Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-09-25 00:23

Geplaatst: 11-09-25 00:23

Prairy schreef:
Hutcherson schreef:
Offtopic, maar wellicht kan iemand mij als vrouw van een ADHD man (late diagnose) vertellen hoe het werkt.
Hij heeft kort werkende medicatie gekregen (medikinet) en dit werkt echt ontzettend fijn voor hem. Echter is hij er spaarzaam mee en gebruikt het enkel als hij wil werken (eigen bedrijf en soms is het wat rustiger) dus niet elke dag. Nu hadden we het er laatst over dat zijn hoofd blijven piekeren over 'projecten' of 'onderwerpen' die on hold staan, die ik regel of die vanzelf wel hun weg gaan vinden (in mijn ogen dus geen reden om te piekeren). Hij vroeg zich af of het dan niet handiger is om elke dag, hoe dan ook, een medikinet te gebruiken. Of zelfs langdurige afgifte medicatie? Of dosering?
Ik heb er weinig verstand van wat werkt. Kan iemand hier iets over zeggen?

Ik heb de langwerkende medikinet. Bij mij werkt het echt goed om de medicatie regelmatig te nemen, als ik dat niet doe dan gaat het een tijdje best ok, maar op een gegeven moment stapelen de pieker dingen /projecten zich op. Dan kan ik wel af en toe medicatie nemen, maar daarmee wordt de stapel dan alleen niet groter zeg maar. Als ik regelmatig medicatie neem dan ben ik ook in staat om de stapel kleiner te maken ipv alleen te beheren.

Ik neem 20mg in de ochtend en als ik er aan denk nog 5-10 in de middag met de lunch. Als ik te veel op mijn bordje heb dan eventueel nog eens 20. Na 16u neem ik liever niets meer om te zorgen dat ik kan slapen.

Wat mij verder goed helpt is een 10-20 minuten rondje opruimen in de avond zodat ik de dag erna met een opgeruimd huis/keuken begin. Misschien dat hij dat ook kan proberen? Of eventueel een 'pieker/dumplijstje' maken als hij bang is om dingen te vergeten?

Of een lijstje met dingen die in hold staan met een soort beslisdatun erachter, zodat hij een deadline heeft om naartoe te werken of om iets af te schrijven en er tot die tijd niet aan hoeft te denken.

Ik hoop dat het duidelijk is, mijn hoofd is een beetje stuk

Dank voor deze info. Hij herkende zich erg in je stukje. Inderdaad het opruimen voor naar bed gaan. Piekermomentje toelaten en deadlines stellen voor 'projecten' klinken goed.
De vraag is of dat hoofd het ook daadwerkelijk gaat doen.
Ik ben zelf therapeut en ook gespecialiseerd in coping-strategieen en cognitieve revalidatie. Maar echt niks werkt bij hem

en ik sta uiteraard te dichtbij. Er is de afgelopen jaren uitgebreid gekeken naar wat er gebeurde in zijn brein en daar kwam dus ADHD uit en de medicatie was ook een schot in de roos. Zoveel rust en hij zei: eindelijk matcht de drukte in mn hoofd met mn fysiek. Hij is fysiek rustig (uit geen adhd typische dingen fysiek) maar zijn hoofd is blijkbaar echt een chaos. Werd vroeger op speciaal onderwijs gezet, was een 'dagdromer', was er niet helemaal bij, moest starten op mbo niv 2 terwijl hij nu functioneert op hbo+ niveau. Werd vroeger dus beetje weggezet als dommig, dromerig, kon niet veel. Maar heeft dus zn hele leven al deze klachten zonder dat zijn fysiek meeging in de onrust. Denk dat daarom het nooit ontdekt is op jonge leeftijd. Nu waren er helaas ook niet echt hele betrokken ouders ofzo.. Maar das een ander verhaal.

**Geplaatst**: 11-09-25 06:36

Geplaatst: 11-09-25 06:36

Is je man stiekem een vrouw? :')

Zo is het namelijk precies in mijn hoofd.

Je/hij zult merken en waarschijnlijk wel weten dat het met vlagen komt dat je iets kunt volhouden.

Wat ik heb gemerkt is dat ik het na een tijdje vergeet om dingen te doen die goed werken, bijvoorbeeld omdat het ritme net even anders is (weekend weg ofzo). Maar als het iets is dat wel werkt, pak ik het na een tijdje weer op om te doen, of in ieder geval af en toe.

Ik gebruik (als ik er aan denk

) de Routine flow app (was toen eenmalig betalen), voor mij werkt dat vooral in de ochtend goed, maar ik heb er ook een avond routine in staan. Je kunt deze helemaal zelf maken, en er tijdens bij zetten die je per taakje doet. Zo hoef ik niet na te denken maar kan ik gewoon het taakje doen en afvinken. Na verloop van tijd blijven bepaalde handelingen dan soms ook wel plakken, zelfs als ik de app niet gebruik.

Ik heb structuur nodig, maar als die doorbroken wordt is het altijd weer een struggle om op het juiste pad terug te komen.

**Geplaatst**: 11-09-25 07:39

Geplaatst: 11-09-25 07:39

Heel herkenbaar die drukte in het hoofd. Dat heeft mijn dochter dus precies zo. Die lijkt heel rustig maar haar hoofd is 1 grote chaos en staat nooit stil. Wij hebben straks om 12 uur een intakegesprek. Ben benieuwd wat daaruit komt. Ik gun het haar zo dat ze handvatten krijgt om hiermee om te gaan zodat ze niet vast gaat lopen als ze straks wat ouder is.

**Geplaatst**: 14-09-25 15:23

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 14-09-25 15:23

Ik heb sinds 2 a 3 jaar ook de diagnose ADD. Ofwel dus ook druk in mijn hoofd. Ik kan heel goed teveel en snel praten en blijven nadenken over dingen ( overthinking ). Zijn er meer die dit herkennen en wat heeft bij jullie geholpen? Ik heb nog geen medicatie maar wil dit binnenkort aanvragen om te kijken of dat kan helpen bij de klachten die ik ervaar.

**Geplaatst**: 14-09-25 18:54

Geplaatst: 14-09-25 18:54

PotjeMayo schreef:
Ik heb sinds 2 a 3 jaar ook de diagnose ADD. Ofwel dus ook druk in mijn hoofd. Ik kan heel goed teveel en snel praten en blijven nadenken over dingen ( overthinking ). Zijn er meer die dit herkennen en wat heeft bij jullie geholpen? Ik heb nog geen medicatie maar wil dit binnenkort aanvragen om te kijken of dat kan helpen bij de klachten die ik ervaar.

Bij mij helpt alleen medicatie tegen mijn drukte in m’n hoofd.

**Geplaatst**: 14-09-25 19:40

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 14-09-25 19:40

Bij mij zorgt de medicatie inderdaad ook voor rust in mijn hoofd en het zorgt ervoor dat ik me gewoon normaal kan concentreren. Ik kan op bepaalde dingen hyperfocussen maar alleen als het onderwerp me écht interesseert, zodra ik het enigszins saai vind dan kan ik dat dus niet en dan is de medicatie heel erg fijn.

**Geplaatst**: 14-09-25 20:49

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 14-09-25 20:49

@potjemayo, bij mijn man dus ook het enige dat helpt voor de onrust in de bovenkamer is medicatie. Hij gaf echt aan dat het een zee van rust over zijn mentaal kwam.

**Geplaatst**: 14-09-25 21:11

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 14-09-25 21:11

Ik slik zo nodig Tramadol voor bekkenpijn, maar ik merk dus dat Tramadol mij ook rustig maakt. Dat is ook (deels) de werking, het beïnvloedt vaak ook het reactievermogen, maar dat dempt dus ook een heleboel. Ik ben daarom heel benieuwd hoe, stel dat ik de diagnose zou krijgen, medicatie werkt die én die rust geeft, én zorgt dat ik alert ben.

Het blijven nadenken wat PotjeMayo zegt herken ik ook heel erg, ik kan dagen later nog blijven nadenken over iets heel kleins wat de ander waarschijnlijk allang vergeten is.

Beginnen aan simpele taken is ook zoiets, huishoudelijke klusjes bijvoorbeeld. Dat gaat een paar dagen goed en dan laat ik het weer liggen. Het vervelende is dat mijn man dat ook heeft, maar dan vanuit de hoogbegaafdheid-hoek. Ik stel klussen uit omdat ik me er niet toe kan zetten, hij stelt ze uit omdat het te saai is. Tot het punt dat ik knettergek ben van het volle aanrecht of alle troepjes overal in de woonkamer, er heel chagrijnig van word, enorm loop te mokken en te mopperen, het opruim, en drie dagen later... juist

Of ik ben blij want ik heb een voorraad wasgoed weggewerkt, is droog en opgevouwen enzo. En dan is mijn hoofd weer vol (of te leeg) en staat een hele volle wasmand gevouwen was weer tot in de eeuwigheid in een hoek van de slaapkamer.

Apps voor dat soort klusjes helpt niet, dat hou ik 2 dagen bij en dan vergeet ik het weer. Apps waarbij de partner hem ook heeft en je een soort "afvinkwedstrijdje" doet helpt ook niet, want ik ben dan fanatiek en mijn man denkt: :roll:

dat ga ik niet doen.

**Geplaatst**: 15-09-25 00:04

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 15-09-25 00:04

Ik ben als jouw man butterfly. En mijn man is zoals jij :')

**Geplaatst**: 15-09-25 10:51

Geplaatst: 15-09-25 10:51

ooh zo veel herkenning.

geen diagnose. Er eerst 3 jaar over gedaan om naar de HA te gaan. Toen bij de voorintake GGD een 'een diagnose zul je waarschijnlijk wel krijgen' maar hoogbegaafd kwam ook nog voorbij. Dat icm de wachttijden en mogelijke consequenties van een diagnose hebben het onderwerp vervolgens weer op mijn 'ooit nog iets mee doen' stapel doen laten belanden. Daar kunnen ze voor onbepaalde tijd wel weer blijven liggen.

Maar druk in je hoofd is zoooo herkenbaar. onderwerpen van heel klein tot heel groot en super belangrijk tot totaal irrelevant door elkaar en dan bijna altijd met een songtekst erdoorheen.

Structuur háááten en het nodig hebben.

Niet kunnen starten óf hyperfocus. En niet kunnen bepalen wanneer welke variant aan gaat.

Wat mij (onbewust ontstaan) gruwelijk helpt is het leven met de paarden aan huis. Dat geeft mijn dag structuur. En daar heb ik nooit echte moeite om de dingen te doen die ik moet doen. Want de paarden motiveren mij altijd.
Verder hebben we in en om het huis constant zo veel te doen dat ik ook gewoon naar buiten kan lopen, per ongeluk kan struikelen over een klus die me toevallig motiveert en dan lekker doorstomen in die klus. En zo best wat gedaan krijgen op een dag. Soms heb ik juist wél last van de enorme lijst klusjes die ik onbewust in mijn werkgeheugen meesleep. Maar dat trek ik ook zelf aan. Dus dat zou ik toch altijd houden.

Op mijn werk en met mijn eigen administratie achtige dingen of taken die me niet motiveren is het wel soms (ahum altijd) drama. Uitstellen, ontwijken en nog eens uitstellen tot de druk er vol op staat. Ik heb heel lang gedacht dat ik gewoon lui was.....Maar áls ik aansta héb je ook echt iets aan me.

Op tijd op een wedstrijd/les/uitje met de paarden kan ik alleen als ik een heel schema uitwerk mét meldingen op mijn horloge. vanaf het moment dat de wekker gaat/ ik me moet omkleden tot dat ik daadwerkelijk op mijn paard moet stappen. Maaaaar dat werkt dus wél. Eindelijk ga ik niet meer gestrest en vol zelfverwijt op pad. :)*

Maar dan moet er ook nergens ruimte zitten in mijn planning voor freewheelen of nadenken. Want dan saboteer ik de boel weer met treuzelen of mini klusjes die veel langer duren.

maar het realiseren dat het zeer waarschijnlijk 'iets' is waar ik niet perse iets aan kan doen, gewoon een andere bedrading. Maar moet leren gebruiken/ helpen vormgeven, helpt al enorm.
Toen ik bijvoorbeeld het op tijd komen 'dat moet je toch gewoon kunnen' losliet en leerde dat ik dat gewoon ECHT anders aan moest pakken, scheelde dat al zo veel dagelijkse ergernis en (onbewust) zelfverwijt.

**Geplaatst**: 15-09-25 11:01

Geplaatst: 15-09-25 11:01

Bovenstaande is echt zo herkenbaar

Zoals heel veel verhalen hier.

Ik heb het ook zo onwijs lang uitgesteld om er toch wat mee te doen. Sta nu op de wachtlijst voor diagnostiek, maar die is bijna een jaar lang dus dat duurt nog wel eventjes. Nou ja, het is in elk geval in beweging gezet.
Net als jij hierboven omschrijft vind ik ook het idee dat het "iets" is wat gewoon anders werkt dan bij de meeste mensen, al heel erg helpen. Niet als excuus, maar wel als verklaring en iets waar ik mee om kan leren gaan. Ik heb namelijk vooral veel last van de frustratie, zelftwijfel etc die erbij komt kijken ("waarom kan ik dit niet gewoon, anderen kunnen het toch ook" etc). Het is, voor mij in elk geval, zoveel breder dan alleen problemen met focus en concentratie en druk in mijn hoofd zijn.

**Geplaatst**: 15-09-25 11:23

Geplaatst: 15-09-25 11:23

Inderdaad veel herkenbare verhalen!
Waar ik vooral mee zit is dat het er voor zorgt dat ik soms erg lastig zelfstandig kan werken, ergens aan beginnen enorm moeilijk kan zijn en dat leidt dan weer tot soms niet begrepen worden op de werkvloer.
Vervolgens voel ik me weer slecht, gevoel van gefaald hebben want ik moet het allemaal maar kunnen net zoals anderen. :Y)

**Geplaatst**: 15-09-25 11:31

Geplaatst: 15-09-25 11:31

Dat ergens niet aan kunnen beginnen dat herken ik ook wel. Dat komt bij mij omdat ik het graag helemaal goed wil doen en ik zoveel verschillende mogelijke uitkomsten zie, de realiteit dan maakt dat ik mijn plannen weer wat aan moet passen etc etc. Of ik vind het idd te saai

. Mijn hoofd werkt ook veel sneller en anders dan dat van mijn collega's heel erg lastig vaak omdat ik al tig stappen verder ben. Ik heb echter geen adhd. Herken wel heel veel van waar mijn dochter tegenaan loopt want ik weet bijna zeker dat ik wel een neurodivergent brein heb.

**Geplaatst**: 15-09-25 11:49

Geplaatst: 15-09-25 11:49

Is dat ook getest? ADHD is heel erfelijk, dus als je dochter het heeft is de kans volgens mij wel redelijk aanwezig dat een van de ouders het ook heeft.

Ik vind het ook heel lastig om aan dingen te beginnen inderdaad. Vroeger dacht ik dat ik goed onder druk kon werken, en dat is op zich ook wel zo, maar eigenlijk is het meer: zonder enorme druk krijg ik niks voor elkaar

Als de tijd dringt of er echt een consequentie boven m'n hoofd hangt, kan ik ineens van alles. Zo 'red' ik me dus voor de buitenwereld best goed, maar ik trek die constante stress niet meer. En de frustratie die erbij komt kijken, elke keer weer de vraag bij mezelf waarom ik zo lang heb uitgesteld of niet eerder ben begonnen.

**Geplaatst**: 15-09-25 11:54

Geplaatst: 15-09-25 11:54

pol013 schreef:
ooh zo veel herkenning.

geen diagnose. Er eerst 3 jaar over gedaan om naar de HA te gaan. Toen bij de voorintake GGD een 'een diagnose zul je waarschijnlijk wel krijgen' maar hoogbegaafd kwam ook nog voorbij. Dat icm de wachttijden en mogelijke consequenties van een diagnose hebben het onderwerp vervolgens weer op mijn 'ooit nog iets mee doen' stapel doen laten belanden. Daar kunnen ze voor onbepaalde tijd wel weer blijven liggen.

Maar druk in je hoofd is zoooo herkenbaar. onderwerpen van heel klein tot heel groot en super belangrijk tot totaal irrelevant door elkaar en dan bijna altijd met een songtekst erdoorheen.

Structuur háááten en het nodig hebben.

Niet kunnen starten óf hyperfocus. En niet kunnen bepalen wanneer welke variant aan gaat.

Wat mij (onbewust ontstaan) gruwelijk helpt is het leven met de paarden aan huis. Dat geeft mijn dag structuur. En daar heb ik nooit echte moeite om de dingen te doen die ik moet doen. Want de paarden motiveren mij altijd.
Verder hebben we in en om het huis constant zo veel te doen dat ik ook gewoon naar buiten kan lopen, per ongeluk kan struikelen over een klus die me toevallig motiveert en dan lekker doorstomen in die klus. En zo best wat gedaan krijgen op een dag. Soms heb ik juist wél last van de enorme lijst klusjes die ik onbewust in mijn werkgeheugen meesleep. Maar dat trek ik ook zelf aan. Dus dat zou ik toch altijd houden.

Op mijn werk en met mijn eigen administratie achtige dingen of taken die me niet motiveren is het wel soms (ahum altijd) drama. Uitstellen, ontwijken en nog eens uitstellen tot de druk er vol op staat. Ik heb heel lang gedacht dat ik gewoon lui was.....Maar áls ik aansta héb je ook echt iets aan me.

Op tijd op een wedstrijd/les/uitje met de paarden kan ik alleen als ik een heel schema uitwerk mét meldingen op mijn horloge. vanaf het moment dat de wekker gaat/ ik me moet omkleden tot dat ik daadwerkelijk op mijn paard moet stappen. Maaaaar dat werkt dus wél. Eindelijk ga ik niet meer gestrest en vol zelfverwijt op pad.
Maar dan moet er ook nergens ruimte zitten in mijn planning voor freewheelen of nadenken. Want dan saboteer ik de boel weer met treuzelen of mini klusjes die veel langer duren.

maar het realiseren dat het zeer waarschijnlijk 'iets' is waar ik niet perse iets aan kan doen, gewoon een andere bedrading. Maar moet leren gebruiken/ helpen vormgeven, helpt al enorm.
Toen ik bijvoorbeeld het op tijd komen 'dat moet je toch gewoon kunnen' losliet en leerde dat ik dat gewoon ECHT anders aan moest pakken, scheelde dat al zo veel dagelijkse ergernis en (onbewust) zelfverwijt.

Hoogbegaafdheid hoef je ook niet altijd blij mee te zijn. Van mij mogen ze dat ook houden. Het heeft mij uiteindelijk nooit erg geholpen.

Ik ben vandaag ook fantastisch op dreef, het is bijna 12 uur en er is nog niets zinnigs uit mijn handen gekomen. Het lukt gewoonweg niet om te beginnen.

**Geplaatst**: 15-09-25 11:58

Geplaatst: 15-09-25 11:58

Eulogy schreef:
Is dat ook getest? ADHD is heel erfelijk, dus als je dochter het heeft is de kans volgens mij wel redelijk aanwezig dat een van de ouders het ook heeft.

Ik vind het ook heel lastig om aan dingen te beginnen inderdaad. Vroeger dacht ik dat ik goed onder druk kon werken, en dat is op zich ook wel zo, maar eigenlijk is het meer: zonder enorme druk krijg ik niks voor elkaar Als de tijd dringt of er echt een consequentie boven m'n hoofd hangt, kan ik ineens van alles. Zo 'red' ik me dus voor de buitenwereld best goed, maar ik trek die constante stress niet meer. En de frustratie die erbij komt kijken, elke keer weer de vraag bij mezelf waarom ik zo lang heb uitgesteld of niet eerder ben begonnen.

Dit is echt precies wat ik heb!!
Helaas begint het nu steeds moeilijker te worden om mezelf te blijven redden.

**Geplaatst**: 15-09-25 12:01

Geplaatst: 15-09-25 12:01

Dat is niet getest nee, maar ik heb vroeger zonder enige moeite school doorlopen, nooit problemen gehad met concentratie bijvoorbeeld (dat heeft mijn dochter wel heel erg). Plannen, eerst het een af maken voor ik aan iets anders begin etc ook geen problemen mee. Misschien heb ik het niet helemaal goed uitgelegd. Ik denk dat het er bij mij meer in zit, dat ik gewoon zoveel mogelijke uitkomsten zie van 1 en hetzelfde probleem. Ik wil alle concepten bekijken, uitwerken etc voor ik met een uiteindelijk resultaat kom.

**Geplaatst**: 15-09-25 12:17

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 15-09-25 12:17

Ohh zoveel herkenning! En ook de zin: waarom kan ik het niet gewoon? Anderen kunnen het ook, die is recht in de roos.

Eulogy zegt het ook heel mooi, die frustratie en de vraag waarom zo lang uitgesteld. Elke keer jezelf beloven dat het nooit weer zover komt, en dan jezelf precies weer in dezelfde situatie vinden :roll:

**Geplaatst**: 15-09-25 12:21

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 15-09-25 12:21

Bedankt voor de antwoorden

Welke medicatie gebruiken jullie? Of is dat handiger om in overleg te doen met de huisarts?

**Geplaatst**: 15-09-25 12:52

Geplaatst: 15-09-25 12:52

Tazzey schreef:
Hoogbegaafdheid hoef je ook niet altijd blij mee te zijn. Van mij mogen ze dat ook houden. Het heeft mij uiteindelijk nooit erg geholpen.

Ik ben vandaag ook fantastisch op dreef, het is bijna 12 uur en er is nog niets zinnigs uit mijn handen gekomen. Het lukt gewoonweg niet om te beginnen.

Nee.... en ik merkte ook dat ik er echt gruwelijk op afhaakte toen ze daar ook nog over begonnen. Dus nu is mijn focus op dat hele onderwerp weer pleite.

**Geplaatst**: 15-09-25 13:03

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 15-09-25 13:03

PotjeMayo, ik gebruik Methylfenidaat. Ik zou dat met de psychiater overleggen, de huisarts lijkt me niet de geschikte partij daarvoor. Hij schrijft wel mijn herhalingsrecepten voor maar voor veranderingen moet ik terug naar de psychiater.

Pol013, heb je wel de IQ testen gemaakt? Dat vond ik ook zo'n ellende, als net gediagnosticeerde ADHD-er een paar uur lang moeten concentreren, goed plan wel haha. :')

**Geplaatst**: 15-09-25 13:21

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 15-09-25 13:21

Via de psychiater/psycholoog? Ik loop daar al 2.5jr niet meer en weet niet of ik daar naar terug kan ivm leeftijd en afronding van traject. Of zou ik dan naar een nieuw iemand moeten?
Ik heb wel een bespreking met de ha overigens. Misschien vraag ik het via haar aan

**Geplaatst**: 15-09-25 13:25

Geplaatst: 15-09-25 13:25

SusanH schreef:
Dat is niet getest nee, maar ik heb vroeger zonder enige moeite school doorlopen, nooit problemen gehad met concentratie bijvoorbeeld (dat heeft mijn dochter wel heel erg). Plannen, eerst het een af maken voor ik aan iets anders begin etc ook geen problemen mee. Misschien heb ik het niet helemaal goed uitgelegd. Ik denk dat het er bij mij meer in zit, dat ik gewoon zoveel mogelijke uitkomsten zie van 1 en hetzelfde probleem. Ik wil alle concepten bekijken, uitwerken etc voor ik met een uiteindelijk resultaat kom.

Meelezer valt even binnen

Ik wil (en kan ook) niet diagnosticeren, maar vraag me op basis van jouw verhaal wel af of het niet kan zijn dat je hoogbegaafd bent. Ik weet even niet zeker of dat plaatje hier gedeeld is, maar qua HB, ADHD en (ik dacht) autisme zit daar ook best wat overlap in qua klachten.

Ik ben zelf niet HB getest, mijn vader en broertje wel allebei bewezen HB, maar het vermoeden is er wel en ik herken (bij mezelf en ook in jouw verhaal) wel veel signalen die daar bij zouden kunnen passen.

HB goed getest krijgen schijnt dan wel weer een dingetje te zijn want ondanks dat ik in de GGZ bij een grote instelling loop, kunnen/mogen zij dat niet. Ik ga zelf wel later deze maand op ADHD getest worden, maar had daarom hier nog niet eerder gereageerd. Zou me ergens namelijk niet verbazen als het in mijn geval meer bij de HB vandaan zou komen dan ADHD, maar zoals iemand anders ook al aangaf, ook HB hoef je niet per se blij mee te zijn

Laatst bijgewerkt door Blacky94 op 15-09-25 13:34, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-09-25 13:29

Geplaatst: 15-09-25 13:29

Tazzey schreef:
Pol013, heb je wel de IQ testen gemaakt? Dat vond ik ook zo'n ellende, als net gediagnosticeerde ADHD-er een paar uur lang moeten concentreren, goed plan wel haha.

nee, aleen die sneltest. daar kwam uit dat testen de moeite kon zijn. Maar daar heb ik dus helemaal geen zin in..... Heb er eerst jaren over gedaan om uberhaupt een afspraak te maken voor 'het probleem'. Wachttijden, zelf terug komen op een vervolgafspraak, verschillende sporen en andere omleidingen werken dan niet zo goed.

Dus deze onderwerpen mogen gezellig aansluiten bij alle andere plannen en ideeën die ik nog ergens heb.....

Ik pak het nu weer even pragmatisch aan. Kijken of tips die er bij horen wél aan willen sluiten bij mij en helpen en proberen of ik het kan snappen en herkennen.

**Geplaatst**: 15-09-25 13:37

Geplaatst: 15-09-25 13:37

@ potjemayo

Volgens mij gaat het voorschrijven van adhd medicatie niet via de HA?

Ik ben een paar maanden geleden begonnen meteen heel doorloop traject om erachter te komen wat voor mij werkt. Want er is helaas geen wondermiddel dat voor iedereen hetzelfde werkt