Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-08-14 11:35

Geplaatst: 05-08-14 11:35

Air schreef:
Ik ben trouwens benieuwd of de mensen die in het lot oid. geloven ook zonder vorm van medische hulp geboren zijn?
Ben je bijv. met behulp van een keizersnede geboren, dan was het blijkbaar eigenlijk je lot om te sterven en hoor je hier niet te zijn?

Ik ben gewoon een super gezond mens 8-)

Heb daar allemaal niks mee te maken gehad... Ik klink nogal egoistisch he nu!

Goed, even zonder gekkigheid nu.

Je reageert nogal fel Air, heb je er zelf misschien mee te maken gehad of in je nabije omgeving? Ik dus helemaal niet, misschien maakt dat ook wel een groot verschil.

**Geplaatst**: 05-08-14 11:37

Geplaatst: 05-08-14 11:37

Air schreef:
Ik ben trouwens benieuwd of de mensen die in het lot oid. geloven ook zonder vorm van medische hulp geboren zijn?
Ben je bijv. met behulp van een keizersnede geboren, dan was het blijkbaar eigenlijk je lot om te sterven en hoor je hier niet te zijn?

Ik ben gewoon natuurlijk thuis op bed geboren.
Zelfs geen verloskundige erbij.

**Geplaatst**: 05-08-14 11:37

Geplaatst: 05-08-14 11:37

Air schreef:
Sammie: het gaat nu voornamelijk over kinderen omdat ze het hun eigen kind niet zouden onthouden. Kwestie van lezen.

Ja als we zo gaan beginnen..

antje_vip schreef:
...En na de topics over doneren en de positieve verhalen ervan, ben ik ook wel benieuwd wie er geen organen/bloed/etc. doneert.

Da’s ’t onderwerp. Niet of je wel of niet zou moeten geven om te mogen ontvangen, niet of ’t vanuit de overheid verplicht moet worden. . Bovendien werden kinderen al op pagina 1 of 2 erin geworpen, zonder dat het hun ‘eigen’ kinderen betrof.

**Geplaatst**: 05-08-14 11:38

Geplaatst: 05-08-14 11:38

Over de stelling dat de aarde overbevolkt is kan ik me helemaal vinden.
Als je deze stelling bekijkt zonder emotie en puur naar de cijfers dan kan je niet anders concluderen.

Levend iets doneren ga ik niet doen, tenzij het ooit een eigen kind zou zijn of een dierbaar familielid.
En zolang je niet kan bepalen naar wie je organen gaan als je dood bent wil ik ook niet doneren als ik dood ben.
Als mijn familie geld zou krijgen voor mn organen als ik dood ben zou ik het mss ook nog overwegen.

Laatst bijgewerkt door inochiyo op 05-08-14 11:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-08-14 11:38

Geplaatst: 05-08-14 11:38

http://www.wijwordenwakker.org/content.asp?m=P2002

Het moment dat je je hart doneert, word je nog in leven gehouden door machines.
Je bent nog niet echt dood.
Wie bepaalt wie meer recht heeft op leven: jij of de ander? Welke dokter kan oordelen wiens leven belangrijker is?
Ik heb vast laten leggen dat ik de familie laat beslissen over mijn organen, omdat zij kunnen oordelen in welke "staat" ik verkeer.
Het moment dat ik gedwongen word zelf een keuze te maken, kies ik nee.

De dood is niet altijd de slechtste oplossing. Ik wil ook geen orgaan van een ander: dan ben ik mijn verdere leven afhankelijk van medicatie die moeten zorgen dat het orgaan niet wordt afgestoten.
(ik ben ook voor euthanasie en abortus)

**Geplaatst**: 05-08-14 11:40

Geplaatst: 05-08-14 11:40

[quote="antje_vipDiscussie mag natuurlijk maar ik sta zelf wel redelijk stevig in dit standpunt.

Wie durft?

[/quote]

Je zegt hier zelf dat discussie mag, daarnaast gaat de discussie redelijk normaal. Er worden geen rellen getrapt en er wordt best normaal met elkaar omgegaan, waarom is de discussie dan een probleem? Dit kan juist verhelderend zijn voor mensen omdat ze bepaalde dingen niet wisten of er nooit zo op hebben gekeken.

**Geplaatst**: 05-08-14 11:42

Geplaatst: 05-08-14 11:42

Ik ben donor, want het lijkt mij geweldig dat stukjes van mij voortleven in een ander! Ik vind dat een prachtig idee.
Alleen mijn ogen mogen ze niks mee doen, daar heb ik de wereld mee gezien en ik wil niet dat iemand anders mijn hoornvliezen krijgt.

**Geplaatst**: 05-08-14 11:43

Geplaatst: 05-08-14 11:43

Ik ben de ts niet, hoor

sanne1221 schreef:
Ik wil ook geen orgaan van een ander: dan ben ik mijn verdere leven afhankelijk van medicatie die moeten zorgen dat het orgaan niet wordt afgestoten.

Dat is wel medicatie vergelijkbaar met de pil oid. Het is niet zo dat je niet kunt zwemmen, op vakantie kunt gaan omdat je die medicatie neemt. Je kunt ook gewoon alcohol drinken e.d. Er zijn ook mensen die hun hele leven pillen vanwege een te hoge bloeddruk oid moeten nemen. Kun je dik in de 80 mee worden

**Geplaatst**: 05-08-14 11:43

Geplaatst: 05-08-14 11:43

Winged schreef:
MarijeR schreef:
Persoonlijk denk ik niet dat mensen die geen donor willen zijn geen recht zouden moeten hebben op ontvangen. Wel zou ik graag zien dat indien ze iets nodig hebben, achteraan op de wachtlijst worden geplaatst.
Dat het gezien het enorme tekort aan donoren dan op hetzelfde neerkomt, tja.......

Nja, ik vind dat mensen die bewust hun organen naar de klote helpen (rokers, stevige drinkers) ook laag geplaatst mogen worden.

Nogmaals: Ik ben er zelf niet uit of ik wil ontvangen, mocht het ooit zover komen dan merk ik het dan wel.

Het is vrij simpel: Je weet niet wat het leven je gaat brengen. Ik ben voor massale orgaanwissel indien het nodig is (en kan), maar ik begrijp ook waarom mensen hun organen niet willen afstaan.

PowerReiner schreef:
Wat betreft zelf je organen naar de klote helpen ben ik het wel eens.
Ik ben een roker en accepteer daarbij ook dat ik lag geplaatst zal worden als ik nieuwe longen nodig heb, daarbij wel in acht nemende dat roken hierbij misschien helemaal niet de oorzaak is.
Beter nog, misschien dat ik zelfs wel nieuwe longen zou afwijzen omdat ik rook.

Wat ik alleen niet begrijp is waarom er hierbij eigenlijk nooit aan de andere mensen gedacht worden. Denk bijvoorbeeld aan obesitas. Deze mensen helpen ook zelf hun organen naar de klote, want onderschat niet wat vetzucht met de organen kan doen.

Nog beter, op het moment dat jij rookt, kom je in NL niet eens op de wachtlijst.
http://www.transplantatiestichting.nl/v ... splantatie
En geloof me, op het moment dat een zware roker of alcoholist al zo ziek is dat deze op een wachtlijst wil en daardoor eerst 6 maanden moet afkicken, daarna moet wachten tot je aan de beurt bent... Kleine kans dat je dan ook daadwerkelijk nog aan de beurt komt...

**Geplaatst**: 05-08-14 11:46

Geplaatst: 05-08-14 11:46

[quote="Sammie"]Ik ben de ts niet, hoor

O haha, sorry!
Maar dan nog gaat de rest van tekst nog gewoon op.

**Geplaatst**: 05-08-14 11:50

Geplaatst: 05-08-14 11:50

Sammie schreef:
Dat het zoeken naar een geschikte donor in die categorie nog tien keer moeilijker is en dat je daar als volwassene amper bij kan helpen, omdat er op veel meer punten een match moet zijn staat men niet bij stil. Dat soort vergelijkingen gaan wat mij betreft dus ook echt compleet stuk.

Ikzelf heb nergens kinderen bij betrokken en laat me daar verder ook niet verder over uit, over het er wel of niet bij betrekken. Maar wat wel zo is, is dat ook volwassenen organen aan kinderen doneren. Bv bij longtransplantaties worden ipv de volledige longen dan een longkwab genomen voor een kind. Het kan dus best zijn dat iemand die een paar longen na zijn dood doneert, met dat ene paar meer dan 1 persoon of kind het leven schenkt.

Op dit moment is de wachtlijst op organen nog steeds veel groter dan het aanbod en dagelijks sterven er mensen omdat ze niet langer konden wachten op een nieuwe kans/orgaan.
Er zijn eigenlijk 2 grote problemen:
1. de vraag vs aanbod. Het is simpel, de vraag is veel groter dan het aanbod.
2. de match. Daarom werken landen vaak in groep samen, zodat er een grotere kans op een matchend orgaan met zo min mogelijk kans op rejectie. Het gebeurt dus heel vaak dat een deel van onze organen naar het buitenland gaan omdat daar toevallig wel iemand op sterven ligt, die wel geholpen kan worden met een orgaan, terwijl er in nederland of belgie ofzo, geen betere match te vinden is.
Omgekeerd gebeurt het dus ook vaak dat organen van ginder naar hier komen, uiteraard na uitgebreid testen.

1 orgaandonor redt dus heel vaak het leven van een 4 à 5-tal andere mensen is mijn ervaring...prachtig toch

Ik moet overigens Salsa bijspringen: er zijn grenzen aan donatie, de selecties zijn heel streng.
* Iemand die zijn lever bv naar de knoppen heeft gedronken en nog steeds actief drinkt, zal niet op de lijst komen. Iemand die vroeger zijn lever naar de knoppen heeft gedronken, maar al zoveel jaren nuchter is, zich heeft herpakt en dan na zoveel jaar toch tegen die stommiteit uit het verleden aanloopt, krijgt dan weer wel een kans.
* Je kan maar maximaal 2x een nieuw orgaan krijgen (in belgie toch). Stoot je lichaam het af heb je na de 2de keer pech.
* Vaak zijn het geen opgeleefde mensen die vragen naar een orgaan, maar mensen die echt kampen met een ziekte dat hun orgaan stukmaakte. Ook moet je bv zeker zijn dat die aandoening zich niet overzet op de nieuwe organen, want dan kom je weer niet meer in aanmerking, omdat het dan een kwestie van tijd is voor men hervalt.

Orgaandonatie na overlijden: ik respecteer mensen hun beslissing die geen organen willen doneren (wel kunnen en niet willen) - maar er wel willen krijgen tijdens hun leven. Het is een eigen keuze, en er is absoluut geen wettelijke verplichting... maar eerlijk gezegd is dat een houding die ikzelf nooit zal kunnen begrijpen. Ook bij mij voelt het als iets hypocriets alsook onbegrijpbaars

**Geplaatst**: 05-08-14 11:50

Geplaatst: 05-08-14 11:50

Air schreef:
Ik ben trouwens benieuwd of de mensen die in het lot oid. geloven ook zonder vorm van medische hulp geboren zijn?
Ben je bijv. met behulp van een keizersnede geboren, dan was het blijkbaar eigenlijk je lot om te sterven en hoor je hier niet te zijn?

Ik zie het lot niet als "het is je lot om te sterven als je iets krijgt", maar ik zie het als dat het je lotsbestemming wordt om iemand te redden zodra je orgaandonor wordt (ik weet dat dit lang niet altijd het geval is, maar die 'angst' heb ik dan) Alsof de keuze om donor te worden mijn tijd en manier van sterven zal beïnvloeden.

zie mijn eerdere bericht:

Pearlx schreef:
Ik ben (nog) geen donor. Ik wil absoluut iets betekenen voor mijn medemens, al helemaal als ik toch dood ben/ten dode opgeschreven. Je doet niks meer met je organen als je dood bent dus waarom dan niet iemand helpen? Ik kan zelf helemaal niet tegen verspilling en al helemaal niet van iets wat zoveel voor iemand kan betekenen.

Toch ben ik geen donor. Ik geloof namelijk in het 'lot' en heb het vreemde gevoel dat zodra ik de keuze voor donor zijn maak ik "bestemd ben" iemands leven te redden met een of meerdere van mijn organen. En hierdoor bijvoorbeeld ik noem maar iets, een dezer jaren onder een auto loop en sterf zodat ik iemand anders kan redden.

Een hele vreemde redenatie waar ik echt vanaf probeer te komen, maar voor nu is dat nog niet gelukt.

**Geplaatst**: 05-08-14 11:54

Re: Ik ben GEEN donor

Geplaatst: 05-08-14 11:54

Misschien ga je juist als je "nutteloos" bent voor je medemens wel veel eerder dood -O-

Mag je als donor juist langer leven, totdat je organen nodig zijn :)*

Onzin natuurlijk ... je hebt je lot wat dat aangaat niet in eigen hand...

**Geplaatst**: 05-08-14 11:55

Geplaatst: 05-08-14 11:55

PowerReiner schreef:
Sammie schreef:
Ik ben de ts niet, hoor
O haha, sorry!
Maar dan nog gaat de rest van tekst nog gewoon op.

Zeg ook niet dat er geen discussie plaats mag vinden, maar dan lijkt het mij dat de discussie hoort te gaan over wel of niet doneren. Niet over wie er voorrang zou moeten hebben of dat je niet mag ontvangen als je niet doneert. Ook niet of de overheid moet bepalen. Pur sec eigenlijk alleen wel of niet doneren. En dan maakt het imo ook niet uit of dat gaat over een kind van 5 jaar of een vent van 30 of 40.

**Geplaatst**: 05-08-14 11:58

Re: Ik ben GEEN donor

Geplaatst: 05-08-14 11:58

Maar dat bepaalt toch mede of iemand wel of niet wil doneren

**Geplaatst**: 05-08-14 12:01

Geplaatst: 05-08-14 12:01

Evi ik snap heel goed hoe orgaandonatie in zijn werk gaat. Ik heb mij daar echt wel in verdiept, eer een keuze te maken. Het is alleen wel zo dat men hier denkt dat als je donor bent je later dus ook daadwerkelijk iemand gaat redden. En dat is gewoon niet zo.. Je kan donor zijn en 0 mensen redden. Je kan idd ook donor zijn en 4 a 5 mensen redden, maar dat is echt niet altijd het geval en ik vraag mij af of er überhaupt cijfers zijn die dit kunnen onderbouwen. Buiten dit is mijn ervaring dan

Er zijn bepaalde onderdelen van een volwassene die in een kind passen, maar in de meeste gevallen heb je een kind nodig dat overlijdt. Dus als volwassene van 30 jaar dat arme kindje van 5 jaar redden dat nog een heel leven voor zich heeft is eerder uitzondering dan regel. De discussie is prima, ook om dingen, twijfels en onduidelijkheden uit de wereld te helpen. Maar dat werkt imo wel beide kanten op. Het feit dat op jouw gele kaartje JA staat betekent niet dat je automatisch ooit iemand daadwerkelijk helpen en een aantal hier doen alsof dat wel zo is.

Shirley schreef:
Maar dat bepaalt toch mede of iemand wel of niet wil doneren

Hoe bedoel je dat?

Laatst bijgewerkt door Sammie op 05-08-14 12:01, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-08-14 12:01

Geplaatst: 05-08-14 12:01

Maar er lopen zoveel mensen rond die orgaandonor zijn, volgens die theorie zouden die er dan al niet meer zijn toch?
Daarnaast sterven er dan weer genoeg mensen die geen orgaandonor zijn.

xMercury: Ik ben benieuwd waar ik fel reageer? Waarom zou je er eerst mee te maken moeten hebben gehad.... iedereen heeft dat beetje inlevingsvermogen toch wel? Wie wil er nou een dierbare verliezen omdat er geen orgaan beschikbaar was.. Hoe meer donoren, hoe groter de kans op een orgaan.

**Geplaatst**: 05-08-14 12:01

Geplaatst: 05-08-14 12:01

Omdat voor de grote organen iemand in leven gehouden moet worden, voordat ze gedoneerd kunnen worden, ben ik geen donor. De afspraak is dat mijn familie de overweging maakt of het einde verhaal is voor mij of nog niet.
Mocht het einde verhaal zijn, dan mag alles van mij gedoneerd worden.
Zo sta ik erin. Voor hart, longen, lever etc moet de bloedcirculatie en zuurstof op gang blijven. Men houdt iemand in leven. Ja als iemand hersendood is, merk je daar niets van , maar iemand in een coma kan nog wakker worden (theoretisch gezien).
In mijn vaders naaste omgeving is iemand in coma gekomen en daar kwam de vraag vanuit de donoren of de organen gebruikt mochten worden, omdat de kans van wakker worden nihil was. De vrouw wilde dit niet en waarempel, 2 jaar later is hij toch wakker geworden en kan na revalidatie weer fatsoenlijk functioneren in onze samenleving. Eigenlijk hierdoor weiger ik officieel op papier donor te zijn. Mijn familie mag beslissen.

**Geplaatst**: 05-08-14 12:02

Geplaatst: 05-08-14 12:02

Discussies nemen wendingen en hebben altijd te maken met het oorspronkelijk bericht en komen daar uiteindelijk ook gewoon weer op terug. Vooral bij dit sort onderwerpen zijn er veel dingen aan de orde. Ook die wendingen hebben veelal te maken met waarom iemand de keuze maakt wel of niet te doneren.

Dus, nog steeds begrijp ik het probleem niet zo.

TS: heb jij problemen met de wendingen om iedere kant van het hele onderwerp te belichten?

**Geplaatst**: 05-08-14 12:02

Geplaatst: 05-08-14 12:02

Ik zie geen enkele reden om geen donor te zijn. Ik kan de organen niet meenemen, waarom zou ik er dan in hemelsnaam niet iemand anders mee willen helpen

Ze mogen alles van me hebben.

**Geplaatst**: 05-08-14 12:03

Geplaatst: 05-08-14 12:03

Ik ben geen donor en ook niet van plan te worden, zelfs nooit overwogen. Ik zou bij leven willen geven, aan mensen die ik wil.

**Geplaatst**: 05-08-14 12:05

Geplaatst: 05-08-14 12:05

Sammie: Ik denk dat donoren dat juist wel snappen en daarom donor zijn. Zoals ik al eerder aagaf ik heb juist het idee dat niet-donoren niet inzien hoe weinig donororganen beschikbaar zijn.

Ik besef me heel goed dat de kans al zeer klein is dat ik ook daadwerkelijk iemand ga redden en daarom juist een reden om zo veel mogelijk mensen aan te sporen er iig over na te denken om het te doen. Als je het niet doet weet je iig zeker dat het niet gebeurd. Er is al zo weinig dus als (imo ideale situatie) iedereen donor zou zijn gaan de kansen dat iemand een orgaan krijgt die nodig is veel groter. Dus de kans dat degene gered wordt groter. En wat als ik nou net degene ben waarbij het WEL mogelijk is. Zo zonde als het dan met mij in een oven verdwijnt imo.

**Geplaatst**: 05-08-14 12:05

Geplaatst: 05-08-14 12:05

Air schreef:
Wie wil er nou een dierbare verliezen omdat er geen orgaan beschikbaar was.. Hoe meer donoren, hoe groter de kans op een orgaan.

Die mensen zijn er toch? Ook in dit topic.

Dit soort keuzes zijn zooo persoonlijk.. dat heeft niks met gebrek aan inlevingsvermogen te maken en juist dat soort opmerkingen maken de discussie imo niet fijn. Je beschuldigt iemand ergens van wat er niks mee te maken heeft. Die persoon de keuze zelf maakt op basis van zijn gevoel en ideeën ergens over. Dát is imo nooit fout, omdat het altijd een persoonlijke keuze is. En imo ook altijd moet zijn. En als je het dan over inlevingsvermogen hebt. Inlevingsvermogen houdt ook in dat je je kan voorstellen dat een ander een andere keuze maakt op basis van X, Y of Z dan ‘jij’ zou doen.

**Geplaatst**: 05-08-14 12:05

Geplaatst: 05-08-14 12:05

ik ben ook geen donor

hierom:
wat nou als ik in een zware coma kom, waar ik misschien niet meer uit wakker wordt, of ik heb iets dat ik op het randje lig. hoe weet ik dan zeker dat ze me niet van de machines af halen omdat ik een donor ben? ik heb het idee dat als ik geen donor ben, ze dan meer zullen doen om je te laten leven..

misschien als ik 18+ ben dat ik wel bloed ga doen, weet ik nog niet.

**Geplaatst**: 05-08-14 12:06

Geplaatst: 05-08-14 12:06

Niet één dokter beoordeelt dat met in gedachten "die en die kan jouw hart wel gebruiken". Het is namelijk ook niet zo dat een arts zelf bepaalt naar wie een orgaan gaat. Dit is allemaal centraal en internationaal geregeld. Op het moment dat iemand sterft of hersendood is worden de organen via het reguliere circuit aangeboden. Er is (buiten om dat het niet eens mogelijk is) niet één arts die denkt "hé, mijn tante Bep kan wel een nieuw hart gebruiken en met de vakantie voor de deur leveren die longen ook nog wel iets op".

sanne1221 schreef:
http://www.wijwordenwakker.org/content.asp?m=P2002

Het moment dat je je hart doneert, word je nog in leven gehouden door machines.
Je bent nog niet echt dood.
Wie bepaalt wie meer recht heeft op leven: jij of de ander? Welke dokter kan oordelen wiens leven belangrijker is?
Ik heb vast laten leggen dat ik de familie laat beslissen over mijn organen, omdat zij kunnen oordelen in welke "staat" ik verkeer.
Het moment dat ik gedwongen word zelf een keuze te maken, kies ik nee.

De dood is niet altijd de slechtste oplossing. Ik wil ook geen orgaan van een ander: dan ben ik mijn verdere leven afhankelijk van medicatie die moeten zorgen dat het orgaan niet wordt afgestoten.
(ik ben ook voor euthanasie en abortus)