Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-02-20 06:38

Geplaatst: 08-02-20 06:38

Wij eten wel minder vlees maar niet geheel vegetarisch.
Maar op dit moment gaat het met eten helemaal niet goed. Ik ben een stress eter.

**Geplaatst**: 08-02-20 08:58

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 08-02-20 08:58

Ik sport momenteel veel, dus enige wat ik doe is veel meer eiwitten eten, dus pas niet echt in dat straatje

**Geplaatst**: 08-02-20 10:48

Geplaatst: 08-02-20 10:48

Ik ben ook niet echt met eten bezig, ben al blij als ik zelf wat kan klaarmaken dus ik doe niet te moeilijk over wat dat dan precies is. Geen idee of het zou helpen, maar heb momenteel de energie niet om vanalles te gaan proberen en uitzoeken.

Hier gisteren ook een goede dag, en een beetje te ver gegaan. Vandaag weer enorm moe, dus maar rustig aan ... En morgen & maandag gaat het toch stormen dus dan doen we ook maar niks (behalve hoefsmid, die moet) :')

Begin me op zich wel beter te voelen in het algemeen, wat meer zin om iets te ondernemen (als in huishouden, eten maken, eens naar de paarden, gaan wandelen, ... ) maar verder dan dat nog geen succes. Dat traject waar ik in zou stappen heb ik ook nog niks van gehoord, dus maandag daar maar eens voor bellen. Jippie.

Hebben jullie ervaring met reacties van collega's en collega's die op bezoek willen komen om 'gezellig bij te kletsen'? Hier wel wat mensen die vragen hoe het gaat, ik heb lieve collega's, en had nu een mailtje van een paar mensen die op bezoek willen komen. Heb maar gezegd dat dit kan, maar weet niet of ik er zin in heb

Maar kan niet iedereen buiten sluiten natuurlijk, misschien doet het wel deugd. Of juist niet als ik dan hoor wat er op het werk allemaal aan de hand is ... maar misschien maakt dat bepaalde keuzes dan ook wel weer makkelijker. Ik zie het wel. Maar vind het toch spannend.

**Geplaatst**: 08-02-20 11:04

Geplaatst: 08-02-20 11:04

Ik heb wel wat collega's op bezoek gehad. Ook wel goed om contact te houden. Meestal hebben we het dan ook bewust niet over het werk, hooguit wat sappige roddels

Ik spreek het af, maar zeg wel erbij dat ik op de dag zelf wel even moeten kijken of het echt gaat en ook liever niet te lang (en maar 1 tegelijk)

Eten ben ik niet mee bezig, gewoon net zoals altijd.
Vind koken op het moment nog wel een ding, de ene dag prima andere dag wil ik echt niet. Is meestal ook precies de tijd dat ik een dipje heb..

Gisteren apotheek gebeld want had nog niks gehoord, nou niks doorgekomen. Dus huisarts bellen.. gingen ze het wel dezelfde dag nog regelen. Maar kreeg er weer maar 15 nu, kan ik volgende week weer bellen. Kreeg ook de rekening in de bus, 30st zijn maar €0,79 duurder dan 15... Dus dinsdag weeeeer bellen en dan maar erbij zeggen dat ik er 30 wil.. vind zo'n bandje inspreken zo stom sowieso.. was wel trots dat ik het gisteren allemaal zelf had geregeld, maar storte later weer even helemaal in.
Voortent ook afgebroken vanwege storm, motor moest naar de schuur van schoonvader maar moest vriend doen, want ik mag nu niet rijden. Dus daar baalde ik ook van

Dus ja ik ben ook in de categorie meteen volle bak vooruit als ik een goede dag hebm moet echt nog leren doseren..

**Geplaatst**: 08-02-20 11:17

Geplaatst: 08-02-20 11:17

Knuffel... heel herkenbaar, ik heb ook dagen dat het voelt of ik alles aankan, daags erna is weer poedersuiker

Ik heb mn 2 weekenhulpjes op bezoek gehad, afleiding was even fijn. Vorige week heb ik gesprek in mn eigen winkel gehad met mn rayonleidster leidster, deed me helemaal niks. Ook totaal geen zin of gedachten van zo zou ik dit en dit gaan aanpakken.

Heb vanavond een verjaardag, is ook weer even mentaal voorbereiden

**Geplaatst**: 08-02-20 11:53

Geplaatst: 08-02-20 11:53

Herkenbaar... Ik ben sowieso al geen keukenprinses, maar als ik me wat minder voel heb ik er al helemaal geen zin meer in. Bestel dan iets te vaak bij thuisbezorgd

Heb nu 3x in de week HelloFresh, dan hoef ik in ieder geval niet na te denken wat ik ga eten en alle ingrediënten zijn in huis. Maar dan nog moet ik het nog wel maken en daar moet ik me soms echt toe zetten. Heb wel het gevoel dat gezond eten me helpt.

Die goede dagen zijn zo fijn, ik wil dan ook gelijk vanalles doen en gebruik maken van de energie die ik dan heb. Maar dat krijg ik later wel weer terug.

Wat een gedoe bij de apotheek Goldie! Hopelijk kun je straks voor langere tijd je medicijnen krijgen, da's wel een stuk handiger.

Succes/veel plezier bij de verjaardag vanavond Joanne!

Ik heb daarnet de app '29k' gedownload. Is in samenwerking met Yoga Girl (Rachel Brathen), die ik volg op Instagram. Het is een app met meditaties, schrijfopdrachten, informatie. Zit echt goed in elkaar. Er is een cursus 'Self compassion' en ik heb net de eerste les, 'the inner critic' gevolgd. Een stukje geschreven over wanneer ik me tekort voel schieten en wat mijn inner critic zou zeggen. En daarna wat mijn inner friend daarop zou zeggen.
Ik vond het ook erg fijn dat Rachel zelf ook haar verhaal deed in een filmpje, gaf me het gevoel dat ik het niet alleen hoefde te doen.
Ik ben in elk geval benieuwd naar de volgende lessen en of het me iets gaat brengen. Het is voor mij in ieder geval goed er eens bij stil te staan en niet maar door te gaan.

**Geplaatst**: 08-02-20 15:35

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 08-02-20 15:35

Wat jullie schrijven is heel herkenbaar!

Regelmatig lukt koken mij niet omdat ik helemaal in de stress raak als ik meerdere dingen tegelijk moet doen. Ben snel het overzicht kwijt.

Toen ik thuis was had ik al een afspraak staan met een collega, die heb ik afgezegd. Nu ik aan het opbouwen ben spreek ik wel eens met collega’s af. Morgen gaan m’n vriend en ik bijvoorbeeld eten bij een collega.

Ik voel m’n grenzen ook niet altijd, dus doe al snel te veel. Als ik ze wel voel vind ik het lastig te accepteren. Ik wil zo veel en als ik iets in m’n hoofd heb....

**Geplaatst**: 08-02-20 16:35

Geplaatst: 08-02-20 16:35

Mandyy schreef:
Wat jullie schrijven is heel herkenbaar!

Regelmatig lukt koken mij niet omdat ik helemaal in de stress raak als ik meerdere dingen tegelijk moet doen. Ben snel het overzicht kwijt.

Toen ik thuis was had ik al een afspraak staan met een collega, die heb ik afgezegd. Nu ik aan het opbouwen ben spreek ik wel eens met collega’s af. Morgen gaan m’n vriend en ik bijvoorbeeld eten bij een collega.

Ik voel m’n grenzen ook niet altijd, dus doe al snel te veel. Als ik ze wel voel vind ik het lastig te accepteren. Ik wil zo veel en als ik iets in m’n hoofd heb....

Deze 2 stukken zijn zo enorm herkenbaar..
Heb ook echt dagen dat ik gewoon niet wil koken. Zo moe dat ik er echt geen puf voor heb. Thuisbezorgd is hier ook erg vaak aan de deur geweest.
Ik ben helaas ook wel echt beetje bijgekomen tijdens mijn ziekte en dat frustreert nu zo erg dat ik ben aan het dieëten, maar vind het wel echt enorm lastig. Veel makkelijker om iets snels (en vaak niet goed) te pakken dan echt goed na te denken over mijn eten. Maar merk wel dat het me erg goed doet als het een dag goed lukt. Dan voelt het toch ook alsof ik toch iets bereikt heb die dag.

**Geplaatst**: 08-02-20 16:52

Geplaatst: 08-02-20 16:52

Ik was 4kg afgevallen, woog nog maar 48,5kg

Thuisbezorgd is hier een beetje lastig

Vandaag gewandeld met vriend, 2,5km maar was echt af daarna...
Afbeelding

Wilde nog wel naar paard eind van de middag, maar moe en slecht weer. Toch nog ff droog dus vriend had me even gebracht. Cas liep zo fijn met longeren, daar werd ik dan weer helemaal blij van

Screenshotje
Afbeelding

Hoop van de week misschien weer eens echt te gaan rijden..

Ik heb de laatste tijd ook regelmatig dat of m'n rijst of de piepers nog niet gaar zijn

normaal kon ik alles perfect timen, maar het lukt nu gewoon niet..
Voel me ook banketstaaf als ik alles door m'n vriend moet laten doen.. En hij zegt wel dat hij het best wil doen, maar uiteindelijk gebeurt er niks als ik niks doe. Ja als ik het vraag, maar helaas niet uit zichzelf.

@Moirin: ergens snap ik het wel dat ze niet zo scheutig zijn met oxazepam, maar dit is iig goed waardeloos (en ik vind het ook gewoon stom dat 15 verhoudingsgewijs zoveel duurder zijn). M'n normale medicijnen heb ik wel grote voorraden van gelukkig

**Geplaatst**: 08-02-20 18:50

Geplaatst: 08-02-20 18:50

Dat is mannen eigen, ben ik bang. Je moet meestal alles vragen. Ze zien het gewoon echt niet.

Ik ben een paar jaar geleden, door medicatie, in een maand tijd 15 kg aangekomen. helaas zijn die er niet meer af gegaan. Van 63 kg naar nu 78 kg

**Geplaatst**: 09-02-20 09:58

Geplaatst: 09-02-20 09:58

Ff een ego post, sorry, maar zit er even serieus onderdoor. Heb al 14 dagen mega veel pijn in gans mijn lijf en mijn geheugen is een zeef. Omdat ik vanaf dinsdag 8 dagen thuis ben, bijt ik op mijn tanden en doe ik door.
Gisteren had ik late. Mijn collega zegt me dat mijn pt een trage pols heeft. Ik ga kijken, zie dat ik geen fatsoenlijke bloeddruk meting meer heb en stel mijn monitor bij. Blijkt dat mijn pt ook een zeer lage bloeddruk heeft. Dus ik verhoog de medicatie om de bloeddruk op peil te houden en bel onmiddellijk mijn arts voor advies. Die is heel kortaf tegen me aan de telefoon en als hij toe komt krijg ik te horen dat ik mijn collega om hulp had moeten vragen en dat ik niet goed gehandeld heb. Ook mijn collega krijgt te horen dat ze me meer moet ondersteunen. Mijn collega zegt echter dat ik wel goed gereageerd en gehandeld heb en dat zij het niet anders zou aanpakken, ze heeft dat ook zo tegen die arts gezegd. Probleem is dat er 2 à 3 artsen zijn die me niet moeten. Volgens hen ben ik geen goede verpleegkundige en zij stappen niet van dat vooroordeel af. Dit is echt weer de druppel die mijn emmer doet overlopen. Ben met tranen in mijn ogen wakker geworden, zit nu weer te huilen en voel me rot. Moet straks de late gaan doen en zie dat echt niet zitten, maar durf me ook niet ziek te melden.
Heb me nu wel voorgenomen dat ik een afspraak ga maken met iemand die loopbaanbegeleiding doet. Ik ga ook kijken of ik op het werk nog in een burn-out traject kan. Als mijn hoofd uit verlof is, ga ik haar ook vragen om me zo veel mogelijk op medium care te plannen tot het voor mij duidelijk is welke richting ik uit wil met mijn job. Voor mij is het wel duidelijk dat ik zo snel mogelijk van intensieve weg wil.

**Geplaatst**: 09-02-20 10:25

Geplaatst: 09-02-20 10:25

SVRL

Je zit er echt wel serieus doorheen .. snap dat je wil volhouden tot je 8 dagen thuis, maar denk je dat het daarna beter gaat zijn? Het klinkt namelijk niet zo .. en dan maken die paar dagen dat je je ziek meld ook niet uit (alleen nu jammer dat het zondag is en dat is heel onhandig mbt huisartsen ed), maar is wel beter voor jou. Het klinkt overigens alsof je in mijn ziekenhuis werkt :Y)

**Geplaatst**: 09-02-20 10:29

Geplaatst: 09-02-20 10:29

[***] schreef:
SVRL
Je zit er echt wel serieus doorheen .. snap dat je wil volhouden tot je 8 dagen thuis, maar denk je dat het daarna beter gaat zijn? Het klinkt namelijk niet zo .. en dan maken die paar dagen dat je je ziek meld ook niet uit (alleen nu jammer dat het zondag is en dat is heel onhandig mbt huisartsen ed), maar is wel beter voor jou. Het klinkt overigens alsof je in mijn ziekenhuis werkt

Probleem is dat ik sinds vorige dinsdag mijn jongste paard in training heb staan en toen op mijn fb gezet heb dat ik liever niet zou gaan werken, omdat ik niet langs mijn paard kan gaan de dagen dat ik werk. Als ik nu ziek meld, gaat dat zo fout over komen.

**Geplaatst**: 09-02-20 10:50

Geplaatst: 09-02-20 10:50

Dat soort dingen is inderdaad niet het meest handige om te zeggen/doen... Zou om die reden zelf ook niet ziek durven melden als ik eerlijk moet zijn. Hoewel er natuurlijk een wereld van verschil zit tussen een shift werken en even bij je paard gaan kijken, maar dat wordt vaak niet zo gezien.

**Geplaatst**: 09-02-20 10:56

Geplaatst: 09-02-20 10:56

[***] schreef:
Dat soort dingen is inderdaad niet het meest handige om te zeggen/doen... Zou om die reden zelf ook niet ziek durven melden als ik eerlijk moet zijn. Hoewel er natuurlijk een wereld van verschil zit tussen een shift werken en even bij je paard gaan kijken, maar dat wordt vaak niet zo gezien.

Ik ben er een keer om ontslagen in mijn proeftijd. Zat ziek thuis (burn out klachten, maar toch een nieuwe baan begonnen) en ging even naar stal om uit mijn huis te zijn.
Toen was het trouwens voor mijzelf nog helemaal niet duidelijk dat ik met burnout klachten liep

**Geplaatst**: 09-02-20 11:01

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 09-02-20 11:01

Dat is weer anders vind ik, en dat zou niet mogen. Hier wordt gezegd dat ik zo'n dingen juist wel moet doen, ik mag alleen maar dingen doen die ik leuk vind en waar ik energie uit haal, en ik moet zeker regelmatig naar mijn paarden gaan ...

Maar dat is anders als nog werken, iets zeggen als 'jammer dat ik zoveel moet werken, dan kan ik niet naar mijn paarden' en dan even daarna ziek vallen (en dan naar je paarden gaan) ... Dat ligt toch gevoeliger ...

**Geplaatst**: 09-02-20 11:13

Geplaatst: 09-02-20 11:13

Ik heb het ook bewust gevraagd wat ik wel en niet mag.. maar bedrijfsarts (die vroeger zelf ook heeft gereden) vond dat ik dat vooral lekker moest doen.
Laatst natuurlijk JA, maar dat ga ik dan niet op fb/insta zetten

Ik zat terug te denken aan in het begin, dat ik eerst thuis m'n bed niet uit kon komen, wist niet hoe... Dus ziek gemeld. Huisarts geweest, die dacht blijkbaar valt wel mee, wel doorverwezen naar POH. Paar dagen later toch maar weer naar werk, op werk paniekaanval. Dag later op parkeerterrein staan en een uur in je auto zitten omdat je niet weet hoe je uit je auto moet komen en dan de laatste 2km moet fietsen. Dat het gewoon niet lukt.. Dat heb ik eigenlijk nooit echt gezegd (gezegd dat ik misselijk was) want dat was toch raar en aanstelleritus. Hoezo kan je dat niet.. Heeft het nu nog nut om dit alsnog te zeggen tegen bedrijfsarts/psycholoog?

SVRL dat klinkt niet goed hoor, misschien toch te snel van start gegaan en zeker niet handig om dan late diensten te doen. Sta je toch met minder mensen en je hebt nogal wat verantwoordelijkheid.. als ik weer terug kom wil ik eerst boventallig staan, wil niet meteen alle verantwoordelijkheid weer hebben

**Geplaatst**: 09-02-20 12:10

Geplaatst: 09-02-20 12:10

Dikke knuffel SVRL! Niet fijn zo. Is het een idee, ook voor jezelf, die post van Facebook af te halen? Hebben ze ook niets om te zeuren als je je weer ziek meldt. En inderdaad misschien even geen late meer.

**Geplaatst**: 09-02-20 12:13

Geplaatst: 09-02-20 12:13

Leandra schreef:
Dikke knuffel SVRL! Niet fijn zo. Is het een idee, ook voor jezelf, die post van Facebook af te halen? Hebben ze ook niets om te zeuren als je je weer ziek meldt. En inderdaad misschien even geen late meer.

Die post is al lang gezien door iedereen, niets meer aan te doen dus.
De vroege dienst is bij ons nog erger als de late, het is gewoon mega druk de laatste maanden.

**Geplaatst**: 09-02-20 12:19

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 09-02-20 12:19

Is er niet zoiets als dagdienst dan bij jullie? Meestal ben je overdag toch met meer collega's, dat is bij ons in het ziekenhuis iig wel zo (misschien anders op IC)

**Geplaatst**: 10-02-20 20:56

Geplaatst: 10-02-20 20:56

Hoe is het nog gegaan SVRL?

Ik voel me op dit moment echt rot ... door een spelletje ...
Ok, op zich niet door het spel, maar door de manier waarop mensen met elkaar omgaan op dat spel. Tegelijk denk ik: het is een spel, je kent die mensen niet eens. En toch voel ik me rot.

Laatste dagen sowieso wel weer slechter, heel erg moe, rugpijn, hoofdpijn. Vannacht door de storm ook slecht geslapen. Kan op dit moment wel janken

En dat vind ik heel stom, want het ging eigenlijk heel goed en ik heb geen idee wat er nu weer aan de hand is.

**Geplaatst**: 10-02-20 21:50

Geplaatst: 10-02-20 21:50

Ja, hoe is het nu, SVRL?

Dikke knuffel [***]! Soms is het gewoon even zo... En dat is inderdaad stom en (vind ik) lastig te accepteren. Slecht slapen helpt dan ook al niet mee.

Hier morgen weer naar de psycholoog... Om kwart over 8 's ochtends

Wel fijn om weer het een en ander te kunnen bespreken.

Vandaag had ik best een redelijke dag, eerst gewerkt en daarna even uitgewaaid aan het strand (ik werk op 10 minuten lopen daar vandaan). Lekker gezandstraald

En vanavond voor mezelf gekookt met een HelloFresh recept. Ik mag al met al niet klagen, al ben ik dat onderliggende 'meh' gevoel wel beu. En dat ik dan toch bang ben dat het morgen minder goed gaat, waardoor ik gespannen raak en ik me dus ook vandaag minder goed voel >;)

**Geplaatst**: 10-02-20 21:54

Geplaatst: 10-02-20 21:54

Ik ben gisteren in de kleedkamer beginnen huilen terwijl ik met een collega van de andere IZ afdeling stond te praten. Zij probeerde me te overtuigen om toch op IZ te blijven. Ook op mijn eigen afdeling heb ik nog zitten huilen. Mijn collega's steunen me wel en voelen ook aan dat ik op ben, maar zouden het echt jammer vinden moest ik weg gaan.

Ik ga in ieder geval een afspraak maken om jobbegeleiding te krijgen en zal wel zien wat er daar uit de bus komt. Mijn late zit er nu bijna op en ik kijk uit naar 8 dagen rust.

**Geplaatst**: 10-02-20 21:56

Geplaatst: 10-02-20 21:56

Wel erg fijn dat je collega's je steunen! Goed dat je een afspraak gaat maken bij de begeleiding, zij hebben misschien weer andere inzichten.
Dikke knuffel, rustig aan!

**Geplaatst**: 11-02-20 08:43

Geplaatst: 11-02-20 08:43

Lekker dat je even 8 dagen niet hoeft. Hopelijk kan je het allemaal een beetje loslaten en genieten van je vrije dagen en kan je snel naar de begeleiding voor een afspraak.

Lekker vroeg Moirin. Ik had eerst vaak om 9 uur, maar heb het nu toch naar later gezet. Het lukte gewoon even niet om op die tijd al kant en klaar te staan

Wat je zegt over die dagen is zo herkenbaar. Ik heb echt moeite om van de goede dagen te genieten, want het zal morgen vast weer minder zijn en doordat ik daar dan zo mee bezig ben voel je je meteen alweer minder.

Psycholoog was trots op me dat ik meteen zei wat me dwars zat, dat laat vooruitgang zien want dat zou ik normaal nooit gedaan hebben. Ze had het inderdaad niet zo bedoeld en vond het vooral vervelend voor mij dat het weer zo slecht ging. En dat ze het heel vervelend vond dat ik het zo had opgevat, ze maakte zich ook wel zorgen de vorige afspraak en vandaar dat ze dus zei dat ik als het zo bleef misschien weer even lang de huisarts moest. Mijn hoofd had daar dus een spookverhaal van gemaakt.

Nog weer gehad over de periode in het begin (eigenlijk ben ik al uitgegaan op het moment dat mijn vriend ziek werd en kritiek in het ziekenhuis lag en m'n goede vriendin een depressie had en echt van plan was zichzelf iets aan te doen, dat was 2015/2016), dat ik sinds mei al regelmatig in gesprek was met leidinggevende omdat hij zich zorgen maakte. M'n auto niet uit kom komen en toen maar zei dat ik misselijk was, want dat is toch gek. Uiteindelijk dus pas in oktober is het hele 'circus' echt begonnen. En ze zei dus als je er zo lang over hebt gedaan om het op te bouwen kan je niet verwachten dat je er snel vanaf bent.
Maar ik vind het zo verdomd lastig dat na elk goed moment die man met de hamer je weer op staat te wachten, en je weeeeeer moet accepteren dat je nog niet beter bent. Ik ben gewoon niet tevreden met kleine stappen, ik wil gewoon hink-stap-sprong naar de finish. Ik moet echt veel liever voor mezelf worden zei ze.

Ze vroeg of het oké was als ze contact op zou nemen met bedrijfsarts om hem een advies te geven. Graag. Ze vind dat hij me nu nog niet met werk mag gaan belasten, dat ik daar nu nog niet aan toe ben. Alleen spreekt ze hem waarschijnlijk net niet voor mijn afspraak, maar goed dan kan ik weer oefenen met voor mezelf opkomen

We hebben nog 2 afspraken staan en dan nog 1 met leidinggevende erbij. Ze denkt dat ik er dan nog niet ben, maar dan moeten we even kijken of werk nog verder wil investeren of dat ik het zelf moet gaan betalen.
Ze merkt dat er ook heel veel spanning zit in m'n lijf en denkt dat ik daar misschien nog winst mee kan behalen. Ze had het over haptonomie. Iemand daar ervaring mee?

Wow, sorry lang verhaal geworden