier over hebben ik heb een rare.

Ik ben in mijn leven wel wat keertjes van het paard gevallen.
En ik herinner me altijd het vallen als dat je voelt dat hij onder je uit gaat of dat je zand ziet en dan land.
Ook wel specifieker dat je echt onder het vallen kijkt waar gaat mijn paard heen.
Maar 1 keer heb ik gehad alsof het een filmpje was van de zijkant.
Ik heb alleen maar de herinnering dat ik mijzelf gelanceerd zie worden vanaf op zij. Gewoon echt paard en ruiter in beeld.
Geen enkele herinnering over, ooh nu ga ik, of dat ga ik niet uitzitten of oeps zand dichtbij.
En het was verder geen traumatische val, werd wel echt gelanceerd, dat wel, maar op een scheurtje in de elle boog na geen ernstige val.
Niet buiten bewustzijn geweest oid. Kon ook meteen opstaan en het paard pakken.
Dat blijft een rare die ik nooit gesnapt heb.

IMANDRA

Berichten: 10485
Geregistreerd: 30-05-10
Woonplaats: Silva Ducis

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 16:31

Maar Pien, een andere blik op je situatie hoor, was dat niet 'gewoon' een hypnopompe hallucinatie? Als in, je 'droomt' op het verkeerde moment in de slaapcyclus (bij het wakker worden) en ziet daardoor dingen met je ogen open? Die heb ik namelijk ook wel eens gehad. Kunnen heel eng zijn maar binnen enkele momenten wordt je dan 'echt' wakker en is de hallucinatie weg.
Laatst bijgewerkt door IMANDRA op 26-10-23 16:49, in het totaal 1 keer bewerkt

pmarena

Berichten: 51973
Geregistreerd: 09-02-02

Re: Leven na de dood. Spiritueel of illusie

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 16:40

Da's ook wel apart zeg DP!

Ik heb wel dat de tijd super langzaam gaat tijdens acute stress dingen. Nu je het over een val hebt :)
Ik pakte een keer met Mareentje een galopje langs de weg, in de berm waar ik wel vaker reed. Maar blijkbaar was daar ineens iets aan de hand waardoor mevrouw struikelt. Normaal niet erg, dat herstelt zo'n beestje dan weer in de galopsprong(en) daarna weet je wel. Maar die galopsprongen daarna struikelde ze ook en ineens gingen we heel slowmotion over de kop.

Ik ging er voorover af, en Mareentje vloog als het ware over mij heen. De tijd ging in mijn beleving natuurlijk zo langzaam omdat ik dondersgoed bewust was van het gevaar. Ik zocht echt mijn plekje zeg maar en weerde nog met een hand een hoef af die ik op me af zag komen. Net zo'n film waarbij de tijd heel langzaam gezet wordt. Dat is wel ideaal hoor dat je geest zo hyper-alert kan worden dat je veel meer tijd krijgt om te reageren zeg maar :)

We kunnen gewoon veel meer dan het dagelijks leven doet vermoeden :)

DuoPenotti

Berichten: 40077
Geregistreerd: 14-01-21
Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.

Re: Leven na de dood. Spiritueel of illusie

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 16:45

Ja dat langzaam herken ik zeker ook.
Rij zelf altijd met veiligheidsbeugels.
Zat toen op een paard van een ander waar ik af ging. Ging er links af maar merkte dat ik met rechts de beugel mee nam. Heb die tijdens de vlucht :+ bewust uitgeschopt. Zie me dat ook nog doen.
Nadeel ook nog letten op hoe ik viel ging niet meer en kwam hard op mijn rug terecht.

pien_2010

Berichten: 48625
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 16:58

Heel apart DP. Net of je letterlijk "uit je lichaam bent gevlogen".
Ik geloof niet Imandra dat het een ..... hallucinatie was, daar ik het hoorde knakken bij wijze van spreken toen alle wezens delen weer normaal in elkaar voegden en weer normaal functioneerden.
Interessant pmarena de slow motion val als het waren.

Babootje

Berichten: 28695
Geregistreerd: 25-06-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 17:15

pien_2010 schreef:
Ik kan me nog weinig voorstellen bij "uittreding". Als jonge vrouw zag ik ooit een silhouet bij mijn bed staan. Ik schrok er zo van dat ik voelde dat ik weer één lichaam werd. Ik vond het te eng en wilde het nooit meer meemaken . Waarschijnlijk heb ik daar iets laten liggen uit angst en had ik me moeten omdraaien om op onderzoek uit te gaan en me van mijn slaaplichaam te verwijderen.
Maar ik was echt veel en veels te bang. Dus gelukkig ook nooit meer mee gemaakt.


Komt vaker voor bij kinderen en jong volwassenen waarbij de hersenen nog in ontwikkeling zijn.
Mijn moeder had er soms last van; ik heb het niet gehad en mijn dochter heeft er veel last van gehad. Ze zag figuren in haar slaapkamer, ervoer dat er iemand op haar kwam zitten of naast haar kwam liggen, hoorde ook stemmen die haar naam riepen. Het was nare angstige ervaringen. En de stress daarvan riepen ook meer van dat soort ervaringen op. Later toen ik een keer iets las over slaapparalyses of slaapverlamming vielen de kwartjes op hun plek.
Slaapverlamming ontstaat wanneer je lichaam niet normaal door de slaapfasen heengaat. (inslaapfase, lichte slaap en diepe slaap). Het is eigenlijk een kortdurend bewustzijn tijdens de remslaapfase. Je bent wakker maar je lichaam nog niet. Je hebt dan ook vaak het gevoel niet te kunnen bewegen. Je hersenen kunnen de slaap/waak toestand niet goed coordineren. Slaapverlamming kan gepaard gaan met nachtmerries en enge dromen. Soms komen er hele heftige hallucinaties voor. Die lijken op dat moment zo levensecht dat het enorm beangstigend is.
De ervaringen van mijn dochter waren op een gegeven moment zo beangstigend dat ze niet alleen durfde te gaan slapen. Bij haar begon het toen ze vrij jong was.

Slaapverlamming lijkt een relatie te hebben met ADHD en autisme. Ook stress is een factor.
Toen we wisten (en vooral zij wist) wat het was verdween de stress en daarmee voor een groot deel de slaapverlamming.

pien_2010

Berichten: 48625
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 17:20

Ok Babootje, dank je wel. Gelukkig heb ik het maar 1x gehad.

Koper

Berichten: 31930
Geregistreerd: 12-10-07
Woonplaats: waar meer kalk dan water uit de kraan komt

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 17:22

Ik heb er ook geen verklaring voor DP. Wat apart dat je bij die ene val jezelf van buitenaf zag.

Het slow motion bij een val herken ik wel. Werd een keer vanaf paard op het pad voor hem gelanceerd, via zijn hals en schouder. En inderdaad dat je dan denkt: "o ja, daar is het zand. En hij gaat springen." Je ziet hoe het paard zijn voorhoeven intrekt om over je heen te springen. En ik had zelfs nog tijd om te denken: "bij mij wel". Want dat was een bijrijdpaard, en de eigenaar had bij een vergelijkbare val een hoef op haar arm of been gekregen.

Elisa2

Berichten: 44867
Geregistreerd: 31-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-10-23 17:28

Zilfstar schreef:
Hoewel ik de opmerkingen hier snap van het cold reading idee van conclusies trekken uit clues… ik heb er verder over nagedacht en kan hier echt niet in mee gaan. En dat is niet puur omdat ik perse paranormaal wil zijn en erzelf in ben gaan geloven dat ik het ben… (ik ben het mijn hele leven al…) dat is om hoe ik het ervaar. In mijn hoofd, in mijn lijf.. dat ik kan ervaren waar het paard pijn heeft, kan voelen op mijn lijf hoe een ruiter erop zit, dat ik kwalen en emoties kan overnemen (tijdelijk). Dat ik voel hoe het paard in mijn brein zoekt naar de juiste woorden zeg maar om iets uit te leggen. dat ik weet wat het wil vertellen.

Maar goed even over die clues: Als ik een foto voor me heb van puur een hoofd van een paard. Verder niks. Zijn daar toch echt geen clues op te zien over bespiering dus dat ik conclusies trek richting beweging of problemen. En al helemaal niet hoe zijn vorige stal eruit zag of dat hij als veulen een flinke val gemaakt heeft. (Wat dan vervolgens beaamt wordt door eigenaar) maar goed dan hebben we het over foto’s…

Ik kan echter ook readings doen op voorwerpen. En vertellen dat de persoon van wie dat voorwerp is geweest gestorven is aan een bepaalde aandoening, hoe de persoon eruit zag, hoe deze zich voelde en wat hij nog meer te vertellen heeft. Waar zitten dan de clues verstopt die ik zou interpreteren? Geen aanval, echt benieuwd hoe degenenen die readings als “cold reading” zien (dus NIET alszijnde dat ik het als helderziende/wetende/voelende in mijn hoofd zie/hoor/ervaar/weet) uitleggen hoe dit dat kan.

Ik heb zelfs een envelop in handen gekregen met een foto erin. En ik kon precies vertellen wat er op die foto stond. Hoe dan? Ga niet zeggen, gokken. Want het kon echt van ALLES zijn en ik had het precies goed. dat was mijn openbaring trouwens dat ik medium ben.


Het CIA heeft zelfs mensen in dienst die doen wat jij doet. Die worden Remote Viewers genoemd en ingezet bij vermissingszaken e.d.

Edit, linkje met meer informatie toegevoegd:

https://independentaustralia.net/enviro ... tudy,17411
Laatst bijgewerkt door Elisa2 op 26-10-23 17:42, in het totaal 1 keer bewerkt