
Gelukkig werden we niet weggestuurd en na (jawel) 3 1/2 uur op de SEH kwam eindelijk de arts binnen.
Hij had een beetje gelezen wat er allemaal al met haar was gebeurt en gaf mij de ruimte mijn verhaal te doen. Hij was diep geschokt dat we zo slecht zijn behandeld, bood daar een aantal keer zijn excuus voor aan en vond het oprecht belachelijk. Dat had volgens hem nooit mogen gebeuren, los van de toestand van mijn dochter schrok hij daar erg van.
Toen keek hij naar mijn dochter en zei: jij ziet er niet uit..Waarop zij antwoordde dat ze gewoonlijk een hele mooie meid is. Ja, dat kon ie er nog wel doorheen zien zei hij.
Hij was erg aardig en vond deze situatie niet langer kunnen. Heeft toen overlegd met een internist en die zorgt ervoor dat er morgenochtend voor haar eigen internist een hele duidelijke brief ligt waarin staat dat zij haar excuses moet maken voor hoe wij behandeld zijn en voor een spoedverwijzing moet zorgen. (naar het Radboud) Hij heeft me op het hart gedrukt heel boos te worden (en nog wat dingen maar die zet ik maar niet op dit forum) en op mijn strepen te gaan staan morgen. Hij vond ons een stel stoere dames (ik had hem zo mee naar huis willen nemen, zo aardig en begripvol na al die haaibaaien) Hij heeft ons aangeboden haar in Sneek te laten opnemen maar daar zagen we het nut niet zo van in. Ze moet naar het Radboud en snel. Daar stond hij ook voor 100% achter en heeft zelfs een overdracht gemaakt waarin hij zegt dat dit al besproken en akkoord bevonden was door hem én de internist die hij heeft gesproken (wat niet helemaal waar is maar hij wou voor ons wel een leugentje vertellen) Dus ze is weer thuis maar ik heb goede hoop dat het morgen wel gaat lukken.
Want ik lust ze rauw.