Rock schreef:Als ik draagmoeder zou zijn zou ik het wel leuk vinden om te weten hoe het met het kindje verder gaat. Zou ook denk ik elk jaar een kaartje sturen voor de verjaardag.
Maar dat is ook precies de reden dat ik er moeite mee zou hebben mijn eigen eicellen daarvoor te gebruiken. Ik wil geen foto's zien van een kindje dat als twee druppels water op mij of mijn kinderen lijkt. Ik vind ogen altijd heel belangrijk, een kindje dat net zulke ogen heeft als een van mijn kinderen zou me heel diep raken.
Wat betreft opvoeding... vrienden waarvan ik nu al twijfel over hun capabiliteit als ouder zou ik denk ik ook niet met een gerust hart draagmoeder voor kunnen zijn. Ik zou echt geen eisen stellen aan opvoeding of dergelijk, maar als ik twijfel of ze het kind wel genoeg liefde kunnen/willen geven dan zou ik niet mee willen werken aan de geboorte van een kind waarvan ik twijfel of het gelukkig op zou kunnen groeien.
Dat ligt weer net iets anders als de wensouders net wat verder van je af staan. Voor zo'n situatie als Asjemenauw heeft zou ik bijvoorbeeld best mijn baarmoeder uit willen lenen.
Wat in mijn ogen wel van belang is is dat er een zekere klik is tussen draagmoeder en wensouders. Je hebt immers een periode waarin je nauw met elkaar verbonden bent. Het traject vooraf, de zwangerschap (waarbij ik dan als ik draagmoeder zou zijn bijvoorbeeld ook wil bellen over eerste schopjes, je gaat samen naar de controles, etc.) en in het kort ook de periode erna. Je blijft toch altijd op een bijzondere manier verbonden...
Mee eens, mee eens, mee eens, mee eens, kortom
Maar ik wist al dat je een topwijf was