Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-08-22 08:44

Geplaatst: 23-08-22 08:44

Goede oppas vinden is moeilijk vind ik, daarnaast is gebleken dat die van ons niet zo goed gaan op oppas waardoor we elke keer terug moesten dus het gevoel van vrijheid houdt dan gauw op

Ik heb er echter geen moeite mee, ben zelf ook graag bij m’n kinderen en datenights kan je thuis ook doen.

Er komt ook een tijd dat je kids je zelf savonds graag weg willen hebben dus dat komt vast goed. Je eigen tijd komt ook weer

**Geplaatst**: 23-08-22 09:01

Geplaatst: 23-08-22 09:01

SophievdV schreef:
Napie schreef:
Waar ik me vooral aan stoor is dat je als kinderloze toch vaak vreemd aan wordt gekeken. Op mijn werk krijg ik wekelijks de vraag of ik kinderen heb en als ik dit ontkennend beantwoord dan denkt men vaak dat ik of onvruchtbaar ben of een kinderhater

Zeggen die mensen dan dat ze dat denken?

Op zich is de vraag of je kinderen hebt geen vreemde vraag, maar gewoon een vraag uit belangstelling.

Ik kan me heel goed voorstellen dat mensen geen kinderen willen. De impact op je vrijheid is immens groot. Dat vind ik het vervelendste aan het moeder zijn. Je bent nooit echt vrij. En daar verlang ik wel eens naar.

ze zeggen zelfs dat je dan geen goede relatie hebt.
Want de kers op de taart van een goede relatie is kinderen (letterlijke quote)

dus belangstelling, bij sommige, veroordeling en niet begrijpen komt meer voor.

**Geplaatst**: 23-08-22 09:12

Re: Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Geplaatst: 23-08-22 09:12

DuoPenotti dat is ruk inderdaad. En het slaat nergens op.

**Geplaatst**: 23-08-22 09:51

Re: Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Geplaatst: 23-08-22 09:51

ik moest er om lachen eigenlijk, zegt toch meer om de bekrompen geest van wie het zegt dan wat anders.

**Geplaatst**: 23-08-22 09:55

Geplaatst: 23-08-22 09:55

Ik heb al eens gehad dat iemand zich (onnodig) rot voelde om de vraag. Was voor de belastingaangifte. Of ik ook nog even de rekeningnummers van de kinderen door wilde geven waarop ik simpelweg antwoordde 'die hebben we niet' waarop er een heel ongemakkelijke 'oh het spijt me' volgde. Waarop ik dan weer zei, 'oh, maar het is opzettelijk hoor' :')

Insert ongemakkelijke stilte.

Als je geen kinderen hebt is dat uiteraard het gevolg van een vervelende medische kwestie en is het heel verdrietig.

Ofzo

**Geplaatst**: 23-08-22 10:11

Geplaatst: 23-08-22 10:11

Mensen hebben altijd wat te zeiken.
Heb je 1 kind dan krijg je opmerkingen als: „je heb niet voor niets 2 handen“ 8)7

Heb je 2 kinderen van hetzelfde geslacht dan komt de vraag of je het nog een keer gaat proberen.
Heb je er 3 van hetzelfde geslacht dan komt de vraag of je niet teleurgestelt bent :roll:

Zodra je er 3 of meer hebt komen de klimaatfanatisten je vertellen dat je de wereld naar de klote brengt.

**Geplaatst**: 23-08-22 10:12

Re: Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Geplaatst: 23-08-22 10:12

2 kinderen, 1 van ieder geslacht is het summum Sizzle! Dan heb je alles wat je wil blijkbaar $*\o/*$

**Geplaatst**: 23-08-22 10:13

Geplaatst: 23-08-22 10:13

Marjo schreef:
Voor mij is het al jaren heel duidelijk dat ik geen kinderen wil. Ik heb niets met kinderen en ik kan er ook niks mee. Ik zie alleen maar de nadelen van kinderen nemen

Dat heb ik ook. Gelukkig denkt mijn vriend er precies hetzelfde over. Bij mij is het niet willen zo groot, dat ik ook heb gezegd dat als hij er anders over denkt. We dan niet in de toekomst samen zijn, omdat ik écht niet wil.

Ik heb ook niks met mijn neefjes, word er niet warm of koud van. Ren er zo snel mogelijk van weg :')

Laatst bijgewerkt door Cchanny op 23-08-22 10:24, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-08-22 10:14

Geplaatst: 23-08-22 10:14

secricible schreef:
2 kinderen, 1 van ieder geslacht is het summum Sizzle! Dan heb je alles wat je wil blijkbaar $*\o/*$

Het hoogste doel in het leven wat te behalen valt inderdaad. Ik vraag me af of je dat op je CV kunt zetten

**Geplaatst**: 23-08-22 10:47

Geplaatst: 23-08-22 10:47

Sizzle schreef:
secricible schreef:
2 kinderen, 1 van ieder geslacht is het summum Sizzle! Dan heb je alles wat je wil blijkbaar $*\o/*$

Het hoogste doel in het leven wat te behalen valt inderdaad. Ik vraag me af of je dat op je CV kunt zetten

En dan nog het liefst eerst een jongetje en dan een meisje

sorry voor de oneliner ik kruip terug onder mijn steen

**Geplaatst**: 23-08-22 10:54

Geplaatst: 23-08-22 10:54

Saul schreef:
Sizzle schreef:

Het hoogste doel in het leven wat te behalen valt inderdaad. Ik vraag me af of je dat op je CV kunt zetten

En dan nog het liefst eerst een jongetje en dan een meisje

sorry voor de oneliner ik kruip terug onder mijn steen

De combo die ik het liefste niet wilde en wel kreeg :')

**Geplaatst**: 23-08-22 10:57

Re: Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Geplaatst: 23-08-22 10:57

Hoe kun je nou niet blij zijn dat je braaf als een goede echtgenoot als eerste prioriteit een opvolger van de stamvader gemaakt hebt _O-

(Ziet een scene van de lion king voor zich).

Ok, terug on topic maar weer

**Geplaatst**: 23-08-22 10:59

Geplaatst: 23-08-22 10:59

Je kunt het gat in je leven wat je ervaart (van is dit het nou, eten slapen werken en herhaal, en soms een vakantie) op verschillende manieren opvullen. Daar heb je geen kind voor “nodig”. Ik denk eigenlijk dat een kind de sleur alleen maar groter maakt, omdat je dan ook nog vermoeid bent.
Ik zeg bij twijfel niet doen. Zeker niet in deze wereld. En bedenk ook dat veel relaties juist stukgaan zodra er kinderen komen, dus daar hoef je het ook niet voor te doen.
Ik zou kijken hoe je je leven structureel kunt aanpassen zodat je er nog blijer mee wordt en niet meer dat “is dit het dan” gevoel hebt

**Geplaatst**: 23-08-22 11:23

Geplaatst: 23-08-22 11:23

Saul schreef:
Sizzle schreef:
Het hoogste doel in het leven wat te behalen valt inderdaad. Ik vraag me af of je dat op je CV kunt zetten

En dan nog het liefst eerst een jongetje en dan een meisje

sorry voor de oneliner ik kruip terug onder mijn steen

Ja dan heb je een koningskoppel

**Geplaatst**: 23-08-22 11:29

Geplaatst: 23-08-22 11:29

Sizzle schreef:
Een goede oppas vinden waar je echt vertrouwen in hebt vind ik haast nog moeilijker dan een goede bijrijder vinden. Echter hebben we beide niet zo‘n enorme stap-behoefte.

Wij hebben echt mazzel wat dat betreft, mijn ouders willen de kinderen heel veel zien, dus m'n weekenden zijn vaak vrij en mijn oppaskindje is inmiddels 16 en past overdag op of als mijn ouders niet kunnen.

Hier nog een grote stapbehoefte, maar dat komt ook omdat onze vrienden van voor onze kinderen bijna allemaal kindvrij zijn. Een groot deel van ons sociale leven is in de kroeg of club.

**Geplaatst**: 23-08-22 11:35

Geplaatst: 23-08-22 11:35

Qimm schreef:
Ik heb al eens gehad dat iemand zich (onnodig) rot voelde om de vraag. Was voor de belastingaangifte. Of ik ook nog even de rekeningnummers van de kinderen door wilde geven waarop ik simpelweg antwoordde 'die hebben we niet' waarop er een heel ongemakkelijke 'oh het spijt me' volgde. Waarop ik dan weer zei, 'oh, maar het is opzettelijk hoor'
Insert ongemakkelijke stilte.

Als je geen kinderen hebt is dat uiteraard het gevolg van een vervelende medische kwestie en is het heel verdrietig.

Ofzo

Ja. En het dan gek vinden dat moeders kinderen krijgen, omdat ze dachten dat het er bij hoorde en achteraf spijt krijgen.

Wat dat betreft mag het krijgen van kinderen wel eens wat meer als een bewuste overweging gezien worden, ipv andersom. Waarbij het pas als een bewuste overweging wordt gezien als je ze niet neemt

.

**Geplaatst**: 23-08-22 13:07

Re: Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Geplaatst: 23-08-22 13:07

Moet er wel om lachen. Ik heb een jongen en een meisje, stamhouder geleverd in de familie (verder kon ik niet veel goed doen). Mijn tweede man heeft ook een koningskoppel met stamhouder. Zijn zoon idem en zijn dochter heeft hetzelfde setje geleverd en ook de stamhouder in zijn familie.

Mijn kinderen hebben (nog?) geen kinderen, maar tot nu hebben we allemaal dus perfect werk geleverd. Mijn hemel .... Als ze maar gelukkig zijn, hoe maakt me niks uit.

**Geplaatst**: 23-08-22 15:13

Geplaatst: 23-08-22 15:13

Menino schreef:
Ik heb wel altijd het idee dat dat mensen zijn die echt tralalala, aan kinderen zijn begonnen zonder dat ze er bij wijze van spreke ooit 1 gezien hebben.

Dat denk ik inderdaad ook weleens. Of mensen die zeggen dat je pas echt weet hoe zwaar het is als je zelf een kind hebt. Maar bij goede vriendinnen zie ik dondersgoed hoe zwaar het is, en dat is voor mij juist een bevestiging van mijn keuze (om geen kinderen te krijgen).

Dus ik denk eerder dat mensen of geen goed beeld hebben, of het heel erg onderschatten. Maar dan wel graag voor anderen invullen dat die het niet kunnen weten

**Geplaatst**: 23-08-22 15:15

Geplaatst: 23-08-22 15:15

Napie schreef:
Waar ik me vooral aan stoor is dat je als kinderloze toch vaak vreemd aan wordt gekeken. Op mijn werk krijg ik wekelijks de vraag of ik kinderen heb en als ik dit ontkennend beantwoord dan denkt men vaak dat ik of onvruchtbaar ben of een kinderhater

Dit herken ik niet…

**Geplaatst**: 23-08-22 17:46

Geplaatst: 23-08-22 17:46

Tiggs schreef:
Menino schreef:
Ik heb wel altijd het idee dat dat mensen zijn die echt tralalala, aan kinderen zijn begonnen zonder dat ze er bij wijze van spreke ooit 1 gezien hebben.

Dat denk ik inderdaad ook weleens. Of mensen die zeggen dat je pas echt weet hoe zwaar het is als je zelf een kind hebt. Maar bij goede vriendinnen zie ik dondersgoed hoe zwaar het is, en dat is voor mij juist een bevestiging van mijn keuze (om geen kinderen te krijgen).

Dus ik denk eerder dat mensen of geen goed beeld hebben, of het heel erg onderschatten. Maar dan wel graag voor anderen invullen dat die het niet kunnen weten

Dit zeg ik met alle respect: nee, dat weet je inderdaad niet. En dan heb ik het over alle aspecten, zowel de geweldige, fantastische kanten als de zware kanten.

Zonder kinderen begrijp je niet hoe het met is. Dat gaat op voor vrijwel alle dingen die impact hebben in je leven. Je kan hooguit een inschatting maken op basis van jouw referentiekader.
Dat gaat toch ook op voor het aangaan van een relatie, studeren, beginnen met werken, ondergaan van een ziekte, een indrukwekkende of traumatische gebeurtenis? Pas op dat moment begrijp je het en zelfs dan is het nog een combinatie van omstandigheden, referentiekader, karakter, omgeving en eigen invulling.

Ik had vooraf mijn ideeën over relaties, werk, studie, ziekte en ook over kinderen. Ik had geen kinderwens, ik dacht te weten hoe het zou zijn.. Niet dus. Sommige dingen komen redelijk overeen met mijn verwachtingen, andere dingen totaal niet.

Als jouw visie waar zou zijn, zou de keuze voor of tegen het krijgen van kinderen een stuk makkelijker zijn niet waar?

Als voorbeeld: mijn schoonzusje zat in haar kraamweek met haar baby op de SEH. Ik heb nooit begrepen wat voor impact dat gemaakt heeft en eerlijk gezegd vond ik het na een halfjaar aanhoren ook wel welletjes. Tot ik op de eerste dag na de geboorte van mijn kind op de SEH te horen kreeg dat mijn pasgeboren baby mogelijk kanker kon hebben. Toen ging er ineens een lampje branden.
Toen ik in het Prinses Maxima rondliep, ging er een lampje branden. Niet omdat ik het begreep wat die ouders doormaken, maar omdat ik wel zág dat het zwaar was. Op basis van mijn referentiekader maakte ik een inschatting en die kwam binnen.

En weet je, het is oké dat je niet alles kan begrijpen. Er is ook een max wat je als mens aankan. Maar zeggen dat je iets écht volledig begrijpt is heel ingewikkeld.

**Geplaatst**: 23-08-22 18:09

Geplaatst: 23-08-22 18:09

Daar heb je gelijk in hoor, maar dat is dan inderdaad met alles.

Soms lijkt het alleen of mensen dingen met kinderen altijd ‘specialer’ vinden. Nee ik weet idd niet hoe moe je kunt zijn met een kind, maar een ander weet niet hoe moe je kunt zijn als je 60+ uur in een week in een verantwoordelijke baan werkt of hoe moe je kunt zijn als je een depressie hebt.

Edit: en toch denk ik dat veel mensen het ouderschap onderschatten.

**Geplaatst**: 23-08-22 18:23

Geplaatst: 23-08-22 18:23

Tiggs schreef:
Daar heb je gelijk in hoor, maar dat is dan inderdaad met alles.

Soms lijkt het alleen of mensen dingen met kinderen altijd ‘specialer’ vinden. Nee ik weet idd niet hoe moe je kunt zijn met een kind, maar een ander weet niet hoe moe je kunt zijn als je 60+ uur in een week in een verantwoordelijke baan werkt of hoe moe je kunt zijn als je een depressie hebt.

Edit: en toch denk ik dat veel mensen het ouderschap onderschatten.

Oh zeker waar hoor. Daarin spelen relatie en omgeving ook een grote rol.

Ik vind zelf dat er voor beide opties veel valt te zeggen. En daarnaast ook dat niemand die keuze voor jou (zou moeten) kan maken. Zorg dat het voor beide partners en het kind eerlijk is als je ervoor kiest. Uiteraard nog daargelaten of het je überhaupt lukt.

**Geplaatst**: 25-08-22 00:42

Geplaatst: 25-08-22 00:42

Tiggs schreef:
Napie schreef:
Waar ik me vooral aan stoor is dat je als kinderloze toch vaak vreemd aan wordt gekeken. Op mijn werk krijg ik wekelijks de vraag of ik kinderen heb en als ik dit ontkennend beantwoord dan denkt men vaak dat ik of onvruchtbaar ben of een kinderhater

Dit herken ik niet…

Ik ook niet. Zelf als je zegt dat je een hekel hebt aan kinderen geloven ze het niet. En ze blijven er heilig van overtuigd dat die kinderen nog wel komen. En dan gaan ze alvast fantaseren over wat voor een mooi kind het dan zal worden enzo..

**Geplaatst**: 27-08-22 00:29

Geplaatst: 27-08-22 00:29

Citaat:
Waar ik me vooral aan stoor is dat je als kinderloze toch vaak vreemd aan wordt gekeken. Op mijn werk krijg ik wekelijks de vraag of ik kinderen heb en als ik dit ontkennend beantwoord dan denkt men vaak dat ik of onvruchtbaar ben of een kinderhater

Zeggen die mensen dan dat ze dat denken?

Op zich is de vraag of je kinderen hebt geen vreemde vraag, maar gewoon een vraag uit belangstelling.

Ik kan me heel goed voorstellen dat mensen geen kinderen willen. De impact op je vrijheid is immens groot. Dat vind ik het vervelendste aan het moeder zijn. Je bent nooit echt vrij. En daar verlang ik wel eens naar.

Maar is dat geen kwestie van een goede oppas?

Ik zie de kinderdroom toch wel een beetje voor me met een leuke oppas waar mijn kids ook graag mee omgaan en dan wél gewoon 1 datenight met vriend alleen per week.

Als we uit elkaar gaan voogdij 50/50 verdelen, of hij ietsje meer dan ik ( puur omdat ik zeker weet dar vriendlief een veel betere omgeving neer kan zetten dan ik).

Als mijn vriend komt te overlijden zou ik natuurlijk er wel alleen voor staan. Dat zou ik wel spannend vinden. Maarja, weduwe worden staat idd sws niet erg hoog op de bucketlist.
Als ze iets ouder en zelfstandiger zijn krijg je je vrijheid sowieso wel terug natuurlijk.

Nou ik vind oppas wel een lastige hoor, vind maar eens een goede. En die hebben we gelukkig, naast ouders en schoonouders die ook graag oppassen. Maar elke week op pad lukt niet. Wel los van elkaar waar mijn behoefte dan groter is dan die van mijn man, wat hij dan weer helemaal prima vind. Veel zit hem ook in dan alleen even je ding kunnen doen.

TS, in jou geval zou ik er niet voor gaan, het sijpelt erdoor dat het voornamelijk je vriend is die een kind wil terwijl hij de hond veel moeite en verantwoordelijkheid vind. Flash: kinderen kosten nog veel meer energie.
Ik had echt het gevoel pas bij mijn man dat ik moeder wilde worden, was al een aantal jaar stiefmoeder (co-ouderschap, week op week af regeling) dus wel iets gewend. Zwanger zijn vond ik niet heel veel aan al ging het me prima af, schopjes zijn leuk maar de dikke buik is vooral onhandig. Dat ik nu moeder ben van een mooie dochter vind ik heel bijzonder, fantastisch, bij momenten doodeng want al het narcisme van beide ouders 8-)

maar vooral heel erg leuk. Maar dat ben ik, niet jij. Je moet het echt zelf vooral willen. Adviezen van pleegouder of adoptie vind ik in dit geval vooral vrij dom. Los van de ellende die aan adoptie hangt (het verdienmodel) is zoiets niet bepaalde zonder risico op moeilijkheden, hechting of gezondheidsproblemen. En nee, dat zijn eigen kinderen ook niet. Maar in deze situatie raadt ik het je niet aan.
Wil je vriend een kind of voldoen aan de maatstaf van kinderen hebben? Niets mis met bewust kinderloos zijn, daar mag wel wat meer begrip voor komen.
Succes met wat je bepaald in ieder geval, dit lijkt me geen makkelijke situatie. :knuffel:

Sorry heb meerdere quotes in eentje gegooid. Dus verkloot.

**Geplaatst**: 27-08-22 09:08

Geplaatst: 27-08-22 09:08

marleen_usar schreef:
Ik heb kinderen met beperkingen, het is echt zwaar. Als ik dit had geweten van te voren weet ik niet of ik dan kinderen had genomen. Zelf ben ik ook niet gezond.

Wat eerlijk dat je dit zegt, een dikke knuffel voor alle zware momenten :knuffel:

!.