SusanH schreef:Ik heb gisteren het programma Vet gelukkig terug gekeken. Diep triest eigenlijk dat dik zijn het enige is waar wij als mensen van onszelf vinden dat we nog op mogen discrimineren. En dat wordt dan ook volop gedaan, want het is iets wat ook nog eens heel zichtbaar is vanaf de buitenkant. Er wordt van alles over gezegd en gevonden door iedereen die niet dik is. Die ontwikkeling die hierboven genoemd wordt als reclame voor ongezonde levensstijl is voor dikke mensen juist heel fijn omdat ze eindelijk eens als iets anders als puur negatief in beeld worden gebracht. Verder ben ik het heel erg eens met wat hierboven gezegd wordt. Het is toch bizar dat de operatie wel vergoed wordt. Maar in het voor en na traject mag je het lekker zelf uitzoeken.
Das wel erg kort door de bocht, mensen discrimineren op kleur, op m/v zijn, op leeftijd, op achternaam, op IQ enzovoort.
Het mag niet maar het gebeurd wel.
Maar eerlijk is eerlijk, als ik in de sollicitatiecommissie zit en ik kan een fitte slanke persoon voor het zware werk in de zorg kiezen dan neem ik die aan.
Hoewel ik verbijsterd ben hoeveel echt veel te dikke mensen bij ons werken en die dus niet kunnen rennen bij alarm, zuchtend en puffend hun werk doen, niet goed voor inspirerende samenwerking.
En jonge meiden die zelf al zo te zwaar zijn en dan tegen clienten moeten zeggen dat ze maar 1 koekje bij de koffie mogen, maar 1x op mogen scheppen, de weegschaal pakken en moeten zeggen, jammer Jan, een kilootje erbij.
Onze te dikke bedrijfsarts, die een fitheidsprogramma voorschrijft, is ook ridicuul omdat hij zelf hijgend de trap op loopt en zegt tegen Marietje dat ze vage vermoeidheidsklachten heeft.
Dus ja, ik vind er wel wat voor te zeggen dat er een soort van aangepast beleid van mensen aannemen is.