linnnh schreef:@Janneke, waarom zou een alcoholist wel altijd verslaafd blijven en iemand die harddrugs gebruikt niet?
Goede vraag - nou het antwoord nog.
Ik ben opgevoed met 'er is psychologische verslaving en lichamelijke verslaving'.
Clean worden is de lichamelijke afkick. Bij alcohol duurt het anderhalve dag.
Bij valium 6 weken.
Een deel van de psychologische verslaving van heroïne is dat de high erg lekker schijnt te zijn - de dip daarna verschrikkelijk.
De mensen die het een paar keer probeerden en toen stopten zijn zeldzaam, maar het is wel gebeurd.
En de jeneverfles waarmee de baas rondging in de 19e eeuw: die mensen hadden nul mogelijkheden om te ontsnappen, vooral omdat ze dus zaterdagmiddag in het cafe van de baas werden uitbetaald.
De psychologische verslaving is ten dele ook: hoe veel stress heb je (inclusief innerlijke demonen, geldgebrek, herrie, pijn, het ontbreken van sociale steun, etc etc. en dus nadrukkelijk ook de uitputting van een 19e eeuwse werkweek van 80 uur) -
en hoe veel methoden heb je ter beschikking om de stress af te laten nemen. (Veel sociale steun, kunnen mediteren oid, sporten, slapen en uitgerust wakker worden, zinnige dingen kunnen doen etc etc etc.)
Citaat:
Het staat inderdaad nadrukkelijk niet in het partnerprogramma, maar dat betekend niet dat de angst voor terugval er niet is. Zowel bij 'de verslaafde' als bij 'de partner van' is er (in de praktijkgevallen die ik ken) sprake van angst om weer terug te komen op het punt waar ze ooit geweest zijn.
Ja.
...de optimist zegt, dat de gedachte 'dat nooit meer!' een krachtige richtingaanwijzer kan zijn.
Citaat:
Klein voorbeeld: TS geeft aan dat haar partner absoluut acuut wil stoppen met gebruiken. Er ligt nog wel coke in de kast, wat er een paar dagen al ligt. TS praat dit goed door te vinden dat de weg naar de kast toe onbegaanbaar is en partner er toch niet bij kan. Waarom ligt het daar dan? Hoe komt het daar? Waarom zou een verslaafde zijn stash bewaren op een plek waar hij er niet bij kan?
...uitstekende vragen.
Aan de andere kant: het was niet zo dat ze niet mocht opruimen. De boel is gevonden 'en begraven bij afnemende maan'. Van zijn kant is dat openheid.
En niet ieder mens is volslagen consequent.
Ik ben het met je eens dat het glibberig kan zijn, maar ik neem ook wel eens een beslissing - en weken later tref ik nog iets aan 'oh ja - ik ging dat wegdoen'.
Het glibberige zit er uiteraard in: in de mogelijkheid dat het vooral de verslaving geweest is die drommels goed wist dat het spul op plek X lag, en dat hij 'ja' zei terwijl hij 'nee' dacht -
of zei hij met zijn rationele verstand 'ja', gewoon omdat hij weet dat hij in een moeras terecht is gekomen, en is het nu ploeteren tegen de gewoonte en de verslaving in.