secricible schreef:Het is ontzettend moeilijk als je omgeving je niet genoeg steunt, dat kan ik me heel erg voorstellen. Dat je moeder je afkraakt is nog veel erger als alleen geen steun krijgen en maakt het allemaal nog veel moeilijker. Juist daarvoor moet je de hulp van een psycholoog aannemen, want hoe hard het ook klinkt: jou moeder is jou niet waard als ze zo over je praat.
Maar juist als je zo weinig aandacht krijgt van thuis, heb je recht om alle aandacht van daarbuiten en moet je die echt aannemen! Een dokter voor je lichaam, een psycholoog voor je koppie en een dietiste die je helpt met eten.
Wat betreft je kramp, ik ben geen arts, dus kan het je niet zeggen, maar als je al die tijd weinig hebt gegeten kan het best wel zijn dat er heel veel lucht in je darmen zit. Nu je gaat eten wordt die lucht ineens naar het uiteinde geduwd, en dat zorgt voor ongelooflijk veel kramp en winderigheid. Zie het maar als een binnenband van een fiets: als je deze niet oppompt kan je er vanalles mee: opvouwen, vastknopen enz. enz. Zodra je er lucht in gaat stoppen wordt deze hard. Als er dan een vouw in zit moet deze er uit komen (gaat vanzelf door die lucht die je er in pompt!), maar het kost wel even moeite.
Hetzelfde geldt voor je darmen: nu meot je er eten inpompen (de "lucht" van jou fietspomp oftewel darmen), zodat deze weer dik en hard wordt. Daarvoor meot je wel blijven eten, anders wordt het weer slap en dan ben je nog niets verder...
Als je vragen hebt, beantwoord ik ze graag, laat het maar weten!
Dank je wel,voor de raad.
Iedereen trouwens.
Heb net dokter gebeld op haar gsm nummer. (heb die gekregen in geval van nood)
Morgen na het examen passeer ik erlangs.
voor 12uur is dat dan.
Sorry allemaal als ik eigenwijs en arrogant overkom.
Maar ik ben zo niet... hoop ik..

)