Sunnda schreef:Ik ben geen donor en zeg niet bij voorbaat dat ik niet zou willen ontvangen mocht dat ooit nodig zijn.
Ik hoop het nooit uit te vinden.
Ik vind mensen die wel donor zijn heel dapper, maar durf het zelf niet aan.
Ooit had men ook geen weet van zaken als coma en dat je dan dingen meekrijgt. Nu zijn we een stuk verder en weten we dat wel, maar nog steeds is een groot deel van de processen in ons hoofd onbekend. Misschien komen we er ooit nog wel achter dat wat wij nu denken hersendood is, anders is dan we dachten. Dat kun je niet uitsluiten.
Daarnaast heb ik toch de angst om eerder te sterven dan misschien anders het geval was doordat mijn organen dan beschikbaar komen.
Aan de ene kant natuurlijk dikke onzin, dat snap ik zelf ook wel.
Aan de andere kant is alles al wel een keer voorbij gekomen. Denk alleen al aan het adoptiekinderen gesjoemel, het gesjoemel met spermadonoren, baby's die wel erfelijke ziektes blijken te hebben enz. Overal waar geld en macht ligt gaat het weleens op grotere of kleinere schaal fout. En ik wil dan niet net die ene zijn.
Idd, zo ook hier.
Alleen dan minder voor mezelf, maar juist voor mijn familie.
Ik moet er niet aan denken dat zij zoveel pijn zouden hebben doordat er zonder pijnstilling in ze wordt gesneden en worden dood gemaakt.
Beademing stoppen is anders dan er een orgaan uit halen, ookal is de uitkomst uiteindelijk hetzelfde (dood)
Voor mij is de wetenschap (maar vooral ook hetgeen wat wij als leken(!) mogen weten) nog niet ver genoeg.