Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-04-17 18:24

Geplaatst: 03-04-17 18:24

Ik wist al super jong dat ik geen kinderen wilde krijgen. Het zit gewoon niet in mn DNA. Ik vind kinderen niet schattig, nou, als ze braaf liggen te slapen mss.. maar dan eigenlijk nog niet.
Ook ik heb dit eigenlijk vanaf het begin van onze relatie meteen duidelijk gemaakt: ik wil geen kinderen nu niet en ook niet over 10 jaar. Mijn man (en toen dus verkering) heeft daar even een weekje over nagedacht en blijkbaar wilde hij ze ook niet, want we zijn nog steeds samen

Het is gewoon geen issue voor niemand, omdat ik (wij) er zo duidelijk over zijn. Ik vind het geen meerwaarde hebben om mijzelf te vermeerderen.

**Geplaatst**: 03-04-17 18:25

Geplaatst: 03-04-17 18:25

bruintje123 schreef:
Wij zijn dus gevraagd voogd te worden over kinderen.
Wel over nagedacht maar het niet gedaan.
We hebben wel beloofd altijd een oogje in het zeil te houden en echt de kinderen niet aan het lot over te laten mocht er iets met de ouders gebeuren, ook na de 18. Maar echt officieel voogd hebben we geweigerd.

Dat is ons ook gevraagd en wij hebben ja gezegd. Het is nooit officieel geworden: mijn vriendin zei letterlijk: ik ben bang dat ik jullie leven verpest als je voor onze kinderen gaat zorgen. Dat is best een heftige uitspraak. Zo'n zegen zijn kinderen dus soms -O-

**Geplaatst**: 03-04-17 18:46

Geplaatst: 03-04-17 18:46

Dreamybol schreef:
Toch vind ik het wel een mooi antwoord op de vraag waarom je niet zou willen: 'de aarde is al vol genoeg'.

Wat ik ook nog al eens doe is alle argumenten die mensen voor een hond geven aandragen.
Nee, ik woon op een flat.
Nee, ik werk fulltime
Nee, dan kun je nooit meer zomaar op vakantie
Nee, dan moet je er snachts uit

**Geplaatst**: 03-04-17 18:53

Geplaatst: 03-04-17 18:53

Fira schreef:
JEEJ, eindelijk mensen die ook geen kinderen willen! $*\o/*$
In het dagelijkse leven zijn ze zeldzaam.

Mijn vriend is 26 en ik ben 21. We zijn nu iets meer dan 2 jaar samen, en dit onderwerp is best wel vaak ter sprake gekomen.
Hij wil super graag kinderen (niet nu, maar over een jaar of 5) en ik hoef ze dus absoluut niet. Nu niet, nooit niet.
De vraag was dan ook; zetten we een punt achter deze relatie? Hij weet het niet, hij vindt mij kwijtraken niet opwegen tegen het hebben van een kind.
Maar ja, wat als al zijn vrienden over een paar jaar kinderen krijgen? Wat dan? Krijgt hij dan de mannelijke versie van rammelende eierstokken?
En wat als we gaan samenwonen etc, en hij wil ineens wel kinderen?
Ik vind het best lastig, want de relatie is super, dus om het op dit moment uit te maken omdat we verschillen in het 'willen' van kinderen .... ik weet het niet.

Wat zouden jullie doen?

Ik vind zoiets toch wel echt een ding.
Nou ben ik een stuk ouder dan jij, maar ik heb echt direct op mijn eerste date gezegd: "Ik wil geen kinderen, nu niet, nooit." Als hij die wel had gewild had ik mijn date niet eens afgemaakt, daar ga ik geen tijd in steken.

Het zou zonde zijn als je straks 10 jaar samen bent en alsnog uit elkaar gaat omdat je andere toekomstdromen hebt. Aan de andere kant ben je nog jong en kunnen je hormonen misschien nog wel rare dingen gaan doen. Aan jou om te beslissen of je dat gaat afwachten of niet.

**Geplaatst**: 03-04-17 18:57

Geplaatst: 03-04-17 18:57

Cayenne schreef:
Hoe zouden jullie reageren wanneer een goede vriendin/familielid je tot peettante of iets dergelijks wil benoemen? Lijkt me een lastig iets.

Ik denk dat niemand zo dom is dat te doen.

Ze zullen nog eerder in hun testament laten opnemen om huisdieren in mijn handen achter te laten. :')

**Geplaatst**: 03-04-17 18:57

Geplaatst: 03-04-17 18:57

Toekomstdromen veranderen vrij makkelijk. Of dat nu kinderen, werdeldreizen, carriere maken of wat anders zijn. Dat is niet te anticiperen

**Geplaatst**: 03-04-17 19:02

Geplaatst: 03-04-17 19:02

Citaat:
Ik vind zoiets toch wel echt een ding.
Nou ben ik een stuk ouder dan jij, maar ik heb echt direct op mijn eerste date gezegd: "Ik wil geen kinderen, nu niet, nooit." Als hij die wel had gewild had ik mijn date niet eens afgemaakt, daar ga ik geen tijd in steken.

Het zou zonde zijn als je straks 10 jaar samen bent en alsnog uit elkaar gaat omdat je andere toekomstdromen hebt. Aan de andere kant ben je nog jong en kunnen je hormonen misschien nog wel rare dingen gaan doen. Aan jou om te beslissen of je dat gaat afwachten of niet.

Ik heb dit wel vanaf dag 1 duidelijk gemaakt, en ja het zo kunnen dat mijn vriend er over x jaar anders tegenaan kijkt. Maar loop je niet altijd een risico dat je relatie stuk kan lopen door veranderingen?

**Geplaatst**: 03-04-17 19:07

Geplaatst: 03-04-17 19:07

Zou best kinderen willen, maar ik ben zelf geboren met een kyfoscoliose. Dat is een afwijking aan de ruggengraat. Fysiek gezien zou het denk ik al lastig worden, maar de kans om het door te geven aan een kind (al schijnt het niet erfelijk te zijn) wil ik niet. Ik zou een kind nooit zoiets willen 'aandoen'. Uit ervaring weet ik zelf hoe moeilijk het kan zijn in de maatschappij als je anders bent dan de rest.

Pleegkinderen of adoptie heb ik van dichtbij meegemaakt en is ook niet wat ik wil.

Wat ik wel wil is een woongroep starten voor mensen die door een geestelijke achterstand nooit op zichzelf kunnen wonen.

**Geplaatst**: 03-04-17 19:11

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 03-04-17 19:11

Goof; beetje hetzelfde gedaan als ik dus. Gelukkig vindt mijn vent mij leuker dan kinderen :-)

**Geplaatst**: 03-04-17 19:12

Geplaatst: 03-04-17 19:12

Qimm schreef:
Toekomstdromen veranderen vrij makkelijk. Of dat nu kinderen, werdeldreizen, carriere maken of wat anders zijn. Dat is niet te anticiperen

Tuurlijk, maar een persoon kan altijd gaan reizen, ongeacht of de partner mee wil. Dan neem je ander gezelschap mee. Idem carriere, daar hoeft een partner niet al teveel last van te hebben.
Maar je kan moeilijk in je uppie besluiten een kind te nemen

**Geplaatst**: 03-04-17 19:21

Geplaatst: 03-04-17 19:21

Sorro schreef:
Ik heb dit wel vanaf dag 1 duidelijk gemaakt, en ja het zo kunnen dat mijn vriend er over x jaar anders tegenaan kijkt. Maar loop je niet altijd een risico dat je relatie stuk kan lopen door veranderingen?

Ik ook.
Destijds kende ik mijn man pas twee weken toen mijn schoonmoeder al begon te roepen dat ze wel oma wilde worden :roll:

Toen ben ik nogmaals met mijn man (toen vriend) in gesprek gegaan, dat kinderen voor mij de dealbreaker zijn... Dat ik ze nu niet en nooit niet wil en daar ook niet over onderhandel.
Hij heeft daar over nagedacht en vond het eigenlijk een heerlijk vrij idee... Had er nooit over nagedacht dat je ze ook niet kan nemen en gewoon kan genieten van de andere mooie dingen in het leven.

Inmiddels zijn we 7 jaar verder en nog steeds super gelukkig met de keuze. Ik ben nu bijna 30 en hij 36, verwacht niet dat er nog wat aan veranderd.

**Geplaatst**: 03-04-17 19:37

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 03-04-17 19:37

Ja en nee.
Ik word 24, kinderen geven me altijd een dubbel gevoel.
Ik vind de fase van baby tot 6 jaar verschrikkelijk...
En ik heb panische schrik voor zwangerschap.
Ik krijg rillingen bij de gedachten dat er dan iets groeit in jou, nee bah..

Maar... als ik heb altijd wel de keuze gesteld dat ik adoptie boven eigen zwangerschap zou stellen als ik moet kiezen.

**Geplaatst**: 03-04-17 19:45

Geplaatst: 03-04-17 19:45

Goof schreef:
Fira schreef:
JEEJ, eindelijk mensen die ook geen kinderen willen! $*\o/*$
In het dagelijkse leven zijn ze zeldzaam.

Mijn vriend is 26 en ik ben 21. We zijn nu iets meer dan 2 jaar samen, en dit onderwerp is best wel vaak ter sprake gekomen.
Hij wil super graag kinderen (niet nu, maar over een jaar of 5) en ik hoef ze dus absoluut niet. Nu niet, nooit niet.
De vraag was dan ook; zetten we een punt achter deze relatie? Hij weet het niet, hij vindt mij kwijtraken niet opwegen tegen het hebben van een kind.
Maar ja, wat als al zijn vrienden over een paar jaar kinderen krijgen? Wat dan? Krijgt hij dan de mannelijke versie van rammelende eierstokken?
En wat als we gaan samenwonen etc, en hij wil ineens wel kinderen?
Ik vind het best lastig, want de relatie is super, dus om het op dit moment uit te maken omdat we verschillen in het 'willen' van kinderen .... ik weet het niet.

Wat zouden jullie doen?

Ik vind zoiets toch wel echt een ding.
Nou ben ik een stuk ouder dan jij, maar ik heb echt direct op mijn eerste date gezegd: "Ik wil geen kinderen, nu niet, nooit." Als hij die wel had gewild had ik mijn date niet eens afgemaakt, daar ga ik geen tijd in steken.

Het zou zonde zijn als je straks 10 jaar samen bent en alsnog uit elkaar gaat omdat je andere toekomstdromen hebt. Aan de andere kant ben je nog jong en kunnen je hormonen misschien nog wel rare dingen gaan doen. Aan jou om te beslissen of je dat gaat afwachten of niet.

Dat kan toch gewoon gebeuren? Mijn vriend en ik zijn 24, 8 jaar samen en staan er momenteel hetzelfde in en denken dat we geen kinderen willen later. Toch is het in theorie niet uit te sluiten dat we op een punt komen dat we er niet hetzelfde in staan.

Maar zelfs als het ooit een breekpunt wordt, had ik alsnog de tijd met met hem nooit willen missen.

Kan ik me niet voorstellen hoor. Als ik degene ben die plotseling wel wil dat ik er dan een punt achter ga zetten en als een malle op zoek ga naar een partner die dat ook wil. _O-

**Geplaatst**: 03-04-17 19:49

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 03-04-17 19:49

Wij zijn ook zeer bewust kinderloos, wij willen gewoon lekker kindervrij zijn.

Wij zijn er nog steeds heel happy mee en onze omgeving en of familie en vrienden vinden het heel erg oke en normaal........niks van wanneer wij nou eens aan kinderen gingen beginnen ofzo. Het was altijd een leuk en een goed gespreksonderwerp met respect naar elkaar toe.

**Geplaatst**: 03-04-17 19:53

Geplaatst: 03-04-17 19:53

Kinderen zijn echt verschrikkelijk, maar op een of andere manier willen ze altijd bij me zijn...
Ze weten dat ik ze 'haat' ofzo en willen mij omkopen op die manier!
Net voor sinterklaas loop ik op de markt, zwarte piet en de goedheiligman komen aangelopen.
Ineens een klein koud kinderhandje in mijn hand. Schrok me het apenlazerus! Het manneke was bang van de sint. Mietje..!
Nee voor mij geen nakomelingen, ben de slechtste moeder ooit.

**Geplaatst**: 03-04-17 20:02

Geplaatst: 03-04-17 20:02

Ik ben ook kinderloos, en mijn vriend en ik zijn van plan het te blijven ook :Y)

Ik ben nu (pas) 24 en mijn vriend is 30.
Beide hebben we absoluut geen behoefte aan kinderen.
We hebben een heel lijstje redenen:
-9(!) maanden zo'n kind in je buik, gierende hormonen en dan wil ik het nog niet eens hebben over de risico's die een zwangerschap en de bevalling met zich meebrengen
-Je moet je eigen vrijheid op geven voor een kind
-Het kost ontzettend veel geld om een kind op te voeden
- Ik vind ze een beetje vies

-Een kind krijgen is verschrikkelijk slecht voor het milieu, het kind groeit immers ook op tot een vervuilfabriekje
-de overbevolking op onze aarde is al ernstig genoeg, ik wil er niet nóg meer mensen bij maken
-In wat voor een wereld zet je zo'n kind neer, met al die oorlogen, aanslagen, gebrek aan verdraagzaamheid, opwarming van de aarde en politieke spanningen?
-En als laatste denk ik niet dat ik geschikt ben als moeder. Ik denk niet dat ik het psychisch aan kan (ik ben zo instabiel als een krat explosieven)

Er zijn vast ook 100 redenen waarom je wél een kind zou nemen, maar eigenlijk heb ik daar niet zo'n boodschap aan, de voordelen wegen voor mij niet op tegen de nadelen.
Ik vind kinderen leuk, en zij mij ook, maar ik wil ze daarna wel gewoon weer naar hun mama of papa kunnen sturen

Ik merk trouwens wel dat er echt een beetje een taboe op ligt.
Mijn schoonmoeder zeurt al sinds mijn vriend en ik bij elkaar zijn (4,5 jaar) dat ik een kleinkind voor haar moet krijgen (ja, voor haar, niet voor onszelf) omdat ze dat zo leuk vind. Als ik dan voor de zoveelste keer zeg dat ik écht geen kinderen wil schudt ze glimlachend haar hoofd en zegt "ach, dat veranderd nog wel als je ouder word"
Heel vervelend vind ik dat, sterker nog, hoe vaker zij roept dat we maar eens aan kinderen moeten gaan denken hoe minder ik het wil.
Om ons heen raken er om de haverklap vrienden zwanger en worden ouders, hartstikke leuk voor ze, maar we krijgen dus ook bij elke kraamvisitie de vraag wanneer wij kinderen krijgen, we antwoorden er niet eens meer op :roll:

Ik heb zelfs een keer meegemaakt dat ik letterlijk werd uitgescholden.
De vrouw in kwestie kon zelf vanwege een afwijking niet zwanger worden, en was des duivels dat ik mijn 'geweldige' kans niet pakte en kinderen kreeg, want dat was volgens haar mijn plicht als vrouw 8)7

Ik vind het natuurlijk ontzettend erg voor mevrouw dat ze haar kinderwens niet kon vervullen, maar dan boos op mij worden omdat ik wel kinderen kan krijgen en er voor kies het niet te doen? Nee sorry, maar dan ben je mijn respect echt kwijt.

Edit: nog even een toevoeging,
Ik wil zo verschrikkelijk graag géén kind dat als ik zwanger zou raken serieus zou overwegen abortus te plegen (al doen we natuurlijk alles om niet zwanger te raken)
Tuurlijk zit de kans er in dat we later toch kinderen willen. Zelf zou ik echt geen kind van mezelf willen, gewoonweg omdat ik weiger een kind op een wereld te zetten die zo verschrikkelijk is als deze, naast het feit dat er echt al zat mensen zijn. We zouden dan eerder een kindje adopteren denk ik.

**Geplaatst**: 03-04-17 20:23

Geplaatst: 03-04-17 20:23

Heb ik ook altijd gezegd hoor.
Mocht ik zwanger worden dan wordt het onmiddellijk weg gehaald.

Ik leerde mijn vriend kennen 21 jaar geleden en na 2 weken zei ik tegen hem... voor we verder gaan wel ik wel aangeven dat ik nu niet in de toekomst niet en nooit niet geen kinderen wil dus je kan kiezen
Of we gaan door of we stoppen
Hij zei.. komt mooi uit... ik ook niet.

We zijn nog steeds samen

Ooit een kinderfeestjes bij de buren.
Gillende krijsende kinderen en na 1 uur zei ik
Leuk ik ga naar huis
We kwamen in die rust keken elkaar aan en zeiden... heerlijk rust.

Zo denk ik er nog steeds over

Ik vind ze van andere leuk hoor
Heb een vals kind
Ben valse Beppe van 2 Kids
Geweldig... zie ze een paar keer per jaar geniet daarvan en stap met een grote glimlach in de auto naar mijn rust en mijn 3 kattenkids

Ik zei het ooit tegen mijn ouders
Die respecteren mijn beslissing
Ik ben enig kind en als ik ze dan met de buur kinderen bezig zie denk ik wel eens... tja dat heb ik ze onthouden maar we hebben daar vrede mee.

**Geplaatst**: 03-04-17 20:24

Geplaatst: 03-04-17 20:24

Ik roep overigens al van kinds af aan dat ik geen kinderen wil. Speelde ook niet met babypoppen..
En dan is het:
Wacht maar tot je 20 bent...
En dan ben je 20, wacht maar tot je 25 bent....
En dan ben je 25.... wacht maar tot je 30 bent....
Nu ben ik 36 en krijg ik de andere vraag: ben je kinderloos of kindervrij?

**Geplaatst**: 03-04-17 20:26

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 03-04-17 20:26

Haha ik krijg ook die vraag wel hoor
Dan zeg ik.. nee gewoon geen zin in krijsende kinderen.
Dan zijn ze vaak wel gelijk stil

Ik roep het al vanaf mijn 15e... ben nu 50.
Nu roep ik... wanneer komt de overgang _O-

**Geplaatst**: 03-04-17 20:31

Geplaatst: 03-04-17 20:31

Ik ben en blijf bewust (eigen)kinderloos. Niet omdat ik geen kinderen zou willen.
Maar ik heb een aandoening welke autosomal dominant overerft. Dus mijn kind heeft 50% kans op het krijgen van dezelfde aandoening. En dat wil ik een kind niet aan doen.

Adoptie zou wel een optie zijn maar daarvoor kom ik waarschijnlijk niet in aanmerking. Dus, blijf ik heel bewust kinderloos.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-17 20:53

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-17 20:53

Ik vind het serieus echt " fijn " om te lezen dat er echt nog heel veel meer mensen zijn die er bewust niet voor kiezen.

Verder haat ik ze niet ofzo, maar ik kan en wil er gewoon niks mee.

Ik vind het overigens wel een heel dapper besluit van mensen die er bewust niet voor kiezen door een aandoening.
Je hebt er genoeg rondlopen die het wel doen, omdat ze het perse willen en niet nadenken over de gevolgen die ze aan hun kind kunnen doorgeven...

**Geplaatst**: 03-04-17 21:00

Geplaatst: 03-04-17 21:00

En dat vind ik dus het toppunt van egoïsme.

De zoon van een vriendin van mijn moeder heeft op heel jonge leeftijd reuma gekregen en dat is voor hem ook een reden om niet aan kinderen te beginnen. Toen ik het daar een keer met mijn moeder en said friend over had en aangaf dat een van mijn redenen om het niet te willen ook te maken heeft met de 4+ generaties die kampen met zware depressieve klachten en angsten, was hun antwoord: "Maar het is niet gezegd dat je dit doorgeeft." Perhaps, but why take the risk? Bovendien wil ik mijn kind ook niet opzadelen met een ouder die er niet altijd volledig kan zijn. Als ik nu nog inspraak zou mogen hebben in of ik wel of niet geboren zou worden, zou ik ook tegen mijn ouders zeggen: laat maar.

**Geplaatst**: 03-04-17 21:22

Geplaatst: 03-04-17 21:22

LadyMadonna schreef:
Ik roep overigens al van kinds af aan dat ik geen kinderen wil. Speelde ook niet met babypoppen..
En dan is het:
Wacht maar tot je 20 bent...
En dan ben je 20, wacht maar tot je 25 bent....
En dan ben je 25.... wacht maar tot je 30 bent....
Nu ben ik 36 en krijg ik de andere vraag: ben je kinderloos of kindervrij?

Ruim 2,5 jaar geleden moest mijn baarmoeder weggehaald worden.... een paar collega's die niet wisten dat ik bewust kindervrij ben, gingen allerlei ingewikkelde manieren bedenken met eiceldonaties enzo waarop ik dan toch nog moeder zou kunnen worden

Dat was oprecht lief bedoeld (omdat ze zich niks konden voorstellen bij bewust niet voor kinderen kiezen) maar ook wel gênant.

Sommige mensen nemen ook automatisch aan dat ik dus geen kinderen kon krijgen, die vragen het niet eens. Ook best ingewikkeld uitleggen, soms :')

**Geplaatst**: 03-04-17 21:24

Geplaatst: 03-04-17 21:24

@summerly, vind ik ook hoor, voor een kind ook niet leuk als de ouder er niet altijd kan zijn, of dat je een ouder hebt die anders is kan ook moeilijk zijn. En erger nog een ouder die jong overlijdt.. :'(

**Geplaatst**: 03-04-17 21:50

Geplaatst: 03-04-17 21:50

Dit topic gaat op slot. Het is nu een soort 'kletstopic' geworden, met serieuze opmerkingen maar ook veel geintjes, anekdotes en oneliners tussendoor. Een vergelijkbaar topic, om te kletsen met anderen die geen kinderen willen, loopt al in de HK: [HK] Waarom géén kinderen?
Daar kunnen jullie ook meepraten. Mocht er behoefte zijn aan een discussietopic over dit onderwerp, mag dat geopend worden op [NM] Nieuws en Maatschappij.