Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-02-17 09:17

Geplaatst: 14-02-17 09:17

Phormicola: klopt idd

Ik denk dat ik nooit meer onbezorgd een pizza zal kunnen eten. En dat vind ik enorm jammer. Ik kan enorm jaloers zijn wanneer ik mijn man zonder schuldgevoel een zak chips weg zie knagen.
En nog jaloerser wanneer ik iemand met een maatje meer onbezorgd in bikini een zwembad in zie stappen. Ik kan het niet.

Afvallen was niet eens zo moeilijk. Het eraf houden en daarna je hele mindset omgooien is pas het echte werk!
Ik ken iemand die een maagband heeft maar mentaal gewoon nog niet toe is aan afvallen. Bij haar zitten alle kilo's er dus inmiddels weer aan. Zo zonde....

Laatst bijgewerkt door Cayenne op 14-02-17 09:19, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-02-17 09:18

Geplaatst: 14-02-17 09:18

Net zoals afvallen een knop omzetten is en voor jezelf kiezen is, kan de keuze voor een maagband dat ook zijn. Ik heb een vriendin die jarenlang van alles geprobeerd heeft aan diëten, sporten, you name it. Vorig jaar durfde ze echt eerlijk tegen zichzelf te zijn en toe te geven dat het haar gewoonweg niet lukt daarmee en dat ze daarmee haar gezondheid ernstig tekort doet, met het telkens jojo-en en aankomen en afvallen. Zij heeft door dit aan zichzelf toe te durven geven, ook een keuze voor haar gezondheid gemaakt, maar een andere keuze; een maagband. Inmiddels is ze al heel veel kilo's kwijt en is ze nog elke dag blij met de keuze die ze toen gemaakt heeft. Kiezen voor een maagband kan voor sommige mensen ook de beste keuze zijn, of de beste keuze uit twee kwaden als je het zo wil noemen.

**Geplaatst**: 14-02-17 09:19

Geplaatst: 14-02-17 09:19

Tink89 schreef:
Mij is het ook gelukt. Van bijna 130 naar 72 kilo. Door gezond te eten (en nee, ik heb geen dag honger gehad) en te bewegen. En ik ben al jaren stabiel.

En ik vind ook dat bijna iedereen het zonder operatie kan. Maar dan wel met de juiste hulp van psycholoog, diëtist en beweegondersteuner.

Dan ben je één van de weinigen die het zonder honger heeft gedaan en dan mag je echt in je handjes knijpen want dat is uniek. En verklaard misschien ook waarom het voor jou makkelijk leek.

Wat mij verbaasd is dat mensen hun eigen goede ervaring als standaard zien. Dus omdat ik niet depressief ben zijn alle depressieve mensen maar sukkels? Nee, we zijn gewoon anders.

Ookik hou 50 kilo eraf maar ik heb nog elke dag honger. Het is jaren geleden dat ik voor het laatst te zwaar was. Maar de honger blijft. Er zijn dagen dat ik het niet trek om me aan mijn 2600 (!) kcal te houden en dan eet ik veel te veel.
Omdat ik mijn leven er rond ingericht heb, personal trainer en voedingscoach, snap ik wat er aan de hand is en ga ik de volgende dag gewoon weer verder op de juiste weg. Maar iemand die het niet snapt kan zich gaan schamen en denken dat alles toch verloren is. Vervolgens blijft diegene teveel eten want vechten tegen een hongergevoel is niet voor iedereen even makkelijk.

Dus het zou leuk zijn als mensen beseffen dat iedereen anders is en dat het je geen beter mens maakt als slank blijven voor jou wel makkelijk is.

Er zijn vast wel dingen die jij moeilijk vind waar de dikkerd zijn hand niet voor omdraait.

**Geplaatst**: 14-02-17 09:20

Geplaatst: 14-02-17 09:20

gribaldi schreef:
Gevoel etc dat zijn allemaal emoties en emoties kun je uitschakelen!

Dat sommige naar van dit topic worden prima maar je kunt jezelf ook een schop onder je hol verkopen en er wat aan doen ipv zitten kniezen en het afgeven op slanke mensen! Alsof alleen afvallen hard werken is, kom op zeg...

Wauw, ik heb daar echt geen woorden voor. Hoe kun je zo gevoelloos zijn? Alsof iemand zijn emoties maar even kan uitschakelen. Ik ben blij dat het leven voor jou zo makkelijk is. Niemand geeft hier trouwens af op slanke mensen.

**Geplaatst**: 14-02-17 09:22

Geplaatst: 14-02-17 09:22

Even advocaat van de duivel..
(ik ben geen voorstander van gb overigens)..

ik lees hier over 'het kost geld'.
geen doorzettingsvermogen.
geen motivatie.

Maar bekijk het eens andersom.
Hoeveel kost het gemiddeld genomen om iemand die morbide obesitas heeft of daar tegen aan zit de gemeenschap om diegene in leven en/of mobiel te houden aan gemeenschapsgeld? uitkering (want er kan op een gegeven moment niet meer gewerkt worden), suiker, hart en vaat problemen, opname, behandeling door dietiste.. zuurstof, hulpmiddelen etc etc etc.. Die paar duizend euro voor een GB bespaart de gemeenschap juist enorm veel geld.. ja in 1x is het meer.. maar het verdient zich veelvuldig terug.

Daarnaast duurt het enorm lang om 100+ kilo kwijt te raken. Al die tijd kan schade door het overgewicht nog altijd op en toenemen, zeker als je meerekent hoevaak iemand nog een terugval kan krijgen zoals bij iedere vorm van verslaving of mentale problemen.

Daarnaast lijken mensen hier te zeggen..ja maar het lost het probleem niet op..
Het is niet zo dat iemand van vandaag op morgen kan beslissen om een kliniek binnen te lopen en het mes in z'n lijf te laten zetten.. Vaak is er al een dietiste in het spel, nadien is er begeleiding en gezond dieet..

ja er zijn mensen die er doorheen eten..

makkelijke oplossing? Mensen gaan echt voor de lol door een ontzettend zware operatie, met flinke kans op bijwerkingen (het is niet even je amandelen laten knippen).. En niet te vergeten in de wetenschap dat het overschot aan huid niet alleen 'lelijk' is, maar ook nog eens voor enorme gezondheidsproblemen kan zorgen, waarbij de verzekeraar niet altijd een rondje van de zaak vergoed.. En als dat al vergoed wordt, dan heb je in het banketstaaf geval zelfs een litteken dat rondom je lijf loopt, zoals bij een collega van mij, die is letterlijk door midden gezaagd.. litteken rondom zijn lichaam waar ze z'n 'broek' opgehezen hebben en z'n 'shirt' naar beneden gehaald hebben.. En het herstel van het rondje van de zaak kost ook nog eens maanden waar je niet normaal kunt zitten/liggen of lopen met een enorm litteken op de koop toe..

gb en de gevolgen daarna zijn echt niet de makkelijke uitweg... je legt jezelf levenslang op.

dat gezegd hebbende, ik strijd mijn hele leven al tegen de kilo's.. mensen hebben vaak makkelijk praten.. die kunnen wellicht niet eten wat ze willen.. maar rustig 2 tot 3 schransavonden per week hebben, of zich een avond in de kroeg helemaal bezatten. iemand met aanleg tot overgewicht, of die al overgewicht heeft, kan dat eigenlijk nooit.. Ja, ook mensen die ooit overgewicht hadden.. Vetcellen raak je namelijk niet kwijt, die raken 'leeg' ze krimpen. Een vetcel aanmaken kost tijd en energie, een vetcel vullen is simpelweg het overschot erin plaatsen. Het is dus heel makkelijk om te zeggen 'tja, dan eet je dus teveel' als iemand die bezig is kilo's kwijt te raken weer een paar kilo aankomt.. heel makkelijk, vooral als je zelf nooit te zwaar bent geweest..

ook het 'ja maar je hebt je ze er zelf bijgegeten. is een makkelijke inkopper.. Dat kan op je 18e geweest zijn, of zelfs in je kindertijd.. een aangemaakte vetcel is een aangemaakte vetcel.. zelfs moord verjaart op een gegeven moment.. Je kunt dus iemand die levenslang de strijd blijft aanbinden met z'n/haar gewicht en daar deels in slaagt, moeilijk nog even zout in de wonden strooien met 'ja, als je nu nooit aangekomen was, dan had je er nu niet mee gezeten, eigen schuld'.

Ik heb het even uitvergroot neergezet.. Ja, ieder pondje gaat door het mondje. Maar weet wel dat het wijzende vingertje en het oordeel vaak veel te gemakkelijk wordt geplaatst. Ik hang er altijd wat tussen in.. heb die aanleg om dik te worden en heb ook regelmatig wat overgewicht.. En zou enorm makkelijk kunnen doorschieten.. maar ik kan mijzelf net binnen de perken houden.. Wel weet ik dat als een gewicht eenmaal is aangetikt geweest.. zelfs als ik weer helemaal afval, sneller weer bereikt wordt (immers die vetcellen zijn er dan). Ben jaren altijd max 68 kilo geweest, tot ik een rotperiode had en het mij niet lukte om controle te houden en ik doorgleed naar 72.. weer keurig terug gegaan naar 63.. de keer erop dat ik 'wat aankwam' zat ik zomaar heel snel op de 70.. die stabiele max van 68 werd een stabiele max van 72.. Inmidddels ligt die max op 84.. en ben nu nog steeds rustig aan bezig om het gewicht weer kwijt te raken (inmiddels weer op 70 kilo terug en vol frisse moed nog steeds eraan werkend).. En nee, die jojo's zijn niet enkele maanden.. Maar duren jaren. het is dus niet zo dat ik door te schransen even van 63 naar 84 ben gegaan.. dat was in verloop van 5 jaar gebeurd.. waarin een hoop gebeurd was, waarin ik problemen gehad heb met mijn gezondheid etc etc etc. Problemen die ik deels nog steeds heb, maar ik heb de grip weer terug.. Maar ik weet ook dondersgoed, dat lang niet iedereen dat kan.

Laatst bijgewerkt door elenaMM77 op 14-02-17 09:29, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-02-17 09:26

Geplaatst: 14-02-17 09:26

phormicola schreef:
Ookik hou 50 kilo eraf maar ik heb nog elke dag honger. Het is jaren geleden dat ik voor het laatst te zwaar was. Maar de honger blijft. Er zijn dagen dat ik het niet trek om me aan mijn 2600 (!) kcal te houden en dan eet ik veel te veel.

Been there, still being there. Ik denk dat dit nooit meer over gaat. Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met dit probleem

Ik kan helemaal los gaan op eten omdat ik dat zeikhongergevoel dan gewoon even helemaal zat ben (en me daarna schuldig voelen uiteraard).

**Geplaatst**: 14-02-17 09:34

Geplaatst: 14-02-17 09:34

gribaldi schreef:
Gevoel etc dat zijn allemaal emoties en emoties kun je uitschakelen!

Dat sommige naar van dit topic worden prima maar je kunt jezelf ook een schop onder je hol verkopen en er wat aan doen ipv zitten kniezen en het afgeven op slanke mensen! Alsof alleen afvallen hard werken is, kom op zeg...

Als je op mij reageert (waar het op lijkt): Graag even goed lezen. Ik schreef dat ik naar werd van alle smoezen en excuses. Ik geef absoluut niet af op slanke mensen (waarom zou ik) en kiezen doe ik al helemaal niet!
En ja, het afvallen, maar voornamelijk het sporten is hard werken, maar hey, ik doe het wel (zelf)!

**Geplaatst**: 14-02-17 09:40

Geplaatst: 14-02-17 09:40

elenaMM77 schreef:
Even advocaat van de duivel..
(ik ben geen voorstander van gb overigens)..

ik lees hier over 'het kost geld'.
geen doorzettingsvermogen.
geen motivatie.

Maar bekijk het eens andersom.
Hoeveel kost het gemiddeld genomen om iemand die morbide obesitas heeft of daar tegen aan zit de gemeenschap om diegene in leven en/of mobiel te houden aan gemeenschapsgeld? uitkering (want er kan op een gegeven moment niet meer gewerkt worden), suiker, hart en vaat problemen, opname, behandeling door dietiste.. zuurstof, hulpmiddelen etc etc etc.. Die paar duizend euro voor een GB bespaart de gemeenschap juist enorm veel geld.. ja in 1x is het meer.. maar het verdient zich veelvuldig terug.

iemand met overgewicht is in z'n totaal goedkoper dan iemand die niet rookt en normaal bmi heeft. Alleen per jaar zijn ze duurder

helaas beïnvloed het je levensduur waardoor je onder de streep goedkoper bent

**Geplaatst**: 14-02-17 09:44

Re: Maagverkleining, niet gewoon een tekort aan motivatie?

Geplaatst: 14-02-17 09:44

Toch vind ik dat eet gewoontes ook wel degelijk met je opvoeding te maken hebben. Vroeger kregen we boterhammetjes mee naar de middelbare school. Andere kinderen kregen 10 gulden mee en gingen in de pauze naar de slager voor kroketjes en naar de bakker voor zoetigheden en kochten blikjes frisdrank, zakken chips....Daar begint het hele verhaal al....

**Geplaatst**: 14-02-17 09:46

Geplaatst: 14-02-17 09:46

Cayenne schreef:
phormicola schreef:
Ookik hou 50 kilo eraf maar ik heb nog elke dag honger. Het is jaren geleden dat ik voor het laatst te zwaar was. Maar de honger blijft. Er zijn dagen dat ik het niet trek om me aan mijn 2600 (!) kcal te houden en dan eet ik veel te veel.

Been there, still being there. Ik denk dat dit nooit meer over gaat. Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met dit probleem
Ik kan helemaal los gaan op eten omdat ik dat zeikhongergevoel dan gewoon even helemaal zat ben (en me daarna schuldig voelen uiteraard).

En moet je je nu eens voorstellen dat een ander net even anders in elkaar zit, genetisch gezien Of door een onfortuinlijke samenstelling van darmflora (ja echt!) en dat hongergevoel wat minder lang kan handelen dan jij en ik. En laten we ook niet vergeten dat dat ten midden is van een overvloed aan eten. Iets waar je in vroeger tijden nooit tegen had hoeven vechten.

Ik spreek ze dagelijks. De sterke vrouwen. De vrouwen die er al jaren voor vechten. Maar die het of niet lukt of veel minder goed dan de gemiddelde vrouw.

Lekker hoor al die vooroordelen. Ik mag voor iedereenmet deze vooroordelen hopen dat ze op geen enkel vlak in hun leven moeite hebben. Een vlak waar ze gerust wat meer inzet en wilskracht kunnen tonen? En dat hun omgeving wat vriendelijker is. Omdat we allemaal mensen zijn en dus niet perfect.

**Geplaatst**: 14-02-17 09:50

Re: Maagverkleining, niet gewoon een tekort aan motivatie?

Geplaatst: 14-02-17 09:50

Wat ben jij een top wijf Phormicola! En dat meen ik echt. Ik wou dat er meer mensen dachten zoals jij.

**Geplaatst**: 14-02-17 09:55

Geplaatst: 14-02-17 09:55

Ik denk dat een groot deel inderdaad gewoon gezond zou moeten gaan eten als ik hier in mijn omgeving eens rond kijk. Als 1 op de 10 stevige mensen echt veel te dik word door medicatie of echt idioot slechte genen zit ik er niet ver naast denk ik. Als je een maagband neemt en daarna weer rustig door gaat met 5 dagen in de week junkfood is dat gewoon doodsonde.

Zelf heb ik makkelijk praten, ik kan alles naar binnen werken maar kom geen gram aan. Mijn vriend word nu wel te dik door gebrek aan zelfcontrole (hoewel hij wel dneller aan komt dan de meeste mensen) en dat baart mij oprecht zorgen. Maar een maagband zou voor hem nooit een optie zijn simpelweg omdat hij zijn leefstijl aan moet passen.

**Geplaatst**: 14-02-17 09:56

Geplaatst: 14-02-17 09:56

Helemaal mee eens maar niet om de idiote redenen zoal hier worden genoemd. Een schop onder je kont en een beetje doorzetten. Uh onder welke steen leef jij?
Een eetprobleem en 50kg afvallen is niet even opgelost met wat doorzettingsvermogen.
Je zegt ook niet tegen een roker, junk, alcoholist, hup gewoon niet meer pakken. Zo werkt het nl niet, anders zouden er niet allerlei klinieken voor zijn.
Wel ben ik van mening dat er op een heel ander vlak betere begeleiding moet komen, psychische begeleiding en niet van een diëtiste maar echt een psycholoog.
Nu ben ik geen fan van de meeste regulieren diëtiste, veel light en magere producten en veel brood maar er zijn wel genoeg gezonde voedingswijze die je begeleid kan volgen.Al denk ik dat de psychische begeleiding nog veel belangrijker en langer traject is die erg onderbelicht blijft zolang er mensen zijn die roepen: gewoon niet eten. Zo simpel ligt het nu eenmaal niet

Laatst bijgewerkt door MissBmx op 14-02-17 10:02, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-02-17 09:57

Geplaatst: 14-02-17 09:57

Gianti schreef:
elenaMM77 schreef:
Even advocaat van de duivel..
(ik ben geen voorstander van gb overigens)..

ik lees hier over 'het kost geld'.
geen doorzettingsvermogen.
geen motivatie.

Maar bekijk het eens andersom.
Hoeveel kost het gemiddeld genomen om iemand die morbide obesitas heeft of daar tegen aan zit de gemeenschap om diegene in leven en/of mobiel te houden aan gemeenschapsgeld? uitkering (want er kan op een gegeven moment niet meer gewerkt worden), suiker, hart en vaat problemen, opname, behandeling door dietiste.. zuurstof, hulpmiddelen etc etc etc.. Die paar duizend euro voor een GB bespaart de gemeenschap juist enorm veel geld.. ja in 1x is het meer.. maar het verdient zich veelvuldig terug.

iemand met overgewicht is in z'n totaal goedkoper dan iemand die niet rookt en normaal bmi heeft. Alleen per jaar zijn ze duurder helaas beïnvloed het je levensduur waardoor je onder de streep goedkoper bent

Niet helemaal waar.. Bij roken gaat dat wel op, want antikuchtabletten zijn goedkoop en te laat zijn met longkanker ook.. waardoor een roker gemiddeld idd jong en goedkoop sterft ten opzichte van iemand die gezond oud wordt en 35 jaar pensioen trekt + ouderen zorg, terwijl je maar pensioen betaalt die dekkend is tot de gemiddelde levensverwachting.. dus pensioenleeftijd plus 5-10 jaar.

overgewicht echter, heeft veel meer zorg nodig tijdens het leven al. zoals ik al aangaf, diabetes, fysio, reuma, smet, thuiszorg, uitkering, vruchtbaarheidsproblemen en behandeling daarvoor.... Gaat dus bij roken wel op, bij overgewicht niet zo snel.. omdat de problemen door overgewicht veel sneller meer zijn dan bij roken het geval is..

maar je punt klopt wel, dat gezond leven en daardoor heul oud worden, zeer zeker niet het goedkoopst is voor de maatschappij.. immers de problemen van de vergrijzing kennen we allemaal.. plus omdat we allemaal zo lekker oud worden, moet de pensioenleeftijd omhoog.. we krijgen nog steeds gemiddeld genomen 2 kinderen die na het studeren een baan willen, maar ja daar zitten nog 2 generaties op de stoelen gezond oud te wezen

..

**Geplaatst**: 14-02-17 10:00

Geplaatst: 14-02-17 10:00

Ik ken 2 mensen die een maagverkleining hebben gehad.
1 is een collega met een gastric bypass. Hij gaf zelf al aan dat hij echt een eetverslaving heeft en zijn lijf vol blijft stoppen. Hij was zelfstandig flink afgevallen maar na het eten van 1 hamburger was het weer mis. Hij heeft nu een GB en is er super veel mee afgevallen. Hij hoeft geen fatfood meer en sport nu heel veel.Zijn leven is compleet veranderd en de knop is om en hij eet gezond en goed. Hij had dit ook echt nodig. Hij bleef zichzelf anders vol stoppen. Had hij dit zonder gekund, misschien wel... maar hij gaf gewoon aan dat hij het bleef eten tot hij (dacht) vol te zijn maar ging vaak over de kop. Van hem vind ik het ook super knap hoe bij hem de knop nu is omgegaan en hij nu van zijn leven geniet! Ja, dan vind ik het een super iets.

De andere is een Sleeve operatie geweest en bij mijn moeder.
Achter die operatie sta ik niet, heb haar er goed bij gesteund, maar ik weet dat daar geen knop om is. Met de sleeve is ze 30 of 40kg afgevallen en nu staat ze stil en komt zelfs weer aan. Zij roept dat ze maar 1000kcal per dag eet maar daar kom je niet ineens van aan. Zij blijft snacken/snoepen en naar mijn mening verkeerd eten. Maar als ik er wat van zeg val ik haar aan en wil ze er niets van horen. Ze is wel sinds kort eindelijk gaan sporten. Maar het "trots" gevoel mis ik daar heel erg.
Bij haar denk ik gewoon nog steeds dat als ze meer ging doen zonder de sleeve ze ook was afgevallen.

Ik zelf ben door meer bewegen en gezonder gaan eten ook goed 30kg afgevallen en heb nu gezond gewicht en kwam van 30+ BMI.
Dus van alles is zeker wat te zeggen. Zelf ga ik liefst voor een operatie vrije afval methode. Want een keer uit eten met mijn moeder is gewoon niet leuk meer. Ze kan weinig eten en als we allemaal uitgegeten zijn, kan zij weer eten... maar dan willen we vaak weer weg uit restaurant. Is lastig.

Maar daarbij vind ik wel dat iedereen moet doen wat hij zelf graag wil. Daar mensen niet op afkatten oid. Maar ik denk er wel beetje over zoals de TS.

**Geplaatst**: 14-02-17 10:02

Geplaatst: 14-02-17 10:02

....of wellicht dat iemand, bijvoorbeeld de vriend van Azmay, baat zou hebben bij
mondflora aanpassen,
pancreas trainen,
darmflora aanpassen
of iemand eens goed naar de 'hongerhormonen' zoals ghreline en leptine laten kijken.

(Na dat 1 of meer stappen zijn genomen, gaat anders en gezonder eten zo ongeveer vanzelf. Oncalvinistisch zonder gezwoeg. Uiteraard is goede informatie over gezond eten geen slecht idee.)

**Geplaatst**: 14-02-17 10:08

Geplaatst: 14-02-17 10:08

Janneke2 schreef:
....of wellicht dat iemand, bijvoorbeeld de vriend van Azmay, baat zou hebben bij
mondflora aanpassen,
pancreas trainen,
darmflora aanpassen
of iemand eens goed naar de 'hongerhormonen' zoals ghreline en leptine laten kijken.

(Na dat 1 of meer stappen zijn genomen, gaat anders en gezonder eten zo ongeveer vanzelf. Oncalvinistisch zonder gezwoeg.)

Mijn vriend heeft baat bij geen chips of frisdrank kopen en een stukje hardlopen. Heeft hij een tijd goed op gelet en dat scheelde een paar kg dat hij er gezonder uit zag, stevig maar prima. Nu heeft hij weer een buikje en dat komt puur door dat extra glas frisdrank en dat bakje chips en de frietjes in plaats van aardappelen bij het eten en het gebrek aan beweging.

Vrees dat dat bij veel mensen zo is.
Zoals ik al zij ik heb geluk, lijkt mij ook erg moeilijk op te moeten letten op alles wat je nuttigt.

**Geplaatst**: 14-02-17 10:08

Geplaatst: 14-02-17 10:08

Janneke2 schreef:
....of wellicht dat iemand, bijvoorbeeld de vriend van Azmay, baat zou hebben bij
mondflora aanpassen,
pancreas trainen,
darmflora aanpassen
of iemand eens goed naar de 'hongerhormonen' zoals ghreline en leptine laten kijken.

(Na dat 1 of meer stappen zijn genomen, gaat anders en gezonder eten zo ongeveer vanzelf. Oncalvinistisch zonder gezwoeg. Uiteraard is goede informatie over gezond eten geen slecht idee.)

En dat is nu exact wat er gebeurt is, alleen komt het door de operatie. Gedwongen anders eten en bovenstaande gebeurt ook.

Alleen nu gaat het veel sneller wat voor het lichaam waarschijnlijk beter is.

Ik zie geen probleem. Alleen maar blij dat er zulke ingrepen bestaan en dat mensen alles deze vriend er zo goed mee geholpen zijn.

**Geplaatst**: 14-02-17 10:09

Geplaatst: 14-02-17 10:09

Azmay schreef:
Ik denk dat een groot deel inderdaad gewoon gezond zou moeten gaan eten als ik hier in mijn omgeving eens rond kijk. Als 1 op de 10 stevige mensen echt veel te dik word door medicatie of echt idioot slechte genen zit ik er niet ver naast denk ik. Als je een maagband neemt en daarna weer rustig door gaat met 5 dagen in de week junkfood is dat gewoon doodsonde.

Zelf heb ik makkelijk praten, ik kan alles naar binnen werken maar kom geen gram aan. Mijn vriend word nu wel te dik door gebrek aan zelfcontrole (hoewel hij wel dneller aan komt dan de meeste mensen) en dat baart mij oprecht zorgen. Maar een maagband zou voor hem nooit een optie zijn simpelweg omdat hij zijn leefstijl aan moet passen.

ik vind het fijn dat je zelf ook eerlijk bent en aangeeft dat je alles (zou kunnen) kan eten zonder ook maar een gram aan te komen (binnen de perken).

Want daar zit ook een knelpunt namelijk.. met mate kunnen veel mensen echt wel het nodigen naar binnen werken zonder dat het direct merkbaar is.. Deze groep mensen is geneigd om te denken dat iemand die zwaarlijvig is, dus ook datzelfde naar binnen kan werken maar dus nog meer naar binnen werkt dan dat.. Maar in veel gevallen is dat helemaal niet zo..

Ik kan soms met verbazing op stal toekijken, hoe iedere dag een pak koekjes op tafel komt en het weggegraasd wordt door de slankste mensen en die vervolgens ook nog een blikje fris kunnen opentrekken en op de weg naar buiten nog een snoepje uit de snoeppot meepakken. ik kan mijzelf er meestal wel van weerhouden, al heb ik ook wel eens een bui dat ik twee of drie koekjes uit te trommel pak.. of een dropsleutel of drie (1 pakken kan ik niet.. dus is dagen niets en dan een paar).. De weken dat ik meerdere dagen een paar koekjes of snoepjes pak, zijn de weken dat ik geen gram afval.. En de keren dat een ik een volle week met mate heb meegekaand (stuk minder, maar wel meegegraasd) kom ik ook rustig weer 250-500 gram aan.. Dat lijkt niet veel.. maar stel ik graas lekker een jaartje mee zoals de 'slanke' mensen dat doen.. dan kom ik dus op z'n minst 52x 250 gram aan.

Lol en als je dan ook nog eens hoort wat die als avond maaltijd op tafel durven te zetten af en toe, dan leg ik het koekje meestal maar weer terug omdat het mij er weer even aan herinnert dat ik niet hetzelfde kan wegsnaaien zonder gevolgen :')

...

an sich vind ik het soms wel grappig.. als men slank is en gewoon kan eten binnen de perken. dan wordt het 'geluk/mazzel' genoemd.. Eet iemand hetzelfde aan lekkers weg (of zelfs minder) die er van aan komt, dan is het een gebrek aan zelfdiscipline en/of lui. Terwijl beiden dezelfde behoeften hebben en beiden hetzelfde doen, gehoor geven eraan.. alleen het feit dat de een er wel van groeit geeft diegene meteen een stempel..

ja, diegene zou zich moeten realiseren dat hij/zij dat niet kan.. maar het maakt diegene niet lui of ongedisciplineerd als diegene faalt in zijn/haar voornemens om niet ook in de sloot te springen als anderen dat doen die er niet nat uitkomen.

**Geplaatst**: 14-02-17 10:11

Geplaatst: 14-02-17 10:11

Amandavd schreef:
gribaldi schreef:
Gevoel etc dat zijn allemaal emoties en emoties kun je uitschakelen!

Dat sommige naar van dit topic worden prima maar je kunt jezelf ook een schop onder je hol verkopen en er wat aan doen ipv zitten kniezen en het afgeven op slanke mensen! Alsof alleen afvallen hard werken is, kom op zeg...

Wauw, ik heb daar echt geen woorden voor. Hoe kun je zo gevoelloos zijn? Alsof iemand zijn emoties maar even kan uitschakelen. Ik ben blij dat het leven voor jou zo makkelijk is. Niemand geeft hier trouwens af op slanke mensen.

Je gevoel uitschakelen? Wow, dat is knap!

**Geplaatst**: 14-02-17 10:14

Geplaatst: 14-02-17 10:14

toevallig kwam er van de week een programma voorbij van een vrouw die ruim 500 kilo woog...
wilde een maagverkleining
ok zegt dokter maar je gaat eerst afvallen want met dit gewicht kan dat niet.
vrouw opgenomen in ziekenhuis en op 1000 calorieën per dag gezet, na anderhalf was ze dus ruim 250 kilo afgevallen.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat je zelf dus ook kan afvallen met inderdaad een juiste levenswijze met de juiste voeding die voor jou persoonlijk het meest werkt. (zeg ik met een overgewicht van 10 kilo)

Ik ben nu ook weer hard bezig, gestopt met roken, operatie gehad waarbij ik bijna 4 maanden stil heb moeten zitten en mn leeftijd, tja tel uit je winst

Ik geloof inderdaad ook dat er wel veel sneller naar gb wordt uitgeweken, maar je kan zelf ook een hoop maar het is het doorzettingsvermogen inderdaad wat je vaak nekt.

**Geplaatst**: 14-02-17 10:14

Geplaatst: 14-02-17 10:14

....dit is langs elkaar heen praten.

Ja, natuurlijk als hij minder zou snoepen / snaaien / snacken etc etc en meer zou bewegen dan etc.
Klopt op zich als de spreekwoordelijke zwerende vinger.

Volgende vraag: "waarom heeft iemand daar nou behoefte aan? Waarom trekt dat meer dan je lijf goed voeden?"

Het antwoord is complex, ik weet het.
....een deel is: ook ons instinct tot voedsel verzamelen is sterk.
....een deel is: de verborgen verleiders.
En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Wilskracht is "een" manier om hier mee om te gaan, ik noemde 4 andere opties die ook zoden aan de dijk zetten.

**Geplaatst**: 14-02-17 10:16

Geplaatst: 14-02-17 10:16

Ik heb als 21 jarige een maagverkleining gehad.

Gebrek aan motivatie om af te vallen.. Nee denk ik niet. Het is niet zomaar een operatie waar je voor kiest, zitten behoorlijk wat risico's aan vast + je wordt gescreend van te voren ( in ieder geval toen wel ).

Ik herken heel erg 'de ontkenningsfase'. Ik kan er niks aan doen dat ik dik ben, want ik heb hier en hier en hier last van. Ieder mens wordt geboren een normale maag. Echter kan deze flink opgerekt worden door het consumeren van grote hoeveelheden voedsel. Resultaat; mensen hebben geen verzadigheidsgevoel meer waardoor ze kunnen blijven eten. Vaak kiezen ze voor producten die een suikerpiek veroorzaken en die daarna dus weer daalt en men weer voedsel nodig heeft.

Heb ik gekozen voor de makkelijke weg voor een maagverkleining. Nee denk ik niet. Het is zeer lastig afvallen als je nooit verzadigd bent. Het is best lastig om te accepteren dat je je eigen lichaam een soort van 'verkloot' hebt en daardoor een operatie nodig hebt als ( voor mijn gevoel ) laatste treinstation. En dat is nog geen zekerheid. Niet iedereen valt blijvend af na een maagverkleining. Het is alsnog een verandering van eetgewoonten en leefgewoonten. Echter ervaar ik nu een verzadigingsgevoel, en dat is vooral voor mij de motivatie geweest

.

**Geplaatst**: 14-02-17 10:24

Geplaatst: 14-02-17 10:24

Citaat:
Janneke2 schreef:
....of wellicht dat iemand, bijvoorbeeld de vriend van Azmay, baat zou hebben bij
mondflora aanpassen,
pancreas trainen,
darmflora aanpassen
of iemand eens goed naar de 'hongerhormonen' zoals ghreline en leptine laten kijken.

(Na dat 1 of meer stappen zijn genomen, gaat anders en gezonder eten zo ongeveer vanzelf. Oncalvinistisch zonder gezwoeg. Uiteraard is goede informatie over gezond eten geen slecht idee.)

En dat is nu exact wat er gebeurt is, alleen komt het door de operatie. Gedwongen anders eten en bovenstaande gebeurt ook.

Nou, nee!

De 4 zaken die ik noem zijn ten eerste niet verminkend.
Ten 2e kosten ze minder geld.
3e: er komt geen dwang bij te pas.

Citaat:
Alleen nu gaat het veel sneller wat voor het lichaam waarschijnlijk beter is.

Ik heb geen idee OF het sneller gaat, en de uitspraak "dat snel afvallen beter is" vind ik zelfs bij morbide obesitas ingewikkeld.

De door mij genoemde zaken kunnen ook helpen om morbide obesitas te voorkomen.
Wat Neroo noemde over blijven eten omdat de leptine maar niet komt - dat is wat de honger stopt, en niet dat uitrekken. Jaaaa, bij het uitrekken van de maag hoort het in voldoende mate te worden afgescheiden en dan hoort er een adequate reactie op te komen.

Of: "mensen kiezen voor een suikerpiek". Okee, dat is dus graag goede informatie over eten, maar ook graag het trainen van de pancreas.

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 14-02-17 10:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-02-17 10:25

Geplaatst: 14-02-17 10:25

rapido schreef:
Toch vind ik dat eet gewoontes ook wel degelijk met je opvoeding te maken hebben. Vroeger kregen we boterhammetjes mee naar de middelbare school. Andere kinderen kregen 10 gulden mee en gingen in de pauze naar de slager voor kroketjes en naar de bakker voor zoetigheden en kochten blikjes frisdrank, zakken chips....Daar begint het hele verhaal al....

Juist... en daar mag weleens meer aandacht voor... het is een leefpatroon van een hele samenleving die zorgt voor een rare relatie met eten. (En dat is beide kanten op!) Die verknipte relatie zorgt bijv. voor emotie-eters die zich getroost voelen met eten omdat ze ooit als kind die associatie kregen.
Maar het is ook op kleinere schaal.... je moet het bijvoorbeeld maar normaal vinden dat je kinderen snoepgoed krijgen op een gewone middag of bij het uitdelen in de klas... en de associatie dat iets gezonds nooit iets lekkers kan zijn .... dat moet echt veranderen. J